Merhaba,
belki bir umut burada sizlerle fikir alisverisi yapabiliriz..
Yaklasik 2 senedir sevgilimle beraberiz. Niyetimiz ciddi, kendisi 26 ben 24 yasindayim.
Ne Annemin ne Babamin iliskimizden haberi var, ve acikcasi bu konuyu nasil acarim hic bilmiyorum.
Ikisiylede hic bir zaman sevgili konularini acip konusmadim, ve onlarda o konulara karsi o hos görüyü sezmedim.
Tabi simdi de meslek sahibi oldugum icin, basladilar "senin de artik evlenme yasin geldi" demeye.
Benim derdim, ailemin sevgilimi kabul etmeyecekleri korkusu, ki korku degil eminim.
Sevgilim asyali, daha dogrusu endonezyali, kendisiyle yurt disinda eski is yerimde tanistik ve ingilizce anlasiyoruz.
Ailemle Almanyada yasadigim icin, sevgilimi ilk basta is vesilesiyle almanya ya gelmesini deniyoruz. Burada iyice is sahibi olsun, en azindan almancayi ögrensin, öyle aileme aciliriz diye düsündük. Fakat bu tabi cok zaman gerektiriyor... kendisinin müslüman olmasi belki aileme karsi daha kolay kabul etmelerini ümit ediyorum, ama pek de emin degilim. Dil konusunu dert edecekler, ki benim babam nerdeyse hic almanca konusamiyor, ailelerin birbiriyle tanisamayip anlasamayacaklarini dert edecekler, bizim kültürümüzü bilmez, yörelerimizi bilmez diye dert edinecekler, kizimizi kime kimlere veriyoruz diye dert edinecekler.
Evin tek kizi oldugum icin bu konularda daha daha hassas davraniyorlar.
Olur ya aranizda buna benzer durumlarda olan, yada daha fazla tecrübesi olan belki paylasmak ister.. fikirlerinize acigim..
Tskk
belki bir umut burada sizlerle fikir alisverisi yapabiliriz..
Yaklasik 2 senedir sevgilimle beraberiz. Niyetimiz ciddi, kendisi 26 ben 24 yasindayim.
Ne Annemin ne Babamin iliskimizden haberi var, ve acikcasi bu konuyu nasil acarim hic bilmiyorum.
Ikisiylede hic bir zaman sevgili konularini acip konusmadim, ve onlarda o konulara karsi o hos görüyü sezmedim.
Tabi simdi de meslek sahibi oldugum icin, basladilar "senin de artik evlenme yasin geldi" demeye.
Benim derdim, ailemin sevgilimi kabul etmeyecekleri korkusu, ki korku degil eminim.
Sevgilim asyali, daha dogrusu endonezyali, kendisiyle yurt disinda eski is yerimde tanistik ve ingilizce anlasiyoruz.
Ailemle Almanyada yasadigim icin, sevgilimi ilk basta is vesilesiyle almanya ya gelmesini deniyoruz. Burada iyice is sahibi olsun, en azindan almancayi ögrensin, öyle aileme aciliriz diye düsündük. Fakat bu tabi cok zaman gerektiriyor... kendisinin müslüman olmasi belki aileme karsi daha kolay kabul etmelerini ümit ediyorum, ama pek de emin degilim. Dil konusunu dert edecekler, ki benim babam nerdeyse hic almanca konusamiyor, ailelerin birbiriyle tanisamayip anlasamayacaklarini dert edecekler, bizim kültürümüzü bilmez, yörelerimizi bilmez diye dert edinecekler, kizimizi kime kimlere veriyoruz diye dert edinecekler.
Evin tek kizi oldugum icin bu konularda daha daha hassas davraniyorlar.
Olur ya aranizda buna benzer durumlarda olan, yada daha fazla tecrübesi olan belki paylasmak ister.. fikirlerinize acigim..
Tskk
aileniz karşı çıkacaksa ki çıkar haksız görmüyorum. iki aile birbirinin dilini bilmez tabiri caizse saf saf birbir suratlarına bakar durur. düşünsenize egede büyüyen bir kızın ailesi ile ağrıda büyüyen bir gencin ailesi bile zor anlasıyorken siz kıtalar arası anlaşmadan bahsediyorsunuz. bence çok zor bilemedim bende istemezdim. kolay gelsin size
. Hepsi çocuklarına bizim erkeklerimizden bin kat daha ilgili, yardımcı degil, baba rolünü ustlenmisler. Sanıyorum bizdekiler de toplumsal baskı yüzünden çocuğa bu kadar uzaklar. 
