Iyi geceler kk.senelerdir takip ediyorum.ilk defa konu acmak geldi icimden.2 sene olacak ben ayrilali.söyle gelisti olay.
-pislik imam nikahı kiymis bir arap kadına. Bana dokunmuyordu zaten aylardır. Sinyal veriyordu.sonunda da geldi karsima gecti anlatti bir bir.ya onu ya beni bosayacagini.kabul edersem onu.yoksada beni bosayacakms.bu teklifle geldi.pişmanım deme hic yok.ne yuzunde ne dilinde.hâlâ da demedi.onu sevdigini soyledi.hic tereddutsuz.sesi bile titremedi.vicdanı nasil kabul etti.hala sasiyorum.10 yillik evlilik hooop cöpe.gözümün onunde bosa onu dedim devam edicem.ama dokunazsin bana dedim.ne dedi biliyor musunuz.onu rencide edemem haketmiyor.ha dokundurmazsan baska kadina giderim.Allahım bunlari diyen benim kocam olamazdi hayaldi sanki hersey.o kadarcok guveniyordumki ona.
yapacağımı yaptım evet.öğrendikten 2 gün sonra zorla boşattım kendimi.midem almiyordu onla evli olmayı. Sonrada evi terkettim.şehri terkettim. 10 gun sonrada dava actim.tedbir bıraktım malına. Dava 2 yil olacak hâlâ sürüyor. Halen onun soyadını tasiyorum malesef.
Ayrıldıktan 6 ay sonra kanser olduğumu öğrendim.kemoterapiler ameliyatlar radyoterapiler.hepsini bir bir yasadim 11 ay surdu tedavi.hastanelerde gecti gunlerim.saçlarım gitti bir gunde.bu aciyi da yasamayan bilemez.saç nedir ki demeyin.seni sen yapan o sanki o zamanlar.ve bir yandan da o taraftan azarlanmalar.annesi babasi hic yanimda olmadi kizdilar birde.yuvama sahip cikacakmisim elimle etmisim.anladım ki insana önce vicdan gerek.kemoterapi alırken o şahıs da bana eşimle memleketteydim dedi.dedim ki bu beni öldürmek istiyor.
Inanin o hastane koridorlarinda yasli teyzelerin yaninda kocalari kosarken gerekli seyleri yapmaya.bizde ben kostum.ama canim nasil yandi anlatamam.annem vardi evet yanimda hamdolsun.bırak dedi otur ben yapatim.hayır dedim ben yapicam.o koridorlarda sessiz cigliklarimi tabiki bir ben bilirim.çok istedim gelsin elimi tutsun aglasin yurekten aglasin sevdigi gunler hatirina 2 kizinin annesi olmam hatirina gecordigimiz 10 yilin hatirina gonulden gecmis olsun desin ama yapmadi.dava gununde resmi bir sekilde gecmis olsun sonrada tedbiri kaldir dedi.ameliyat oldugum hastane ofisinin çok yakinindaydi ama gelmedi.
Gelin görun ki hâlâ aldatilmanin acısini atlatamadim.onu malesef özlüyorum.utanıyorum bunu demeye ama.ne yapıcam nasıl geceçek bu acı.bazen düşünüyorum acaba devam etsemiydim kaldıramam dedim böyle bir şeyi. Evliligimde Dayak vardı baskı vardı annesi vardı.hepsi olsun önemli değil o vardı çünkü. Ama başka kadına dokunması kaldıramam dedim.ama böyle de mutsuzum kendime yeni eşyalar dizdim babam saolsun.o bakıyor bana bu adı nafaka da vermiyor arada bir kafası eserse 1.500 falan yolluyor.ben Allahtan belami mi istiyorum acaba?
Çok geçmiş olsun Bahtsızbedevi. Önce lütfen şu nickinizi değiştirin ve kendinize bahtsız olduğunuzu telkin etmekten vaz geçin lütfen. Düşündüğünüz gibi hissedersiniz aksi takdirde.
Yaşadıklarınız bana o kadar aşina geldi ki. Ufak tefek farklılıklar var ama esasta ikimiz de benzer şeyleri yaşamışız. Haaa bende bir de tokatlar var. Ameliyattan çıktıktan 10 gün sonra yediğim tokatlar. Nerdeyse sürüne sürüne yalnız başıma kemoterapi almaya gitmeler, yalnız bırakılmam, hayatta hiç bir akrabamın olmaması, komşularımın bana yemek yapıp getirmesi sayesinde karnımı doyurmam, vs vs..
Sizi anladığımı sanıyorum. Benimkilerle benzer duygular, düşünceler içindesiniz. Ama sanırım ben birazcık daha fazla yol aldım size göre. Tabii hiç de kolay olmadı bu yol almışlık, ancak epeyce bir zaman geçtikten sonra olabildi. Ama er veya geç, siz de yol alacaksınız.
Önce şunu belirteyim, gerçi siz de bilirsiniz; kanseri stres, acılar tetikler. Bunu yapmayın lütfen. Evlatlarınıza odaklanın. Onlar size muhtaç. Hem kendinizi, hem de evlatlarınızı üzmemelisiniz. Onlar herşeyi hissediyorlar. Ben, benim 4 ayaklı evlatlarımın sevgisi sayesinde hayata tutundum.
O adama (eş diyemiyorum maalesef) hissettiğiniz şey sevgi, özlem değil. Tanımlamayı yanlış yaptığınızı düşünüyorum. Ya da siz öyle sanıyorsunuz. Normal koşullar altında sevgi ve özlem hissetmeniz mümkün değil. Sadece yoğun bir yalnızlık duygusu içinde olduğunuzu, gerçekten insan olan birilerinin desteğine, şefkatine, dertleşmeye, gerektiğinde teskin etmesine, size omuz vermesine, sarılıp sarmalamasına ihtiyaç duyduğunuzu düşünüyorum. Ama bunları verebilecek kişi, o adam değil. Bunu siz de çok net biliyorsunuz zaten. Yani istediğiniz ve ihtiyaç duyduğunuz aslında o adam değil.
Adam çok net bir şekilde merhametsiz bir kişilik. Hadi gitti bir başka kadın buldu diyelim, ama en azından tatlı dilini, şefkatini, desteğini sizden esirgemeyebilirdi. Hastanede yanınızda refakatçi olabilir, sağlık işlerinde takipçi olabilir, gücünüzün kuvvetinizin olmadığı dönemlerinizde, ihtiyaçlarınızı karşılamak için yanınızda olabilirdi.
Olmamayı tercih etmiş. Empati yapamamış. Duyguları ilkel ve yüzeysel. Merhametsiz. Hepsi bu kadar bu adamla ilgili. Ve böyle birisi, hiç bir zaman iyi yürekli bir insan olamaz, mümkün değil ki. Dolayısıyla sizin bu özelliklerdeki bir adamı istiyor olmanız imkansız. İstediğiniz o adam değil; çok haklı olarak, siz sadece sevgi ve şefkat, anlaşılmak istiyorsunuz. Hatta, biraz ileri götüreyim; eğer hayatınıza bunları verebilecek bir adam girseydi, eski adam aklınızın ucuna bile gelmezdi.
10 yıllık bir evlilikten sonra, bunlara maruz kalmak, kolay kabullenilebilecek şeyler değil. Bu da doğal ve çok insani. Aklınız almaz, bir türlü inanamazsınız, bir türlü kabullenemezsiniz o adamın hoyratlığını. Size acı veren şeyler bunlar. Sizin gibi, bizim gibi, bir sürü kadın yaşıyor benzer şeyleri. Ama artık hepsi geçsin, gitsin, bitsin. Biz değerliyiz, kendimiz için, evlatlarımız için, sağlıklı, cıvıl cıvıl bir gelecek için yaşamalıyız.
Lütfen, artık s..t.r edin gitsin o kişiyi. O sizin ilacınız değil; o ancak sizin katiliniz olabilir. Siz, artık bu süreçte, size keyif veren her şeyi yapmaya çalışın. Hayaller edinin, tatlı planlar yapın. Yeter ki, artık bırakın o adamla ilgili her tür düşünceyi. Hem onun musmutlu, sapasağlam, hastalıklardan-acılardan ırak ve 100 sene yaşayacağı garanti mi?
Hadi boşverin, ayağa kalkın artık.
Not; saçsız kalma meselesi teferruat, boş verin. Gerçi kış vaktinde insanın kafası ürperiyor ama olsun, gerçekten geçici bir durum bu. Hem yeni çıkan saçlar acayip gür ve sağlıklı çıkıyor:))