Merhaba anneler,
Ben artık ne yapacağımı şaşırmış bi anneyim, sonum iyi olmayacak heralde. Bu oğlan beni delirtecek yahu. 2 ay önce kardeşi oldu, terazinin ayarı hepten kaçtı. Zeki bir çocuk, herşeyin farkında ama hiçbirşeyi anlamıyormuş daha doğrusu duymuyormuş gibi yapıyor. bütün gün evde terör estiriyor yahudün bütün gün olmadık şeyler yapıp duruyor. yemek yiyecek sofrada herşeyi kurcalıyor, bırak oğlum diyorsun inadına yapıyor. oturmuş ekmeği rendeliyor yemek yerken. bizi gerdiğinin farkında, daha da çok germek için uğraşıyor. oğlum yap şu dersini diyorum pazar akşamı saat 6 da anca oturuyor dersinin başına. öğretmeni de titiz, eğer dersini yapmazsa beni arayıp uyarıyor böyle böyle diye. kime yetişeceğimi şaşırdım. akşam banyo yaptırıyorum, kızdığımı bildiği için küvete işiyormuş numarası yapıyor, bebeğin bıngıldağına bastırıyor gibi yapıyor, bazen de bastırıyor, bebek uyurken koşup yatağına zıplıyor, kolunu bacağını çekiştiriyor. O kıskanmasın diye bebeği istedğimiz gibi sevmiyoruz yani o derece. Bi çok tatlı dimi anneee diyor, iki dakka sonra gebersin bu ölsün diyor. Tamamen şaşırdı ayarını. Okula başlayınca düzelir dedim ama düzelme falan yok. banyosunu yaptırdım, bağırış çağırış olmadan çok şükür, öptüm yatırdım, içimden de oh be dedim, atlattık. nerdeeee. kalkıp kalkıp geliyor, telefonla oynuyor yatağına gizlice kaçırıp, ya da gizlice oturma odasının kapısının yanında bekliyor öyle çıplak ayakla. ben kızdım, totoya da iki şaplak attım, bu yataktan çıkmak yok dedim, bu seferde babasının telefonunu almış, annemi arıyor beni şikayet ediyor. Çok kızıyor annem bana diye. saat 11 buçuk olmuştu telefonda konuşuyorlardı ya, bu ne dedim. Anneme de dedim anne niye konuşuyosun bu saatte, yarın okulu var uyuması lazım. O da beni arıyor ki torunum üzülmüş diye. Deli olucam, şimdi de bebek ağlıyor off offf.
Tavsiyelerinizi bekliyorum, nasıl davranmam lazım ki bu çocuğa
görünen o ki oğlunuz kardeşini kıskanıyor
ona gösterilen sevgiyi paylaşmak istemiyor
burdan tavsiye almak yerine bir pedagog ile görüşüp yardım alsanız çok daha iyi olur bence
kızım 4 yaşını doldurdu, eylül 2008 doğumlu ve kardeşi de 4 aylık oldu...
aynı sıkıntıları biz de yaşadık, ilk üç ay özellikle doruk noktasındaydı kıskançlık krizleri..
son bir aydır biraz duruldu, bunda; çok aktif zaman geçirebildiği ana okuluna başlamasının ve üç ay sonunda kardeşinin varlığına iyice alışmasının etken olduğunu düşünüyorum...
oğlunuz da bir müddet sonra kardeşini tamamen benimseyip, saldırganlığına son verecektir eminim..
bebeğiniz de büyüyüp abisine tepki vermeye başlayacak, bu da çocukların kardeşine biraz daha yaklaşmasını sağlıyor..
kardeşin seni çok seviyor, en çok sana gülüyor gibi şeyler söylediğimde bakıyorum kardeşine daha iyi davranıyor ablası.
.
çok zor sizi çok iyi anlıyorum.. bu sürece en iyi çözüm, bebek yüzünden abla/abiye kızmamak..belki sabretmesi biraz zor oluyor fakat bebeğe yaptığı davranış kötü de olsa kızmadan çocuğu bebeğin yanından uzaklaştırmak işe yarıyor..
çünkü yaptığı davranış kötü de olsa tepki vermediğinizde, artık o şekilde de ilgi çekemeyeceğini idrak ediyor çocuk...
çocuğunuzun ilgi alanıyla alakalı kurslar ve oyuncaklar da ; çocuğun enerjisini harcamasına ve boş vaktini değerlendirmesine, böylece kardeşi ile uğraşacak vaktinin kalmamasını sağlıyor..
mesela bizim ablamız puzzellarla çok alakalıydı, 50 hatta 100 parçalık çeşit çeşit yapbozlar aldım, oturup onları yapmaya çalışıyor okul dışındaki zamanlarında..ben de ara ara ona eşlik ediyorum böylece daha güzel oynuyor...
bir de geceleri uyuturken bebek+ ben+ ablamız birlikte uykuya yatıyoruz, tüm gece öyle yattığımızı düşünüp hoşlanıyor ve bunu yaptığımızdan beri de kıskançlık durumları azaldı biraz...
Allah kolaylık versin, sağlıkla büyütün yavrularınızı inşaAllah..
sanki benim yeğenimi anlatmışsınız.. 8 yaşında ve 4 aylık bir kardeşi var ama anlattıklarınızın aynılarını yapıyor.
pedegoga gittiler.. şimdi ilaç kullanmaya başladı inş. işe yarar. mutlaka profesyonel bir yardım alın. kardeşimin ve eşinin yeğenim karşısında ne kadar çaresiz kaldıklarına ben şahidim.
ben de bbu konuyla ilgili sormak için actım siteyi yazınızı gördüm her cevabınızı okudum inanin resmen benim durumumu anlatıyorsunuz sizi çok iyi anlıyorum benimde buyuk 8 yasında kucük 5 aylık artık çıldırmak üzereyim .....parcalıyorum kendimi buyuk kıskanmasın diye ama yetmiyor.... ama bizde insanız işte an gelip kızdıgım oluyor.... ama işte psikoloğa gıttik bakalım inşallah işe yarar umutsuzum acıkcası....((( allah yardımcımız olsun
allah yardımcın olsun .... okurken yazını vay be dedim aklımdan ...dersini yapmamış die ögretmeni aramış ...helal olsun yani bu derece ilgili ogretmenlerde varmış ...
heee şimdi anlaşıldı durumm :))) özel okulun avantaji bu ilgi .yoksa nerde normal okulda dersini yapmamış die arasınlarr:)))
öğretmensiniz sanırım. param çok da değil, ama objektifliğinden şüphem yok, çok güvendiğim bir kurum. devlet okullarına ise kişisiel tercihlerimden dolayı göndermek istemiyorum. ama bunu ifade ediş şekliniz hiç de hoş değil. üstelik ben özel okula göndereyimmi diye bir fikir de sormadım sizeher zaman devlet okulu objektiftir paranız çoksa bilemem onun yerine ingilterede bir okulda okutun o paraya gelsin işi hazır burada
çok teşekkür ederim yorumlarınız için. şimdi bebek 3.5 aylık oldu, sanki biraz daha iyi gibi tavırları. okula da gidiyor. ama çıldırtmaya devam ediyor. aile terapisine başladık, orada bizim hatalarımızı daha iyi gördük, daha oğlanınkine gelemedik :) bu arada belirtmelim görebileceğiniz en ilgili annelerden biriyim, etrafımda benim kadar çocuğuyla ilgileneni görmedim, arkadaşlarım da söyler bunu. 8 yaşında o nedenle ilgi alanları farklı, oturup arabacılık oynamıyor zaten, ancak bilg oynuyordu, agresifleşiyor diye onu da yasakladık. ancak ödevleriyle ilgili olarak izin veriyoruz bilg e. wii de oyun oynuyor, onlar daha iyi, onalrı oynarken de zaten sürekli izlettiriyor işte şöyle mi yapayım, anne bak seyret vs gibi. altını da ıslatmıyor bu arada, banyo için küvete girince oraya işiyor :) ama davranışlarında gerileme olmadı mı oldu, mesela ödevlerini kendi yapardı, şimdi biz hatırlatıyoruz, giysilerini kendi giyinirdi, şimdi peşinden dolanıyoruz vs. bebek olmadan önce zaten bütün ilgimi isteyen bir çocuktu, yani gün 24 saat, onu da artırmam mümkün değil doğal olarak. son sözlerim ise mlkctk için: anne değilsiniz o nedenle ikisine de eşit ilgilenin diyebiliyorsunuz, anne olunca anlarsınız, malesef küçük bir bebek vaktimin çoğunu alıyor. ikisiyle de eşit ilgliyim demiyorum sandığınız gibi, beni tanımadan niyet okumayın lütfen. ben zaten kardeşini kıskanmasının doğal olduğunu biliyorum, bu dönemi daha kolay geçirmek için ne yapabilişrim onu sordum tecrübeli annelere.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?