Akıl verin lütfen

Merhaba hanımlar Dertlesmeye, akıl almaya eleştirilerinize çok ihtiyacım var. Baştan belirteyim eleştirilerinizin basimin üstünde yeri var; kirilabilirim , ağır gelebilir yine de kabulum. Evliyim , iki küçük cocugum var. Çok severek evlendik. Onun da beni sevdiğini sanıyordum ama her geçen gün biraz daha hayal kırıklığına uğrattı. İlk çocuğumun doğumundan sonra büyük bir kavga yaşadık . ( Çocuklarımın ikisi de kolik reflü uyku problemi zor bı süreçti ilk yıllar) Sebep onun kıskançlığı gibi görünse de , beni sindirmesi , izinsiz ailesine kredi çekmesi , kendisinin evden soyutlanip beni eleştiri yağmuruna tutması, yalanları... Kapanma sürecine girmemiştik sanırım , boşanma davasını açtığımda . O da pasaklı , nemrut olmamla başlayan namusa kadar ilerleyen karşı dava açtı. O sıra tabii evler eşyalar ayrıldı. Şehir disina ailemin kaldığı binada , ayrı daireye taşındık oğlumla. Aylarca çocuğu aramadi, sormadı , görmedi, maddi destek yapmadı. Evde yalandan agliyormus çocuğun montuna sarılıp. Sonra büyük e.seklik edip , kapanma sürecinde , çocuğun babasını dusurmemesi benim hala sevmemle gardim düştü ve yeniden denemeye karar verdik. Derken ikinci çocuk . Onu baglamak için değil adam daha önce oğlunu umursamamis aylarca ... Ama değişmiştir belki bu sefer . Ben tek çocuğum , onun için oğlum benim gecmisimdeki gibi yalnızlık çekmesin istedim. Neyse adam yine başladı huzursuzlanmaya. Annem destek olmaya geldikçe bu iyice simardi. Çantasını alıp haber vermeden evden çıkmalar , neymiş işi varmış AVM ye gitmesi gerekiyormuş haftasonu. AVM kapanınca 9-10 gibi gelmeler bir de hazır yemek beklemeler falan. O zaman da ayrılmaya niyetlendikce annem , annesi çocuklar var deyip oturttu. Öyle böyle benim dilimde ayrılalım lafları , onun rahatlığı derken , topallayarak devam etti evliliğimiz. Çok uzun yazmak istemesem de uzuyor özür dilerim. O sıra ev sahibi kira artışında anlasamayinca huzursuzluk çıkardı , bizimkine gün doğdu tabi. Zaten her fırsatta ailemin yanına geliyordum , onun işleri , eğitimleri , sınavları , benim yalnızlığım derken ne zaman gideceksin hemen araba ayarlayıp göndereyim laflarını sık duymaya başladım. O ara zaten tasinacagiz , o zaman ailemin kiracisini çıkarıp biz tasinalim , hem ben işe girip ayaklarimin üstünde dururken ailem çocuk bakımında destek olur, bı yandan birikim yaparız diye konuşurken , okulların açılmasına az kaldı , ben iş teklifi aldım apar topar ailemin yanına geldik. Eylül ayı oğlumu anaokuluna kayıt ettirdim. Benim iş yalan oldu . Aramalara devam ediyordum. O ara kiracı çıktı . Boş daireyi ayarlamaya çalışırken ( boşanma davası sürecinde ev düzenim burda kaldı , evi eşyalı kiraya verdik) kendisi cumartesi geç vakit gelip , biraz çocuklarla ilgilenip ertesi gün diğer şehre dönüyordu. Bu biraz böyle ilerlerken bakıyorum ağırdan almalar , işle ulaşım konusunu ertelemeler falan derken son gelişinde annesinden duydum ki beyimizin buraya gelmeye gönlünü yokmuş. Ben çocuklarla burda kalacakmisim 15 günde bir gelip donecekmis. Bunu öğrenince son gelişinde baktim , ne çocuklarla ilgilenme , ne bişey paylaşma doldum artik. Ailem beni başta uyarmıştı kızım o gidecek , bı bahane çıkarıp sakin ol ve bekle sen tartışma çıkarma diye . Ve beklenen tartışma oldu kendisi burda yapamiyormus, akşam 7 den sonra hayat yokmuş, burda AVM yokmuş , yol sorunmus mucizeymis ...çocuklar ailemdeyken onlarla vedalasmadan, yapamiyorum deyip eşyalarını toplamaya başladı , ben de tek kaldığım bu evliliği istemiyorum deyip kapıyı çarptım. Ez cümle şuan ayrıyız. Beni her yerden engellemiş. Oğlum çalan her telefona o diye koşuyor . 20 gün olmuş iyiler mi nasıllar diye cocuklari sormadan gunlerini geçiriyor. Merhamet sadece annelerde mi var ? Bu arada önceden çekişmeli davası acmistim, bu sefer kısa sürsün diye protokol hazirlattim ve kendisine attım. O zamana kadar ara ara iletişim olurken , protokolü sorunca iletişimi kesti. Müsait değilmiş sonra okurmus , ona göre imzalarmis. O ara pazartesi atmışım, cumartesi çocuğu almaya gelmişti , zamani yokmuş. Benim şuan delil toplamam , ekonomik özgürlüğü kavusmam önceliğim . Nerden nasıl baslayacagimi bilmiyorum.

Belki alıntı yapamam ama sorularınıza , toplu cevap vermeye çalışacağım. Kızımı uyuyunca daha da rahat yazarım. Uzun olduğu için tekrar kusura bakmayın

O kadar yazıdan sadece şunu anladım ben. “””Çocuğum hep o arıyor sanıyor””” belli ki boşanmayacaksınız o zaman katlanacaksınız. Bu kadar blöfler ayrılıklar çok yorucu. Görünüyor ki gönlünüz yok boşanmaya o halde huzursuzluk çıkarmayın en azından “” çocuklar için””

MutluSon333 .!.:

Belki alıntı yapamam ama sorularınıza , toplu cevap vermeye çalışacağım. Kızımı uyuyunca daha da rahat yazarım. Uzun olduğu için tekrar kusura bakmayın

Genişletmek için tıkla...

Ben okudum hepsini

Sizi yargilamayacagim, niye yaptıniz diye sorabilecegim bircok nokta var ama olan olmus artik.

Ama esinizin avm sevdasini cozemedim?

Avm yok denilen şehir Kocaeli bu arada. Haklısınız . Ben de başkasına aynı yorumu yapardım. Çocuklarin en küçüğü 2.5 yaşında nasılsa yalnızım , onsuz büyütüyorum . Bu sebeple boşanmak ilki kadar korkutucu değil. Sadece ekonomik olarak zorlanıyorum şuan

Gercekten ben de çözemedim, calisamadigini biz evdeyken iddia ediyordu. Ailemin yanındayken de yine gittiğini, insanların etrafta olması motive ettiğini söyledi . Hatta annem bu kadar AVM diye tutuşmuş , aldatıyor mu diye şüphelenip peşinden gitmişti.

Özür dileyerek şu detayı da es geçmeyeyim , çocuklarin doğumundan sonra nerdeyse 2 sene hiçbir şekilde karı koca munasebeti olmazdı . Benim imalarimla artık aylar geçer belki öyle münasebet olurdu. Aslında çok detay var ama çok uzun olmuş ,

Baba olmamış ki zaten hiç. Üzülmeyin. Evet, insan umut edip hep bir şans veriyor ama olmayınca olmuyor. Önünüze bakın artık. Birleşseniz bile en fazla bir yıl kör topal gider ki adamın birleşmek gibi bir niyeti olsa sizi başka şehre apar topar göndermez. Bu arada, çalıştığı şehirde nerede kalıyor? Ev mi tutmuş yoksa biriyle mi yaşıyor? Bence biriyle yaşıyor. En iyi delil bu. Belli ki çocuklarına para göndermeyecek. Bence bir avukatla görüşün ve hileyle sizi başka şehre atıp kaçtığını söyleyin. Bu da iyi bir delil. Hakkınız neyse sonuna kadar alın. Hatta tazminat bile alırsınız.

Şuan eski evde sözleşme ocakta bitiyor , çalıştığı yere yakın ev arıyormuş. Tekmis delil toplamak için soruyorum komşularına. Hayatında biri olduğu kesin ama delilim yok malesef. Haklısınız baba olamamış . Çünkü onlarca ay nasıl cocugunu gormeden nasıl yaşadı . Benim vicdanım rahat , çünkü çocuk özledi müsaitsen döner mısın çocuğa diye yazıyordum, artık ben de yazmiyorum .

Maddi olarak sonuna kadar almaya çalışın beş parasız sizi bırakıyor

Önceki ayrılıkta apar topar evini satip , parayı ailesi arasında bolusturmuslerdi. Şimdi de kirasi yüksek bir eve girip kendini borçlu gösterecek kesin sırf nafaka vermemek için. Şuan protokolumuzde aslında fazla birsey yok. Çocukların velayeti, onun maaşına göre nafaka ve çocuğunun altınlarını çocuğun hesabına yatırması. Nafaka vermek zoruna gitti sanırım.

Ajitasyon yapmak için yazmıyorum ama yarını düşünerek harcama yapiyorum şuan. İş görüşmelerine gidiyorum ki ona muhtaç olmadığımızı anlasin ama çocuğumun hakkını da vermem . Eski ben olsam düğün takilarini da isterdim ama ilahi adalet var. Banka kasasından haberim olmadan alıp harcadığı bileziklerim vardı . Burnundan gelsin. Yeter ki boşansin. Ama imzalamamak için kaçıyor sevdiğinden değil , nafakadan

Isiniz zor elbette ama atlatacaksınız, bir arkadaş yazmış barisirsaniz kor topal 1 yil devam eder diye katiliyorum tekrar ayni hatayi yapip barismayin, cocuklarin psikolojisine de yazik. Bir adam var, baba diyorlar ama keyfine gore var veya yok.

Kocanizin tum maddi varligini ailesine gecirdiigine eminim o yuzden ne yapabilirsiniz hic bilemiyorum...

İnşallah bittiğinde burdan paylasacagim . Şans vererek o hatayı yaptım zamanında ,simdi ozsaygim için ayaklarimin üstünde duracağım . Çok teşekkür ederim ilginiz için

Yerinizde olsam hakkım olan hiç bir şeyden asla vazgeçmezdim. Çünkü boşandıktan sonra erkekler çocukta da boşanıyor, çocuklar onların umurlarında bile olmuyor.

İlk ayrılığınızda evi satıp parayı bölüştüler demişsiniz,barışınca bunun hesabını hiç kimseye sormadınız mı?Böyle şey mi olur bu artık saflığın iyi niyetin çok uç noktası
Bununla ilgili birşeyler yapmaya çalışın lütfen avukatla görüşerek ev siz evliyken mi alınmıştı

Malesef doğru . Kuvvetli delillerim oluştuğunda çekişmeliye döneceğim şuan beklemedeyim. Nasılsa acelem yok evlilik gibi derdim yok bundan sonra . Babanne kişisi hepten sinirimi bozdu. Önceden bin vermislerdi , şimdi iki bin nafaka veririr mahkeme diye dalga geçmiş resmen. Adamın maaşı net 50 bin ki yakın tarihte zam gelecek. Büyük projede çalıştığı için yaklaşık en az iki maaş ekstra bonusu var mesela gelecek ay. Nafaka vermemek için ama kivraniyorlar. Çocuğumun gözü telefonda bakakaldigi için canım yandı yoksa boşanmak canımı zerre acitmiyor .

Isik hukuki boyutu hakkinda yorum yapmayacagim. Avukat destegi alsaniz iyi olur.

Ben bebegim 10 aylik ve issizken bosandim. Nerdeyse 1 sene olacak yeni iş bulabildim. Bence en buyuk sorun maddiyat oluyor. O yuzden nafakanizi olabildigince yuksek almaya bakın ve nafakanin tamamni cocuk adına yazdırın. Is buldukran sonra rahatlarsiniz. Eviniz var, cocugunuxa anneniz bakacak baska derdiniz olmaz

Dava acilacakken avukatima katılım payimi söyledim. Benden önce kredisine girmiş , fakat evlilikte küçük altınlarla ödemelere devam etti. Aile konutu şerhi de koymadı avukatım, onlarda apar topar satılmayan evi sattılar. Eşim , avukatima melek yüzlü geldi sanırım iddialarima rağmen ağırdan aldı. Ben de kendime yediremedim peşine düşmedim doğrusu. Tekrar barisinca o para ona tekrar döndü sanırım azalmış şekilde . Sonrada uçtu gitti bişey kalmadı diye biliyorum. Çünkü kiraya geçtik . Hesaplarını başta ben sormadım. Sonra ayrılık gündeme gelince o da inatlasip hesaplarini göstermedi.

Rabbim size sağlık ve sabır versin inşallah hep iyilerle karşılaştırsın çok zor olmuştur. Evet ekonomik kısmı çok zor yoksa ölüme bile alışıyor insan boşanma ne ki . İse girince gerisi daha kolay, hayırlısı diyorum. Bu sürede de delil toplamaya devam. dogadostupanda . Avukat desteği alacağım yine.