- 7 Şubat 2013
- 123
- 40
-
- Konu Sahibi biryesilelma
- #1
Kızlar selam..
Benimkinin bi huyu var. Sanar ki bu dünyadaki en güzel kadın kendisi, en hanımefendi, en evinin kadını, en anne, en kocasının karısı, en doğru yolu gösterici.. Ennn kayınvalide..
Herrr lafa girer. Siyasete girer, yemek konusuna girer, tamire inşaata, temizliğe, gezmeye, ayy herşeye girerr. Her şeye kaş göz eder. Mesela mutfaktan çay koydun getiriyorsun, mırıl mırıl bişey der böyle poposunda kurt var gibi oturduğu yerde kıpırdanır. Bakarsın "önce babana ver" der gibi kaş göz yapıyordur. Yahu zaten ona vericem bi dur. Alışverişe gittin diyelim, onu alma bunu al, bu daha güzel olur der. Kuaföre gidersin şöyle yaptır havalı olsun der. Ayy bi de gösteriş meraklısı. Kimseye derdini sıkıntısını açmaz. Herşeyi içinde yaşar. Bir tane dostu arkadaşı yok. Hepsi laylaylom. Hava civa arkadaşlıkları. Evine hırsız girdi kimseye söylemedi mesela. O kadar ağladı göz yaşı döktü bir allahın kuluna demedi ki ya üzüldüm ben diye. Kardeşlerine bile söylemedi. Hep hahaha hihihi.. Kocasının yanında bi duruşlar bi oturuşlar. Sanarsın padişahla evlenmiş. Sanki yeni gelin. Kırım kırım kırılıyor. Bir saçını attırmalar, otururken hanım hanımcık bacak bacak üstüne atmalar falan.. Dudaklarını büze büze gözlerine süze süze oturmalar. Oturduğu yerden bana ve görümceme yapılması gerekenleri kaşıyla gözüyle parmağıyla talimat etmeler. Iyyyyyy görmeniz lazım ya. Anlatılmaz yaşanır dedikleri. Hani bi laf vardır. Dışarıda hanımefendi, mutfakta aşçı, yatakta .............. diye
Geçenlerde mesela yeni bir akrabalarıyla tanıştım. Gerçektennn çokkk güzel bir kızdı. Çok beğendim ben. Bunu da kv me söyledim. "Küçükken benim kızım sanarlardı zaten
Geçtiğimiz günlerde atıştık. Şuan 4 gün oldu beni aramadı. Ben de onu aramadım. Çünkü ettiği bir laf yüzünden eşimle çok kötü tartıştık. Yani onun lafından sebep aramızdaki tartışma çok başka yerlere gitti. Hatta eşim çıktı gitti evden. Ben de topladım bikaç eşya çıktım yola anneme gitmek için. Dayanamadım aradım kayınvalidemi. Hem deli gibi ağlıyorum hem konuşuyorum. Ahh be anne, bak senin o lafından biz şuan nerelere geldik dedim. Ne olur böyle şeyler söylemeyin dedim. Çok ağlıyordum o sırada. İnanın beklentim "ah kızım dur bi sakin olun hiç öyle şey olur mu..." demesiydi. Nerdeeeee. Kontes hiç hata yapar mı. Beeeğğnn sözümün arkasındayım dedi bağırarak. Bak kızığğmm bundan sonra zerre beni ilgilendirmiyorsunuz diye bi konuşma çekti daha da çok ağladım. Hatta tamam yaa daha fazla üzülmek istemiyorum deyip kapatmak istiyorum dedim ve kapattım. 4 gün oldu beni arayan soran nasılsın diyen yok. Eşimle birkaç saat sonra bir araya geldik tabi. Ama ne görümcem ne kayınvalidem ne beraber yaşadıkları diğer akrabaları bir aramadı beni. Kızım nasılsın böyle bi durum olmuş gel bunu halledelim vs.. Gerçekten çok kırıldım ve çok üzgünüm. Şimdi sen küçüksün sen aramalısın diyebilirsiniz ama aramam. Onlar beni aramalıydı!
Çünkü 2 aylık hamileyim ve ayakta duramayacak kadar kötü geçiriyorum. Bunu çok iyi biliyorlar. Eşim de arada kalıyor. Kayınvalidemin yapısı ortada. Özür bekliyordur kesinnn!
Peki şimdi ben ne yapmalıyım?
Benimkinin bi huyu var. Sanar ki bu dünyadaki en güzel kadın kendisi, en hanımefendi, en evinin kadını, en anne, en kocasının karısı, en doğru yolu gösterici.. Ennn kayınvalide..
Herrr lafa girer. Siyasete girer, yemek konusuna girer, tamire inşaata, temizliğe, gezmeye, ayy herşeye girerr. Her şeye kaş göz eder. Mesela mutfaktan çay koydun getiriyorsun, mırıl mırıl bişey der böyle poposunda kurt var gibi oturduğu yerde kıpırdanır. Bakarsın "önce babana ver" der gibi kaş göz yapıyordur. Yahu zaten ona vericem bi dur. Alışverişe gittin diyelim, onu alma bunu al, bu daha güzel olur der. Kuaföre gidersin şöyle yaptır havalı olsun der. Ayy bi de gösteriş meraklısı. Kimseye derdini sıkıntısını açmaz. Herşeyi içinde yaşar. Bir tane dostu arkadaşı yok. Hepsi laylaylom. Hava civa arkadaşlıkları. Evine hırsız girdi kimseye söylemedi mesela. O kadar ağladı göz yaşı döktü bir allahın kuluna demedi ki ya üzüldüm ben diye. Kardeşlerine bile söylemedi. Hep hahaha hihihi.. Kocasının yanında bi duruşlar bi oturuşlar. Sanarsın padişahla evlenmiş. Sanki yeni gelin. Kırım kırım kırılıyor. Bir saçını attırmalar, otururken hanım hanımcık bacak bacak üstüne atmalar falan.. Dudaklarını büze büze gözlerine süze süze oturmalar. Oturduğu yerden bana ve görümceme yapılması gerekenleri kaşıyla gözüyle parmağıyla talimat etmeler. Iyyyyyy görmeniz lazım ya. Anlatılmaz yaşanır dedikleri. Hani bi laf vardır. Dışarıda hanımefendi, mutfakta aşçı, yatakta .............. diye
Geçenlerde mesela yeni bir akrabalarıyla tanıştım. Gerçektennn çokkk güzel bir kızdı. Çok beğendim ben. Bunu da kv me söyledim. "Küçükken benim kızım sanarlardı zaten
Geçtiğimiz günlerde atıştık. Şuan 4 gün oldu beni aramadı. Ben de onu aramadım. Çünkü ettiği bir laf yüzünden eşimle çok kötü tartıştık. Yani onun lafından sebep aramızdaki tartışma çok başka yerlere gitti. Hatta eşim çıktı gitti evden. Ben de topladım bikaç eşya çıktım yola anneme gitmek için. Dayanamadım aradım kayınvalidemi. Hem deli gibi ağlıyorum hem konuşuyorum. Ahh be anne, bak senin o lafından biz şuan nerelere geldik dedim. Ne olur böyle şeyler söylemeyin dedim. Çok ağlıyordum o sırada. İnanın beklentim "ah kızım dur bi sakin olun hiç öyle şey olur mu..." demesiydi. Nerdeeeee. Kontes hiç hata yapar mı. Beeeğğnn sözümün arkasındayım dedi bağırarak. Bak kızığğmm bundan sonra zerre beni ilgilendirmiyorsunuz diye bi konuşma çekti daha da çok ağladım. Hatta tamam yaa daha fazla üzülmek istemiyorum deyip kapatmak istiyorum dedim ve kapattım. 4 gün oldu beni arayan soran nasılsın diyen yok. Eşimle birkaç saat sonra bir araya geldik tabi. Ama ne görümcem ne kayınvalidem ne beraber yaşadıkları diğer akrabaları bir aramadı beni. Kızım nasılsın böyle bi durum olmuş gel bunu halledelim vs.. Gerçekten çok kırıldım ve çok üzgünüm. Şimdi sen küçüksün sen aramalısın diyebilirsiniz ama aramam. Onlar beni aramalıydı!
Çünkü 2 aylık hamileyim ve ayakta duramayacak kadar kötü geçiriyorum. Bunu çok iyi biliyorlar. Eşim de arada kalıyor. Kayınvalidemin yapısı ortada. Özür bekliyordur kesinnn!
Peki şimdi ben ne yapmalıyım?