- 10 Ekim 2021
- 1.677
- 3.147
-
- Konu Sahibi pervin7862
- #21
O-oooh canım ergen18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?
O kadar değil bence yengenç hanım yahu, sizin yorumunuzdan sonra eski basliklarina ben de baktim da "babam para konusunda enerjimizi sömürüyor" diyen bir genç, simdiye kadar ev gecindirmemis, belki baba suan maddi sıkıntıda o bunun bile farkında degil belki de, "annem bana odanı topla diyor", topluyormuş annesi beğenmiyormuş, yani dertler bana çok ergence geldi, bilemiyorumŞu kknin toksik aile güzellemeleri... Babası asabi, agresif, (geçmiş konular doğruysa) cimri, muhtelen babalık görevini 19 yıl önce annesiyle sevişip tamamlayan, sonrasında sadece para veren biri.
Çocuğuna böyle ters davranan,insan yerine koymayan , sinirli bir insanın neyini gülerek hatırlasın ki ilerleyen yıllarında.
O yaşlar zor yaşlar , evet insan ailesine sinir olur, 'kimse beni anlamıyor , offf, doğurmasaydiniz o zaman' triplerinden henüz çıkamamış olabilir. Ama baba var baba var. Ben de ergen oldum, ne kadar itici bir çocuk olsam da babam hep anlayışla yaklaştı, kirici davranmaktan imtina etti.
Ben de sürecimi sağlıklı bir şekilde atlattım, bana asla bagirmayacak, ters davranmayan, sakin erkeklere meylettim hep .
Konu sahibinin bu yaşındaki bu evi özlemesi için aynı babası gibi ilgisiz,sinirli bir insanla evlenip üstüne sorumluluklar eklenince pişman olması gerekir ki babası ona daha cazip görünsün. Ki muhtelen de böyle olur.
Ama düzgün seçimler yapıp, düzgün bir adam ile evlenip coluga çocuğa karışıp onlari özene bezene yetistirirse eğer bu günleri ozlemez ve tam tersi kendisine gösterilmeyen ilgiyi her geçen zaman daha cok farkına varır.
Konu sahibi, sana tek önerim başka şehir kazan olurdu ama zaten üni öğrencisiymissin.
O zaman önerim deli gibi ingilizce çalış, yolda bulduğun turistlerle bile konuş, erasmusla bir sene Avrupa'da öğrenci ol. En azından o sene rahat edersin, hem evden ayrılman-kendi başına bir ülkede kalabilmen ailenin senin büyüdüğünü görmesini sağlar. Dönünce de okulunu bitir, şehir dışında iş ara. Ailene de alla pulla, o işi bu şehirde bulamayacağına inandır. Sonra defol git, sen sağ onlar selamet
20 yaşından sonra bence aile evinde olmuyor.ama sen daha küçüksün.iş, güç olmadan mereye gideceksin ki.18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?
Ergenlikkk18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?
Adam her zaman para konusunda laf edermis, her zaman sinirli. Çok klasik bir baba modeli, hepimizin çevresinde var bohlesi.O kadar değil bence yengenç hanım yahu, sizin yorumunuzdan sonra eski basliklarina ben de baktim da "babam para konusunda enerjimizi sömürüyor" diyen bir genç, simdiye kadar ev gecindirmemis, belki baba suan maddi sıkıntıda o bunun bile farkında degil belki de, "annem bana odanı topla diyor", topluyormuş annesi beğenmiyormuş, yani dertler bana çok ergence geldi, bilemiyorum
Ben tüm mesajlarina bakmadim, inanilllllmaaz bir toksiklik göremedim, tabiiki döven, söven, dövmeyi sövmeyi bırakın takdir etmeyen, övmeyen, güzel sözler söylemekten imtina eden ailelerden tabii ki uzak durmak gerek. Dediginiz gibi kız cocuklari icin baba figürü cok önemli, bizim ulkemiz icin özellikle. Ama bu kadar herseyden sikayet etmek yerine düzeltme çabaları lazim, sartlar kötüyse internette gezip sikayet etmek yerine kendini oradan kurtarmanin yollarini aramalı. Ki bence zaten universite için aile yanindan ayrılmak gerektigini düşünüyorum, farkli insanlarla tanışmak, kendi ayaklarinin uzerinde durabilmek gelecekte insanin daha ozguvenli olmasini sağlıyor diye düşünüyorum.Adam her zaman para konusunda laf edermis, her zaman sinirli. Çok klasik bir baba modeli, hepimizin çevresinde var bohlesi.
Kız da normal değil, nerede sorunlu erkek varsa bulan, terkedilip ezik ezik arayan yalvaran, istismara açık-sirf sevgilisi istedi diye parkta içen düşen...
Çocuğunu önemsemeyen ailelerden çıkmış , kodlarına önemsenmemek işlenmiş ve muhtemelen onu onemsemeyen bir adamla evlenecek olan bir kız
Yani bu ailenin neyi guzelleniyor ki?
Kk'da hep boyle. Kız haksizken ailesi söver 'ailenin kıymetini sonradan anlayacaksin', babası eve kitler döver 'abartmis ama seni korumak istiyor' , annesi gereksiz trip atar en güzel gününü burnundan getirir 'cicek al özür dile, bir de saril. Affeder annen'
İyi de neden.
Toksik ailesi olan, ne yapsın etsin o aileden kurtulsun, normal yasayisa - sağlıklı ilişkilere tanık olsun. O zaman biraz düzeliyorlar. Mukayese yapıp yasadiginin normal olmadığını görüyorlar.
Ben tüm mesajlarina bakmadim, inanilllllmaaz bir toksiklik göremedim, tabiiki döven, söven, dövmeyi sövmeyi bırakın takdir etmeyen, övmeyen, güzel sözler söylemekten imtina eden ailelerden tabii ki uzak durmak gerek. Dediginiz gibi kız cocuklari icin baba figürü cok önemli, bizim ulkemiz icin özellikle. Ama bu kadar herseyden sikayet etmek yerine düzeltme çabaları lazim, sartlar kötüyse internette gezip sikayet etmek yerine kendini oradan kurtarmanin yollarini aramalı. Ki bence zaten universite için aile yanindan ayrılmak gerektigini düşünüyorum, farkli insanlarla tanışmak, kendi ayaklarinin uzerinde durabilmek gelecekte insanin daha ozguvenli olmasini sağlıyor diye düşünüyorum.
Ben üniversite okuyunca tüm mükemmellikler ayaklarınızın altına seriliyor demedim, hırsla beğenmedim butonunu kıracağınıza dikkatle okusaydınız. Ben aile yanindan ayrılmanın, tek başına sorumluluk alabilme yetisini, kendi hayatın hakkında kararlar verebilme yetisini geliştirdigini düşünüyorum, mutlu olmadığınız bir ortamda iseniz şikayet edip ağlanmak yerine oradan kurtulma yolları ararsınız, bu içgüdüsel birşeydir ve kendinizi gelistirmeye çalışarak da anneniz gibi bir anne olmazsınız.Siz lütfen bir "bağlanma stilleri" ile ilgili deneyleri izler misiniz? Öyle güzelleniyor ki sanki evden çıkıp üniversite okununca ya da işe girince hooop her şey düzelecek. Her şeyden şikayet ediliyor dediğiniz görülme, duyulma ihtiyacı. Bununla ilgili belgeseller var. Bakın bakalım ileri yaşta bu çocuklar hangi hallerde. Sizin mizacınız bu olumsuzlukları avantaja çevirmiş olabilir. Ama her çocuk sizinle aynı derecede dertlere göğüs gerebilecek yaratılışta değil.yenGEnC e çoğu sözünde katılıyorum.
adın cok güzel ben de severim o şarkıyı çok. Geçecek bu hislerin.18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?
Toksik evden kurtulunca sağlıklı bir çevre edinip bu yaşadığı hayatın normal olmadığını farkına varan da çok insan var.Siz lütfen bir "bağlanma stilleri" ile ilgili deneyleri izler misiniz? Öyle güzelleniyor ki sanki evden çıkıp üniversite okununca ya da işe girince hooop her şey düzelecek. Her şeyden şikayet ediliyor dediğiniz görülme, duyulma ihtiyacı. Bununla ilgili belgeseller var. Bakın bakalım ileri yaşta bu çocuklar hangi hallerde. Sizin mizacınız bu olumsuzlukları avantaja çevirmiş olabilir. Ama her çocuk sizinle aynı derecede dertlere göğüs gerebilecek yaratılışta değil.yenGEnC e çoğu sözünde katılıyorum.
genelde yaşı daha büyük insanlar yazmış ben de 18 yaşındayım ailemden ayrı okuyorum ben şuan sınavlarım bitti yanlarına döndüm normalde ailemle hiç bi sıkıntım yok aşırı kısıtlayıcı da değiller dozunda istediğimi giyerim istediğim gibi gezerim istediğim her şeyi almaya yapmaya çalışırlar aramız da iyi ama yine de içten içe bi türk ailesi özelliği var yani yanlarında bi süreden fazla kalınca belli bi yaştan sonra böyle oluyor sen artık bi bireysin çünkü kendi düzenini kurmak istiyorsun o evde o mümkün olmuyor çatışmalar oluyor yani sinir oluyor insan bazen ben 15 te de böyleydim 16 da da o yüzden yaş büyüdükçe bana daha çok batacağını ve ailemle aramın açılacağını düşündüğüm için de şehir değiştirmek istedim çünkü ne kadar iyi olurlarsa olsunlar o klasik tipik türk aile yapısı değişmiyo maalesef dert değil demiş yaşı daha büyük insanlar ama aynı yaşta biri olarak bizim için dert şuan ben anlayabiliyorum ve tek çözümü de ayrı bir yerde yaşamak maalesef hatta elini çabuk tutmak18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?
Ben bütün beğenmedimlerimi sadece o mesaja özgü atarım. Yani bu konuda 3 beğenmedim varsa 3 dk sonra gidip başka konuda fikrinizi severim bakarsınız 5 beğendim atmışım üst üste yorumlarınızaBen üniversite okuyunca tüm mükemmellikler ayaklarınızın altına seriliyor demedim, hırsla beğenmedim butonunu kıracağınıza dikkatle okusaydınız. Ben aile yanindan ayrılmanın, tek başına sorumluluk alabilme yetisini, kendi hayatın hakkında kararlar verebilme yetisini geliştirdigini düşünüyorum, mutlu olmadığınız bir ortamda iseniz şikayet edip ağlanmak yerine oradan kurtulma yolları ararsınız, bu içgüdüsel birşeydir ve kendinizi gelistirmeye çalışarak da anneniz gibi bir anne olmazsınız.
Ayrıca da rica ediyorum yaaa annesi yatağını topla demiş de toplayinca beğenmemiş, onun da kalbi kırılmış öyle mi, herşeyde koşalım psikologlara, ne diyeceğiz "annem topladığım yatagı begenmedi, beni görmüyor, ben görülmek istiyorum" mu?
Hayat sizlerin narin kalpleri için çok acımasız bir yer kusura bakmayın, hepimiz ergen olduk, 40 yaşına gelince de burada konu açar keşke annem yanimda olsaydi da bana bağırıp çağırsaydı diye.
Aynı düşünmüyoruz, eksileyebilirsiniz!
Hem doğru hem yanlış. Neden? Kendi ağzınızla söylüyorsunuz zaten. Bende yaşadım büyük ihtimalle sizde yaşadınız. Ailenizin işi olmadığı "Bayuya şimdi işim var" dediği çok olmuştur. Ama beni bu üye kadar üzmedi hatta bir sorun olarak bile görmedim. Peki bazı küçük gördüğümüz olayların insanları bu kadar derinden yaralaması neden? Biz niye o an odamıza geçip işimizle ilgilenebiliyoruz ama onları bu kadar üzüyor? Bu yüzden izlemenizi önerdim.sartlar kötüyse internette gezip sikayet etmek yerine kendini oradan kurtarmanin yollarini aramalı.
Sağolun sizin de güldürenleriniz çok olsunBen bütün beğenmedimlerimi sadece o mesaja özgü atarım. Yani bu konuda 3 beğenmedim varsa 3 dk sonra gidip başka konuda fikrinizi severim bakarsınız 5 beğendim atmışım üst üste yorumlarınızaAma çok güldüm buton kırma olayına Güldürenleriniz çok olsun
Aslında yatakla ilgisi yok. Büyük ihtimalle bu bireyin çoğu istekleri böyle yok sayılıyor. Ben sizin genellemenize katılmadım.
Hem doğru hem yanlış. Neden? Kendi ağzınızla söylüyorsunuz zaten. Bende yaşadım büyük ihtimalle sizde yaşadınız. Ailenizin işi olmadığı "Bayuya şimdi işim var" dediği çok olmuştur. Ama beni bu üye kadar üzmedi hatta bir sorun olarak bile görmedim. Peki bazı küçük gördüğümüz olayların insanları bu kadar derinden yaralaması neden? Biz niye o an odamıza geçip işimizle ilgilenebiliyoruz ama onları bu kadar üzüyor? Bu yüzden izlemenizi önerdim.
Yoksa bizzat ben kendim uyguladım. Çoğu konuda hayatımı iyileştirmeye çalıştım. Tabii ki çözüm aramalıyız ama daha dün bir konu okudum hanımefendi "annemin yaptıklarını yapıyorum, istemeden ağzımdan dökülüyor aynı cümleler" şeklinde bir konu açmıştı. Yani bazı konularda maalesef sorunu kökten çözmeliyiz yoksa nesiller boyu aktarılıyor anneden çocuğa.
Sana rahat batmış anlaşılan18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?