Ailesindeki sorumluluk ve sorunlarından dolayı ilişkimiz bir gün mutlaka bitecekmiş..

Daha önceden şöyle bir konu açmıştım: http://www.kadinlarkulubu.com/ilisk...larinin-iliskiyi-etkilemesinden-korkmasi.html

Zaman geçtikçe sevgilim biraz daha açıldı (artık açıldı mı denir karamsarlaştı mı denir bilemiyorum). Ailesel sebeplerinden dolayı bir gün ilişkimizin mutlaka biteceğini söyledi. Çok üzgündü her halinden belliydi. Sebepler şöyle:

- Maddi anlamda ailesine ve en önemlisi okumakta olan iki kardeşine destek olmak zorunda olması.
- Belki de ömür boyu ödemesi gereken borçlar. (ne yazık ki babasının yaptığı borçlar)
- Bu borçlardan dolayı evlerini satıp daha uzak bir yere gitme ihtimalleri. (zaten ayrı şehirlerdeyiz ama yakın. Bir buçuk saatlik bir mesafe. Giderseler 6-7 saatlik bir uzaklık olacak kara yoluyla.)

Bu sebeplere bağlı olarak kendi hayatını kuramıyor ve kurabileceğine de inanmıyor. "Kardeşlerim ve annem için kendi hayatımı feda etmem, hatta belki en sevdiğim insanı üzmemek için ondan (bu ben oluyorum tabi) vazgeçmem gerekebilir" dedi.

Zaman geçtikçe dahada bağlanıyoruz, ayrılık dahada zor olacak. Senin yanındayken her şeyden uzaklaşmış oluyorum. Başka bir dünya gibisin, vb. şeyler de söyledi. Ama tüm bu sevgiye ve aramızdaki güzel şeylere rağmen, sorunlarından dolayı bir gün ilişkimiz bitecek ve ben çok üzüleceğim diye düşünüyor.

Tüm bunlara karşılık olarak benim söylediklerim kısaca şöyle oldu:
Elbet bir gün borçlar, kardeşlerinin okulu falan biter ve kendi hayatın olur, hiçbir zaman geç değil. Ben eğer üzülürsem, yapamazsam sana zaten söylerim. Sen kendini düşün, eğer yapamazsan ısrar etmem. İçinde bulunduğun durumu anlıyorum ve yeri gelirse aylarca görüşememeye razıyım. En önemlisi de geleceğimizi fazla düşünmemesini, özellikle kötü ihtimalleri düşünmemesini, her şeyin olacağına varacağını söyledim.

Benim söylediklerim onu rahatlatmadı bunu halinden anlamıştım. Kafasında çoktan kendini feda etmiş gibi zaten. Bu durumda biteceğini bekleyerek nasıl devam edebilirim bilmiyorum. Onu çok seviyorum, beni sevdiğini de biliyorum. Hayatta illa bir evlilik beklentim yok. Daha çok gencim ve önümde yapmam gereken çok şey var zaten. Onu o kadar çok seviyorum ve önemsiyorum ki inanın seneler sonra beraber olursak onunla beraber çalışıp borçları ödemeyi bile düşünebiliyorum. Tabi bunu ona söylemedim söylemeyeceğimde.

Sorun şu ki ondan vazgeçmem çok zor. Eğer isterse de elimden gelen bir şey olmayacak. Böyle bir ilişkide ne yapmam gerek bilmiyorum.

Kimsenin bir fikri yok mu? Gerçekten çeşitli düşüncelere çok ihtiyacım var

ben yukarıda sevgilinin söylediği şeyleri bahane olarak görüyorum.
seven herşeye göğüs gerer. tabii bunda senin de payın olacak. ona yardım etmen lazım.
maddi anlamda değil. sevgilinle aynı hataları yapma. başkalarının mutluluğu için senden vazgeçiyor, hayatından vazgeçiyor.
herke elini taşın altına koysa aslında sorun kalmayacak. halledilemeyecek problem değil ki.

Geleceği bilemeyiz, sevgilin ailesiyle olan durumları bahane ediyor bencede.
Madem seni seviyor, senin yanında herşeyi unutuyor ki sen ona anlayışla yaklaşıp desteğini, yanında olduğunu da esirgemiyorsun, bir insan başka ne ister ki?

Hani o olumsuzlukları sen dile getirip yapamayacağını söylesen anlayacağım.
Benimde durumum az çok benzer sana aslında.
Sevgilimin ailesiyle anlaşacağımı düşünmüyorum ben mesela. Bunu açık açık ona da söyledim. Yapamayız, mutlu olamayız dedim. Bu ilişkinin sonu yok dedim.
Babasının borç durumu bizde de var ama Allah'tan küçük borçlar. Birgün telefonu çaldı benim yanımdayken, amcası babasının borcuyla ilgili hallettin mi diye sordu. Aylar önce o borcu kapatmış, tamam hallettim dedi. Büyük bir miktar değil kesinlikle, 100 tl dedi bana. Ne kadar doğru bilinmez tabi de. Daha önce de 13000 gibi bir miktar kapatmış.
Ben böyle bir duruma katlanamayacağımı söyledim. Bu büyük bir sorun olur bizim aramızda, olur da evlenirsek dedim.
Birşey demiyor zaten, savunmuyor.

Artı ailesi laf söz anlayan insanlar değil, kafalarına göre iş yapan düşüncesiz insanlar. Anne baba kardeşler...

Bizimde sonumuz gelecek bir gün bunu biliyorum, ha sadece bu yazdıklarımdan dolayı değil elbette.

Ama dediğim gibi evlilik beklentili bir ilişki içinde olsanız ve o sebepleri sen söylesen anlayacağım ama sevgilininkiler bahane gibi.
Biz bu konuları konuştuğumuzda sevgilim çözülemeyecek sorun yoktur, onlar da biter birgün demişti.
Ben inanmadığım için ve kendimi bildiğim için, onun öyle birşey söylemesi benim düşüncelerimi değiştirmemişti.

ehlimana ve Semblante cevaplarınız için teşekkür ederim. İkinizde bahane olarak görmüşsünüz bu sorunları açıkçası bende düşünmedim değil, az çok ona da konuşurken belli ettim. Borçları gerçekten çok çok fazla az değil, dediğim gibi belki hayat boyu ödemek zorunda kalacak, ev satılırsa rahatlayabilirler o durumda da daha uzağa gidecek ve zaten kerdeşlerinden en küçüğü lisede daha üniversitesi var falan derken seneler alacak bir süreç. Böyle bakınca duruma bahane demek zor, bana bir gelecek veremeyecek, gün gelirde bu durum beni üzer yıpratır diye korkuyor. Ayrılmak istemiyor, ben zorlanırım yıpranırım ve istemesemde ayrılmaya mecbur hissederim diye düşünüyor.

Ben hiçbir zaman kendimi güçsüz biri olarak göstermedim ona. Yeri geldiğinden seviyorsam elimden gelenin fazlası için çabalayabileceğimi de belirttim. Buna rağmen böyle korkuları olması birde mutlaka bitecek demesi çok üzdü beni. Yine de kızamıyorum çünkü çok zor bir dönemden geçiyor şu an. Korkuları olması normal ama çok üzücü korkular bunlar.

Semblante .!.:

Geleceği bilemeyiz, sevgilin ailesiyle olan durumları bahane ediyor bencede.
Madem seni seviyor, senin yanında herşeyi unutuyor ki sen ona anlayışla yaklaşıp desteğini, yanında olduğunu da esirgemiyorsun, bir insan başka ne ister ki?

Hani o olumsuzlukları sen dile getirip yapamayacağını söylesen anlayacağım.
Benimde durumum az çok benzer sana aslında.
Sevgilimin ailesiyle anlaşacağımı düşünmüyorum ben mesela. Bunu açık açık ona da söyledim. Yapamayız, mutlu olamayız dedim. Bu ilişkinin sonu yok dedim.
Babasının borç durumu bizde de var ama Allah'tan küçük borçlar. Birgün telefonu çaldı benim yanımdayken, amcası babasının borcuyla ilgili hallettin mi diye sordu. Aylar önce o borcu kapatmış, tamam hallettim dedi. Büyük bir miktar değil kesinlikle, 100 tl dedi bana. Ne kadar doğru bilinmez tabi de. Daha önce de 13000 gibi bir miktar kapatmış.
Ben böyle bir duruma katlanamayacağımı söyledim. Bu büyük bir sorun olur bizim aramızda, olur da evlenirsek dedim.
Birşey demiyor zaten, savunmuyor.

Artı ailesi laf söz anlayan insanlar değil, kafalarına göre iş yapan düşüncesiz insanlar. Anne baba kardeşler...

Bizimde sonumuz gelecek bir gün bunu biliyorum, ha sadece bu yazdıklarımdan dolayı değil elbette.

Ama dediğim gibi evlilik beklentili bir ilişki içinde olsanız ve o sebepleri sen söylesen anlayacağım ama sevgilininkiler bahane gibi.
Biz bu konuları konuştuğumuzda sevgilim çözülemeyecek sorun yoktur, onlar da biter birgün demişti.
Ben inanmadığım için ve kendimi bildiğim için, onun öyle birşey söylemesi benim düşüncelerimi değiştirmemişti.

Genişletmek için tıkla...

Senin durumunda bu şekilde hissetmen normal gerçekten. Sevgilinde doğal olarak seni rahatlatmaya çalışmış aslında bence doğru, çözülmeyecek sorun yok ama sen ailesiyle yapamam, bu durumlara katlanamam diyorsan yapabileceği bir şeyde yok.
Dediğim gibi ayrılmak istemiyor sevgilim, bu durumlar beni yıpratır diye korkuyor. İlişkiyi, ailesine bakmak zorunda olduğundan bir yere götüremeyeceği için ayrılık olur çok üzülürüm diye düşünüyor. Ben tüm düşüncelerimi ona söylemedim, sadece zaman gösterir bizim için olumsuz düşünmemeye çalış dedim. Çünkü ben şimdi ne kadar yapabilirim diye düşünsem belkide bir gün onun dediği gibi olacaktır bilemem ama keşke bu kadar üzülmese.
Onu bu kadar severken açıkçası hiçbir sorun umrumda değil. O da beni sevdikçe birlik olur daha kolay çözeriz her şeyi. Ama sanırım o beni bu şekilde zora sokmak istemiyor.