ailemiz ömürümünüzün yarısı değil.. bence ömrümüzün her anı tümü..onlarla var oluyoruz. onların yokluğun da üzülür savruluruz. öğrendiğimiz ne varsa temelini ailemizden almışızdır.yeni yuva kurmuşuzdur. ama her ne kadar bu benim benliğim benim kişiliğim tarzım desekte hep izler taşırız ailemizden.
sevmek zorunda değiliz. zaten sevmeliyiz ve severiz diye düşünüyorum.
bızı aılemızden daha fazla seven dÜŞÜnen bırını gÖsterın ozaman tamam aılemızı sevmek zorunda deĞılız dıyım
ama asla o kıŞıyı bulamazsınız.
Aılem benım hayatım herŞeyım
sevgi zorunluluktan doğmaz ki. zorundasın ya da zorunda değilsin diye bir ayrımı yapılamaz. ya seversin ya sevmezsin. ama burada şu ayrım doğar. neden sevmiyorsun? sana kötü bir davranışta bulunduğu ya da seni sevmedikleri için mi, yoksa menfaatlerine uymadıkları için mi? kısacası yaşanmışlıktan ileri gelen şeyler mi, şımarıklık mı?
bu nası bi soru yavbilmiyorumkismile, aile olmazsa kişi , bir hiç, neden ülkemizde bazı değerler hala korunabiliyor veya şöyle diyeyim korunmaya çalışılıyor, bunun en önemli sebeplerinin başında aile bağlılığı sevgisi ve saygısının geldiğinden dolayı olduğu düşüncesindeyim..:1closedeyes:
sizinde ilerde bi evladın olduğu zaman anlarsınız aileni sevmek zorundamısın değilmisin bi çocuk yetiştirmek ne kadr zor ve fedakerlık isteyen bi olay onları sevmeyi bırak başının üstünde taşısan genede hakkını ödeyemezsin onları ömrünün yarısı değil öteki dünyada bile karşılacağın insanlar allhım herkese hayırlı anne baba evlad versin
zorunluluk olarak gormuyorum ben bunu o duygular ya vardır ya yoktur sonradan olusmaz bence dogustan gelir aile sevgisi zamanla kotu davranırlarsa biter gider
aile deyınce anne baba kardesler bır suru kısı var ıcınde hepsını sevmeyen yoktur umarım ama arada babanla anlasamazsın yada kardesınle olabılır ama sevgı zorla olmaz ıcten gelen bır duygudur ya vardır yada yoktur
Sevmek gibi bir zorumluluk elbetteki yok fakat sevmek yada sevmemek içten gelir.
Ama aile evlat hakkı yemiyor ayırım yapmıyor bağrına basıyorsa bunun aksini düşünmeden aileye deli gibi düşkün olmak ve sevmek lazım diye düşünüyorum.
Aksi takdirde nankörlük olur!
Aileyi sevmek zorunda mıyız?
Garip bir soru...
Kendimi böyle bi zorunluluğun içinde hissetmedim hiç.
Bizim aile bağlarımız çok kuvvetlidir.. Herkes birbirine çok bağlıdır..
Bazı şeyler insanın içinde olur aile bağlarının ve sevginin güçlü olması zorunluluktan değil içten gelen bir şeydir..
Biz sadece seviyoruz birbirimizi saygıda duyuyoruz... Hiç bir şeyi zorunluluk olarak görmüyoruz ..
hayır zorunda değildir.beni komple zıvanadan çıkardılar,bir gün oturup düşündüm,bunu niye kendime yapıyorum ki diye?ve sonunda hepsinle ilişkilerimi kopardım,görüşmüyorum hiç birinle.bir gram arıyorsam namerdim.
Zorunluluk olarak görmüyorum ben de. Annemi babamı çok severim ama etrafta öyle anne babalar görüyoruz ki yabancının yapmadığını kendi çocuklarına yapabilen ve bu sıfatları hak etmeyen açıkçası öyle bir anne baya da içten bir sevgi besleyemezdim gibi geliyor.