Agorafobi

panikanksiyete

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Mayıs 2015
24
5
Merhabalar ben 24 yasindayim. 10 yıldır panik atak hastasıyım. 2 yıldır eve kapanmış haldeyim... Elbette tedavi alıyorum ama artık çok umutsuz bir durumdayım. Şuan paxera 30 mg ve dideral kullanıyorum. Doktor aripa 5 mg vermişti ama yeni ilaç yan etki yapar falan diye kullanmiyordum. Ama bugün kullanmaya başladım. Aripa ve paxera kullanan oldy mu? Panik atak yüzünden eve kapanan var mı benim gibi ?
 
Ortaokuldan beri anksiyeteyle uğraşıyorum sanırım benimde aşağı yukarı 10 senedir panik atak sosyal fobi anksiyete ilede uğraşıyorum ek olarak...ama daha kontrol edebiliyorum kendimi biara asla kalabalığa giremiyordum şimdi özellikle gitmek istiyorum...yani bunlarla yaşamayı öğrenmeliyiz malesef tamamen geçmiyor bazen azalıyor bazen artıyor...siz nezamandır ilaç kullanıyorsuz hepmi kullanıyordunuz? Hiç durumunuzda azalma birazda düzelme olmuyor mu?
 

7 yaşımda teşhis konulmuştu bana. Yıllarca tedavi gördüm ve pek Sonuç alamadım. İlaçlara 4 yıl ara verdim. 4 yıldan beridir de fazlasını çekiyorum. 3 yıldır evden çıkma da problem yaşıyorum. Bazen 15 gün evden çıkmadığım oluyor. Ve ailem bu konuda çok mutsuz. Randevu alıp doktora gideceğim inşallah. Artık yapacağım bir şey kalmadı.
 
Kendinizi eve kapatmayın...Bu normal bi durum değil doktor seçeneğiniz varken neden gitmiyorsunuz?ilaçla birlikte psikoterapiylede devam ederseniz aşarsınız
 
Eskidendemi evden çıkamıyordunuz? Sonuç alamadım derken?
 
Kendinizi eve kapatmayın...Bu normal bi durum değil doktor seçeneğiniz varken neden gitmiyorsunuz?ilaçla birlikte psikoterapiylede devam ederseniz aşarsınız

Çünkü bu konudan bir rahatsızlık duymuyordum. İnsanlardan uzak kalmak istiyordum. Hala öyle ancak bazı durumlarla başa çıkamaz olunca ihtiyaç duydum. İlaç kullanmaktan kaçındığım için gitmek istemedim hiç. Ocak ayının ilk haftasına randevu buldum. Günümü bekliyorum.
 
Eskidendemi evden çıkamıyordunuz? Sonuç alamadım derken?

Hayır. Eskiden öyle bir problemim yoktu. Bu sorun üç yıldır var. Ancak bir korku sebebiyle değil. İletişim kurmamak için çıkmıyorum. Canım da istemiyor. 2-3 ayda bir arkadaşıma gidip geliyorum. Doktora gidiyorum. Evde kimse yoksa ekmek almaya gidiyorum. Bayrama ziyarete gidiyorum ya da cenazeye. Bunlardan biri olmazsa da ihtiyaç olmadığından çıkmıyorum. Bazı olaylardan sonra iletişim isteğim kesildi.

Anksiyete ve OKB de mevcut çocukluğumdan beri. Panik atak teşhisim yok. Ama geçmişte krizlerim oluyordu. Astım kriziydi ama onlar. Öyle denmişti. Belki de ayırt edilemedi. Demek istediğim zamanında bu tedavilerden ( anksiyete ve okb) cevap alamadım. Yıllarca ilaç kullandım. Bir şeyleri saymam ya da takıntılarım geçmemişti.

Çevremle pek bağ kuramayan bir çocuktum. Doktorlar bana değil aileme soru sorarak öyle ilaç verirlerdi. Doğru teşhis de koyamamış olabilirler.İki kez de psikoloğa gittiğimi hatırlıyorum ancak sonra devam etmemişiz. Orası daha iyiydi. Çocuk psikoloğu olan kadınla konuştuğumu hatırlıyorum.
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…