daha önce aileler tanışıyor diye bir başlık açmıştım devamı niteliğinde bir durum olacak dinleyen yardımcı olan herkese şimdiden teşekkürler. Öncelikle 24 yaşında bir kadın mühendisim nişanlımda aynı şekilde o şuan aktif şekilde bireysel olarak çalışıyor ve benide işlerine dahil etmeye çabalıyor almış olduğu projeleri ortak kurulan şirket adına alıp birlikte çalışarak benide aktif tutmaya ve kendi paramı kazanabilmeye yöneltiyor biz bu şirket oluşumunu evlendikten sonra büro açarak devam ettirmeyi planlıyoruz çünkü maddi manevi şartlar buna çok uygun buraya kadar hiç bir sıkıntı yok . Fakat ailem inatla ve ısrarla benimde erkek arkadaşımında devlet memuru olmasını istiyor birincisi ben hayatım boyunca hiç bir zaman devlet memuru olmak sabah 8 akşam 5 çalışmak istemedim hayatıma ve kendime zamanım olsun mantığındayım kariyer kadını olmadım hiç ikincisi biz devlet memuru olduğumuz takdirde şuan ki piyasayı ve maddi geliri hiç bir şekilde bulamayacağız üçüncü ve en önemli sebepse bölümümün KPSS alımı yok denecek kadar az benim annem babam memur ve annem çok baskıcı bir insan, hayatım boyunca onun baskılarıyla mücadele içinde büyüdüm. aramızda hiç bir şekilde anne kız ilişkisi kuramadık,hep uzaktık kendisine hiç derdimi sıkıntımı açamadım ,hep sakladım ilk regl oluşum bile çok travmatikti anneme asla söyleyemedim o da anlamadı fark etmedi zaten :) ben bu durumun asıl sebebi olarak hep annemin çalışmasını gördüm yada sevgisizliğini görmemek için bu sebebin arkasına sığındım hep tek başımaydım çünkü teyzem büyüttü beni onu annem bildim .sabah okula hiç annem uğurlamadı akşam o karşılamadı beni anahtarımı unutunca merdiven köşesinde 3 saat uyuyup beklediğimi bilirim yağmurda kışta bende bu durumlara karşılık kendime söz verdim kendi çocuğuma aynı şeyleri yaşatmayacağıma dair bu yüzden bütün hayatımı işe kanalize etmek istemiyorum imkanım varken kendimi şımartabilmek daha özgür bir çalışma ortamı yaratabilmek istiyorum fakat bunu asla anlatamıyorum evde huzur kalmadı inatla KPSS kursuna yazdırılmaya çalışılıyorum evlendiğimde farklı bir şehire gidecek olma fikri çoğu insanı korkutur üzer ama ben bu durumu bile bile seçtim .ne yapacağımı şaşırdım artık kimse benim ne istediğimle alakadar olmuyor ,ailem ev kadınımı olacaksın sen diye azarlıyor beni sanki ayıp ve yanlışmış gibi ,kocanın eline mi bakacaksın ona mı minnet edeceksin gibisinden laflarla aşağılıyor ben bu durumu böyle görmüyorum neticede bir hayat bölüşeceğiz benim çalışamadığım yada onun çalışamadığı durumda paramızıda bölüşebilmeliyiz hem benim param senin paran kavramı bana çok ters geliyor . En önemlisi ben çocuklarımı kendim büyütebilmek istiyorum kendi doğrularımla her zaman yanlarında olarak annem ve benim gibi olmak istemiyorum .kendi bürom bana bu özgürlüğü sağlayabilir ama devlet memurluğu değil uzun uzun yazdım çaldığım zamanınız için hakkınızı helal edin fakat ne yapacağımı şaşırmış vaziyetteyim ufak bir dip not geçiyorum kısmetse düğünüm yaza hiç bir çeyiz hazırlığım yoktu şimdi çeyiz için alışveriş yapıyoruz espiriyle karışık bu Bile başıma kalkılıyor annemin ağzından iki üç defa espiriymiş gibi çalışsaydı hepsini kendisine aldırırdım işte cümlesini duydum babamın beyaz eşyayı niye biz alıyoruz ya kendileri alsın isyanlarınıda , gönlüme göre eşya almaya bile çekiniyorum uygun fiyatlı olana yönelip bunu beğe
ndim diye rol yapıyorum beni sadece masrafmış gibi hissettiriyorlar ve bunların beni ne kadar yaraladığını asla görmüyorlar :)
offf cok acemisin, sana ne tavsiye verilir bilmem ki. oncelikle annen sana cok yanlislar yapmis, onlara diyecek bir lafim yok amaaaaa
1) hic bir zaman piyasada calismak ile memur olmak ayni sey olmaz. piyasada calisinca cumartesileri bile is yaptirirlar, aksamlara kadar is verirler, is bitmeyince ekstra mesai yaptirirlar. memurluk oyle degil, cikis saati belli. ayrica hamile olunca izin alirsin, 2 sene ucretsiz izin alabilirsin ve yine mamurluga geri donersin. piyasada 2 sene ara verirsen kimse senin yuzune bakmaz
2) nisanlinin isine guveniyorsun ama ben olsam esimle ise girmem, kendi isin olsun, kendin calis, gerekirse nisanlina da yardim edersin. ne maasin belli olur, ne yaptigin isin belli olur. gerek yok bence
3) yasin cok kucuk, nisanlinin isine guvenmek yerine kendi ayaklarin uzerinde durmayi ogren, emin ol o zaman daha cok saygi goruyorsun
4) annenle ne kadar sorunun olsa bile evlendiginde arkanda bir aile olmasina ihtiyac duyarsin. sahipsiz oldugunu ya da annenle anlasamadigini bilirler anlarlarsa esin iyi olsa bile ailesi ustune gelir. onlara bu kozu verme. aran kotu olsa bile caktirma.
5) esinle ayri bir sehire gideceksen gidebilirsin ama sakin esinin ailesinin oldugu sehre gitme bence. cok sahipsiz kalirsin.
5) annen baban herseyi dogru dusunecek diye bir sey yok ama yasin cok kucuk, onlarin soylediklerine de kulak ver belki bazi noktalarda isabetli dusunuyor olabilirler.