Biz Namı Büyük Çerkesler (Adiğeler, Abazalar, Kuşhaler,Avarlar,Lezgiler,Ubıhlar...........) Başı Dik Dağların Başı Dik İnsanlarının, 300 Yıl Moskofa Karşı Koymuş Milyonlarcasının Kanıyla Topraklarını Sulamış Kızlarının Güzelliği Ağırbaşlılığı, Erkeklerinin Yiğitliği Asaleti Yenilmezliği Cesurluğu Dillere Destan Olmuş, Kaf Dağının Koruyucularının Torunları.....
Uğruna Binlerce Yıl Boyunca Kan Dökülen Dilimizi, Dillere Destan Olmuş Yiğitliğimizi Kızlarımızın Hanımefendiliğini, Görenlerin Parmak Isırdığı Xabzemizi Yaşam Şeklimizi Çoktan Unuttuk...
Dilimizden Düşürmediğimiz Asimilasyonu Anlatırken, Yiğit Sosrukayı, Güzel Setenayı, Güçlü Tlepşi Anlatrken Bile Türkçe Konuştuk...
Başımız Dimdik Ben Çerkesim Derken Bile Türkçe Konuştuk....
Çerkeslik Mevzu Olunca Mangalda Kül Bırakmadık...
Ama Gönlümüzdeki Mangalıda Bir Türlü Yakamadık....
Yorgunluktan Ölene Dek Vui'k Kafe, Şeşen, Oynadık Sabahlara Kadar Zexes Yaptık, Kaşenlik Müessesesini Bozduk Ama Unutmadık
Ama Ne Varki Kızlarımıza Kaşenlik Teklifi Değilde Sanki Evlenme Teklif Ettk Yada Onlar Öyle Anladı..
Ekiplere Katıldık Oynamasını Öğrendik ,
Zexeslere Katıldık Kaşen Bulmasını Öğrendik
Ama Dil Bilen Birinin Yanına Oturupta İli Kelime Öğrenemedik....
Kafkasya Dedik Xeku Dedik Ana Vatan Dedikte
Gideyim Orda Yaşayım Demedik...
Ha Dedik Ama Lafın Gelişi Hiç Bir Zaman İcraata Geçirmedik...
Kurulu Düzenimizi Bozamadık...
Bırakın Yaşamayı Yılda 15 Gün Tatile Bile Gitmedik....
Ama Oturduğumuz Yerden Onlar Adına Konuştuk
-Adiğey Feshedilemez
-Abhazya Bağımsız Olmalı...
-Şu Olmalı Bu Olmalı...
Televizyonunun Başında Maç Seyreden Adamın
-Ben Olsaydım O Golü Atardm Demesi Gibi.........
Peki Bu Hakkı Bize İstanbul Büyük Şehir Belediyesimi Verdi...
-İstanbul Büyük Şehir Belediyesinin Bana Verdiği Yetkiye Dayanarak Diyorumki Adiğey Feshedilemez.....
İmza Topladık Aramızda Sanal İmzalar...
Attık Tuttuk...
Yok Öyle Olursa Böyle Olur Böyle Olursa Şöyle Olur...
Babamın Elinde Sigara
-Bak Olum Seni Sigara İçerken Görmeyim Fena Olur Demesinin Bana Bir Etki
Yapmadığı Gibi Bizim Burda Atıp Tutmamız Onlara Bir Etki Yapmadı..........
Çocukluğumuzda Hayal Ettiğimiz Anavatanımızda Çerkeska Giyen Çeşme Başında Su Dolduran Kızların Büyüdüğümüzde Sadece Bir Hayal Olduğunu Anladığımızda Vazgeçtik Anavatana Dönme Hayalleri Kurmaktan...
Anavatana Dönmekten Ama Aklımıza Gelmedi Orda Kendi Dilinde Konuşan İnsanların Olduğu Sokakta Bakkalda Bankada Lokantada......
Yada Aklımıza Getirmek İstemedik
Ne De Olsa Burası Bizim İkinci Vatanımızdı...
Nede Olsa Derdmizi Türçe Anlatıyorduk,
Sevgilimiz Türktü,
Türkiyede Yaşıyordu...
Okuyorduk Burada, İyi Bir Geleceğimiz Olmasada Sigortalı Bir İşimiz Vardı...
Ne Gerek Vardı Kafkasyaya Dönmeye Belki Zorluk Çekmeye...
Dil Öğrenmeye...
Türk Arkadaşlarımıza Hep Çerkesliği Anlattık
-Bak Bizde Böyle
-Medeni Milletiz
-Büyüklerimize Sayglıyız V.S...V.S..
Ama Bunları Anlatırken Bacak Bacak Üstüne Attığımızın, Elimizde Sigara, Ağzımızda Sakız Olduğunun Farkında Değildik....
Dernekler Vakıflar Kurduk İçlerini Boş Bıraktık
Hafta Sonları Gidip Psı Haluje Yemekten,, Şeşen, Kafe Oynamaktan Başka Bir Anlamı Olmadı Bizim İçin Derneklerin.....
Welhasılı Kelam;
Bir Ömür Konuştuk, Ama Hep Bizim Olmayan Bir Dil İle..
Bir Ömür Tükettik Ama Hep Bize Ait Olmayan Bir Kültür İle...
Ve Biz Kafdağının Ardından Gelen Milletin Torunları Çerkeslerdik...
Asildik...
Yiğittik...
Güzeldik...
Onurluyduk...
Çerkestik İşte...