Hanimlar herkese iyi sabahlar
Elimden geldiğince kısa tutacağım ancak lütfen sıkılmadan okuyun çünkü çok zor durumdayım.
Kendimden bahsedeyim önce 26 yaşındayım ve zor travmalı bir çocukluk geçirdiğim için bir süre terapi alıyordum.Erkek arkadaşım ile ortaokulda tanıştık ve yakın arkadaş olduk.Aynı liseye gittik ve liseden sonra da sevgili olduk.Aile yapılarımız tamamen birbirinden farklı ancak erkek arkadaşım benimle uyumlu iyi anlaşabildiğim,eğlenebildiğim ve tüm ailemi sorunlarımı baştan bilen biri.Zamanında terapilerime bile benimle gelen,hediyeler alan sürprizler yapan biriydi.Ancak ailesi karşı geldiği için bir süre ayrıldık ancak arkadaş olarak görüşmeye devam ettik ve askerden döndüğünde bu sene başında tekrar barıştık.Nereden baksanız 8 senedir beraberiz.Her huyumuzu davranışımızı ezbere biliyoruz.Ailesi de sonunda beni kabul etti ve evlilik kararı aldık.Sorunlarda burada başladı.,
Bu sene başında evlenmeye yeni karar verdiğimizde erkek arkadaşım bir anda benden soğuduğunu emin olup olmadığını söylemeye başladı.1 ay boyunca çok zor zamanlar yaşadım ve sonrasında o 1 ay içinde başka bir kızla görüştüğünü (ki kız isim olarak tanıdığım eski iş yerinden biriydi) öğrendim.Kendime karşı özgüvensizlik sorunu yaşamaya başladım ve psikolojik olarak çöktüm.Her seferinde inkar etti arkadaşça olduğunu hata olduğunu ve güvenimi kazanacağını söyledi.Ancak sonrasında da sık sık arkadaşları ile zaman geçirmeye beni aksatmaya başladı.Asla güzel söz söylemedi,hediyeler artık yoktu.Bu konuları da defalarca kez sakince konuştum hislerimi anlattım.Özür dileyip sonra tekrar eskisi gibi davrandı.Arkadaşları ile onca sene sonra bu yıl tanıştım.Hepsi liseden bildiğim kişilerdi ama hiç konuşmamıştım.Onlara vaktini daha çok harcamaya başladı, ailesi ile sık sık şehir dışlarına gitmeye başladılar.Bu süreçlerde de yalanlarını yakalamaya başladım.Her söylediği kelimelerin yalan olduğunu,gittim dediği,yaptım dediği şeylerinde yalan olduğunu fark etmeye başladım.Bir süredir de kavga barış şeklinde devam ediyoruz. Sürekli bana "seni kaybetmekten korkmuyorum.ben hayatıma bir şekilde devam ederim" diyor.Her ağlayıp bağırdığımda eve bırakıp gidiyor ve sabah hiçbirşey yokmuş gibi konuşuyor.Uzun süre önce nasıl biri olduğunu gördüğüm için artık çok şaşkınım. Senelerdir tanıdığım adam bir anda değişiverdi.Son kopma noktamızda bu akşam oldu.
Bir süredir liseden yakın arkadaşı ile fazla samimi takılıyorlardı.Normalde yanlarında götürürken artık beni almamaya başladı.Bana eve erken gitmem gerekiyor diyip arkadaşlarına gidiyormuş.Arkadaşı şu an bir kızla görüşüyor daha çok yeniler ve erkek arkadaşım bana ciddi olmadıklarını kafa dağıttıklarını söylemişti ancak benim haberim olmadan arkadaşının yanında bir sürü kız varken gitmiş ve onlarla oturup sohbet etmiş anlatma gereği bile duymamıştı ağzından kaçırdığında öğrendim. Arkadaşı sürekli onu o ortama davet ediyor ve erkek arkadaşımın bana gitmiyorum diye yalan söylediğinin de farkındayım.Bu akşamda beni alacağını söyledi ancak 10 dakika sonra işim uzadı falan dedi arkadaşının yanına gitmiş yine ve 1.5 saat sonra geldi beni almaya. Hızlıca araba içinde yemek yedirdikten sonra da eve bırakmakta ısrar etti üstelediğimde de arkadaşının yanına gideceğini söyledi. Zaten birlikteydiniz dediğimde az bişey gördüm dedi tekrar onca saat görüşmüş olmasına rağmen. Beni bıraktıktan sonra telefonda kavga etsek de yine gitti.Kızlar orda olacak dediğimde yok olmayacak gibilerinde konuştu ve sonra kavga uzayınca akşam tekrar yanıma geldi. Telefonunda erkek arkadaşının görüştüğü kızın numarası kayıtlıydı ve mesaj geldi "aramışsın" diye.En sonunda da 1 senedir yaşadıklarıma dayanamadım.En başta söylediğim gibi zor bir çocukluk geçirdim ve anksiyete panik atak ve terk edilme fobisine sahip biriyim.En başından her sorunu bilerek benimle oldu ancak şu an önemsemiyor.
Arkadaşının yaptığının yanlış olduğunu sevgilisi olan ve evlilik yolunda bir adamı 4-5 kızla aynı ortama sevgilisi yanında olmadan davet etmesinin ayıp olduğunu ve ilişkimize ya da bana saygısı olmadığını söyledim.Bana sürekli saçmalama ne ayıbı kötü bişey yok gibilerinden şeyler söyledi bende sonunda "o zaman ya arkadaşın ya ben.Yeter artık sürekli arkadaşlarım diyip duruyorsun"dedim.Arkasını döndü gitti ve arkadaşlarını seçeceğini de içten içe biliyorum.Artık ne yapmam gerekiyor bilmiyorum.Tabi zaten uzun olduğu için bazı detayları da vermek istemedim sıkılmayın diye.Daha söylediği yaptığı çok şey vardı.Lütfen bana tavsiye verin
Birşey sormak isteyen olursa cevap verebilirim hemen
Elimden geldiğince kısa tutacağım ancak lütfen sıkılmadan okuyun çünkü çok zor durumdayım.
Kendimden bahsedeyim önce 26 yaşındayım ve zor travmalı bir çocukluk geçirdiğim için bir süre terapi alıyordum.Erkek arkadaşım ile ortaokulda tanıştık ve yakın arkadaş olduk.Aynı liseye gittik ve liseden sonra da sevgili olduk.Aile yapılarımız tamamen birbirinden farklı ancak erkek arkadaşım benimle uyumlu iyi anlaşabildiğim,eğlenebildiğim ve tüm ailemi sorunlarımı baştan bilen biri.Zamanında terapilerime bile benimle gelen,hediyeler alan sürprizler yapan biriydi.Ancak ailesi karşı geldiği için bir süre ayrıldık ancak arkadaş olarak görüşmeye devam ettik ve askerden döndüğünde bu sene başında tekrar barıştık.Nereden baksanız 8 senedir beraberiz.Her huyumuzu davranışımızı ezbere biliyoruz.Ailesi de sonunda beni kabul etti ve evlilik kararı aldık.Sorunlarda burada başladı.,
Bu sene başında evlenmeye yeni karar verdiğimizde erkek arkadaşım bir anda benden soğuduğunu emin olup olmadığını söylemeye başladı.1 ay boyunca çok zor zamanlar yaşadım ve sonrasında o 1 ay içinde başka bir kızla görüştüğünü (ki kız isim olarak tanıdığım eski iş yerinden biriydi) öğrendim.Kendime karşı özgüvensizlik sorunu yaşamaya başladım ve psikolojik olarak çöktüm.Her seferinde inkar etti arkadaşça olduğunu hata olduğunu ve güvenimi kazanacağını söyledi.Ancak sonrasında da sık sık arkadaşları ile zaman geçirmeye beni aksatmaya başladı.Asla güzel söz söylemedi,hediyeler artık yoktu.Bu konuları da defalarca kez sakince konuştum hislerimi anlattım.Özür dileyip sonra tekrar eskisi gibi davrandı.Arkadaşları ile onca sene sonra bu yıl tanıştım.Hepsi liseden bildiğim kişilerdi ama hiç konuşmamıştım.Onlara vaktini daha çok harcamaya başladı, ailesi ile sık sık şehir dışlarına gitmeye başladılar.Bu süreçlerde de yalanlarını yakalamaya başladım.Her söylediği kelimelerin yalan olduğunu,gittim dediği,yaptım dediği şeylerinde yalan olduğunu fark etmeye başladım.Bir süredir de kavga barış şeklinde devam ediyoruz. Sürekli bana "seni kaybetmekten korkmuyorum.ben hayatıma bir şekilde devam ederim" diyor.Her ağlayıp bağırdığımda eve bırakıp gidiyor ve sabah hiçbirşey yokmuş gibi konuşuyor.Uzun süre önce nasıl biri olduğunu gördüğüm için artık çok şaşkınım. Senelerdir tanıdığım adam bir anda değişiverdi.Son kopma noktamızda bu akşam oldu.
Bir süredir liseden yakın arkadaşı ile fazla samimi takılıyorlardı.Normalde yanlarında götürürken artık beni almamaya başladı.Bana eve erken gitmem gerekiyor diyip arkadaşlarına gidiyormuş.Arkadaşı şu an bir kızla görüşüyor daha çok yeniler ve erkek arkadaşım bana ciddi olmadıklarını kafa dağıttıklarını söylemişti ancak benim haberim olmadan arkadaşının yanında bir sürü kız varken gitmiş ve onlarla oturup sohbet etmiş anlatma gereği bile duymamıştı ağzından kaçırdığında öğrendim. Arkadaşı sürekli onu o ortama davet ediyor ve erkek arkadaşımın bana gitmiyorum diye yalan söylediğinin de farkındayım.Bu akşamda beni alacağını söyledi ancak 10 dakika sonra işim uzadı falan dedi arkadaşının yanına gitmiş yine ve 1.5 saat sonra geldi beni almaya. Hızlıca araba içinde yemek yedirdikten sonra da eve bırakmakta ısrar etti üstelediğimde de arkadaşının yanına gideceğini söyledi. Zaten birlikteydiniz dediğimde az bişey gördüm dedi tekrar onca saat görüşmüş olmasına rağmen. Beni bıraktıktan sonra telefonda kavga etsek de yine gitti.Kızlar orda olacak dediğimde yok olmayacak gibilerinde konuştu ve sonra kavga uzayınca akşam tekrar yanıma geldi. Telefonunda erkek arkadaşının görüştüğü kızın numarası kayıtlıydı ve mesaj geldi "aramışsın" diye.En sonunda da 1 senedir yaşadıklarıma dayanamadım.En başta söylediğim gibi zor bir çocukluk geçirdim ve anksiyete panik atak ve terk edilme fobisine sahip biriyim.En başından her sorunu bilerek benimle oldu ancak şu an önemsemiyor.
Arkadaşının yaptığının yanlış olduğunu sevgilisi olan ve evlilik yolunda bir adamı 4-5 kızla aynı ortama sevgilisi yanında olmadan davet etmesinin ayıp olduğunu ve ilişkimize ya da bana saygısı olmadığını söyledim.Bana sürekli saçmalama ne ayıbı kötü bişey yok gibilerinden şeyler söyledi bende sonunda "o zaman ya arkadaşın ya ben.Yeter artık sürekli arkadaşlarım diyip duruyorsun"dedim.Arkasını döndü gitti ve arkadaşlarını seçeceğini de içten içe biliyorum.Artık ne yapmam gerekiyor bilmiyorum.Tabi zaten uzun olduğu için bazı detayları da vermek istemedim sıkılmayın diye.Daha söylediği yaptığı çok şey vardı.Lütfen bana tavsiye verin
Birşey sormak isteyen olursa cevap verebilirim hemen
