- 6 Aralık 2012
- 360
- 0
Burada günlük açma konusunda kararsızdım ama arkadaşlarımında desteğiyle ve motivasyonuyla son noktayı koydum vee günlüğümü açmaya karar verdim ..
Aslında ne yazıcağımı pek bilmiyorum rejimler, rejimler, rejimler .. hayatımın kabusu diyetler.. çocukluğundan beri kilolu olan ben (4,5 kilo doğmuş bir bebektim
) için hep kulağımda küpeydi ne yazıkki.. defalarca kilo verme çabalarım ve defalarca tekrar alınan kilolar.. çatlayan vücudum bozulan piskolojim evden çıkamayan ben ..
ilk rejim denememi hatırlıyorumda 15 yaşındaydım kız lisesine gidiyordum ve inanın kız liseleri karma liselere göre daha şekilci olabiliyor ne yazıkki.. lisede bir kızın önümden çekil şişko demesiyle ilk kez kilolarımla tanışmam oldu o zamana kadar kendimi evet beğenmiyordum ama ben bile dile getiremiyordum.. sonra kantincinin en iyi müşterimsin demesiylede rejim yapmaya karar vermiştim .. sonu ne mi oldu o rejimin ...68 kiloyla başladığım rejime 58 kiloyla hastanede son verdim..şuanki kilomu düşününce ne kadar komik geliyor o halime şişko demeleri şimdi beni görüp ne derlerdi acaba .. 
neyse.....ne yazıkki ilk rejim denemem tek yönlü beslenmem( neredeyse tüm gün sadece su içiyodum ) yüzünden 1,5 ay sonra içtiğim 1 tane sıradan ağrı kesiciyle son buldu ..3 gün hastanede yattım bir dünya serum yedim... liseden sonra ünv sınavları falan derken ben 76 oldum ve bu sefer annecim saolsun beni diyetisyene götürdü cidden çok memnun kaldım.. 76 dan 70 e indim diyetisyenle.. sonra ünv yolları tabii..ben tek kaldım evde ama arkadaşlarımda da ara ara gidip kalıyodum.. o sırada benden zayıf arkadaşlarımında etkisiyle yediklerimi kıstımda kıstım.. düşünün 4 kız bir eve toplanıyoruzz koca gün bişey yememişiz ve akşamda sadece 1 paket bisküviyi paylaşıyoruz başka hiç bir şey yok..62 ye indim ancak staj zamanında gene 70 oldum 1 sene sonra..
neyse ünv öle böle 74 le bitirdim sonra kendim kontrol ederek 68 falan oldum
ancak iş hayatına girince işler değişti..
özel bir bankada çalışıyordum ve ne yazıkki öğle arası yoktu... yemeği spariş ederdik ve şanslıysak spariş geldiği anda ara tarafa geçer 10-15 dk da yiyp yerimize geçerdik yok şanslı günümüzde değilsek o yemeği görüşümüz akşam saat 7 olurdu buz gibi ve ne yazıkki yemekler çok yağlıydı .. oturr oturr.. ben 2 sene sonunda tam 85 kiloydum ..
kaç kere ağladım ,kaç kere sokağa çıkmayı reddettim, hatırlamıyorum .. böle bölee etrafımda arkadaşta bırakmadım .. resmen eve kapandım .. Ailem memleketlerine taşınmayı düşündüler ve bende istanbulda tek başıma o maaşa yaşayamıycağım için yer değişimi istedim ama ne yazıkki küçük yerlere ölee geçiş kolay değil.. işten çıktım .. tam 1 sene istanbul çanakkale arasında mekik dokudum yerleşmemiz uzun sürdü.. bu sırada kilomu hiçç düşünmedim çünkü huzur olmadan ne yazıkki kiloya takılamıyorsun.. neyse tamamen yerleştikten sonra yeni çevre kimse yok tanıdık falan .. o sıralar kadınlar kulübünü keşfettim ..iyiki de bulmuşum ve farketmişim ama ne yazıkki kilo verme yönünden beynimi eğitmem nerdeyse 3 senemi aldı ..
ben kk sayesinde okuduklarımla paylaşılan fotolara bakarak falan o azimle 82 ye indim ..
sonra ünv den arkadaşım ama hiçç ölee doğru dürüst muhabbetim olmayan eşimle ve okuldan bir kaç arkadaşla buluştuk mezunlar buluşmasıydı ve ben aslında hiçç gitmek istemiyodum çünkü eski o 62 lik kız değildim yaa dalga geçerlerse.. 15 yaşıma sanki o benle dalga geçen kızla buluşmaya gidicekmişim piskolojisine girdim resmen.. etrafına kendini beğendirme dürtüsüyle gidip gitmeme konusunda karar veremedim ama sonra bir arkadaş dediki nolur gel sen olmayınca tadı çıkmaz..meğerse eşim beni sorduruyormuş hep onlara onlarda bahane yaratmışlar ama eşim faceten falan son halimi biliyodu şok yaşamadı yani ben onu 62 le tavlayamamışken 82 le tavladım neyse buda hayatın cilvesi tabi bana dediki ben seni okuldan az hatırlıyorum falan .. inanın zayıf olduğumu bilee unutmuş hep tombik hatırlıyo beni.. neysee sözlendik nişanlandık ve evlendik 2 sene içinde hepsi oldu..ne yazıkki tombik bir gelin oldum 80 le evlendim asla o kiloyla hayal etmemiştim kendimi .. 
tabikide hiç güzel görünmedim üstelik eşim benimle aynı boyda ve benden zayıf.. içimde ne yazıki hep uhde olarak kalıcak .. ama evlilikten sonrası daha kötüymüşş anacım.. bu seferde yeni gelin muhabbeti aman iyi ye aman sağlığına birşey olmasın ..ballar.. börekler.. pastalar ..tatlılar ben aldım da aldım .1 sene içinde hemde..tartıda 93 ü gördüm ama eşime söyleyemiyodum ..neyse o sırada sağa sola koştururken 90 a indim vee oturdum düşündüm.. ben ne yaptımda bu 3 kiloyu verdim diye.. yani hayatım boyunca bir dünya kilo alıp verdim ama o 3 kilo kadar beynimi kurcalayan olmamıştı.. bir kere rejimdeyim dememiştim .. evet bu mantıklıydı yani sonuçta ben strese girdikçe kilo almıştım .. tamam dedim bu kolay rejimde değilim bundan güzel ne var 
sonra düşünmeye devam ettim başka ne yaptım diyee ... koşturdum yani normaldeki hareketlerimden biraz fazlasını yapmıştım .. ok dedim bunuda yapabilirim .. ama inanın bu sözüme sadık pek kalamadım en büyük sporum bakkala gitmek maden suyu almak için onuda şu şekilde çözdüm .. yakındaki bakkala gitmektense 2 durak ötedeki bakkala gidiyodum maden suyu almaya .bide minibüs olayını çıkardım hayatımdan çok uzak olmadığı sürece 8-9 durak öteye kadar yürüyerek gidiyorum . yani spor yapmıyodum ohh bee bak sporsuzz veriyorum dedim .. ee dedim sonra başka ne yaptım .. geç yemedim daha doğrusu yiyemedim fırsatım olmadı ee dedim zaten herkes demiyomu 6 dan sonra yeme diyee ii madem 6 dan sonra yemem dedim .. işte bu şekilde kendimi beynen hazırladım ilk.. bu defa umutluyum .. çünkü ben artık rejim falan yapmıyorum sadece sağlıklı besleniyorum canım ne istiyosa onu yiyorum ama bunu saatlere yayarak 
3 hafta oldu ve ben 3 haftada bu şekilde 6,5 kilo verdim şuan duraklama dönemindeyim kilom sabit ama bence zararı yok sonuçta rejim yapmıyorum
hem bu kiloyu neredeyse hayatım boyunca vücudumda taşıdım kolaymı eski aşıkların birbirinden ayrılması
bu arada ilk akşam birdiğinizz açlık krizine girdim saat geç atıştırmaya alışık mide isyan etti resmen.. eşimin elinden yemeğini kaptım düşünün..sonra bir anda kendime geldim ben ne yapıyorum .. ben rejimde değilimki.. madem karnım aç yiyebilirim ama yarım ekmek yemek yerine daha az yerim.. inanın bunu düşündüğüm an zaten o eşimin elindeki köfte ekmeğe karşı bir duraklama yaşadım .. 2 ısırık aldım ve bıraktım .. eşim çok dalga geçti benimle sen zayıflayamazsın diye ama 3 haftada susturdum bakalım sonu nasıl olacak ..
Aslında ne yazıcağımı pek bilmiyorum rejimler, rejimler, rejimler .. hayatımın kabusu diyetler.. çocukluğundan beri kilolu olan ben (4,5 kilo doğmuş bir bebektim
) için hep kulağımda küpeydi ne yazıkki.. defalarca kilo verme çabalarım ve defalarca tekrar alınan kilolar.. çatlayan vücudum bozulan piskolojim evden çıkamayan ben ..ilk rejim denememi hatırlıyorumda 15 yaşındaydım kız lisesine gidiyordum ve inanın kız liseleri karma liselere göre daha şekilci olabiliyor ne yazıkki.. lisede bir kızın önümden çekil şişko demesiyle ilk kez kilolarımla tanışmam oldu o zamana kadar kendimi evet beğenmiyordum ama ben bile dile getiremiyordum.. sonra kantincinin en iyi müşterimsin demesiylede rejim yapmaya karar vermiştim .. sonu ne mi oldu o rejimin ...68 kiloyla başladığım rejime 58 kiloyla hastanede son verdim..
şuanki kilomu düşününce ne kadar komik geliyor o halime şişko demeleri şimdi beni görüp ne derlerdi acaba .. neyse.....ne yazıkki ilk rejim denemem tek yönlü beslenmem( neredeyse tüm gün sadece su içiyodum ) yüzünden 1,5 ay sonra içtiğim 1 tane sıradan ağrı kesiciyle son buldu ..3 gün hastanede yattım bir dünya serum yedim... liseden sonra ünv sınavları falan derken ben 76 oldum ve bu sefer annecim saolsun beni diyetisyene götürdü cidden çok memnun kaldım.. 76 dan 70 e indim diyetisyenle.. sonra ünv yolları tabii..ben tek kaldım evde ama arkadaşlarımda da ara ara gidip kalıyodum.. o sırada benden zayıf arkadaşlarımında etkisiyle yediklerimi kıstımda kıstım.. düşünün 4 kız bir eve toplanıyoruzz koca gün bişey yememişiz ve akşamda sadece 1 paket bisküviyi paylaşıyoruz başka hiç bir şey yok..62 ye indim ancak staj zamanında gene 70 oldum 1 sene sonra.. neyse ünv öle böle 74 le bitirdim sonra kendim kontrol ederek 68 falan oldum
ancak iş hayatına girince işler değişti..
özel bir bankada çalışıyordum ve ne yazıkki öğle arası yoktu... yemeği spariş ederdik ve şanslıysak spariş geldiği anda ara tarafa geçer 10-15 dk da yiyp yerimize geçerdik yok şanslı günümüzde değilsek o yemeği görüşümüz akşam saat 7 olurdu buz gibi ve ne yazıkki yemekler çok yağlıydı .. oturr oturr.. ben 2 sene sonunda tam 85 kiloydum ..
kaç kere ağladım ,kaç kere sokağa çıkmayı reddettim, hatırlamıyorum .. böle bölee etrafımda arkadaşta bırakmadım .. resmen eve kapandım .. Ailem memleketlerine taşınmayı düşündüler ve bende istanbulda tek başıma o maaşa yaşayamıycağım için yer değişimi istedim ama ne yazıkki küçük yerlere ölee geçiş kolay değil.. işten çıktım .. tam 1 sene istanbul çanakkale arasında mekik dokudum yerleşmemiz uzun sürdü.. bu sırada kilomu hiçç düşünmedim çünkü huzur olmadan ne yazıkki kiloya takılamıyorsun.. neyse tamamen yerleştikten sonra yeni çevre kimse yok tanıdık falan .. o sıralar kadınlar kulübünü keşfettim ..iyiki de bulmuşum ve farketmişim ama ne yazıkki kilo verme yönünden beynimi eğitmem nerdeyse 3 senemi aldı ..
ben kk sayesinde okuduklarımla paylaşılan fotolara bakarak falan o azimle 82 ye indim .. sonra ünv den arkadaşım ama hiçç ölee doğru dürüst muhabbetim olmayan eşimle ve okuldan bir kaç arkadaşla buluştuk mezunlar buluşmasıydı ve ben aslında hiçç gitmek istemiyodum çünkü eski o 62 lik kız değildim yaa dalga geçerlerse.. 15 yaşıma sanki o benle dalga geçen kızla buluşmaya gidicekmişim piskolojisine girdim resmen.. etrafına kendini beğendirme dürtüsüyle gidip gitmeme konusunda karar veremedim ama sonra bir arkadaş dediki nolur gel sen olmayınca tadı çıkmaz..meğerse eşim beni sorduruyormuş hep onlara onlarda bahane yaratmışlar ama eşim faceten falan son halimi biliyodu şok yaşamadı yani
ben onu 62 le tavlayamamışken 82 le tavladım neyse buda hayatın cilvesi tabi bana dediki ben seni okuldan az hatırlıyorum falan .. inanın zayıf olduğumu bilee unutmuş hep tombik hatırlıyo beni.. neysee sözlendik nişanlandık ve evlendik 2 sene içinde hepsi oldu..ne yazıkki tombik bir gelin oldum 80 le evlendim asla o kiloyla hayal etmemiştim kendimi .. tabikide hiç güzel görünmedim üstelik eşim benimle aynı boyda ve benden zayıf.. içimde ne yazıki hep uhde olarak kalıcak .. ama evlilikten sonrası daha kötüymüşş anacım.. bu seferde yeni gelin muhabbeti aman iyi ye aman sağlığına birşey olmasın ..ballar.. börekler.. pastalar ..tatlılar ben aldım da aldım .1 sene içinde hemde..tartıda 93 ü gördüm ama eşime söyleyemiyodum ..neyse o sırada sağa sola koştururken 90 a indim vee oturdum düşündüm.. ben ne yaptımda bu 3 kiloyu verdim diye.. yani hayatım boyunca bir dünya kilo alıp verdim ama o 3 kilo kadar beynimi kurcalayan olmamıştı.. bir kere rejimdeyim dememiştim .. evet bu mantıklıydı yani sonuçta ben strese girdikçe kilo almıştım .. tamam dedim bu kolay rejimde değilim bundan güzel ne var sonra düşünmeye devam ettim başka ne yaptım diyee ... koşturdum yani normaldeki hareketlerimden biraz fazlasını yapmıştım .. ok dedim bunuda yapabilirim .. ama inanın bu sözüme sadık pek kalamadım en büyük sporum bakkala gitmek maden suyu almak için onuda şu şekilde çözdüm .. yakındaki bakkala gitmektense 2 durak ötedeki bakkala gidiyodum maden suyu almaya .bide minibüs olayını çıkardım hayatımdan çok uzak olmadığı sürece 8-9 durak öteye kadar yürüyerek gidiyorum . yani spor yapmıyodum ohh bee bak sporsuzz veriyorum dedim .. ee dedim sonra başka ne yaptım .. geç yemedim daha doğrusu yiyemedim fırsatım olmadı ee dedim zaten herkes demiyomu 6 dan sonra yeme diyee ii madem 6 dan sonra yemem dedim .. işte bu şekilde kendimi beynen hazırladım ilk.. bu defa umutluyum .. çünkü ben artık rejim falan yapmıyorum sadece sağlıklı besleniyorum canım ne istiyosa onu yiyorum ama bunu saatlere yayarak 3 hafta oldu ve ben 3 haftada bu şekilde 6,5 kilo verdim şuan duraklama dönemindeyim kilom sabit ama bence zararı yok sonuçta rejim yapmıyorum
hem bu kiloyu neredeyse hayatım boyunca vücudumda taşıdım kolaymı eski aşıkların birbirinden ayrılması
bu arada ilk akşam birdiğinizz açlık krizine girdim saat geç atıştırmaya alışık mide isyan etti resmen.. eşimin elinden yemeğini kaptım düşünün..sonra bir anda kendime geldim ben ne yapıyorum .. ben rejimde değilimki.. madem karnım aç yiyebilirim ama yarım ekmek yemek yerine daha az yerim.. inanın bunu düşündüğüm an zaten o eşimin elindeki köfte ekmeğe karşı bir duraklama yaşadım .. 2 ısırık aldım ve bıraktım .. eşim çok dalga geçti benimle sen zayıflayamazsın diye ama 3 haftada susturdum bakalım sonu nasıl olacak ..
kilom zaten sabit bari azıcık şaşırsında belki değişim olur tartıda..
inşallah görücez 36 bedenleri veee koruycazz 
((
yardımcı olabileceğim birşey varsa sorularını alabilirim canım :80:
