ilk çocuk istediğin zaman aklına çok gelmiyor olmama ihtimali gelse bile takmıyorsun sanki dünyadaki tüm yaşanan kötü şeyler senin başına gelmezmiş gibi hayaller kuruyorsun filmlerdeki gibi eşine hamile olduğunu söyliyceksin sonra aradan 2-3 ay geçiyor aklına düşüyor gerçekten biz çalışıyoruz ama olmuyor demeye başlıyorsun duyduklarını uygulamaya ve doktorların kapısını çalmaya başlıyorsun tabi doktor sana çok erken daha diyor iyi çalış da gel diyor ki en saçma bulduğum harekettir (sorun varsa zaman kaybı oluyor eşten spermiogram ve kadından tam kan tahlili istemeli ve yumurta takibi yapmalıdır) sonra denemeye devam ediyorsun ve sürekli araştırıyorsun kendini hep dinliyorsun belirti arıyorsun küçücük bir şey senin yüreğinde kocaman bir umuda dönüşüyor, belki çocuklu anneler seni üzmüyor ama hamile anne görünce için cız ediyor benim neyim eksik diyorsun sonra her ay kırmızı görmekten nefret eder hale geliyorsun zaten hiç sevmemiştin o günleri böyle derken 3-4 ay daha geçiyor artık doktorlar seni ciddiye almaya başlıyor ve durumun araştırılıyor aşılama
tüp bebek söylemleri, daha önce hiç bilmediğin rahatsızlıklar yeni terimler hayatına giriveriyor ve sen artık yoruluyorsun daha az hayal kuruyorsun çünkü üzülmemek için savunmaya geçiyorsun ama yine de o hayaller seni ayakta tutup bu işin peşini bıraktırmayan ki bir gün mendil satan bir teyze sana dua ediyor sağlık para versin Allah diye senin ağzından teyze çocuk versin olmuyor sözleri çıkıyor farkında olmadan ve der demez ben ne dedim diyorsun eve zor atıp kendini 6-7 aydır dökmediğin göz yaşını döküyorsun en azından ben böyle hissediyorum ama yine de burdayım peşini bırakmıyorum zor elde edilen her şeyi daha çok seversin daha değerlidir bir gün gelecek bebişim beni ne kadar bekletse de ne kadar zor bir dönem olsa da değer onu beklemeye