- 9 Ağustos 2022
- 538
- 1.189
- Konu Sahibi silvester1
- #21
Ailenizin sizin için endişe etmesi şaşırtıcı değil. Elbette, baskıyla değil. Fazla baskı, bir noktadan sonra patlama etkisi yaratır. Büyüyorsunuz ve artık kendi sınırlarınız var, kendi doğrularınız... Bu yüzden biri - aileniz olsa bile hayatınıza biraz karıştığında, özgür alanınıza müdahale edilmiş gibi hissediyorsunuz. Eğer başka bir konuda sizi rahatsız etmiyorlarsa, bu konu hakkındaki tek sorun yanlış iletişimi kullanıyor olmanızdır. Bu arada yaşıtız ve benim de 25'ime az kaldı.
Babam, işe giderken kullandığım iki yolu da bilir (biri daha uzun, diğeri kısa). Geç döneceksem, ailemi arar ve haber veririm. Hangi yola girdiğimi ve tam olarak o anki konumumu söylerim. Şu yoldan geliyorum, şununlayım diye. Veya geleceğim saati söyler ve yola çıkarken mesaj atarım. Ve saklayacak bir şeyim olmadığı için bunu yapmak beni rahatsız etmiyor. Aslına bakarsanız bu, temelde bir nezaket örneği ve güvenlik önlemidir.
Kendinizi onların yerine koymaya çalışın. Bu size güvenmediklerinden ötürü değil, sizin güvenliğinizden endişe etmelerinden kaynaklı bir durum ve bence, bu şekilde onların endişelerini biraz olsun azaltmak yapmanız gereken doğru şeydir. Dünya artık çok daha tehlikeli bir yer. Her gün geçtiğiniz sokaklarda ne tür tehlikelerin gizlendiğini asla bilemezsiniz, her zaman konuştuğunuz ve çok yakın olduğunuz insanların da aslında nasıl insan olduklarını... Belirli saatlerde onlara mesaj atarak, güvende olduğunuzu hissettirebilir ve eve döndüğünüzde daha farklı bir tablo ile karşılaşmanızı sağlayabilirsiniz. Ve doğrusu, bir gün kendi evinize çıksanız dahi aileniz, güvende olmanızı isteyecektir.
Bu yaşla da alakalı bir durum değil; kaç yaşında olursanız olun, 20, 30, 49; nerede ve kimle olduğunuzu bilen birileri olmak zorunda. Bu güvenlilik için gereklidir. Çünkü başınıza Allah korusun bir şey geldiğinde (ki biri size direkt zarar vermese bile baş dönmesi vs kendi halinizdeyken bile başınıza bir şey gelebilir) insanların sizi aramak için başlayacakları bir yeri olur. Ve bu, başımıza bir şey gelme durumunda kurtulma şansınızı da artırabilir.
Çocuğum olsaydı, en çok korktuğum şeylerden biri onun zarar görmesi ve nerede olduğunu bilmeyişim, ona ulaşamayışım olurdu.
Bu "her gittiğim yeri, zamanı ve kişiyi onlara söylemek zorunda değilim!" gibi bir ergen oyunu değil. Bu yaşamın ta kendisidir. Mutlak bir özgürlük istiyorsanız eğer, tamamen yalnız yaşamanız gerekmektedir; no aile, no eş, no arkadaş.
Çünkü kusura bakmayın ama (bunu söylemekten nefret ediyorum) ileride evlenmeyi düşünürseniz, yine benzer bir hayatı yaşayacaksınız. Eşiniz; nerede, kimle veya ne zaman eve döneceğini bilmek isteyecek. Aynı şekilde siz de bu bilgileri bilmek isteyeceksiniz. Bir oda veya ev arkadaşınız olursa, nerede ve kimle olduğunu bilmeseniz bile eve ne zaman döneceğini bileceksiniz. Aynı şekilde o da.
Açın ve haberleri izleyin, sosyal medyaya bakın. Başınıza bir şeyler gelen evlatların aileleri için ne deniyor?
"Bir baba/anne nasıl olur da, evladının nerede ve kimle olduğunu bilmez.", "Nasıl hayatından haberi olmaz.", "Bu nasıl baba/anne?!".
Siz söylemediğiniz sürece asla bilmeyecekler.
Onları belirli zamanlarda bilgilendirin ve bunun güvenliğiniz için iyi olduğunu da unutmayın.
Babam, işe giderken kullandığım iki yolu da bilir (biri daha uzun, diğeri kısa). Geç döneceksem, ailemi arar ve haber veririm. Hangi yola girdiğimi ve tam olarak o anki konumumu söylerim. Şu yoldan geliyorum, şununlayım diye. Veya geleceğim saati söyler ve yola çıkarken mesaj atarım. Ve saklayacak bir şeyim olmadığı için bunu yapmak beni rahatsız etmiyor. Aslına bakarsanız bu, temelde bir nezaket örneği ve güvenlik önlemidir.
Kendinizi onların yerine koymaya çalışın. Bu size güvenmediklerinden ötürü değil, sizin güvenliğinizden endişe etmelerinden kaynaklı bir durum ve bence, bu şekilde onların endişelerini biraz olsun azaltmak yapmanız gereken doğru şeydir. Dünya artık çok daha tehlikeli bir yer. Her gün geçtiğiniz sokaklarda ne tür tehlikelerin gizlendiğini asla bilemezsiniz, her zaman konuştuğunuz ve çok yakın olduğunuz insanların da aslında nasıl insan olduklarını... Belirli saatlerde onlara mesaj atarak, güvende olduğunuzu hissettirebilir ve eve döndüğünüzde daha farklı bir tablo ile karşılaşmanızı sağlayabilirsiniz. Ve doğrusu, bir gün kendi evinize çıksanız dahi aileniz, güvende olmanızı isteyecektir.
Bu yaşla da alakalı bir durum değil; kaç yaşında olursanız olun, 20, 30, 49; nerede ve kimle olduğunuzu bilen birileri olmak zorunda. Bu güvenlilik için gereklidir. Çünkü başınıza Allah korusun bir şey geldiğinde (ki biri size direkt zarar vermese bile baş dönmesi vs kendi halinizdeyken bile başınıza bir şey gelebilir) insanların sizi aramak için başlayacakları bir yeri olur. Ve bu, başımıza bir şey gelme durumunda kurtulma şansınızı da artırabilir.
Çocuğum olsaydı, en çok korktuğum şeylerden biri onun zarar görmesi ve nerede olduğunu bilmeyişim, ona ulaşamayışım olurdu.
Bu "her gittiğim yeri, zamanı ve kişiyi onlara söylemek zorunda değilim!" gibi bir ergen oyunu değil. Bu yaşamın ta kendisidir. Mutlak bir özgürlük istiyorsanız eğer, tamamen yalnız yaşamanız gerekmektedir; no aile, no eş, no arkadaş.
Çünkü kusura bakmayın ama (bunu söylemekten nefret ediyorum) ileride evlenmeyi düşünürseniz, yine benzer bir hayatı yaşayacaksınız. Eşiniz; nerede, kimle veya ne zaman eve döneceğini bilmek isteyecek. Aynı şekilde siz de bu bilgileri bilmek isteyeceksiniz. Bir oda veya ev arkadaşınız olursa, nerede ve kimle olduğunu bilmeseniz bile eve ne zaman döneceğini bileceksiniz. Aynı şekilde o da.
Açın ve haberleri izleyin, sosyal medyaya bakın. Başınıza bir şeyler gelen evlatların aileleri için ne deniyor?
"Bir baba/anne nasıl olur da, evladının nerede ve kimle olduğunu bilmez.", "Nasıl hayatından haberi olmaz.", "Bu nasıl baba/anne?!".
Siz söylemediğiniz sürece asla bilmeyecekler.
Onları belirli zamanlarda bilgilendirin ve bunun güvenliğiniz için iyi olduğunu da unutmayın.
