aklım o kadar karışık ki yardıma ihtiyacım var :(

çocuk bunu ne yaparsa yapsın yanında olacağını ve ona mecburmuş gibi yane kendisini kız için bir kurtuluş yolu olduğunu düşünüyordu. Kız zorla uyandırdık. sen ayrılıcam etcem de bak kapında biter diye ki öylede oldu... Hiçbir erkek için (en azından bana göre) senin ezik olman olmaman önemli değil. Önemli olan dürüstülüğün içtenliğin. ve sen tanıştın diye evlenmek zorunda değilsin bence tanış

not:mesajların hepsini okumadım sadece ilk mesajı okudum.. eğer karışık gelirse açabilirimde bnm için sorun değil:80:
asla kendini ezik hissetme[/QUOTE]

Canım benim ya kızcağızın ne yaşadığını o kadar iyi tahmin edebiliyorum ki,ben bu anlattığını babamla ööözz be özz babamla yaşadım ... bir gün tamam artık dedim ben taşınıyorum ilk fırsatta, hemen özür diledi bana döndü ne dese beğenirsiniz ; haklısın çok ileri gittim ama herşeyi bitirmeden önce bir daha düşün sevgilisiyim sanki ama baktı ki kira verebilecek kadar toparlanamıyorum oooooooo zamanla hepten artırdı, yapıp edip savunuyor.
yemin ederim bir mucize olsa gene ağlayıp özür dilemeye başlayacak bu yüzden daha şimdiden yemin ettim affetmeyeceğime

Aynı şeyi eşimle de yaşamaktan, babamdan kurtulamadığım gibi sonra ondan da kurtulamamaktan korkuyorum

O yüzden bu durumda evlenilir mi diye soruyorum, korkudan yani, hayat bana kadınların ayaklarının üzerinde sımmmmsıkı durması gerektiğini öğretti, şuanki ekonomik durumum risk benim için
 


Canım benim ya kızcağızın ne yaşadığını o kadar iyi tahmin edebiliyorum ki,ben bu anlattığını babamla ööözz be özz babamla yaşadım ... bir gün tamam artık dedim ben taşınıyorum ilk fırsatta, hemen özür diledi bana döndü ne dese beğenirsiniz ; haklısın çok ileri gittim ama herşeyi bitirmeden önce bir daha düşün sevgilisiyim sanki ama baktı ki kira verebilecek kadar toparlanamıyorum oooooooo zamanla hepten artırdı, yapıp edip savunuyor.
yemin ederim bir mucize olsa gene ağlayıp özür dilemeye başlayacak bu yüzden daha şimdiden yemin ettim affetmeyeceğime

Aynı şeyi eşimle de yaşamaktan, babamdan kurtulamadığım gibi sonra ondan da kurtulamamaktan korkuyorum

O yüzden bu durumda evlenilir mi diye soruyorum, korkudan yani, hayat bana kadınların ayaklarının üzerinde sımmmmsıkı durması gerektiğini öğretti, şuanki ekonomik durumum risk benim için
 
Arkadaşım sen git bir tanış önce. Daha tanışmamışsın bile. Belki adamı beğenmeyeceksin belki o seni beğenmeyecek.Tanıştıktan sonra 1 ay içinde evleneceksin diye bir kural mı var. Ben eşimle tanıştıktan 1,5 yıl sonra evlendim. Ki karşındaki insanı tanımak için şart zaten belli bir süre arkadaşlık etmek. Bu sürede de bir iş bulmayacağın ne malum?Ama adamla tanışmayı bile kabul etmezsen belki de mutlu bir yuva kurma şansını çöpe atmış olursun.
 
Seninle çok benzer bir hayat yaşamışız. O yüzden sana kendimden örnek vereceğim.

Bababmla annem ayrılar ve 4 kardeşiz, ben en büyüğüm. Hiçbir zaman günün birinde sende evleneceksin denmedi bana, erkek gibi yetiştirildim. Tek yaptığım para kazanmaktı, başka hayatım yoktu, anneme ve kardeşlerime bakacaktım. Hayatımın anlamı ve görevi buydu. Annemin kocasıydım ben, evinin direğiydim.. İsteyenimde çoktu, eş dost sürekli birileriyle tanıştırmak isterdi, ne zaman iş ilerlese annem bi şekilde engel olurdu...

Şuan da 1 yıllık evliyim, eşimden de evliliğimden de şükürki çok mutluyum. evlenirkende borç içindeydim, ailemden tek bir destek almadım, eşimle yaptık herşeyi. Nikahımın akşamı annemle babam kavga etmişler, ben neden evlendim diye.. Şimdi düşününce annemin ve babamın ne kadar bencilce davrandığını düşünüyorum. Kendi mutluluğu ve iyiliği için beni yalnızlığa itmesini, daha küçük yaşta hayatın yükünü üstüme yıkmasını kabullenemiyorum. Zamanında evlenseydim hem ben bu kadar zorluk çekmezdim, hem annem ve kardeşlerimde rahat ederdi çünki her damat kötü olmuyor, benim eşim kardeşlerime karşı çok iyidir, onların eşleride keza öyle. Kısmet bu işler tabi...

Şunu bilki kimsenin kaderini değiştiremezsin,kendin hariç ...Sen mutlu olki annen de mutlu olsun.Hiçbirzaman unutma mutluluk ve huzur insanı çeker, eğer çekmiyorsa sorun o kişidedir. Sen de rotanı mutluluk ve huzura çevir artık...

allah yardımcın olsun.
 
haklısın seloş, daha tanışmadım bile ama yaşadıklarımın etkisini atamadım üzerinden uzun sürünce böyle oluyor sanırım, silkinmem lazım.

nazlıusta yazdıkların bana çok iyi geldi, demek ki maddi zorlukları görünce kaçmıyor her erkek, ama ben galiba yanlış çevredeyim

allah mutluluğunu daim etsin

yaşadığım bişeyi anlatayım; 2005 ya da 2006 yılında bir arkadaşımın yanında beni görüp beğenen çevremde prevane olan biri evi benim geçindirdiğimi öğrenince birden benden vazgeçti gene o dönem dinine son derece bağlı bir tanıdığım beni görücü usulü biriyle tanıştırıp evlendirmek istediğini söyledi, lafın arasında annemle yaşıyorum abla ben deyince annende mi sizle yaşayacak aaaa olmaz öyle demez mi başımdan aşağı kaynar sular döküldü yahu yaşayacak yaşamayacak demedim, kaldı ki sen dinine bağlı bir insansın ve biliyorsun ki ben bu kadıncağızın tek çocuğuyum. yani dinen zaten ona bakmakla yükümlüyüm ben hem kendi beni arıyor, hem ama öyle olmaz diye tepki veriyor, bu iki olay, bende maddi gücümü toplamadan özel hayatımda sıkıntı çekerim duygusu oluşturdu. içime yer etti, e kadınlarımızın çektiği çileler de malum insanlara zayıflıklarımı belli etmeyeceğim diye hep özel hayatımı erteledim durdum. şimdi başından açık net konuşacağım kişi de sorun olursa ya kendimi kötü hissedeceğim, ya da onları pataklamam lazım yaahuu bilmiyordunuz diye ... anneciğimse garibim, neden bu kadar iyi yaaaa, sen beni düşünme diyor ne zaman evlilik lafı açılsa.

ben insanlara olan inancımı kaybetmiştim, sizler bana ooo kadar iyi geliyorsunuz ki hepine tekrar tekrar teşekkür ederim
 
Canım annenin bir kardeşiyle falan oturma durumu olamaz mı acaba?Veya evlendikten sonra bu evde oturur siz ayrı eve çıkarsınız ama ona maddi yardımda bulunursunuz o da olabilir. Bizim şirkette bir kız var mesela annesi kocası ve kızıyla oturuyor kocası bunu baştan kabul etti aynı şirkette çalışıyorlar hem de kızın 6 kardeşi var ona rağmen annesi bu kızıyla kalıyor.
 
annem zaten bizimle oturmaya karşı, utanıyor biz rahat edemeyiz diye... duruma bağlı ya bu evde oturur ve ben ona maddi destek veririm, ama babamla ilgili problemlerden dolayı acil önlem planı olarak olası bir durumda annemi yanıma alacağımı ve onunda bizimle yaşayacağını baştan belirtmem lazım. babamın yapısından dolayı ne yapacağı hiç belli olmaz çünkü .... işte tüm bu detayları yani beni hayatımın zorluklarını SAYGIYLA kabul edecek bir eş bulamam lazım.

benim maddi durumumu toparlamam lazım bir an önce

verdiğim örneklerdeki insan karakterleri oooo kadar çok ki
 
benim dünya kadar borcum da var ... yaa ben bu işe kalışacak durumda değilim galiba kızlar, detayları düşündükçe moralim bozuluyor benim karşı tarafa da cevap vermedim daha

sizlerin de dediği gibi git bi tanış ne olacak diyorum kendime, tam karar verip gaza geliyorum sonra anlattığım maddi manevi sıkıntılar önümde duvar gibi beliriyo :44: tanışsan da nasıl evleneceksin diye ayağım geri gidiyo

sen de bir türlü karar veremedin diye kızacaksınız belki bana ama konu başlığımdaki gibi kafam karışık, doluya koyuyorum almıyo boşa koyuyorum dolmuyo
 

Ben 1 senelik evliyim, eşimde iyi şükür ama gel sende bana bi sor, eşim karşıma çıkana kadar neler çektim. Birinde ailesi geldi çocuğun, biz görüşeceğiz, arabaya bindik kaç lira maaş alıyosun dedi. Öküz işte. Oturduk daha nasılsın demeden atladı'' bak baştan söyleyim bende beş para yok, ailemden de bişey bekleme, ne yaparsak beraber yapacağız, senin maaş benden yüksek zaten, ailende köstek olmaz herhalde'' ne dersin sen bu adama. Şimdi kızıyorum ama öyle çok kırılmıştımki. Sonra peşimden ısrarla koşan biri vardı, her şeyi biliyor, annemin babamın durumunu, annesi geldi annemle konuştu, nişan söz evlilik bunları konuştu, anneme falan sarıldı dünürüm diye. Bir daha ses yok neymiş, annem babam ayrıymış... Ben mühendisim meslek icabı müteahhit olmak isteyen ne kadar insan varsa geldi. Hepsi menfaat, tek dertleri nemalanmaktı. Nasıl olsa ana baba yok ayrı, arkası yok, rahat rahat ezeriz... Ne saçma sapan insanlarla karşılaştım aklın almaz. Birde benden sana tavsiye öyle herşeyi baştan anlatma. Bende başlarda öyleydim, halimden utanırdım, işte benim ailem şöyle, ben şunları yapıyorum derdim. Dürüstüm ya.. Sen bide karşına çıkanlara bak onlar neler neler diyecek...
 


tam öküzmüşş

beni ne kadar iyi anlıyorsun

şuan zaten hiç gücüm yok, işte bu tipler beni daha çok yoruyor, benim derdim bana yetiyor zaten, bahsettiğin tarzda insanlarla daha fazla karşılaşmaya takatim kalmadı nazlıusta... bu tip insanlara denk gelirsem " hmmm bunlarda iş yok" deyip burun kıvıracak takatim yok. kendimi daha kötü hissedeceğim. gibi geliyor "neden kendimi kötü hissedecekmişim" diyemiyorum çünkü şuan hayatımı berbat hissediyorum , çok mutsuzum

galiba çok fazla acı ve ailevi problem insana kendini değersiz hissettiriyor

+ işsizlik psikolojisi + borç psikolojisi de cabası
 
herşeyden önce böyle güçlü bir kız olduğun için seni tebrik etmek istiyorum. Rabbim seni çeşitli şekillerde imtihan etmiş hala da ediyor. benim düşüncem bu tanışma senin için güzel günlerin başlangıcı olabilir. belki sevecen ve temiz bir insanla karşılaşacaksın. bunun böyle olup olmadığını denemeden bilemezsin. işsiz olman tanışmana engel değil. güzelce gidersin görüşmeye zaten daha ilk görüşmede bütün hayatını anlatacak değilsin. ilk görüşmeden çıkan sonuca göre ilerleyen günlerde ailevi durumlarını da anlatırsın. ama işsizim, borcum var, ailevi sorunum var diyerek tanışmaktan vazgeçmemelisin. birgün senin de yüzün gülecek Allahın izniyle belki ogün yaklaşmıştır. net bir rakam vermediğin için borcunun ne kadar sürede ödenebileceğini kestiremiyorum ve nasıl bir iş aradığını bilmediğim için iş konusunda da bir yorum yapamıyorum ama bu kişiyle tanışmaya gitmelisin şansını denemelisin. seni herkesten çok seven bir rabbin var ve sen çok değerli bir insansın, böyle hayırlı bir evlat olman bile ne kadar değerli bir insan olduğunun göstergesi. sen de mutluluğu hakediyorsun, öyleyse mutluluğu ara ve inşallah çok mutlu olursun.
 

çook teşekkür ederim desteğiniz güzel dilekleriniz için... iyi ki bu foruma yazmaya başlamışım yıllardır anlatmadıkça taşlaşmış sanki bazı düşünceler, sizler cesaretlendirdikçe güçlü hissetmeye başlıyorum çaresizlik hissi vardı ilk zamanlar. şimdi arada gidip gelmeye başladı

nazlıustanın ve benim verdiğimiz örneklerdeki gibilerle karşılaşma korkumu yenemedim o ayrı aman allah değil dertli kulunun hiiiiçbiiiir kulunun karşısına çıkarmasın öylelerini. ama çook da fazla bunların sayısı
 
tuhaf insanlar karşıma çıkar korkusuyla yeni insanları tanıma şansını reddetmek doğru değil. tuhaf insanlar karşına çıkarsa boşverir yoluna devam edersin. benim karşıma da çok tuhaf insanlar çıktı. bak hala hayattayım. senin gibi güçlü bir kıza bişey olmaz. tanış o adamla. ya olur ya olmaz. ama kaçmak doğru değil.
 

çok doğru söylüyorsunuz, ama garip bir psikoloji bu anlatmakta zorlanıyorum. kendimi o kadar yorgun hissediyorum ki senelerdir ailevi sıkıntılar, maddi zorluklar, iş hayatını zorlukları, kısacası hayat beni çok yordu. içinde bulunduğum durumu yadırgarsa kendimi kötü hissederim.

itiraf etmek gerekirse ben bu durumda olmaktan utanıyorum, kendimi eksik hissediyorum. başkasına gelince eğriyi doğruyu çok güzel ayırt eder, mantıklı fikirler veririm, kendime gelince kuyunun içinde hapsolmuş gibi sanki beynim
 
anlayışa ihtiyacım var... yaşadıklarım çok mu karışık anlayış beklemek hata mı olur bilmiyorum.

mesela bir örnek vereyim borcum olduğunu öğrenen bir bana gelip e sana niye yardım etmediler ki deyiveriyor. cevaplıyorsun hala yetmiyor allahım ne dememi bekliyor bilmiyorum. babam beni zaten 19 yaşıma kadar hiç aramamış bir insan bunu anlatamıyor muyum ben acaba
 
utanıyorum demişsin de utanacak neyin var, çalıp çırpmadın, ahlaksızlık etmedin. o kadar borcu da annene ve kendine bakmak için yaptın. ailevi durumumdan utanıyorum diyorsan da aileni sen seçmedin. tanıştığın insanın karşısına çok güçlü çıkmak istiyorsun tabi. bunun için de bir işin olsa iyi olurdu. ama belki bu tanışacağın insanla kafalarınız uyuşur hatta sana iş bulmanda yardımcı bile olur. ne biliyim Allah bir kapı açacak elbet. nerden açacağı belli olmaz. benim umudum var senin için sen de umutlu ol biraz. bazen umutlu olmak çok zor geliyor biliyorum ama nefes aldığımız sürece umut beslemeliyiz. belki bir gün demeliyiz. sen galiba biraz da hayal kırıklığına uğramaktan çekiniyorsun. :44:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

T
Boşanma konusunda kararsızlık
Yorumlar
17
Görüntüleme
570
Vasfiyeteyzeniz
NARSİST BİRİYLE YAŞAMA ZORLUĞU
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
589
gunestenalelektrigini
G
G
Anneme annelik yapıyorum, çok yoruldum
2 3
Yorumlar
51
Görüntüleme
1K
geceninkralicesi
G
L
Kendimi yalnız ve kaybolmuş hissediyorum
Yorumlar
8
Görüntüleme
303
hanyolcuhanciyolcu
İntihar etme düşüncesi aklımdan çıkmıyor
Yorumlar
16
Görüntüleme
929
handeguner_
H
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…