- 14 Ekim 2012
- 2.413
- 2.879
- 358
Bunun bir çözüm olduğunu ben de düşünmüyorum, aksine bu psikolojideki insanları daha da şiddetlendirir bence. İkna olsa... Düşünmekten kafayı yemek üzereyim artık..Aileden soğudum, kendi yoluma gitmek istiyorum ama başıma birşey gelmemesi için uğraşıyorum...Kaybolsam, yokolsam, varlığımdan haberleri olmasa vs vs vs...Savcılığa gidip şikayetini belirtirsen çağırıp başına gelecek herşey için ben sorumluyum gibi birşey imzalatıyorlar fakat bunu bir çözüm yöntemi olarak görmüyorum ikna etmeye çalışmak daha kalıcı bir çözüm olur hayatı boyunca senden geçinemeyeceğini elbet anlayacak
yerinde olsam abi konuşalım derdim bir çaya kahveye aileden kimsenin dahil olamayacağı bir yere götürürdüm (hatta hepsini tek tek) ama ben konuşmazdım bırakırdım içerisinde ne varsa döksün ortaya bir maddi dedik ama (%99 maddide) bir ihtimal içerisinde farklı şeyler vardır ona göre nasıl ikna edeceğim konusunda düşünürdüm.Bunun bir çözüm olduğunu ben de düşünmüyorum, aksine bu psikolojideki insanları daha da şiddetlendirir bence. İkna olsa... Düşünmekten kafayı yemek üzereyim artık..Aileden soğudum, kendi yoluma gitmek istiyorum ama başıma birşey gelmemesi için uğraşıyorum...Kaybolsam, yokolsam, varlığımdan haberleri olmasa vs vs vs...
Onu da denedim kaç kere, her seferinde arayın şunu gelsin eve gitmem yanına cevabını alıyorum. Evde ben odadaysam sesi çıkmıyor ben odadan çıkıyorum sohbete muhabbete başlıyor ailenin kalanıyla. Kendi bu süreçte 2 defa tatile gitti, ben 10 dk geciksem arıza çıkarıyor, anlatsam daha tonla şey var. Yediremiyorum kendime olanı biteni, yapıma ters, başkası yapsa bunu bana çoktan ağzının payını alır ama aileden biri olunca akşam dönüp dolaşıp geleceğin yer ev olunca farklı oluyor her şey. Maddi olduğunu ben de çok düşünmüyorum, zaten şu süreçte çektim elimi biraz evin üzerinden. Hastalık derecesinde düşkün bana, zarar veriyor bu düşkünlük. Bir de tam maddi olarak nitelendirmesem de, hiçbir zaman benim sahip olduğum ya da olacağım imkanlara sahip olamayacak bunu biliyor, arada dile de getiriyor, bence bundan rahatsızlık duyuyor ama ben bu konuda hiç bir şey yapamam, çalıştım çabaladım ben iyi bir hayatım olsun diye. O oturdu, hata onun benim değil.yerinde olsam abi konuşalım derdim bir çaya kahveye aileden kimsenin dahil olamayacağı bir yere götürürdüm (hatta hepsini tek tek) ama ben konuşmazdım bırakırdım içerisinde ne varsa döksün ortaya bir maddi dedik ama (%99 maddide) bir ihtimal içerisinde farklı şeyler vardır ona göre nasıl ikna edeceğim konusunda düşünürdüm.
Onu da denedim kaç kere, her seferinde arayın şunu gelsin eve gitmem yanına cevabını alıyorum. Evde ben odadaysam sesi çıkmıyor ben odadan çıkıyorum sohbete muhabbete başlıyor ailenin kalanıyla. Kendi bu süreçte 2 defa tatile gitti, ben 10 dk geciksem arıza çıkarıyor, anlatsam daha tonla şey var. Yediremiyorum kendime olanı biteni, yapıma ters, başkası yapsa bunu bana çoktan ağzının payını alır ama aileden biri olunca akşam dönüp dolaşıp geleceğin yer ev olunca farklı oluyor her şey. Maddi olduğunu ben de çok düşünmüyorum, zaten şu süreçte çektim elimi biraz evin üzerinden. Hastalık derecesinde düşkün bana, zarar veriyor bu düşkünlük. Bir de tam maddi olarak nitelendirmesem de, hiçbir zaman benim sahip olduğum ya da olacağım imkanlara sahip olamayacak bunu biliyor, arada dile de getiriyor, bence bundan rahatsızlık duyuyor ama ben bu konuda hiç bir şey yapamam, çalıştım çabaladım ben iyi bir hayatım olsun diye. O oturdu, hata onun benim değil.
Ya işte beni rahat bırakmaz biliyorum, ne yapabilir onu da kestiremiyorum. Zaten gitmek istiyorum, ama kendimi güvene almam lazım, nasıl yapabilirim onu düşünüyorum artık. Hani ev kavramı, aile kavramı bitti bende, hep beraber başardılar bunu. Bundan sonraki derdim yaşadığım şehri değiştirmeden kendime nasıl bir hayat kurabilirim. Gazetelerde okuyoruz erkek şiddeti yüzünden kadınların başına neler geliyor, ister istemez bu yönde çekincem var.onun yapamayacağı mesleği yaptığınız onun kazanamayacağı paraları kazandığınız için size olan hırsından yapıyor bunu.konuşmak işe yaramıyorsa en iyisi yok saymak,sevgilinizin doğru insan olduğunu düşünüyorsanız evlenin,abin sonuçta kimi çıkarırsan çıkar,itiraz edecek kraldan çok kralcı mübareksinir oldum
Öncelikle gecmis olsun. Konunu okudum kotu olmadan icinden cikilmaz bir durum gibi ama birde su yolu denesen. Eger disarda bulusmuyorsa seninle evdeyken gir oturdugu odaya kitle kapiyi kimseyide alma yanina abimsin canimsin de senin rizan benim icin onemli de huyuna git, benim mutsuzlugumu istermisin de vicdanina hitap et. Zaten aglamak gelir ardindan dok icindekileri ama kirici bir dil kullanmadan yuregine hitap et. Belki ise yarar, diger yollara girmeden bir de bunu dene. Hayirlisi olur inşallah dua edicem sana.Herhangi bir çözüm yolu önerisi beklediğimden yazmıyorum artık. Bunaldıkça 3-5 satır yazmak rahatlatıyor sadece. Kaza geçirmiştim tedavim 1 haftaya bitecek. Hala milim ilerleme yok..Hala aynı saçma inat, hala aynı kısıtlamalar. Tedavim bittikten sonra yavaş yavaş toparlanmaya başlayacağım. Sanırım aile ile hayat bu kadarmış. Dua edin sonrası güzel olsun benim için
Teşekkür ederim cevabınız için. Benzer birşeyi yaptım daha önce, kimse yokken yanına gittim konuştum işitmediğim hakaret, tehdit kalmadı. Boşuna çeneni yorup vaktimi alma olmaz diyorsam olmaz dedi..Kapıyor tüm olumlu kapıları yüzümeÖncelikle gecmis olsun. Konunu okudum kotu olmadan icinden cikilmaz bir durum gibi ama birde su yolu denesen. Eger disarda bulusmuyorsa seninle evdeyken gir oturdugu odaya kitle kapiyi kimseyide alma yanina abimsin canimsin de senin rizan benim icin onemli de huyuna git, benim mutsuzlugumu istermisin de vicdanina hitap et. Zaten aglamak gelir ardindan dok icindekileri ama kirici bir dil kullanmadan yuregine hitap et. Belki ise yarar, diger yollara girmeden bir de bunu dene. Hayirlisi olur inşallah dua edicem sana.
iyide baban neden demiyo ben bu evdeyken sana söz düsmez yada sende isi cok uzatma cagar istesinler hemen evlen yani bence babanda is biterArkadaşlar selamlar. Uzun süredir forumu takip ediyorum. Sizlere danışmak istediğim bir konu var bu yüzden üye oldum. Biraz uzun olacak. Biz 4 kardeşiz.2 ablam 1 abim var ben en küçüğüm, 28 yaşındayım. Ablalarımdan biri evli, diğer ablam ve abim bekar. Evde tek okumuş benim. Bir ablam ortaokul mezunu, diğer ablam ve abim lise mezunu. Ben ise Türkiyedeki en iyi teknik üniversitelerden birinden iyi bir derece ile mezun olmuş bir mühendisim, yüksek lisansımı da aynı üniversitede yaptım, kazandığım burs ile 1,5 sene yurtdışında okudum. 25 yaşımda yüksek lisansımı da bitirip çalışmaya başladım. Kendi sektörümde adı duyulmuş firmalardan birinde çalışmaktayım, bir yandan da doktoramı yapıyorum. Çevrem geniştir mesleki ve sosyal anlamda. Ailem için de maddi manevi elimden geleni yaparım hep, gelirim gayet güzel, evin faturalarından mutfak giderlerine kadar neredeyse herşeyi ben karşılarım, yıllarca beni okumak için sıkıntı çektiler, ben de onları rahat ettireyim diye hareket ettim hep. Gelin görün ki aldığım nefese dahi karışan bir abim var, giydiğim kıyafetten gittiğim yere, görüştüğüm insanlardan eve giriş saatime kadar herşeyime karışır. Hatta odamda oturuyorsam ne yaptığımı dahi sorgular. İşten 10 dk geç gelsem 3 gün surat asar herşeyi burnumdan getirir. Ablalarım ise kendi halinde, iyi kötü hiçbir anlamda dahil değiller hayatıma. Annem babam görünüşte arkamdalar. Erkek arkadaşımdan Ocak ayında evlenme teklifi aldım, hayatım o gün karardı. Abim o günden beri hayatı bana daha da zindan ediyor. 5 aydır konuşmuyor. Erkek arkadaşım başarılı bir mimar, uzun yıllardır çok yakın arkadaşım, son 1,5 senedir de beraberiz. Ondan yana hiçbir sorunum yok, nazar değmesin 1,5 senedir harika bir ilişki yaşıyorum. Abim ölürüm de olmaz diye diretiyor, sebebi ne diyorum, yok olmaz işte diyor. Erkek arkadaşımın bir kötü yanını mı gördün diyorum, hayır diyor, bir sebep istiyorum sebep yok sadece istemiyorum diyor. Hatta bir ara tehdit bile etti beni. Annem babam da hiç bir şey yapamıyor, hatta bir ara biz bir şey yapamıyoruz başının çaresine bak cümlesini bile duydum. Konu her açıldığında ya babam sinirlenip çıkıp gidiyor, ya annem sinir krizi geçiriyor vs vs sonuçlanmıyor anlayacağınız. Ara ara benden nefret ettiğini de dile getiriyor, ben ne diyorsam onu yapmak zorundasın filan diyor. Erkek arkadaşım daha of demedi bu konuda, ben seni beklerim sen rahat ol, hep yanındayım, bu olaylar beni sana daha çok bağlıyor, sen yeter ki üzme kendini elbet olacak diyor. Ailesini de idare ediyor, olanı biteni onlara anlatmadı hiç, yüzyüze bakacaklar kimse kimse için kötü düşünmesin, ben onları bekletirim sen merak etme diyor hep. Ciddi anlamda çok bunaldım, işime odaklanamıyorum. Sürekli ağlıyorum. Ne yapmalıyım, kafam durdu artık..Tavsiyelerinizi bekliyorum. Uzun oldu, okuduğunuz için teşekkürler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?