- 2 Eylül 2018
- 181
- 87
- 98
- 27
- Konu Sahibi Reyhan_98_
- #1
Konuşucak veya paylaşabileceğim kimse olmadığı için buraya yazma gereksinimi duyuyorum. 20 yaşındayım. Üniversite sınavına girdim kazanamadım. Annemler de sigortalı bir iş bul hem birikim yap hem açıktan eğitimini tamamla dedi. Açıktan okusam da iş bulabilir miyim hiç inanmıyorum ama genede diploma olsun dersem okurum. Bulunduğum şehri sevmiyorum o yüzden burda okumaya içim atmıyor dışarıya da annemler sıcak bakmıyor. İngilizce küçük hikayeler çeviriyorum onları okuyorum hoşuma gidiyor. Hem geliştiriyorum. Eğitim hayatımda hiçbir zaman başarılı olamadım. Meslek lisesi bitirdim. Sürekli ailem tarafından küçüklükten beri eleştirildim. Annem ve abimle büyüdüm, babam yok, varda görüşmüyoruz bebekken boşandılar. Akrabalarım falan çalışmaya başla da çeyizini alalım dediler, ben çalışsam da birikim yapmak istiyorum dedim çeyiz derdine düşmedim daha dedim ve asla onları dinlemicem. Hayat evlenmekten ibaret değil. Evlenmemek için haklı sebeplerim var. Boşansam arkamı dönüp gidebileceğim baba evim yok. Evlenen kızların arkasında anası babası var o yoksa dayısı amcası var. Benim öyle bi şansım yok. Ve sürekli bir sonraki adımı ve ileriyi düşünmek zorundayım. Abim evlendikten sonra kendimi garantilemem lazım diye düşünüyorum. Sürekli bunlarla yatıp kalkıyorum ama annemler vurdumduymaz olduğumu söylüyorlar. Hiç öyle değil aslında.. Çok yorgunum çünkü çok düşünüyorum, hayata güvenemiyorum, insanlar güvensiz, çıkarcı, işsizlik almış başını gitmiş. Ben napıyım hiç bilmiyorum.