aile evinden çok sıkıldım

maskelibalo7890 .!.:

18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

O-oooh canım ergen
Neler yaşamışsın şu ahir ömründe vallahi üzüldüm sana

yenGEnC .!.:

Şu kknin toksik aile güzellemeleri... Babası asabi, agresif, (geçmiş konular doğruysa) cimri, muhtelen babalık görevini 19 yıl önce annesiyle sevişip tamamlayan, sonrasında sadece para veren biri.
Çocuğuna böyle ters davranan,insan yerine koymayan , sinirli bir insanın neyini gülerek hatırlasın ki ilerleyen yıllarında.
O yaşlar zor yaşlar , evet insan ailesine sinir olur, 'kimse beni anlamıyor , offf, doğurmasaydiniz o zaman' triplerinden henüz çıkamamış olabilir. Ama baba var baba var. Ben de ergen oldum, ne kadar itici bir çocuk olsam da babam hep anlayışla yaklaştı, kirici davranmaktan imtina etti.
Ben de sürecimi sağlıklı bir şekilde atlattım, bana asla bagirmayacak, ters davranmayan, sakin erkeklere meylettim hep .
Konu sahibinin bu yaşındaki bu evi özlemesi için aynı babası gibi ilgisiz,sinirli bir insanla evlenip üstüne sorumluluklar eklenince pişman olması gerekir ki babası ona daha cazip görünsün. Ki muhtelen de böyle olur.
Ama düzgün seçimler yapıp, düzgün bir adam ile evlenip coluga çocuğa karışıp onlari özene bezene yetistirirse eğer bu günleri ozlemez ve tam tersi kendisine gösterilmeyen ilgiyi her geçen zaman daha cok farkına varır.
Konu sahibi, sana tek önerim başka şehir kazan olurdu ama zaten üni öğrencisiymissin.
O zaman önerim deli gibi ingilizce çalış, yolda bulduğun turistlerle bile konuş, erasmusla bir sene Avrupa'da öğrenci ol. En azından o sene rahat edersin, hem evden ayrılman-kendi başına bir ülkede kalabilmen ailenin senin büyüdüğünü görmesini sağlar. Dönünce de okulunu bitir, şehir dışında iş ara. Ailene de alla pulla, o işi bu şehirde bulamayacağına inandır. Sonra defol git, sen sağ onlar selamet

Genişletmek için tıkla...

O kadar değil bence yengenç hanım yahu, sizin yorumunuzdan sonra eski basliklarina ben de baktim da "babam para konusunda enerjimizi sömürüyor" diyen bir genç, simdiye kadar ev gecindirmemis, belki baba suan maddi sıkıntıda o bunun bile farkında degil belki de, "annem bana odanı topla diyor", topluyormuş annesi beğenmiyormuş, yani dertler bana çok ergence geldi, bilemiyorum

maskelibalo7890 .!.:

18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

20 yaşından sonra bence aile evinde olmuyor.ama sen daha küçüksün.iş, güç olmadan mereye gideceksin ki.

maskelibalo7890 .!.:

18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

Ergenlikkk

Bayuya .!.:

O kadar değil bence yengenç hanım yahu, sizin yorumunuzdan sonra eski basliklarina ben de baktim da "babam para konusunda enerjimizi sömürüyor" diyen bir genç, simdiye kadar ev gecindirmemis, belki baba suan maddi sıkıntıda o bunun bile farkında degil belki de, "annem bana odanı topla diyor", topluyormuş annesi beğenmiyormuş, yani dertler bana çok ergence geldi, bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Adam her zaman para konusunda laf edermis, her zaman sinirli. Çok klasik bir baba modeli, hepimizin çevresinde var bohlesi.
Kız da normal değil, nerede sorunlu erkek varsa bulan, terkedilip ezik ezik arayan yalvaran, istismara açık-sirf sevgilisi istedi diye parkta içen düşen...
Çocuğunu önemsemeyen ailelerden çıkmış , kodlarına önemsenmemek işlenmiş ve muhtemelen onu onemsemeyen bir adamla evlenecek olan bir kız
Yani bu ailenin neyi guzelleniyor ki?
Kk'da hep boyle. Kız haksizken ailesi söver 'ailenin kıymetini sonradan anlayacaksin', babası eve kitler döver 'abartmis ama seni korumak istiyor' , annesi gereksiz trip atar en güzel gününü burnundan getirir 'cicek al özür dile, bir de saril. Affeder annen'
İyi de neden.
Toksik ailesi olan, ne yapsın etsin o aileden kurtulsun, normal yasayisa - sağlıklı ilişkilere tanık olsun. O zaman biraz düzeliyorlar. Mukayese yapıp yasadiginin normal olmadığını görüyorlar.

Evlen derdin daha büyüğü ile karşilaş.

O yaşlarda öyle oluyor, sonra geçer....

yenGEnC .!.:

Adam her zaman para konusunda laf edermis, her zaman sinirli. Çok klasik bir baba modeli, hepimizin çevresinde var bohlesi.
Kız da normal değil, nerede sorunlu erkek varsa bulan, terkedilip ezik ezik arayan yalvaran, istismara açık-sirf sevgilisi istedi diye parkta içen düşen...
Çocuğunu önemsemeyen ailelerden çıkmış , kodlarına önemsenmemek işlenmiş ve muhtemelen onu onemsemeyen bir adamla evlenecek olan bir kız
Yani bu ailenin neyi guzelleniyor ki?
Kk'da hep boyle. Kız haksizken ailesi söver 'ailenin kıymetini sonradan anlayacaksin', babası eve kitler döver 'abartmis ama seni korumak istiyor' , annesi gereksiz trip atar en güzel gününü burnundan getirir 'cicek al özür dile, bir de saril. Affeder annen'
İyi de neden.
Toksik ailesi olan, ne yapsın etsin o aileden kurtulsun, normal yasayisa - sağlıklı ilişkilere tanık olsun. O zaman biraz düzeliyorlar. Mukayese yapıp yasadiginin normal olmadığını görüyorlar.

Genişletmek için tıkla...

Ben tüm mesajlarina bakmadim, inanilllllmaaz bir toksiklik göremedim, tabiiki döven, söven, dövmeyi sövmeyi bırakın takdir etmeyen, övmeyen, güzel sözler söylemekten imtina eden ailelerden tabii ki uzak durmak gerek. Dediginiz gibi kız cocuklari icin baba figürü cok önemli, bizim ulkemiz icin özellikle. Ama bu kadar herseyden sikayet etmek yerine düzeltme çabaları lazim, sartlar kötüyse internette gezip sikayet etmek yerine kendini oradan kurtarmanin yollarini aramalı. Ki bence zaten universite için aile yanindan ayrılmak gerektigini düşünüyorum, farkli insanlarla tanışmak, kendi ayaklarinin uzerinde durabilmek gelecekte insanin daha ozguvenli olmasini sağlıyor diye düşünüyorum.

Bayuya .!.:

Ben tüm mesajlarina bakmadim, inanilllllmaaz bir toksiklik göremedim, tabiiki döven, söven, dövmeyi sövmeyi bırakın takdir etmeyen, övmeyen, güzel sözler söylemekten imtina eden ailelerden tabii ki uzak durmak gerek. Dediginiz gibi kız cocuklari icin baba figürü cok önemli, bizim ulkemiz icin özellikle. Ama bu kadar herseyden sikayet etmek yerine düzeltme çabaları lazim, sartlar kötüyse internette gezip sikayet etmek yerine kendini oradan kurtarmanin yollarini aramalı. Ki bence zaten universite için aile yanindan ayrılmak gerektigini düşünüyorum, farkli insanlarla tanışmak, kendi ayaklarinin uzerinde durabilmek gelecekte insanin daha ozguvenli olmasini sağlıyor diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Siz lütfen bir "bağlanma stilleri" ile ilgili deneyleri izler misiniz? Öyle güzelleniyor ki sanki evden çıkıp üniversite okununca ya da işe girince hooop her şey düzelecek. Her şeyden şikayet ediliyor dediğiniz görülme, duyulma ihtiyacı. Bununla ilgili belgeseller var. Bakın bakalım ileri yaşta bu çocuklar hangi hallerde. Sizin mizacınız bu olumsuzlukları avantaja çevirmiş olabilir. Ama her çocuk sizinle aynı derecede dertlere göğüs gerebilecek yaratılışta değil. yenGEnC e çoğu sözünde katılıyorum.

La Vie .!.:

Siz lütfen bir "bağlanma stilleri" ile ilgili deneyleri izler misiniz? Öyle güzelleniyor ki sanki evden çıkıp üniversite okununca ya da işe girince hooop her şey düzelecek. Her şeyden şikayet ediliyor dediğiniz görülme, duyulma ihtiyacı. Bununla ilgili belgeseller var. Bakın bakalım ileri yaşta bu çocuklar hangi hallerde. Sizin mizacınız bu olumsuzlukları avantaja çevirmiş olabilir. Ama her çocuk sizinle aynı derecede dertlere göğüs gerebilecek yaratılışta değil. yenGEnC e çoğu sözünde katılıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ben üniversite okuyunca tüm mükemmellikler ayaklarınızın altına seriliyor demedim, hırsla beğenmedim butonunu kıracağınıza dikkatle okusaydınız. Ben aile yanindan ayrılmanın, tek başına sorumluluk alabilme yetisini, kendi hayatın hakkında kararlar verebilme yetisini geliştirdigini düşünüyorum, mutlu olmadığınız bir ortamda iseniz şikayet edip ağlanmak yerine oradan kurtulma yolları ararsınız, bu içgüdüsel birşeydir ve kendinizi gelistirmeye çalışarak da anneniz gibi bir anne olmazsınız.
Ayrıca da rica ediyorum yaaa annesi yatağını topla demiş de toplayinca beğenmemiş, onun da kalbi kırılmış öyle mi, herşeyde koşalım psikologlara, ne diyeceğiz "annem topladığım yatagı begenmedi, beni görmüyor, ben görülmek istiyorum" mu?
Hayat sizlerin narin kalpleri için çok acımasız bir yer kusura bakmayın, hepimiz ergen olduk, 40 yaşına gelince de burada konu açar keşke annem yanimda olsaydi da bana bağırıp çağırsaydı diye.
Aynı düşünmüyoruz, eksileyebilirsiniz!

maskelibalo7890 .!.:

18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

adın cok güzel ben de severim o şarkıyı çok. Geçecek bu hislerin.

Bir gün gözün dalar uzaklara ufka bakar kalırsın şarkısını açıp bu gün şikayet ettiklerini özlediginde asıl canın sıkılacak canım.Simdi can sıkıntın yok farkında değilsin

La Vie .!.:

Siz lütfen bir "bağlanma stilleri" ile ilgili deneyleri izler misiniz? Öyle güzelleniyor ki sanki evden çıkıp üniversite okununca ya da işe girince hooop her şey düzelecek. Her şeyden şikayet ediliyor dediğiniz görülme, duyulma ihtiyacı. Bununla ilgili belgeseller var. Bakın bakalım ileri yaşta bu çocuklar hangi hallerde. Sizin mizacınız bu olumsuzlukları avantaja çevirmiş olabilir. Ama her çocuk sizinle aynı derecede dertlere göğüs gerebilecek yaratılışta değil. yenGEnC e çoğu sözünde katılıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Toksik evden kurtulunca sağlıklı bir çevre edinip bu yaşadığı hayatın normal olmadığını farkına varan da çok insan var.
Benim yakın bir arkadaşım birbirini sevmeyen ailede, kardeşlerin bile birbirinin saçına yapıştığı bir evden çıkıp okumaya gitmiş. Ailesi bir gün paran var mı bile dememiş, okurken yardım etmediği gibi mezun olduğunda da kredi çektirip durdular kıza. O da aile evinden okumaya gidince yine ailesi gibi, hır gür edeceği erkekler bulmuş, ailesi ona kredi çektirdiği gibi sevgilileri de kızdan borc almış, kıza 'odeyecegim' diye kredi çektirip ilk taksidi verip sırra kadem basmış... Biz tanıştigimizda kredilerden ay sonunu getiremez haldeydi. Ailesi eve izin vermiyor diye dört kızla apartta kalırdı, bir kavga dövüş de o.
Zamanla kaliteli dostluklar kurdu, ailesine yalan söyleyip kendi başına eve çıktı, birkaç borcu ödemedigi için kara listeye alındı artık kimse zorla kredi cektiremiyor:) son dört yıldır kendi evinde sakinlik içinde yasiyor, sevdiği arkadaşları sık sık yatıya geliyor. Benim komşum sayılır, ben kahvaltıya gidiyorum sık sık, akşamları balkonda çekirdek citliyoruz...artık hayatında kaos yok, sadece sevdiği insanlar var. O kadar değiştirdi ki bu kızı. Hem negatif ve sinirli tarafı törpülendi hem de normalde nerede apaçi var, nerede parasını söğüşleyecek, kavgacı adam var onları bulurdu.
Ama artık onlarla takılmıyor. Benzer birisiyle görüşmüştü, adamın stresli hali ona bıraktığı hayatını hatırlatmış ve çocuktan anında soğumuş
Bence bunun sebebi kendini o hayattan tamamen kurtarması.
İnsan içinde yaşarken ne iğrenç bir evde yaşadığını anlamıyor çünkü o hayata doğmuş ve bu, onun normali olmuş.
Umarım herkes toksik ailesinin izlerini silecek güzel bağlar kurabilir

maskelibalo7890 .!.:

18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

genelde yaşı daha büyük insanlar yazmış ben de 18 yaşındayım ailemden ayrı okuyorum ben şuan sınavlarım bitti yanlarına döndüm normalde ailemle hiç bi sıkıntım yok aşırı kısıtlayıcı da değiller dozunda istediğimi giyerim istediğim gibi gezerim istediğim her şeyi almaya yapmaya çalışırlar aramız da iyi ama yine de içten içe bi türk ailesi özelliği var yani yanlarında bi süreden fazla kalınca belli bi yaştan sonra böyle oluyor sen artık bi bireysin çünkü kendi düzenini kurmak istiyorsun o evde o mümkün olmuyor çatışmalar oluyor yani sinir oluyor insan bazen ben 15 te de böyleydim 16 da da o yüzden yaş büyüdükçe bana daha çok batacağını ve ailemle aramın açılacağını düşündüğüm için de şehir değiştirmek istedim çünkü ne kadar iyi olurlarsa olsunlar o klasik tipik türk aile yapısı değişmiyo maalesef dert değil demiş yaşı daha büyük insanlar ama aynı yaşta biri olarak bizim için dert şuan ben anlayabiliyorum ve tek çözümü de ayrı bir yerde yaşamak maalesef hatta elini çabuk tutmak

Bayuya .!.:

Ben üniversite okuyunca tüm mükemmellikler ayaklarınızın altına seriliyor demedim, hırsla beğenmedim butonunu kıracağınıza dikkatle okusaydınız. Ben aile yanindan ayrılmanın, tek başına sorumluluk alabilme yetisini, kendi hayatın hakkında kararlar verebilme yetisini geliştirdigini düşünüyorum, mutlu olmadığınız bir ortamda iseniz şikayet edip ağlanmak yerine oradan kurtulma yolları ararsınız, bu içgüdüsel birşeydir ve kendinizi gelistirmeye çalışarak da anneniz gibi bir anne olmazsınız.
Ayrıca da rica ediyorum yaaa annesi yatağını topla demiş de toplayinca beğenmemiş, onun da kalbi kırılmış öyle mi, herşeyde koşalım psikologlara, ne diyeceğiz "annem topladığım yatagı begenmedi, beni görmüyor, ben görülmek istiyorum" mu?
Hayat sizlerin narin kalpleri için çok acımasız bir yer kusura bakmayın, hepimiz ergen olduk, 40 yaşına gelince de burada konu açar keşke annem yanimda olsaydi da bana bağırıp çağırsaydı diye.
Aynı düşünmüyoruz, eksileyebilirsiniz!

Genişletmek için tıkla...

Ben bütün beğenmedimlerimi sadece o mesaja özgü atarım. Yani bu konuda 3 beğenmedim varsa 3 dk sonra gidip başka konuda fikrinizi severim bakarsınız 5 beğendim atmışım üst üste yorumlarınıza Ama çok güldüm buton kırma olayına Güldürenleriniz çok olsun

Aslında yatakla ilgisi yok. Büyük ihtimalle bu bireyin çoğu istekleri böyle yok sayılıyor. Ben sizin genellemenize katılmadım.

Bayuya .!.:

sartlar kötüyse internette gezip sikayet etmek yerine kendini oradan kurtarmanin yollarini aramalı.

Genişletmek için tıkla...

Hem doğru hem yanlış. Neden? Kendi ağzınızla söylüyorsunuz zaten. Bende yaşadım büyük ihtimalle sizde yaşadınız. Ailenizin işi olmadığı "Bayuya şimdi işim var" dediği çok olmuştur. Ama beni bu üye kadar üzmedi hatta bir sorun olarak bile görmedim. Peki bazı küçük gördüğümüz olayların insanları bu kadar derinden yaralaması neden? Biz niye o an odamıza geçip işimizle ilgilenebiliyoruz ama onları bu kadar üzüyor? Bu yüzden izlemenizi önerdim.

Yoksa bizzat ben kendim uyguladım. Çoğu konuda hayatımı iyileştirmeye çalıştım. Tabii ki çözüm aramalıyız ama daha dün bir konu okudum hanımefendi "annemin yaptıklarını yapıyorum, istemeden ağzımdan dökülüyor aynı cümleler" şeklinde bir konu açmıştı. Yani bazı konularda maalesef sorunu kökten çözmeliyiz yoksa nesiller boyu aktarılıyor anneden çocuğa.

La Vie .!.:

Ben bütün beğenmedimlerimi sadece o mesaja özgü atarım. Yani bu konuda 3 beğenmedim varsa 3 dk sonra gidip başka konuda fikrinizi severim bakarsınız 5 beğendim atmışım üst üste yorumlarınıza Ama çok güldüm buton kırma olayına Güldürenleriniz çok olsun

Aslında yatakla ilgisi yok. Büyük ihtimalle bu bireyin çoğu istekleri böyle yok sayılıyor. Ben sizin genellemenize katılmadım.

Hem doğru hem yanlış. Neden? Kendi ağzınızla söylüyorsunuz zaten. Bende yaşadım büyük ihtimalle sizde yaşadınız. Ailenizin işi olmadığı "Bayuya şimdi işim var" dediği çok olmuştur. Ama beni bu üye kadar üzmedi hatta bir sorun olarak bile görmedim. Peki bazı küçük gördüğümüz olayların insanları bu kadar derinden yaralaması neden? Biz niye o an odamıza geçip işimizle ilgilenebiliyoruz ama onları bu kadar üzüyor? Bu yüzden izlemenizi önerdim.

Yoksa bizzat ben kendim uyguladım. Çoğu konuda hayatımı iyileştirmeye çalıştım. Tabii ki çözüm aramalıyız ama daha dün bir konu okudum hanımefendi "annemin yaptıklarını yapıyorum, istemeden ağzımdan dökülüyor aynı cümleler" şeklinde bir konu açmıştı. Yani bazı konularda maalesef sorunu kökten çözmeliyiz yoksa nesiller boyu aktarılıyor anneden çocuğa.

Genişletmek için tıkla...

Sağolun sizin de güldürenleriniz çok olsun
Bizim neslin aileleri çocuk psikolojisi konusunda ne kadar eksikse bizler de biraz kantarin topuzunu kaçırdık gibi hissediyorum sadece, "ayyy benim çocuğum bir birey, ayyy o ne isterse o", bunlar da bana şımarık bir nesil yetistiriliyormuş hissiyati veriyor.
Bu kadar görmezden gelinirken, eşle kavga edip çocuğa cemkirilirken bir yandan da "esimle aram kotu, karnimdaki cocugu aldirmali miyim" baslikli konuya "evlat ayri birsey sakin aldirmayin" diyen de bir milletiz, tabii bunun sonucu olarak gormezden gelinen, ezilen cocuklar buyutuluyor.
Evet bu konularda size katiliyorum lakin üyenin eski konularındaki "annem odami toplamami beğenmiyor" kismi da bana komik dertlerden geliyor. Daha dogrusu şöyle duzelteyim, komik degil de ergence geliyor, ben de yapmadım mı yaptim tabii "beni anlamıyorsunuz hööö" diye.
Buraya yazsa "ailem seçimlerime saygi duymuyor, istedigim okulu yazmama izin vermiyor, arkadaslarimin yaninda beni asagiliyor, hep evin icinde hakaret ediyorlar" dese, yorumum "dayan güzelim, güzel bir okulu kazan, kendi hayatini güzellestir, sen cok kiymetlisin" seklinde olurdu. İşte siz diyorsunuz ya büyük ihtimal bu bireyin tüm istekleri görmezden geliniyor diye, bilemeyiz, anlatmadığı şeyler icin ailesini yargilayamam, o zaman kendini detayli ifade etmeliydi.
Sorunu maalesef ki kökten çözemezsiniz, sorunu kökten çözmek icin anneannemi diriltmemiz lazim (Allah rahmet eylesin), annemi hep "yaptigin banaysa ögrendigin kendine" diye büyütmüş, annemse bu laftan o kadar nefret etmiş ki bana bir kere bile bu cümleyi kurmadı, işte demek istedigim buydu, kendini gelistirerek yanlisa son verirsin.
Sevgiler

maskelibalo7890 .!.:

18 yaşındayım ailemle yaşıyorum ve okuyorum.davranışlarına aşırı sinir oluyorum özellikle babamı çekemiyorum.televizyona bir uygulama yüklemekle uğraşıyordum baba telefonunu verir misin dedim o da telefonumu ne yapıcan simdi dedi sinir oldum açıkcası tamam baba istemiyorum dedim annemin yanına gittim annem de hadi içeri git dedi sanki yanında durunca sorun yaratıyormuşum gibi ve bir daha yanına gitmeyi düsünmüyorum.cidden yalnız hissediyorum evin icinde ve babam çok sinirli ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

Sana rahat batmış anlaşılanSenin yaşındakiler ekmek parası peşinde.Ne gençler var çalışan ailesini bakmak zorunda olan okuyamayanBöyle mızmız,her şeyden nem kapan kişiler esas nefret sebebi