Uzun süredir, olmuyordu. Daha ilk kez gidecektik, ne olduğunu anlamak için.
Yazın barıştığımızda dr'a gittik. Dr'un yaptığı ilk testlerde de bebek sahibi olmak için ikimizde de herhangi bir sorun olmadığını söyledi. Rahim filmi çektirip gidecekken sonraki aşamalar nasip olmadı.
Buraya naif yazıp affedecek gibi dursamda, içim ezilse, parçalansam, ölsemde onu tekrar affetmeyi düşünmüyorum. Bu düşünce her kafamı yastığıma koyduğumda içimde eski yıllarımıza dönme,özlemi umudunu yaşasam bile olmayacağı gerçeğini çok iyi biliyorum.
Bir daha ne o eski o ne de ben eski ben olamayız.
Bir psikologun yazısında öyle diyordu. Eşler affetse evlerine dönseler bile 1.evliliklerinin bittiğini asla ama asla unutmamaları lazım o benim aklıma ve kalbime yatan bir cümle oldu. Son denememde yaşadıklarım o 2 ay kabus gibiydi tekrar onları kendime yaşatmaya hakkım yok. İçim elbet bir gün onu unutur diye düşünüyorum.
Acım ilk buraya yazdığım gibi değil zaman insana herşeyi alıştırıyor. Her onu düşündüğümde iyi anılar değil sadece kadınla çektirdiği fotoğraflar var artık gözümde ..