- 9 Mayıs 2023
- 34
- 17
- Konu Sahibi serce123123
- #1
tavsiyenize ihtiyacım var uzun olacak ama lütfen bir tavsiye verin. daha yks öğrencisiyim mezuna kaldım başarılı olmama rağmen hedefim yüksek olduğu için mezuna kaldım.mental olrak çok kötü durumdayım, 5 ay içinde kaç kere yataklara düştüm ,saçkırana yakalndım ,ağzımın içi boğazıma kdr yaralarla doldu hepsi stresten . hepsi son 4 yldır oluyo. annem babam görücü usülü evlenmişler sevmiyolar birbirlerini ama saygı da yok ama başkalarıyla evlenselerdi yine mutlu yuvaları olmazdı çünkü karakterleri oturmamış iki insan ikiside. tek çocugum ve tüp bbekle doğdum .belli bi yaşa kadar babamı çok severdim benim için mükkemel insandı .kendini çok gelişmiş entellektüel saygılı terbiyeli biri olarak gösterirdi hayran kalırdım. annemle çok aram yoktu taki bazı şeylere yaşım erene kadar. evimizde teknolojik alet yoktu o zmnlar babamda bana tablet almış ikimiz ortak kullanıyoduk bi gün geçmişte bir sürü pornolar gördüm bi ton kadına yazmış,iğrenç iğrenç muhabbetler. bi gece uyku tutmadı gece yarısı uyandım ,ben uyuduktan sonra anneme kurduğu cümleleri duydum odamdan: kadına küfrüler hakaretler ama duysanız aklınız durur kadın 40 küsür yaşında vücudu hakkına saçma sapan sözler şok oldum daha ortaokula faaln gidiyrum bu arada .anneme çok üzüldüm. desem sorun, demesem sorun ben de ufaktan annemin yanında bir tartışma sırasında imasını yaptım annem de ufaktan uyandı .ailede hep bi huzursuzluk vardı ama bunlardan sonra arttı ben de çocuğum daha çok üzülüyodum. içeride bir kavga bağırışma duyduğum anda babam anneme saldırmasın diye yanlarına gidiyodum sanki odamdan hiç dinlemiyormuş sanki bişeyimi almayı unutmuşum gibi falan yapıyodum, ben gelince babam duruyordu çünkü annemde bunu kullanmaya bşladı ,ben odamda ders çalışırken bile annem uafcık bir tartışmada bile sanki dayak yiyomuş gibi bağırmaya başladı ben her seferinde korka korka odamdan koşuyordum psikolojim bozudlu evden çıkmamaya başladım anneme bişey ypar diye korkup .tabi bu sırada babam bana da iğrenç davranıyo görünüşüme laf ediyo hakaret ediyo ben gitgide asosyal oldum. insan ilişkilerim azaldı, ama annemin umrunda gram olmadı ariyip gittim yıllar içinde 40 kilo oldum aralrını düzelticem diye kahroldum gencecik yaşımda her türlü rahatsızlığım var .babamı da savundum annemin de babama karşı çok hatası var.olmadı annemi savundum yine olmadı halalarım bile farkına vardı ama ellerinden gelmiyor bişey
.ama asıl olaylar bu yıl başladı ben mezuna kalma kararı aldım. çalışıyorum falan, bilirsiniz belki puf lar var aromalı oluyo arkadaşımda ondan vardı bi gün benim çantamda unutmuş .evde çantamda görmüş babam. ilk defa vurdu bana orda benim değil diyorum inanmıyorlar onları da anlıyorum iyiliğimi düşünüyolar..evden ne zaman adımımı atsam bi yolla kavga çıkartılyolardı. evde odamdan çıkmadım aylarca sadeece tuvalet ve mutfak,neyse üniversietye giderim yurtta kalırım kurtulurum diye düşündüm bu yıl sezsiz kalayım hem araları bozulmasın dedim .arkadaşlrımla da telefonda görüşüyordum . bi gün bi arkadaşımla gece vakti konuşuyorum diye bana iğrenc ithamlarda bulundu o..... gibi
ben ilk defa duymuştum babamın ağzından ama arkamdan diyormuş yıllardır, evden çıkmadım yıllarca herkesle aram iidir kötü bi alışkanlığım yok, o kelimeleri haketmedim bu sırada annem ben yokken babamı ben varken beni savunuyor. iki yüzlülüğe dayanamdım kendimi derslere verdim mesafe koydum ama ne zmaan hayatım yolna girdi desem bi yolla mahvettiler son 4 ayım kaldı sınava bu zmna kadar öyle böyle çalıştım ama yetersiz ,kalan 4 ay çalışsam olacak ama yapamıyorum bu evde annem beni düşman olarak görüyor yüzüme gülüyor arkamdan sallıyor, bir kere anne kız ilişkimiz olmadı ,yıllarca onu savundum bir kere bana kzıım diyip sarılmamıştır gözleri önünde kriz geçirdim gülüp giden bir kadın. tabi şuan pişman olduğunu söylüyor ama devam ediyor aynı hareketlere . 3 yıl dayımın oğlu tarafından tacize uğradım çocuktum;kucağına alırdı oyun niyetiyle kalçama dokunurdu ileri geri hareketler yapardı kaçmaya çalışırdım bi rahatsızlık duyardım ama nedenini anlamazdım yaşım küçüktü,çok sonardan fark ettim. hala o ahlaksızla görüşüyoruz hiçbişey olmaamış gibi davranıyorum ,babama diyebilirdim ama kan çıkardı sustum. bir kere diyemedim annneme desem inanmazdı.çocukken belli etmyee çalıştım onlara misafirliğe giderken anneme yalvarıyordum gitmemek için naaptı sana diyordu susuyordum , belki anlıyodu ama hiç daha irdelemedi kapattı konuyu her seferinde
-belki anlamamışır çok öyle zeki,leb demeden leblebiyi anlayan biri değil günahını almayayım- .
geçenlerde o akrabam hapse girdi tüm millete karşı savundu onu ,kötü hakime denk gelmiş dedi u.... satan adama ,başımdan kaynar sular aktı. aklıma küçükken bana dedikleri geldi ,elimde en ufak bişey bulsa nerden çaldın bunu derdi, hatta sırf bu yüzden asla bişeyler almaya tek gitmezdim şahidim olsun diye. çocuklar kavga eder barışırlar di mi normaldir bu ;bi gün üst komşumun kızıyla oyun oynarken tartıştık çocuğuz daha ilkokula fln gidiyorum ben de haklıydım .kız da küçücuk cocuk haliyle yediremedi annesine benim için bana küfür etti demiş. annem de bunu duyar duymaz neden dedin ?dedin mi böyle bir şey ? demeden yapmadığını bırakmamışrı .çevremize sorsanız anneme babama melek derler kendilerini farklı gösteriyorlar. ağzımın içi ful yaralarla doldu devletde de randevu yoktu ( maddi durumumuz gayet güzel ikisi de çalışıyor) bu yüzden özel için annemden para istedim çok bi para değil 600 mü ne , lafı evirdi çevirdi;baabmdan istedim o da ayısını yaptı.birbirlerine pasladılar .amaçları birbirine ödetmek .birbirlerine laf sokacaklar ,birbirlerini enayi yerlerine koyacaklar diye arada eridim, yaralar boğzaıma kadar yayıldı sonra bi yolla dr randevusu aldım kurtuldum .mental olarak toparolanamıyorum,başarılı olursam bu evden kurtulabilirim ya okuyacağım ya da evleneceğim ,evlenmek bana göre değil ki zaten genç yaşta evlenmek aileme göre yanliş kariyer onlara göre daha önemli bnece de öyle ama buna engel oluyorlar. gündüz kütüphanelerdeyim bu özgürlüğü de elde etmek için çok uğraştım yoksa evden çıkamıyordum(bu arada kimse beni evde tutmuyor ama ne zmn insan gibi dışarıya çıksam bir kavga çıkartıyorlar ben de üzülüyorum kavga çıkmasın diye gitmiyordum)kütüphanede güzelce çalışıyorum, akşamları eve gelince yine aynı lrtam alsa sesli konuşulmuyor fısıldaşıyorlar evde allah bilir neyle suçluyor bazen diyorum ki acba ben ders çalışmamak için bahane mi arıyorum psikolojik olarak.bilmiyorum ama kötü olduğum bariz. evde duramıyorum başka yere gidemiyorum ,bağışıklığım çok kötüymüş ve düzelmesi için stresiz ortamda olmam lazım . napacağım ben
.ama asıl olaylar bu yıl başladı ben mezuna kalma kararı aldım. çalışıyorum falan, bilirsiniz belki puf lar var aromalı oluyo arkadaşımda ondan vardı bi gün benim çantamda unutmuş .evde çantamda görmüş babam. ilk defa vurdu bana orda benim değil diyorum inanmıyorlar onları da anlıyorum iyiliğimi düşünüyolar..evden ne zaman adımımı atsam bi yolla kavga çıkartılyolardı. evde odamdan çıkmadım aylarca sadeece tuvalet ve mutfak,neyse üniversietye giderim yurtta kalırım kurtulurum diye düşündüm bu yıl sezsiz kalayım hem araları bozulmasın dedim .arkadaşlrımla da telefonda görüşüyordum . bi gün bi arkadaşımla gece vakti konuşuyorum diye bana iğrenc ithamlarda bulundu o..... gibi
ben ilk defa duymuştum babamın ağzından ama arkamdan diyormuş yıllardır, evden çıkmadım yıllarca herkesle aram iidir kötü bi alışkanlığım yok, o kelimeleri haketmedim bu sırada annem ben yokken babamı ben varken beni savunuyor. iki yüzlülüğe dayanamdım kendimi derslere verdim mesafe koydum ama ne zmaan hayatım yolna girdi desem bi yolla mahvettiler son 4 ayım kaldı sınava bu zmna kadar öyle böyle çalıştım ama yetersiz ,kalan 4 ay çalışsam olacak ama yapamıyorum bu evde annem beni düşman olarak görüyor yüzüme gülüyor arkamdan sallıyor, bir kere anne kız ilişkimiz olmadı ,yıllarca onu savundum bir kere bana kzıım diyip sarılmamıştır gözleri önünde kriz geçirdim gülüp giden bir kadın. tabi şuan pişman olduğunu söylüyor ama devam ediyor aynı hareketlere . 3 yıl dayımın oğlu tarafından tacize uğradım çocuktum;kucağına alırdı oyun niyetiyle kalçama dokunurdu ileri geri hareketler yapardı kaçmaya çalışırdım bi rahatsızlık duyardım ama nedenini anlamazdım yaşım küçüktü,çok sonardan fark ettim. hala o ahlaksızla görüşüyoruz hiçbişey olmaamış gibi davranıyorum ,babama diyebilirdim ama kan çıkardı sustum. bir kere diyemedim annneme desem inanmazdı.çocukken belli etmyee çalıştım onlara misafirliğe giderken anneme yalvarıyordum gitmemek için naaptı sana diyordu susuyordum , belki anlıyodu ama hiç daha irdelemedi kapattı konuyu her seferinde
-belki anlamamışır çok öyle zeki,leb demeden leblebiyi anlayan biri değil günahını almayayım- .
geçenlerde o akrabam hapse girdi tüm millete karşı savundu onu ,kötü hakime denk gelmiş dedi u.... satan adama ,başımdan kaynar sular aktı. aklıma küçükken bana dedikleri geldi ,elimde en ufak bişey bulsa nerden çaldın bunu derdi, hatta sırf bu yüzden asla bişeyler almaya tek gitmezdim şahidim olsun diye. çocuklar kavga eder barışırlar di mi normaldir bu ;bi gün üst komşumun kızıyla oyun oynarken tartıştık çocuğuz daha ilkokula fln gidiyorum ben de haklıydım .kız da küçücuk cocuk haliyle yediremedi annesine benim için bana küfür etti demiş. annem de bunu duyar duymaz neden dedin ?dedin mi böyle bir şey ? demeden yapmadığını bırakmamışrı .çevremize sorsanız anneme babama melek derler kendilerini farklı gösteriyorlar. ağzımın içi ful yaralarla doldu devletde de randevu yoktu ( maddi durumumuz gayet güzel ikisi de çalışıyor) bu yüzden özel için annemden para istedim çok bi para değil 600 mü ne , lafı evirdi çevirdi;baabmdan istedim o da ayısını yaptı.birbirlerine pasladılar .amaçları birbirine ödetmek .birbirlerine laf sokacaklar ,birbirlerini enayi yerlerine koyacaklar diye arada eridim, yaralar boğzaıma kadar yayıldı sonra bi yolla dr randevusu aldım kurtuldum .mental olarak toparolanamıyorum,başarılı olursam bu evden kurtulabilirim ya okuyacağım ya da evleneceğim ,evlenmek bana göre değil ki zaten genç yaşta evlenmek aileme göre yanliş kariyer onlara göre daha önemli bnece de öyle ama buna engel oluyorlar. gündüz kütüphanelerdeyim bu özgürlüğü de elde etmek için çok uğraştım yoksa evden çıkamıyordum(bu arada kimse beni evde tutmuyor ama ne zmn insan gibi dışarıya çıksam bir kavga çıkartıyorlar ben de üzülüyorum kavga çıkmasın diye gitmiyordum)kütüphanede güzelce çalışıyorum, akşamları eve gelince yine aynı lrtam alsa sesli konuşulmuyor fısıldaşıyorlar evde allah bilir neyle suçluyor bazen diyorum ki acba ben ders çalışmamak için bahane mi arıyorum psikolojik olarak.bilmiyorum ama kötü olduğum bariz. evde duramıyorum başka yere gidemiyorum ,bağışıklığım çok kötüymüş ve düzelmesi için stresiz ortamda olmam lazım . napacağım ben
Son düzenleme:
