Aynen söylediğiniz gibi, ayaktayim diye tamam gecti unutuldu hersey acılar dindi saniyorlar. Ama oylr degil, galerime giremiyorum ben 16 gündür.. esim aldigimiz bir iki parca esyasini ve ultrason fotoğraflarını kaldirdi yerini biliyorum ama yüzleşemiyorum gidip da o esyalara bakamıyorum.. surekli aklimda kafamda ayni seyler, gitmeseydi simdi su kadarlik olmustu, cinsiyet partisi hevesim vardi onu yapacaktik, gitmeseydi simdi karnim büyümüştü, burda mayis anneleri grubundaydim arada girip okuyorum mesela belirtilerini bebegin hareketlerini falan hissetmeye baslayanlar olmus bende hissedecektim demek ki diyorum.. ne bileyim o kadar kalbime ağır gelen seyler var ki.. ama disardan bakınca ,hadi ama düşük ilk sen yapmadin ya toplan. Cik gez dolas. Hadi hayata devam et. Falan filan. Ama benim icimde neler oluyor bilen var mi ? Yok.. isyan etmiyorum sadece onu çok özlüyorum ve çok üzülüyorum böyle ayrıldığımız icin.. hala onun annesiyim bunu düşününce daha cok agliyorum ama bu bana güç veriyor. Ben kucagima alıp koklayip opemesemde hala bir anneyim... hersey gececek inşallah ve saglikla yeniden hamile kalip saglikla kucagimiza alacagimiz uzun ömürlü saglikli evlatlarimiz olacak inşallah
Allah büyüktür bu da geçer inşallah...