Yaşadığına yakın bir durum çok yakınımın başına geldi. 22 senelik evli bir çift . 4 sene boyunca kocası onu aldatıyor , koca metresine diyor ki benim eşim kanser şimdi onu bırakamam halbuki öyle bir şey yok , 4 sene sonunda metres bundan ayrılıyor ve adam onun acısını hafifletmek için eşine tüm durumu izah ediyor , bana yardım et , benim elimden tut ki bu durumu aşalım diyor. Çok acı gerçekten yazarken bile içim ürperiyor. Ki bu adam yıllarca çalışmamış , eşi bakmış askere bile geç gitti koca ve o sırada eşi buna para gönderip durdu hep kadın çalıştı eşine baktı neyse. Sonunda kadın eşini boşuyor ama adam evden gitmiyor , kadının da kendi ailesi bile bilmiyor durumu , ben ve annem dışında pek de bilen olmadı , derken kadınla kocası aynı evde yaşamaya devam ettiler , kadın buldu metresi konuştu , kendisinin gayet sağlıklı olduğunu vs. anlattı her şeyi. Tabi ne kadar acı bir durum yaşadı onu Allah bilir. Tüm bu yaşadıkları kadına kanser olarak geri döndü , pankreas kanserinden 6 ayda hayatını kaybetti. Hastane de 15 gün yanında ben kaldım , artık son saatleri doktorlar sabaha çıkmaz , akşama çıkmaz diyorlar , tabi koca pervane ama neye yarar , kadın kocaya dedi ki son kez opeyim mi seni ve öptü ve ben o an anladım ki hala kocasını seven bir kadın vardı onca şeye rağmen, şuan bile ağlıyorum bunları yazarken . Ama ne oldu biliyor musun kadın öldü , koca da o metrese döndü . Aklıma geldiğinde çok üzülür ve ağlarım . Sizin ayrılık sürecinden sonra yaşadığınız hastalık sizi duygusal olarak boşluğa sürüklemiş , zaten hastalığın kendisi zor bir de hiç beklemediğiniz hayatınızı adadığınız evlatlarınızın babası olarak gördüğünüz kişi güven duygusunun zedelenmesine sebep olmuş , Allah büyük inanın buna , kesinlikle mutlu huzurlu bir yuva olmayacak onlar için , içinizin ateşi sönecek elbette , sadece Allah'a güvenin o kadar.