Amin inşallah. İsyanım anlıktı, biliyorum geri aldıysa bi hayır vardır. Bize düşen sabretmek.Başınız sagolsun.Acinizi paylaşıyorum.Teselli edecek kelime bulamiyorum şu an.Sadece Allahtan isyan etmemeniz için sabir ve güç diliyorum.Allah bir daha göstermesin evladınızı size bagislasın.
Teşekkür ederim. Yeniden olursa tekrar aynısını yaşarım korkusuyla şimdilik sıcak bakmıyorum ileride muhtemelen fikrim değişecekaynısını 8-9 haftalık iken yaşadım seni çok iyi anlarım , dünyam başıma yıkılmıştı benim ilk gebeliğimdi şuan bir kaç hafta önce doğmuş olması gerekiyordu bunda da bir hayır varmış dedim
sadece şunu söylemek istiyorum şuan yaşadığın her şey geçecek , sen iyi olacaksın unutma
ve yeniden olacak :)
Kan uyuşmazlığı üzerinde duruyor doktorum. Pıhtılaşma üzerinde durmadı ama ben test yaptırmak istiyorum en azından bakılsın. Sağlıklı ilerleyip birden böyle olması kromozom değilse benim bilmediğim bi rahatsızlığımdan diye düşünüyorum. Gereken tüm testleri yaptırıcam.. dilekleriniz için çok teşekkür ederim.Allah sabır versin, oğluna uzun sağlıklı ömürler versin. Pıhtılaşma riskiniz var mı diye test yaptırın derim. Benim de ilk oğlumdan sonra iki kez aynısı oldu, ben ilaçla düşürdüm hastanede. Sonra test yaptırdım ve pıhtılaşma riskimin yüksek olduğu ortaya çıktı, sonraki hamileliğimde kan sulandırıcı iğne kullandım. Pıhtılaşma nedense ilk çocuk değil ikinci çocukta riskli oluyor.
kuzucum çok çok üzüldüm, başın sağolsun ne denir ki bu durumda bilmiyorumMerhaba
Mutluluk paylaştıkça çoğalır ,acı anlattıkça azalır mantığıyla yola çıkarak biraz içimi dökmek istedim.
10. Haftamı tamamlamıştım hamileliğimde sorunsuz giden bir hamileliğimi düşünüyordum. 8 Ekim kontrol günüme kadar, o sabah içimde farklı bir his, korku endişe vardı. Doktora hiç gitmek istemedim fakat eşiminde teselli etmesi ve sakinleştirmesiyle biz doktora gittik...
Doktor gayet iyi şeyler söyledi hadi bakalım ne yapıyor bizim minik dedi ve ben ultrasona girdim... Bişeyler ters gidiyordu anladım, doktoruma yaşamıyor mu dedim. Çok üzgünüm dedi... Hastane yıkıldı ve ben altında kaldım şok geçirdim tepki veremedim. Acil kürtaj dediğinde kulaklarım uğulduyordu. Odasından çıktım ve ayaklarımın bağı çözüldü eve nasıl geldiğimizi hatırlamıyorum...
Bağıra bağıra ağladım neden diye defalarca sorguladım... 9 Ekim sabahı acil kürtaja alındım kan uyuşmazlığı olduğu için zehirleme ihtimaline karşı. O sabah hiç alınmasın istedim hep kalsın benimle istedim ama gitmek zorundaydım. Ağlamaktan gözlerim şişmiş beynim uyuşuk bi şekilde kürtaja girdim ve çıktım.
Sağlıklı bir oğlum var şükürler olsun. Allah yüzünü gösterdiğinin acısını göstermesin diye kendimi teselli ediyorum..
Kaybettiğim bebeğimin acısı hiç geçmeyecek onu da biliyorum... Alışırım evet ama yıllar sonra yaşasaydı bu yaşında olacaktı da diyeceğim...
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
En çokta bu saatler çok zor oluyorGüzel kalplim geçmeyecek aklına çok gelecek ama alışmış olacaksın, zaman her şeyin ilacı biraz kendine zaman vermelisin Rabbim gönlüne ferahlık ve sabır versin
HafifleyecekEn çokta bu saatler çok zor oluyor
İnşallah dostum İnşallahHafifleyecek
Başınız sağ olsun . Rabbim sizi biraz canlarınızla , mallarınızla imtihan edeceğim diyor .Sabır gösterenleri müjdele diyor Yüce Rabbim . Çok büyük imtihandan geçiyorsunuz hiç kolay değildir sizi çok iyi anlıyorum . Rabbim kimseye evlat acısı vermesin . Eşiniz ve aileniz sürekli sizin yanınızda olsun . Unutmanız mümkün değil ama acınız zamanla inşallah hafifletecektir. O sizi cennette bekleyecekMerhaba
Mutluluk paylaştıkça çoğalır ,acı anlattıkça azalır mantığıyla yola çıkarak biraz içimi dökmek istedim.
10. Haftamı tamamlamıştım hamileliğimde sorunsuz giden bir hamileliğimi düşünüyordum. 8 Ekim kontrol günüme kadar, o sabah içimde farklı bir his, korku endişe vardı. Doktora hiç gitmek istemedim fakat eşiminde teselli etmesi ve sakinleştirmesiyle biz doktora gittik...
Doktor gayet iyi şeyler söyledi hadi bakalım ne yapıyor bizim minik dedi ve ben ultrasona girdim... Bişeyler ters gidiyordu anladım, doktoruma yaşamıyor mu dedim. Çok üzgünüm dedi... Hastane yıkıldı ve ben altında kaldım şok geçirdim tepki veremedim. Acil kürtaj dediğinde kulaklarım uğulduyordu. Odasından çıktım ve ayaklarımın bağı çözüldü eve nasıl geldiğimizi hatırlamıyorum...
Bağıra bağıra ağladım neden diye defalarca sorguladım... 9 Ekim sabahı acil kürtaja alındım kan uyuşmazlığı olduğu için zehirleme ihtimaline karşı. O sabah hiç alınmasın istedim hep kalsın benimle istedim ama gitmek zorundaydım. Ağlamaktan gözlerim şişmiş beynim uyuşuk bi şekilde kürtaja girdim ve çıktım.
Sağlıklı bir oğlum var şükürler olsun. Allah yüzünü gösterdiğinin acısını göstermesin diye kendimi teselli ediyorum..
Kaybettiğim bebeğimin acısı hiç geçmeyecek onu da biliyorum... Alışırım evet ama yıllar sonra yaşasaydı bu yaşında olacaktı da diyeceğim...
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Çok teşekkür kuzumÇok çok üzüldüm başın sağolsun ve çok geçmiş olsun. Acının tarifi yok biliyorum dilerim Allah kalbine ferahlık ve sabır verir
Teşekkür ederim yorumunuz için sabretmek ve tevekkül etmekten başka çaremiz de yok zaten. Umarım acımız diner tekrar toparlarızBaşınız sağ olsun . Rabbim sizi biraz canlarınızla , mallarınızla imtihan edeceğim diyor .Sabır gösterenleri müjdele diyor Yüce Rabbim . Çok büyük imtihandan geçiyorsunuz hiç kolay değildir sizi çok iyi anlıyorum . Rabbim kimseye evlat acısı vermesin . Eşiniz ve aileniz sürekli sizin yanınızda olsun . Unutmanız mümkün değil ama acınız zamanla inşallah hafifletecektir. O sizi cennette bekleyecek