- 28 Ağustos 2024
- 117
- -69
- 24
Siz şakamısınız ya anlatırken ki heyecanınızdan damı bişey anlamıyorsunuz hafta sonları konuşmasam duramıyorum diyorsunuz siz hem kendinizi hem bizi kandırıyorsunuz bence
Siz şakamısınız ya anlatırken ki heyecanınızdan damı bişey anlamıyorsunuz hafta sonları konuşmasam duramıyorum diyorsunuz siz hem kendinizi hem bizi kandırıyorsunuz benceArkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?
Bu kadar ince ayrıntıdan ister kız iş arkadaşım olsun ister erkek arkadaş iş olsun onane onu ilgilendiren seyler değil ki bence siz evli olduğunuzu unutmuş ve o kişiye kendinizi kaptırmış gibisinizSimdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
O arkadaşın evli bir erkek olması bana göre anormal...Kusura bakmayın benim de kocam bu şekil bir arkadaşlık devam ettirse normal gözü ile bakmam..Ama arkadaşınızın eşi de bu durumu normal karşılıyorsa bize laf düşmez zaten.. Sizin normallerinizle hayatınızın devam etmesinde sakınca yok.Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Niye kadın olarak düşünelim? Arkadaşınız erkek ve evli. Cinsiyetsiz falan filan geçin bunları kendinizi kandırıyorsunuz.Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Her ikiside çok saçma değil mi ya insanlar akıllarını yitirmiş gibi davranıyor resmenNiye kadın olarak düşünelim? Arkadaşınız erkek ve evli. Cinsiyetsiz falan filan geçin bunları kendinizi kandırıyorsunuz.
Ayrıca yokluğunda karalar bağladığım, habersiz duramadığım, uykularımı kaçıran kadın iş arkadaşı konsepti de anormal bana göre.
Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
30 yıllık kız arkadaşım var ve gerçekten çok çok yakınız. Biz bile birbirimize böyle duygular beslemiyoruz. Sapkınlık derecesinde sizinki.Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Karşı tarafı bilmem de siz kendinizi kandırıyorsunuz hatta bence burada tepki almamak için bizi kandırmaya çalışıyorsunuz. Bende aynı şekilde çalışıyorum şki çocuğum var, hafta sonu bırak başkasından haber almaya çalışmayı, aklıma bile gelmez kimse. Çocuklarımla geçirdiğim zamanda veya evimde kocamla ailemle geçirdiiim zamanda ne kadar yakın arkadaş olsa bile kimseyi düşünmek aklımın ucundan geçmez.Arkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?
AhahahahahAllah kocalarımızı sizin gibi tiplerden korusun aminnnnn diyip yatıyorum
AminAllah kocalarımızı sizin gibi tiplerden korusun aminnnnn diyip yatıyorum
Normal yani karşı cins diye illa ki başka şey mi olacak? Anlattığınız arkadaşlık normal geldi bana ama yani iyi anlaştığınız bir iş arkadaşı eşinizle kıyaslamayın eş başka, İş arkadaşınızla yardımlaşırsınız da konuşursunuz da, ortak konularınız da varmış vs, görmediniz mi merak da edebilirsiniz ama, yani buraya kadar normal de sizin uykularınızın kaçması ve eşinizle kıyaslamanız kısmı normal gelmedi bana. Niye uykunuz kaçıyor?Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Ay banada oyle gelıyorBir kaç seneye ikinizde boşanıp evlenirsiniz.Aşık olma yolundasınız ve belki oldunuzda her konuda denge esastır bana göre bana pek normal gelmedi
Ayy bu ne ya? Arkadaşın gay bence.Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle.
Arkadaşlığın cinsiyeti ve medeni hali olmadığına inananlardanım, çok yakın erkek arkadaşlarım da var, eşlerimiz olmadan kahve de içebiliriz sohbet de edebiliriz, keza eşimin de birçok kadın arkadaşı var bensiz onlarla görüşebilir ama hiçbir arkadaşıma sabahtan akşama ne yaptığımı anlatmam, aciliyetli bir durum olmadıkça da (bir hastalık durumu, kaza, bela vs) haber alamıyorum diye eşini aramam, uykularım da kaçmaz, bu kadın arkadaşım için de erkek arkadaşım için de geçerlidir, o yüzden sizin arkadaşlık anlayışınızı abartılı buldum.Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar.
Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle.
Ben rahat biriyim, kıskanç araştıran hesap soran biri hiç değilim. Ama ne bunları yaparım ne de eşim bunları yapsa olumlu karşılarım. Bende sadece iyi insan kötü insan ayrımı vardır. Kadın erkek arkadaşlığı bence mümkün ama onun da sınırı olmalı. Eşim Avrupa'da doğmuş büyümüş, rahatlık desen ilk sırada. İş arkadaşım geçmiş olsun demek için bana ulaşamayıp eşimin telefonundan beni arasa rahatsız olurdu. Bu kadar bekleyemeyecek ne var hayırdır derdi.Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum
Ne fark eder? Kadın da olsa yaptığınız bence saçmalık. İş arkadaşı işyerinde kalır. Evet arada yemeğe gidilir, aktivite yapılır sosyalleşilir, özel günlerde aranır, bayram kandil vs kutlanır ama hafta sonu ondan haber almamaya dayanamıyorum, imkansız vs bu ne? Eşimin iş arkadaşı devamlı arayıp bunları sorsa, her seferinde karın napıyor dese ben kızardım. Sen kimsin kardeş aile işimize özelimize bu kadar dahil olma haddini buluyorsun kendinde derim. Bence karısı da diyordur ve sizin yüzünüzden tartışıyorlardır.Simdi hepinizin bu erkek diye anlattigim arkadasımın kadın arkadaşım olarak düşünün. Haftasonu nerdesin nereye gittin hadi gel bi kahve icelim. Hadi yürüyüşe çıkalım. Hâlâ koyde misin ne zaman doneceksiniz kocan napiyor cocuklar nasıl misafir gelecekti geldi mi nereye gittiniz vs ulasamadiginda eşıni arayıp ya bizim arkadaş nerde telefonuna ulaşamıyorum diye esini aradiginizi düşünün ve bu soruları en yakın arkadasinıza sordugunuzu düşünün anormal mi gercekten?
Sen kendini ikna etmek için yazıya dökmüşsün başka bir halt değilArkadaşlar uykularım kaçıyor ve bunu sizlere danışmak istiyorum.
Evliyim eşimle hiç bir problemim yok. Gayet sakin anlayışlı sevgi saygı çerçevesinde devam eden 2 çocuklu bir ailem var.
Mesleğimde 10. yılım. Muhasebeciyim. Bilirsiniz ki biz memurlar sürekli birimler arası yer değiştiririz. Bundan 3 yıl önce tayinle gelen bir erkek memur arkadaşımla aynı oda da çalışmaya başladım. Bu arkadaşımda evli iyi bir aile babası. Esi de dünyalar guzeli. İşte bu kadar detaydan sonra gelelim bize. Ikimizinde ortak yani ilk basta ayni univde okumuş olmak ve ayni hocaları birbirimize anlatmakla başladı. Biz bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ederken hocalar arkadaşlar sehir gittigimiz mekanlar derken baya ortak noktamız olduğunu kesfedip bu konularda günün 8 saati mubabbet ederdik. 3 yıldır da bu böyle devam ediyor. Ben eşimle tanıştırdım onun eşiyle de tanıştım. Yani aramızda herhangi ilk akla gelen dedikodu mahiyetinde hic bisey yok. Sadece şunu farkettim o kadar icten bir samimiyetimiz var ki birbirimize karşı mesela bir gun oncesi aksami ne yaptik nereye gittik o kadar anlatiyoruz birbirimize.. kayınvalideme gittik cocuklarla sahile çıktık haftasonu piknik yaptik vs vs sormadan ve anlatmadan günümüz geçmiyor. Hastaysa arar gecmis olsun dilerim o beni arar bana ulasamdiğinda esimi arar. Yani insanin kız arkadaşiyla gun icinde konuşacağı her seyi konusuyoruz ve birbirimizden surekli haberimiz var. Eger haber alamıyorsak bir sıkıntı varmıs gibi hissediyorum. Kendi kendime neden bu arkadaş mesaide bir sürü arkadaşım varken neden bu neden bana bu kadar yakın neden ben ona bu kadar yakınım diye sorgulamaya başladım. Farkettimki biz birbirimizi rencide edecek hic bisey soylemiyoruz islerimizi ortaklasa yapiyoruz benim yetisemedigim yerde hep ben hallederim diyor ben ona yardim ediyorum. 3 yıldır en ufak bir gerginligimiz olmadı. Bu kadar iyi olmak mümkün mü. Onu gerçekten cok seviyorum. Bi telefonumla nerde olursam gelecegini biliyorum. Biri onun hakkinda bisi soylese o yapmaz diyecek kadar ona guveniyorum ve biliyorum ki bu konuda o da bana guveniyor. Inanın belki de esimle aynı evde bazen gerildigimiz tartıştığımız oluyor. Esimden uzaklasmak kendimi dinlemek ara vermek istiyorum. Ama bu insanla böyle bir an yaşamadığım icin asla yokluğuna katlanamıyorum. Ayrıca kendisine karşı en ufak bir cinsel istek duygusal bağ hissetmiyorum. Aksama kadae eşini eşimi konusuyoruz ben bu insana aşık degilim. Sevgisinden ölüp bitmiyorum. Sadece samimiyetine varlığına cok alıştığım için haftasonunu bile ondan haber almadan geçirmek imkansız benim için. Keza onun içinde böyle. Bu arada ikimiz arasinda asla imalı bir bakış söz muhabbet gecmedı. Sadece birbirini cok iyi anlayan iki arkadaşız sabahlara kadar geyik yapsak gülsek o potansiyel var bizde ama ikimzde evli ve cizgilerini cok iyi bilen kişileriz. Sizce ben ya da o kendimizi mi kandırıyoruz yoksa bunu yasamak normal mi ?