kafamın içinde konuşacağıma buraya yazmak istedim. Çünkü süreç gerçekten yıpratıcı ve insan bir şeyleri paylaştıkça hafifliyor rahatlıyor. Bir boş gebelik bir düzensiz kese ve şimdide 8haftalık kalp atışı duyulmaması üzerine kürtaj olacağım. Hiçbiri kendiliğinden düşmedi. Kürtaj olmak zorunda kaldım. 6 Ekim son adet tarihimdi.. üç dört gün geçince test yaptım ve pozitifi gördüm. İnsanoğlu işte 3 ay önce kötü nir tecrübe yaşasam da bu sefer umutla tutunmak istiyorsun bir yandan da olumsuz hep kafanın bir köşesinde derken 10 Ekim kan testi beta hcg 800 çıktı. Bu sefer çok kurcalamayacağım sürekli test yaptırmayacağım dedim. Kendim de ebe olduğum için bazı şeylere ulaşmam kolay oluyordu. 18 Ekim kese görüldü ama haftasına göre küçük dedi doktor olabilir dedi. Progesteron ve coraspirin verdi. İki hafta sonra kalp atışı için gelmemi söyledi. Ben daha net duyulsun diye biraz geç bile kaldım. Sonra çalışırken dün yani kalp atışı için gideceğim günden bir gün önce hafif leke geldi korkup başka bir doktora gittim kendi doktorum o gün izinliydi. Gittiğim doktoru da tanıyor ve çok güveniyorum. Korkma bi bakalım dedi ve fetusun gelişimi durmuş dedi. Çok üzüldüm o an elim ayağım tutmadı sanki aynı şeyleri yaşama korkusu psikolojim her şey bir anda değişti. Ama coraspirin kullandığım için beklemeyi önerdi. Kanama çok olur diye. Düşeceği varsa da Progesteron kullandığım için daha sağlam tutunmuş. Kese düzgün çünkü bu hafta sonu kürtaj olacağım sanırım. Bugün beni takip eden doktora da gideceğim bakalım o ne diyecek ne önerecek.. bazı testleri yaptırmamı önerdi doktor. İşte kromozom pıhtılaşma vs bunları şehir hastanelerinde yapıyorlar mı bilen var mı bir ? Bir kimyasal bir boş gebelik bir sağlıksız gebelik bebe şimdide kalp atışı duyulmaması sebebiyle 3. Kürtaj olacağım. Hep denk gelmiş denildi ama ben çok yoruldum