böyle ruh durumu bozuk bi adamı sevmiştim zamanında. onun ne yapmak istediği belli değildi. ne benimle oldu ne bensiz.
ruh durumu bozuktu git gelleri yaşayan oydu sürekli vazgeçilen umursanmayan bendim.
onu hiç terketmedim defalarca gitti, aylar sonra döndü hep affettim. 2 yıl böyle sürdü ben mezun oldum o olamadı.
ben yeni atanmış bir öğretmendim o üniversite öğrencisi. cebindeki harçlıktan kredi kartı borcuna kadar açıklarını kapattım. yemekler pişrdim karnını doyurdum.
yine bi gün dolaptan süt alabilir miyim dedi, kapalıyı açma açık olan kutu var dedim herşeyi dağıttı gitti. sütü esirgemişim ondan. sinek küçükmüş mide bulandırırmış. son damlasıydı bu.
bi daha arkasından aglamadım. aylar sonra döndü bulamadı beni. evimi yerimi numaramı değiştirmiş yeni bir hayat kurmuştum.
aynı psikopat bırakmadı peşimi hatta 'ne zaman seni terkettimde geri dönmedim bu bile seni sevdigimi gösterir' dedi. sevgisini gösterme şekliydi bu. ayı yavrusunu severken öldürür misali. hastaydı o da. eminim hastaydı.
neyse ben böyle manyakça beni hırpalayan bir sevgiyle daha fazla uğraşamadım. çünkü daha iyileri var ve ben daha mutlu olmaya layığım onun yarım yamalak sevgisine,yarım yamalak kurdurduğu hayallere değil.
umarım sana örnek olur hikayem.