Ailesi içinde yara olanların kabuğunun altı hep mi kanar ya

  • Konu Sahibi Konu Sahibi JES
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Yaranmayı bırakıp kendi hayatınıza odaklansanız sorun çözülecektir.
 

Amin, güzel dileğiniz için de teşekkür ederim. Yani çok üzüldüm diyecek bir şey bulamadım inanın. Ama siz de söylemişsiniz, önünüzde güzel yıllar var. Benim annem de (kronik rahatsızlığı var yıllardır ve babam da destekçisi olmadı üstelik) kendi annesinin desteğini hiç göremedi hayatta, diğer çocuklarına yaptığı hiçbir şeyi yapmadı anneme. Biz şimdi ona anneanne bile demiyoruz, hatrını sormuyoruz. Kendi derdine yansın, gerçekten kendimi övmek için söylemiyorum ama abim çok beyefendi bir insandır, benim de kimseye zararım yoktur, çevrem de çok sever beni. Annem böyle yetiştirdi bizi sağ olsun. Abim ve ben varız, annem yalnız değil. O diğer çocuklar da (teyze, dayı bile demiyorum) annemin annesinin sömürmeye devam.
İnşallah çok mutlu olursunuz, istiyorsanız da Allah size hayırlı, sağlıklı evlatlar versin.
 
Aile bu... Atsan atamazsın satsan satamazsın. Ne kadar acıtsalarda sizi, canları yandığında yine koşarsınız. Yeğenleriniz için verdiniz. Çocuk sevindirdiniz öyle düşünün. Geçmişi değiştiremezsiniz. Kendinizi hırpalamayın. Bundan sonra daha dikkatli olursunuz.
 
Allah omları bana beni omlara muhtaç etmesin. Canları da acımasın beni paramparça ettiler bir araya gelesim aynı çatıda nefes alasım bile kalmadı. Ben asla parasında değilim çocuklara hediyem olsun sadece kendim zorda kaldım bana yanlış beyan ettiler. Olsun can sağlığı sorun değil.
 
Sen eşek olursan sırtına binen çok olurmuş diye bir söz var ya:/
Ben senede bir görüşüyor, haftada bir annemle diğerleriyle de ara ara telefonda irtibattaydım şu ana kadar. Zaman zaman maddi isteklerini de hep geri çevirerek idare ediyordum. Şimdi maalesef zaruriyetten kaldım, yoksa yavrularımın saçının teline zarar verdirtmem kimseye. Zaten benden de çok çekinirler, benim yokluğumda içindeki sevgisizlik, merhametsizlik kendini tutamamış işte.
Artık biz de yetişkin insanlarız. Geçen bir sözle karşılaşmıştım “ Çocuk yetişkinlerin mükemmel olmadığını anladığı gün ergen olur. Onları affettiği gün yetişkin olur. Kendini affettiği gün bilge olur.” diye. Ben kendimi şahsen yetiştiğim çevreye ait hissetmiyorum. Bu yüzden bütün şartlarımı zorlayıp gece gündüz çalışarak, ilk üniversite okuyan ben oldum(ailede ve köyde). O kadar olanaksızdım ki bulaşık yıkarken rafa defteri koyup ders çalışabilirdim ancak. Ders çalışmam da engellenirdi sürekli. Üst baş kitap hak getire zaten. İmkanlar benim için böyleyken erkek çocukları için ganiydi bu arada. Bizim ailenin gerçeği bu ve benimle alakalı bi durum değil.
Bak mesela annemin ağzında 2 yıldır opere edilmesi gereken bi et parçası varmış. O kadar oğlu,kızı yanında hastaneye sürekli gelip gidiyorlar kimse ilgilenmemiş. Ben gelince randevu alıp, bi yeğenimin hastane gününe ayarladım(doktoru da babamın arkadaşını seçtim, aynı günde bütün işlemleri hallolsun diye), ben iki çocukla gidemedim. O gün kurtuldu o rahatsızlıktan. Dikişini de ben aldım hatta. Ve olayın adı “torunum halletti, sağolsun” oldu. Benim adım bile geçmedi. Ben olmasam ölünceyekadar taşıyacaktı muhtemelen onu halbuki.
Gerçekten çok büyük bir handikap böylesi ailelerde büyümek. Ama artık çıktık içlerinden, öyle düşünelim. İlişkiyi de minimalize etmek ve daha fazla anlam yüklemeyip, irdelememek en mantıklısı sanırım.
Size tavsiyem kafanızda kurup durmayın “neden böyle, ben niye bu muameleye tabiyim” diye. Bakın ben ve biçok kişi de bu konumda. Canın ciğerin herkes ölçüsüz ilgiye, kıymete gelemeyebiliyor. Herkese kaldırabileceği kadar ilgi,alaka. Fazlası ne oldum delisi yapıp, zırvalatıyor işte. Allah onları ıslah etsin, bizim de kalbimizi ferahlatsın.
 
Reactions: JES
Aklıma annemi hasteneye aylarca götürüp koşturduğum ve bir defa randevu aldığımda sen hiç benim için gelmedin kendin için geldin deyişi geldi çok yazık çok kızı herşeyine koşacak ve adı torunu yaptı olacak. İnsan iyilikten insanlıktan soğuyor ama işte anne olunca Allah’ın rızasını gözetiyoruz. Şu ana kadar bende annemle haftada belki 2 haftada bir diğerleri ile de aylar geçiyor belki birşey olursa çünkü konuşmak istemiyorum eksikliklerini zaten hissetmiyorum hatta var olmamaları daha iyi büyük ablamın ahlakına da güvenim yok maalesef gözlerim bazı şeylere şahit oldu o sebeple evime gelmesini istemiyorum yuvamdan uzak dursun ben zaten hiç gitmedim. Öbür kardeşler zaten soğuk öyle can ciğer olamadık hiç. Sadece annem oda mecbur olduğum ve sağlığını merak ettiğim için 2 haftada bir arıyorum. Ne güzel dediniz kafada kurmayın diye ben çok kurdum çok üzdüm kendimi ama artık yapmayacağım bunu bir ailem yokmuş gibi davranacağım merhaba merhaba çünkü ailem var gibi davranınca onların kötü muamelesine katlanamıyorum. Bizim gidecek bir yuvamız ailemiz eşlerimiz olması çok güzel. Allah eksiklerini göstermesin düştüğümüz yerden onlar kaldırır. Evlenmeden önceki hayatım maalesef benim için bitti o kadar yaşanandan sonra asla can ciğer olamam. Herkes evinde barkında mutlu huzurlu olsun
 
Konu baslıgında yara ve kabugunu çok detaylı ılıskılendırmıssınız anlatmak istediginiz şeyle alakalı.. Okurken gozumun onune kabuk tutmus yara geldi. Yeterınce sacmaladım gidiyorum.
 
Reactions: JES
Konu baslıgında yara ve kabugunu çok detaylı ılıskılendırmıssınız anlatmak istediginiz şeyle alakalı.. Okurken gozumun onune kabuk tutmus yara geldi. Yeterınce sacmaladım gidiyorum.
Yok saçmalamak değil de ben tekrar okudum da gerçekten aşırı betimlemişim gözünde ister istemez canlanıyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…