Adim adim tüp bebek

ador74

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Ağustos 2008
62
7
50
Arkadaşlar,

Öncelikle hepinize merhaba.

Birkaç gündür forumu keyifle okuyorum. Kafamdaki pekçok soru işaretini deneyimleriniz giderdi. Ben de bu yüzden hikayemi sizlerle, ve bizden sonra ihtiyaç duyacaklarla paylaşmak istedim. .

Önce kısaca kendimden bahsedeyim: 34 yaşındayım. 5 yıllık evliyim. Ankarada yaşıyorum. Dekorasyon işleri yapan kendime ait bir firmam var. İç mimarlık yapıyorum. Ve işimden gerçekten çok keyif alıyorum.

Gelelim hikayemize...

Yaklaşık 1,5 yıl korunduktan sonra, ısrarlara dayanamayıp (!) korunmayı bıraktık. Hatta ben çocuğun burcunu bile ayarladım. Aklımın köşesinden geçmedi bir problem olacağı...
Herneyse, 6 ay her türlü çalışmayı yaptık, sonuç:0

Testlerimiz yapıldı. Bende bir problem yok. Ama eşimin spermleri hem az hem de morfolojileri bozuk çıktı. Sonuçlar aşağıdaki gibi:

miktar:2.4ml
sperm yoğunluğu: 15 milyon/ml
hareketli sperm: % 50 (hızlı ileri:%20, yavaş ileri:%30)
normal morfoloji: %5

Bu esnada da bir doktorun villasını yapıyorum. Şans bu ya, bu doktor beni kadın doğumcu bir arkadaşının muayehanesini yapmam için tavsiye etmiş.(İyi olacak hastanın dr. ayağına gelirmiş!) Ben ona danışmanlık yaptım, o da beni bebek sahibi yapacağına dair söz verdi. (Doktorum Ankara ünv. hastanesinde prof.)

Yıl:2005-2006: Üç kere aşılama denedik. Sonuç:0 Hocam, artık tüp bebek deniyelim dedi.

Eee, bu sırada insanın savunma mekanizması boş durmuyor tabii...
Ben bebek istiyor muyum?
Buna hazır mıyım?
Hayatım kısıtlanacak mı?
Kariyerim ne olacak?
Çocuk olmasa daha mı iyi olur? vs vs vs
Bir dolu soru kafamda beni tereddüte itti. Ve bu işi 2008 ağustosuna kadar erteledim. İşlerim de (nazar değmesin) süper gidiyor. Nefis yurt dışı fırsatları açıldı önüme. Harika projeler yaptım. Durmadan da dünyayı geziyorum. Bir saniyem boş değil anlayacağınız. Her gece barda, gönlüm hovarda bir hayat! Zaten sigara da içiyorum ve bırakma düşüncesi bile beni geriyor. Bir yandan da yakın arkadaşlarım üreyip duruyor. Ve uzaktan onları seyretmek içimi karartıyor. Hayatları bitmiş gibi görünüyor. Dayanabilir miyim acaba?

Sonunda eşimin baskısına dayanamayarak, yaz başında tekrar doktorumuza gittik. Neyse allahtan adamcağız beni unutmamış. Ben de 70 yaşımda keşke demeyeyim diye, tüp bebeğe razı oldum.

Önce prosedürleri tamamlamamız gerekiyormuş. Tekrar testlerimiz yapıldı. Ben kan verdim, eşim sperm verdi. Sonuçlarda 3 yıl öncesine göre pek bir değişme olmamış. Doktorum, işlemi Ank.Ünv. Hastanesinde yapmayı önerdi. Bence hava hoş. Ama daha önce Bağkurdan sağlık karnemi çıkarmam gerekiyormuş. (8 yıldır hiç ihtiyacım olmamıştı) Devlet 2 kez tüp bebek giderini karşılıyormuş. Ne güzel.

Nefret ederim devletle ilgili bürokratik işlerden. Nitekim bu karneyi çıkarmak için de 2 ay oyalandım. Sonunda eşimin büyük çabalarıyla tüm evraklarımız tamamlandı. Doktorum, 3 kez de aşılama yaptığı için, bizden başka birşey istemedi. Raporum 3 günde çıktı. İlaçları %10 fark ödeyerek aldık. (Sanırım normali %20 iymiş) İlaçları görünce itiraf etmeliyim ki dehşete kapıldım. hayatım boyunca toplasan bunların 10 da biri kadar ilaç almamışımdır.

Tedavi programım ve hissettiklerime gelince,

* Adetten 7 gün önce başladığım ilaç:
Decapepeptyl 1x0.1mg - Her gün deri altına iğne
(Aşılamada da kendi ilaçlarımı kendim yapmıştım. Bu seferde deri altlarını hep kendim yaptım. İnanın hiç ama hiç acımıyor. Ama eşinize sakın bunu söylemeyin. Biraz da acıyomuş gibi yüzünüzü buruşturursanız, köleniz emrinizde... Prenses günlerinizin keyfini çıkarın. Ben ilaçlarımı alıp bir haftalığına iş seyahatine gittim. Döndüğüm gün hasta oldum. Bu ilacın bana hissettirdiği hiç bir yan etki olmadı! )

* Adetin 2.günü : Doktorla randevu, ultrason
(İdrara sıkışık gittim. Ultrasonla üstten şöyle bir baktı. Herşey normalmiş.)

* Adetin 3.günü başladığım ilaçlar:
Gonal F 300IU - her gece deri altı iğne
menagon 75IU- her sabah kas içine iğne
Decapepeptyl 1x0.05mg - Her gece deri altına iğne
( Yine deri altı iğneleri kendim yaptım. Kas altı iğneleri de hemşireye yaptırdım. 5-6 gün sonra bir panterden farksızdım. Adet öncesi sendromlarının 10 katını falan hissediyorsunuz. Sinirler zirvede.. İnanılmaz bir şişkinlik. Sonlara doğru kasıklarda hafif bir ağrı. İştahınız açılıyor.Her gün 1 kilo dondurma yedim. Carte dor bitter çikolatalı olandan. Sonuç: 2 kilo aldım. patates gibi oldum. Kabus gibiydi. )

Adetin 8.ve 11.günü: Doktorla randevu , ultrason
(doktor oluşan yumurtaların çapını ölçüyor. 17mm olması gerekiyormuş. Bu ultrasonlar vajinadan yapıldı. O da hiç acımıyor. Bir dolu yumurtam oluşmuş. Problem yokmuş. Gerçi ben her an patlayabilirim gibi hissediyorum ama naapalım artık. sayılı gün... Yumurtalarım 17mm olunca, ilaçların hepsi kesildi. Sıra yumurtaların çatlamasında...)

Adetin 12.günü : Çatlatma iğnesi kas altı
(yumurta toplanmadan 36 saat önce)

Adetin 14.günü: Yumurtaların toplanması.
(8 saat öncesinden yemeyi içmeyi kesiyorsunuz. Gıcıklık bu ya, nasıl susadım gecenin bir yarısı anlatamam valla. Operasyon anestezi altında yapıldı. 15dk.falan uyumuşum. 17 tane yumurta toplamışlar. Uyandığımda kasıklarımda adet sancısı gibi bir ağrı vardı. Ağrı kesici iğne yaptılar. Yarım saat falan sürdü ağrısı. Ama öyle dayanılmayacak bir ağrı değildi açıkçası. ben biraz şımarıklık yaptım. özellikle lise yıllarımda çok daha sancılı adetlerim olmuştu! 1 saat sonra evdeydim. İlacın da etkisiyle günü uyuklayarak geçirdim.)

Adetin 14.ve 15.günü başladığım ilaçlar: (hemen hepsini gebelik testine kadar kullanacakmışım)
Crinone jel - her sabah (vajina içine uygulanıyor)
Tetradox cap antibiyotik- günde 2 kez tablet
Estrafem - günde 2 kez tablet
Prednol 16mg - her akşam 1 kez tablet - (6 gün sonra bu kesilecek yerine, dekort 0.5mg tablet başlayacak)
Coraspin - her akşam 1 kez tablet
Clexane 0.4ml - her akşam deri altı iğne
1 doz Lucrin (sadece bir kez transferden 3 gün sonra, deri altı iğne)
(gonal f ve menagonu kestikten sonra, şişlerim resmen indi. Hatta eski kiloma döndüm. İnsan akşamdan sabaha zayıflar mı, zayıflarmış valla... mutluyum.)

Yumurta toplanmasından sonraki 3.gün: Embriyo Transferi
(5 tane iyi kalite embriyom oluşmuş.. 3 tane yerleştirecekler. idrara sıkışık olarak gittim. İşlem çok ama çok kolay. 5dk. falan sürüyor. Sıradan bir smear testi gibi. Biraz idrarınızı tutmakta zorlanıyorsunuz o kadar. İdrarı da işlemden sonra hemen sondayla aldılar. İlk bir saat tuvalet yasak. konulan yumurtaları ultrasondan gösterdiler. gerçi bana hiçbişiy ifade etmedi ama olsun. Heyecanlanmış gibi yaptım... Embriyoloğumla da orda tanıştım. Çok şeker bir hanım. Kalan iki taneyi de izliyormuş. Eğer gelişme 2 gün daha devam ederse onları da donduracak. 10 dk. kadar beni kaldırmadan yatırdılar. Sonra yatağa alıp, orda da 1 saat dinlendirdiler. Çok sıkıldım. ve acıktım. Zavallı eşim, heyecandan 9 doğurarak kapıda beni beklemiş. Prensesliğe devam... Hadi güzel bir balık yemeğe gidelim... )

İşte durum şimdilik bu... Embriyolarım bugün transfer edildi. İlaçlarıma aynen devam... Problem yok. Büyütülecek birşey yok.

Sadece gebelik testine kadar cinsel ilişki yasak, ilk üç gün ağır hareketler ,uzun yolculuklar ve kabız olmak yasak. Yatmaya gerek yok. Abartmamak şartıyla normal hayata devam...

psikolojime gelince...

Açıkçası, hayırlısıysa olsun modum hiç değişmedi. Tüm bu tedaviler boyunca rutin hayatımı hiç bozmadım. Kafama hiç kötü şeyler getirmedim. Hep olumlu düşündüm. Çünkü, Biliyorum ki, hayatım bu zamana kadar gayet güzel ve tatminkardı. bebişlerim olursa da (mümkünse biri kız biri erkek; kız ikizler burcu, erkek boğa burcu olsun! doğum zamanında olursa tam burç değişimine geliyor da...) başka bir modda yine keyifli bir hayatım olacak.

Çünkü hayata pozitif bakıyorum. Hep de pozitif baktım. Olmazsa bu dünyanın sonu değil, tam tersine yeni projelerimin başlangıcı olacak. 2.kez dener miyim bilmiyorum. Ama mühendis mantığıyla düşününce olmaması için hiçbir sebep görünmüyor.

12 gün sonra, eğer hamileysem, iktisatlı davranıp, antalyada macera tatiline çıkıcam. (doktorum itiraz etmezse tabii) , hamile değilsem de parise disneylanda gidip, içimdeki diğer çocuğu eğlendiricem.

Ha bu arada -matah gibi- itiraf edeyim, sigarayı da bırakmadım. Ama azalttım. Doktorum, sigarayı bırakmak seni süper strese sokacaksa, bu sana sigaradan daha fazla zarar verir dedi. Ama hamile kalırsam, söz verdim, bırakıcam! (Daha doğrusu bebekler sevmiyecek, ben de içemiycem.Önceden şartlanayım da, ne olur ne olmaz.)

Son olarak eşimin psikolojisine gelirsek,bana her ne kadar belli etmemeye çalışsa da çok ama çok heyecanlı. Zaten benden daha çok anne olacağına %100 eminim. Durup durup embriyolarını sevip gidiyor.Bir dediğimi 2 etmiyor.

Birkaç yakın arkadaşımdan başka durumdan haberi olan yok. Olursa, herkese sürpriz olacak. Ve sonunda annem kedi anneannesi olmaktan kurtulacak!

12 gün sonra, sonucumu mutlaka yazacağım.

Ama naçizane önerim, bu konuyu hayatınızın merkezine koymayın ve hep pozitif olun. Büyütülecek hiç bir şey yok. Hayat sizin hayatınız. bebekli ya da bebeksiz...

Hepinize kucak dolusu sevgiler...
 
Ador74 hayırlısı olur inşallah.Pozitif düşünmen ne kadar güzel.Çoğumuz stres dolu bir bekleyişe giriyoruz transferden sonra.Sonucunun pozitif lacağına eminim...SEVGİLERR.
 
Çok basit bi olay gibi anlatmışsın ama benim için okadar basit değil,evet hayatımın tam merkezinde ve ben bundan hiç şikayetçi değilim.Anlatış tarzın çok sert beni rahatsız etti ve üzdü...Biz 4 senedir istiyoruz ve olmuyor dış gebelikle sonuçlanan bi tüp bebek denemem var,hala bekliyoruz ama olmuyor.Sanırım sen benim anne olmak istediğim kadar,anne olmak istemiyorsun,ilginç...Bunu bu kadar basite indirgeyerek,çok sıradan bir şeymiş,hergün yaşıyormuşuz gibi anlatman beni çok rahatsız etti , boğazımda kocaman bir düğüm oluştu ve gözlerim doldu..Senin hayatının merkezi olmayabilir ama burda birçok arkadaşımızın hayatının merkezinde annelik isteği..Evet hayat tabiki benim hayatım,sonunda da ölüm yok muhakkak ama ben hayatıma bebeğimle eşimle ve tüm sevdiklerimle devam etmek istiyorum.Bugün adetimin 2. günü ,bu ay yne olmadı ve çok zor,üzgün günler geçiriyorum,fazlaca duygusalım,bu hassasiyet içinde bu yazı ve bu bakış açısı beni çok üzdü,kusura bakma lütfen,amacım yargılamak değil,sadece hissettiklerimi yazmak istedim.Hakkında hayırlısı olsun..
 
haberlerini bekliyoruz.bu arada hangi merkezde yapıldı işlemin. mikro mu.tüp mü.
 
Hepinize iyi dilekleriniz için teşekkürler,

Rodalcim,

mikro yapıldı. ankara üniversitesinde... Herşey gayet iyiydi...

Nevincim,

Asla amacım sizlere kötü şeyler hissettirmek değildi. ben sadece bunu ölüm kalım meselesi haline getirmenin hem sizin, hem eşinizin hayatını mehvetmekten başke birşeye yaramayacağını vurgulamaya çalışmıştım. seni üzdüysem çok özür dilerim.
Naçizane, bu kadar duygusallığın bedeninde negatif etkiler yapacağını düşünüyorum. Kabalık olmazsa, bir sonraki denemende Reiki veya hipnoz desteği almanı öenerebilir miyim? Birçok ilaçtan daha fazla etkisi olabilir üzerinde..
Çok geçmiş olsun. umarım en kısa zamanda bebeğine kavuşursun.
 
ador merhaba,hakkında hayırlısı olsun,senin kadar rahat olabilmeyi isterdim cnm, ALLAH gönlünden geçeni sana versin inşş,ne yaparsak yapalım biraz kader kısmet işi diye düşünüyorum,çok istediğimiz içinde olmuyor olabilir,hepimizin hakkında hayırlısı olsun cnm...a.s.
 
Adora
Reiki yada hipnoz destegi sen aldin mi.Ben su an 4. denemeye basladim ve transfer ani beni cok rahatsiz ediyor.Nette reikiyle ilgili bilgi alabilecegim yada rahatlatan stresten koruyan site adresleri biliyormusun.Bir de ilk tedavin bu senin umarim olumlu olur ve son tedavin olur.Maddi problemin de yok ve bu ana kadar is hayatinda ve evliliginde doyuma ulasmissin ne guzel bu da seni pozitif kiliyordur.Fakat benim gibi 3 asilama 3 tup bebek deneyip ve her tedavide tum asamalari olabileceginin en iyisini olup sonucu olumsuz olan mucadelelerden sonra cok yipranmis oluyorsun ki ben de senin gibi hayirlisi , olmazsa da olmayi versin diyen aman hayatim cok guzel diyen birisiyken ben simdi dokunsalar zirlayan alingan gozleri dolu gezen bir insan haline geliyorsun.Negatif sonucu aldiginda dunya yikildi altinda ben kaldim diyorsun 3-4 gun boyunca.Velhasil farkli bir kisilik sergiliyorsun.Umarim benim yasadiklarimi yasamazsin.Ne kadar pozitif olup pozitif dusunsen de sonuc olumsuz olunca arsizlasip tekrar tekrar denerken boyle aglayan bagirip cagiran kilo alan yuzu gozu sivilce dolan insan oluyorsun.Kolay degil 8 ayda 3 tup denedim.Ilk basladigimda ben de hicbir problem yoktu.Yil 1999.Simdi tuplerim tikanmis.Ben de muhendisim.Simdi isten ayrildim tedavimin saglikli yurutebilmek icin cunku ben uretimde calisiyordum ortam musait degildi bide ev hanimi durumundayim.Ev hanimi durumunda olunca da esin kayinvaliden sana kirk yillik evhanimiymissin gibi davranmani bekliyor sen asla oyle olmak istemiyorsun bide bu yuzden cigliklar atiyorsun.Velhasili bu isler zor ve ince isler:)
 


Çok sağol teşekkür ederim ayrıca da rica ederim...Bi yerde haklısın tabi ama yazını okuyunca gerçekten üzüldüm,pozitif olmak çok güzel ama sen biraz fazla pozitif geldin bana nedense:)))Bilmiyorum belkide şuan çok üzgün,asabi ve yeniden yıkılmış olmamdan kaynaklanıyordur.Belki şu an hamile olsaydım ve o gözle okusaydım çok normal gelirdi yazılanlar,bilemiyorum yani...

Negatif etkisini bende düşünüyorum ama ,"hadi negatif duygular,gidin başımdan"deyince gitmiyorlar malesef,eşimle çok şükür ilişkimizde bir problem yok,bebek olayı bizi kötü anlamda etkilemiyor çünkü eşim aynı senin gibi,rahat,neşeli,napalım olmazsa olmaz,yapacak bişeyimiz yok diyor bana.O öyle deyince onada kızıyorum zaten,üzülsene benle, ağlasana benle diyorum.Neyi değiştirecekki diyor,ben seni seviyorum,ömrünün sonuna kadar sadece senle yaşayabilirim diyor,sağolsun ama bazen bu rahatlığı beni deli ediyor.

Yaaa böyle işte,tavsiyelerin içinde teşekkür ederim,araştıracağım,tekrar hayırlısı olsun diyorum...​
 
Hülyacım,
Yaşadıklarına cidden çok üzüldüm. umarım tüm çabaların seni bebişine kavuşturur.

Ben zaman zaman kendime reiki yapıyorum.Ama şu anda böyle bir ihtiyaç hissetmedim. Ancak bu birkaç gün içinde psikolog bir arkadaşımdan beni hipnoz etmesini istiycem. ben şimdiye kadar veremediysem, bilinçaltıma embriyoların korunması gerektiği komutunu bir de o vermeye çalışsın bakalım.

Reiki enerjiyle tedavi yöntemidir. öğrendikten sonra kendi kendine de yapabilirsin, başka bir bilen de sana yapabilir. Reiki diye nette aratırsan, ayrıntılı bilgi bulursun. hepsinin özünde aslında beyin gücünü kullanmak yatıyor. Sonuçta biliyoruz ki insan beyninin ancak %8-10 luk bir kısmını kullanıyor. Elbet gerisi de birşeyler yapabiliyordur ama biz bunu kullanmayı bilmiyoruz. bence olumlu düşüncenin etkileri de beynimizin geri kısmının yapabileceği şeylerden biri... Bu sayede, beynimiz, bedenimize yapması gereken komutları veriyor. akla gelen her olumsuz düşünce de bu sistemde kısa devre yaptırıyor. Hep olumlu düşünebilmek çok hem de çok zor birşey, biliyorum. Ama, bu denemende lütfen daha önce yaşadıklarını unutmaya çalış. Senle aynı durumda bebek sahibi olmuş olan kadınları düşün. Senin onlardan ne farkın olabilir ki...

Ben transfer sırasında aklımdan hep güzel bebekler geçirdim. Sonra zekası Einstein'a benzesin diye düşündüm. Aklıma Einstein'ın hani kartpostallarda olan komik resmi geldi. Ayyy tipi ona benzemesin dedim. Güzel ve yakışıklı starları düşünmeye çalıştım. Yüz ifadelerime bakmışsa, doktor ve hemşireler bayaa eğlenmiştir.

Dinlenmeye geçtiğim 1 saatte aklıma ''ya olmazsa'' düşüncesi hiç gelmemişti... taa ki bir hemşire gelip, bana 2.tüp bebek denememi ancak 2 ay sonra yapabileceğimi söyleyene kadar! Ne münasebetsiz bir uyarı. Bu kötü düşünceleri hep birileri sokuyo kafamıza... Virüs gibi. Bunu bana o anda söylemek zorunda mısın? Gebelik testinden sonra söylesen ne kaybedersin? Virüs işte... İlla girecek kafama.
Peki.Ne yapalım. Biz de savaşırız.
hemen aklıma özürlü doğan çocukları getirdim ve anne karnında ölen çocukları. Olumsuz sonuç alırsam da bedenimin beni bu tarz şeylerden koruduğu, bu yüzden gebe kalamadığım neticesini kabul ettim. Yeter ki ben bedenime yanlış komut vermeyeyim. Biliyorum ki her gebelik mutlu sonla bitmeyebilir. ve ben de mutlu son yaşamayacaksam, bunun baştan olmamasını tercih ederim!

Lütfen canım. Sen de pozitif düşünmeye zorla kendini. İnternete dalıp, her türlü olumsuz hikayeyi okuyup dertlenme.Tam tersine başarı hikayelerini dinle... hatta bulabiliyorsan senin durumunda bebek sahibi olmuş kadınlarla tanış. Muhabbet et. Ve şu transferden önce, ne yap yap, kendini sonucun öyle ya da böyle olumlu olacağına inandır.Sen inan ki beynin de bedenini buna inandırsın.

Madem evdesin, (ben de 1 hafta kadar boşum ve genelde evde olucam) git kendine kocaman bir puzzle Ya da sürükleyici bir strateji oyunu al. (mesela Pharaoh) Saatlerce başından kalkmazsın ve inan hiç bir şey düşünmezsin. Yok daha basit bişey olsun diyorsan, şu oyunu dene:
http://games.lg.web.tr/kelimator/
Her türlü terapi yanında halt etsin. Emin ol, kafan rahatlayacak.

Sevgiler
 
ador74, yazdıklarınız beni çok etkiledi. Çünkü bende bundan yaklaşık 1-1,5 ay önce benzer düşüncelerle başladım.öyle pozitiftimki yumurta toplama işlemi sırasında anestezi uzmanı çok pozitif olduğumu ve inşallah pozitif sonuç alacağımı söyledi. neyse günler geçti. transfer sonrası 10. güne kadar aynı pozitiflikle geçirdim. sonra içime olmadığına dair bir his geldi. testimi korkudan ancak 12. gün yaptırabildim. Ben baştan çok pozitiftim ama sonucum negatifti. yapacak bir şey olmadığını biliyordum. negatif sonuçla tüm pozitifliğim gitti. Umarım sen bu duruma düşmezsin. her şey istediğin gibi olur. aradan 3-4 gün geçtikten sonra kendimi biraz toparladım. şimdi doktorumla yeni planımızı konuşmayı bekliyorum. yeni bir denemeye kadar da bu konudan olabildiğince uzaklaşmayı istiyorum.
sevgiler
herşey gönlünüzce olsun
 
Ador a
Sagol Arkadasim.Destegin icin cooook tesekkur edrim.Umarim bu sefer umutlarimiz yeserecek,
 
Arkadaşlar,

Sonucumu cumartesi öğreniyorum. Aslında 12.gün pazara geliyor ama heralde 11.gün de sonuç çıkar diye umuyorum.

Bekleme aşaması şimdilik problemsiz gidiyor. İlk 2 günü genelde evde dinlenerek geçirdim. 3.günden itibaren normal hayatıma döndüm. ama abartı yormuyorum kendimi...

eşim hergün gelip embriyolarını seviyo!

sonuç negatif çıkarsa benden çok o yıkılacak gibi duruyor!

ama ben + olacağına eminim:)
 
merhaba ador umarım cumartesi olumlu sonuç alırsın.
bende 34 yaşındayım 2 yıllık evliyim 1 yıldır çocuk istiyorum.geçen ay aşılamaya karar verdik ve gonal f iğne kullanmaya başladım 11 gün boyunca iğnelerimi vurdum ama iğneye cevap veremedim ve yumurtam büyümedi.doktor yumurta yetmezliği nedeni ile erken menopoz olabilir dedi.eğer düşündüğü gibi olursa tüp bebekte dahi şansım olmacakmış. kesin sonuç yani hormon testleri için adetimin 3.gününü bekliyorum.(on gündür ) türlü senaryolarla ne hallerde olduğumu tahmin edersiniz.internetten olabilecekleri araştırdım durumumla ilgili detaylı bilgi edindim ve ayrıntılı araştırma için tüp bebek merkezinden randevu aldım.pozitifmiyim bilmiyorum ama şimdi en azından sonuç ne olursa olsun kabullenmeye elimde olanlarla hayatımı devam ettirmeye karar verdim.çocuk istediğim ilk aylarda her adet zamanı nasıl üzüldüğümü hatırladığımda gülümsüyorum şimdi.kötü sandığımız her durumumuzun bir kademe daha kötüsü olabiliyor arkadaşlar.lütfen çocuk meselesini saplantı haline getirmeyin.hayat herşeye rağmen güzel....
 



merhaba ador,kesinlikle sana katılıyorum,tüp bebek tedavini negüzel anlatmışsın,bu işi bu kadar ciddiye almamak ve
bu kadar kafaya takmamak gerekiyor bence ..

ben hata yaptım ilk tüp bebek deneyimimde sonuç çıkana kadar hep evde yattım,yok arabaya binmeyeyim şöyle mi olur,çukura mı girdim,falan diye hep yanlış yönlendirmeler çevremden.Neyse sonucum pozitifti ama sağlıksız gebelikle sonuçlandı ..
doktorlar bünyemin yaptığını ve olağan bişey olduğunu söylüyorlar. ben hep evde yattığım için acayip çok sıkılmıştım ve günler geçmiyordu.ve hep bunları düşünüyordum.
ikinci tedavim kasım ayı gibi olacak hayırlısıyla ,ve ben karar verdim sadece ilk 3 gün dinleneceğim sonra normalhayatıma devam edeceğim yoksa düşün düşün hep negatif etki..
inşallah senin sonucunda pozitif olur,Allah tamamına erdirir...kaydirigubbakcemile
 
adorcum ya valla müthişsin. yani bu kadar zor görünen tedavi ancak bu kadar basit anlatılabilir. hele benim gibi aşırı bi dr korkusu olan varsa. dr a gitmemek için sürekli erteliyorum. normal yoldan olmayacağını bile bile ya tutarsa diyorum:)
canım mahsuru yoksa dr adını alabilir miyim ben de ankaradayım. dr ve hastane düşünme aşamasındayım. ya gerçekten çok acı çekmedin mi o aşamalarda?
inşallah sonucunda senin gibi pozitif olur. sonucunu en az senın kadar merakla beklıyorum
 
inş her şey herkesın gönlüne göre olurr rabbım kımseyı mahzun etmez pozitıf olmakk güzell ama kısmet ten öteye yol yok olmuyorsa beyne ne dersenız diyin yoksa yok .... bebek sevgisi öyle bışey kı bebek kokusu öle bı sevgıkı onsuz da yaşarım dıyenı kutlarımm... bir kadın için en zor imtıhan bu en ağır.... bebek ...sevmek hayatı onunla adımlamakk onu seyretmekk onunla yaşlanmakk bunlarr önune geçılmez duygularr.. rabbım kımseyı bu duygulardan mahrum etmesınn ne kadar boşver desek te bız kadınız ve herkadın anne olmayı ister....annelık güzell şey.... o duygu tarıf bıle edilemezz bu yolda sıkıntı yaşayanlar zaten bilir zorluğu rabbım bu mubarek ay hurmetine tum isteyenleri bebişlerine kavuştursunnnnnnnnnnnnnnn...............her zorluğun radında mutlaka bı kolaylık vardırr........ inşş rabbım kolaylıklarr ve güzellikler verır hepimize......................
 
arkadaşlar,

destekleriniz için çok çok teşekkürler. zaman yaklaştıkça beni de heyecan basmaya başladı. ama hala aklıma getirdiğim tek olumsuzluk, üç embriyonun da tuttuğu ihtimali... :)

esilacım,

bebişler için gerçekten hazır olduğunu düşünüyorsan, bu tedavide korkulucak hiçbişey yok. boşuna erteleme derim. normalde ben de senin gibiyim. doktora gitmekten nefret ederim. acı eşiğim inanılmaz düşüktür. çucukluğumdan beri iğneden çok korkarım. ama inan ki o göbekten yaptığımız iğneler sivrisinek kadar bile can yakmıyor. tüm tedavi boyunca tek hissettiğim acı dediğim gibi, transferden sonra yaşadığım yarım saatlik bir adet sancısı. Hepsi bu...

Benim doktorum Prof.Dr. Ruşen Aytaç. Ankara üniversitesinin hocası. Kendisi dünya tatlısı bir adam. Sorduğun tüm soruları sabırla ve senin anlayacağın şekilde cevaplayan biri. Ama ben bu işte, doktordan ziyade, kliniğin daha önemli olduğunu düşünüyorum. Daha önce yazdıklarımdan da anlayacağın gibi ben genelde zaten çok pozitif biriyim. Ama genelinde negatif olan birine Ankara üniversitesini tavsiye etmem. Sonuçta devlet hastanesi. Hemşireleri, çalışanları devlet memuru. Kimse işin psikolojik tarafıyla ilgilenmiyor. Oysa bence bu işin fiziki boyutu kadar psikolojik boyutu da çok önemli. Bütün aşamalarda bu psikolojik desteği veren bir klinik bence daha doğru bir seçenek olacaktır.
Yazdıklarım da sakın yanlış anlaşılmasın, allah için çalışan tüm ekip işinin ehli. ortam son derece steril. bazı forumlarda transferden sonra idrar problemleri okudum. Sürgü falan veriyorlarmış. Bana sonda yaptılar. Hiç problem yaşamadım. Sadece etrafımda daha çok gülümseyen hemşireler olmasını tercih ederdim. Hepsi bu...

Sevgiyle kalın.
 
Hayirlisi olsun canim...Cok pozitif gordum seni,sonucunda pozitif olur insallah...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…