- 23 Ağustos 2023
- 27
- 19
- 3
- 25
- Konu Sahibi Papatyam016
-
- #21
Amin İnşAllah
Amin İnşAllahAcınızın tarifi yok, Allah sabırlar versin, nişanlınızı cennetine kabul etsin…
Az önce bir yerde okudum, bir insanın kaybının acısı, buna alışması ortalama 18 ay sürüyormuş.
Bütün aşamalarıyla dibine inip yüzleştikten sonra, tekrar biraz da olsa yaşamından tat almak, yarını ve geleceği düşünme süresi hesaplanmış.
Bu veriye göre daha çok yeni, geçecek diyemem ama yarına güzel uyandığınız günler gelecek.
O acıyla başedip hayatınız için uğraş verdiğiniz zaman, yeniden nefes alacaksınız.
Başınız sağolsun…
Aynen öyle tam içimdekini konustun şuanacını burdan hissettim .ne desem boş .geçmeyecek gibi oluyor .anılar aklına geliyor . Sanki tekrar bir araya gelecekmiş gibi hissediyorsun idrak edemiyorsun . Bunlar yaşanıyor . Lütfen bastırma kendini .hepsini yaşa ki zamanla hafiflesin acın .
Öyle teselli cümleleriyle geçiştirilecek bir durum değil .terapiye devam edin mutlaka . Tamamen silinmeyecek aklınızdan kalbinizden .hatırlayacaksınız illaki ama etkisi daha hafif olacak .yaralamayacak sizi ilk zamanlar gibiAynen öyle tam içimdekini konustun şuanheryerde bir anı. Kabullenmeyi öğrenemediğim için bu haldeyim. Her 5 dk da bir arayan insan şuan arayamıyor ben arıyorum ulaşamıyorum çok zor umarım zamanla hafifler ama kalbimde ki acı ömür boyu kalacak bunu biliyorum
Öyle teselli cümleleriyle geçiştirilecek bir durum değil .terapiye devam edin mutlaka . Tamamen silinmeyecek aklınızdan kalbinizden .hatırlayacaksınız illaki ama etkisi daha hafif olacak .yaralamayacak sizi ilk zamanlar gibi
İnşAllah dediğiniz gibi olurTerapiyi görüyorum ama Yaşadığımız felaket yıllar geçse de unutturmaz ki giden canlarımızdan bahsetmiyorum bile.Tarifi zor bir acı. Hele ki kaybı olanlar...Allah birdaha kimseye yaşatmasın
Merhabalar. 6 şubat depreminde 4 yıldır nişanlı olduğum adamı kaybettim malesef. 6 ay oldu kendime gelemedim. Şubat ayının 2.haftası evlenecektik herşeyimiz hazırdı. Normalde yılbasından önce evlenecektik ama ne hikmetse kısmet olmadı ve şubat ayına aldık tarihi. Ne hayaller kurduk ne umutlarla bekledik sayılı günleri. 4.17 de şiddetli sarsıntıya uyandık ve ona ulasamadım. 9 gün sonra onu ancak çıkarabildik. Bende zaten zar zor çıktım binadan. 9 gün boyunca onun basında bekledim bir umuttur ses verir çıkarırız diye. Acı cekti mi bilmiyorum.. Çünkü çok seslendik sesim kısıldı ama o anda birşey hissetmedim ne yağmurun altında bekleyişimi ne o soğuğu ne de acımı. Sadece cıkması için yardım için uğrastıkhiç yardım gelmedi malesef. En son geldiklerinde söylediklerine göre aniden vefat etmiş.. Belki de benim üzülmemem icin bunu dediler inanmadım. Çünkü benim babam ailesini Yaralı olarak çıkardı. Hala kabullenemiyorum nişanlımı çıkaramadık diye kendimi yiyorum. Kendi çabalarımızla çok uğrastık. Meğersem kalkmaya bile fırsatı olmamış. Sadece başına bir elini koyabilmiş korumak amaçlı(öyle çıktı)sonra da kolon üzerine gelmiş altında kalmış. O yüzden çıkaramadık. Benim canım babamdan sonra aşık olduğum adamdı. O da çok uğrastı benim için... Bu arada Ben destek alıyorum ama konusmaya başlayınca karsımdaki doktor bile ağlamaya başlıyor. Nasıl dayanıcam bilmiyorum nasıl alışacam bir fikir verin lütfen. Hergün dua ediyorum mezarına gidiyorum ama acım hafiflemiyor
Çok zor acı.Allah sabır versin.Diyecek birşey yok ki.İnsallah zamanla düzelirsiniz.Merhabalar. 6 şubat depreminde 4 yıldır nişanlı olduğum adamı kaybettim malesef. 6 ay oldu kendime gelemedim. Şubat ayının 2.haftası evlenecektik herşeyimiz hazırdı. Normalde yılbasından önce evlenecektik ama ne hikmetse kısmet olmadı ve şubat ayına aldık tarihi. Ne hayaller kurduk ne umutlarla bekledik sayılı günleri. 4.17 de şiddetli sarsıntıya uyandık ve ona ulasamadım. 9 gün sonra onu ancak çıkarabildik. Bende zaten zar zor çıktım binadan. 9 gün boyunca onun basında bekledim bir umuttur ses verir çıkarırız diye. Acı cekti mi bilmiyorum.. Çünkü çok seslendik sesim kısıldı ama o anda birşey hissetmedim ne yağmurun altında bekleyişimi ne o soğuğu ne de acımı. Sadece cıkması için yardım için uğrastıkhiç yardım gelmedi malesef. En son geldiklerinde söylediklerine göre aniden vefat etmiş.. Belki de benim üzülmemem icin bunu dediler inanmadım. Çünkü benim babam ailesini Yaralı olarak çıkardı. Hala kabullenemiyorum nişanlımı çıkaramadık diye kendimi yiyorum. Kendi çabalarımızla çok uğrastık. Meğersem kalkmaya bile fırsatı olmamış. Sadece başına bir elini koyabilmiş korumak amaçlı(öyle çıktı)sonra da kolon üzerine gelmiş altında kalmış. O yüzden çıkaramadık. Benim canım babamdan sonra aşık olduğum adamdı. O da çok uğrastı benim için... Bu arada Ben destek alıyorum ama konusmaya başlayınca karsımdaki doktor bile ağlamaya başlıyor. Nasıl dayanıcam bilmiyorum nasıl alışacam bir fikir verin lütfen. Hergün dua ediyorum mezarına gidiyorum ama acım hafiflemiyor
Depremde yakınını kaybetmiş ve o çaresizliği yaşamış biri olarak sizi çok iyi anlıyorum.. Bi oluyor "evet gitti o" diyorum, bi oluyor sanki bi yerden gelecekmiş gibi geliyor.. Tarifi olmayan çok büyük bir acı, büyük bir travma geride kalanlar için.. Lakin bir Müslüman olarak onların şehit olduğu müjdesi ve ahirette inşaallah tekrar bir araya gelecek olmamız, bunun sonsuz bir ayrılık olmadığını bilmemiz bizler için büyük bir teselli.. Biliyoruz ki onlar iyi yerdeler.. Allah yardımcınız olsun, yüreğinize ferahlık versin..Merhabalar. 6 şubat depreminde 4 yıldır nişanlı olduğum adamı kaybettim malesef. 6 ay oldu kendime gelemedim. Şubat ayının 2.haftası evlenecektik herşeyimiz hazırdı. Normalde yılbasından önce evlenecektik ama ne hikmetse kısmet olmadı ve şubat ayına aldık tarihi. Ne hayaller kurduk ne umutlarla bekledik sayılı günleri. 4.17 de şiddetli sarsıntıya uyandık ve ona ulasamadım. 9 gün sonra onu ancak çıkarabildik. Bende zaten zar zor çıktım binadan. 9 gün boyunca onun basında bekledim bir umuttur ses verir çıkarırız diye. Acı cekti mi bilmiyorum.. Çünkü çok seslendik sesim kısıldı ama o anda birşey hissetmedim ne yağmurun altında bekleyişimi ne o soğuğu ne de acımı. Sadece cıkması için yardım için uğrastıkhiç yardım gelmedi malesef. En son geldiklerinde söylediklerine göre aniden vefat etmiş.. Belki de benim üzülmemem icin bunu dediler inanmadım. Çünkü benim babam ailesini Yaralı olarak çıkardı. Hala kabullenemiyorum nişanlımı çıkaramadık diye kendimi yiyorum. Kendi çabalarımızla çok uğrastık. Meğersem kalkmaya bile fırsatı olmamış. Sadece başına bir elini koyabilmiş korumak amaçlı(öyle çıktı)sonra da kolon üzerine gelmiş altında kalmış. O yüzden çıkaramadık. Benim canım babamdan sonra aşık olduğum adamdı. O da çok uğrastı benim için... Bu arada Ben destek alıyorum ama konusmaya başlayınca karsımdaki doktor bile ağlamaya başlıyor. Nasıl dayanıcam bilmiyorum nasıl alışacam bir fikir verin lütfen. Hergün dua ediyorum mezarına gidiyorum ama acım hafiflemiyor
Başın sağolsun. Çok geçmiş olsun. Çok üzgünüm. Deprem ile ilgili hikayede bende gözyaşlarıma hakim olamıyorumMerhabalar. 6 şubat depreminde 4 yıldır nişanlı olduğum adamı kaybettim malesef. 6 ay oldu kendime gelemedim. Şubat ayının 2.haftası evlenecektik herşeyimiz hazırdı. Normalde yılbasından önce evlenecektik ama ne hikmetse kısmet olmadı ve şubat ayına aldık tarihi. Ne hayaller kurduk ne umutlarla bekledik sayılı günleri. 4.17 de şiddetli sarsıntıya uyandık ve ona ulasamadım. 9 gün sonra onu ancak çıkarabildik. Bende zaten zar zor çıktım binadan. 9 gün boyunca onun basında bekledim bir umuttur ses verir çıkarırız diye. Acı cekti mi bilmiyorum.. Çünkü çok seslendik sesim kısıldı ama o anda birşey hissetmedim ne yağmurun altında bekleyişimi ne o soğuğu ne de acımı. Sadece cıkması için yardım için uğrastıkhiç yardım gelmedi malesef. En son geldiklerinde söylediklerine göre aniden vefat etmiş.. Belki de benim üzülmemem icin bunu dediler inanmadım. Çünkü benim babam ailesini Yaralı olarak çıkardı. Hala kabullenemiyorum nişanlımı çıkaramadık diye kendimi yiyorum. Kendi çabalarımızla çok uğrastık. Meğersem kalkmaya bile fırsatı olmamış. Sadece başına bir elini koyabilmiş korumak amaçlı(öyle çıktı)sonra da kolon üzerine gelmiş altında kalmış. O yüzden çıkaramadık. Benim canım babamdan sonra aşık olduğum adamdı. O da çok uğrastı benim için... Bu arada Ben destek alıyorum ama konusmaya başlayınca karsımdaki doktor bile ağlamaya başlıyor. Nasıl dayanıcam bilmiyorum nasıl alışacam bir fikir verin lütfen. Hergün dua ediyorum mezarına gidiyorum ama acım hafiflemiyor
Başınız sağolsun...Merhabalar. 6 şubat depreminde 4 yıldır nişanlı olduğum adamı kaybettim malesef. 6 ay oldu kendime gelemedim. Şubat ayının 2.haftası evlenecektik herşeyimiz hazırdı. Normalde yılbasından önce evlenecektik ama ne hikmetse kısmet olmadı ve şubat ayına aldık tarihi. Ne hayaller kurduk ne umutlarla bekledik sayılı günleri. 4.17 de şiddetli sarsıntıya uyandık ve ona ulasamadım. 9 gün sonra onu ancak çıkarabildik. Bende zaten zar zor çıktım binadan. 9 gün boyunca onun basında bekledim bir umuttur ses verir çıkarırız diye. Acı cekti mi bilmiyorum.. Çünkü çok seslendik sesim kısıldı ama o anda birşey hissetmedim ne yağmurun altında bekleyişimi ne o soğuğu ne de acımı. Sadece cıkması için yardım için uğrastıkhiç yardım gelmedi malesef. En son geldiklerinde söylediklerine göre aniden vefat etmiş.. Belki de benim üzülmemem icin bunu dediler inanmadım. Çünkü benim babam ailesini Yaralı olarak çıkardı. Hala kabullenemiyorum nişanlımı çıkaramadık diye kendimi yiyorum. Kendi çabalarımızla çok uğrastık. Meğersem kalkmaya bile fırsatı olmamış. Sadece başına bir elini koyabilmiş korumak amaçlı(öyle çıktı)sonra da kolon üzerine gelmiş altında kalmış. O yüzden çıkaramadık. Benim canım babamdan sonra aşık olduğum adamdı. O da çok uğrastı benim için... Bu arada Ben destek alıyorum ama konusmaya başlayınca karsımdaki doktor bile ağlamaya başlıyor. Nasıl dayanıcam bilmiyorum nasıl alışacam bir fikir verin lütfen. Hergün dua ediyorum mezarına gidiyorum ama acım hafiflemiyor
Rabbim serin sabırlar, metanet, dayanma gücü versin.Merhabalar. 6 şubat depreminde 4 yıldır nişanlı olduğum adamı kaybettim malesef. 6 ay oldu kendime gelemedim. Şubat ayının 2.haftası evlenecektik herşeyimiz hazırdı. Normalde yılbasından önce evlenecektik ama ne hikmetse kısmet olmadı ve şubat ayına aldık tarihi. Ne hayaller kurduk ne umutlarla bekledik sayılı günleri. 4.17 de şiddetli sarsıntıya uyandık ve ona ulasamadım. 9 gün sonra onu ancak çıkarabildik. Bende zaten zar zor çıktım binadan. 9 gün boyunca onun basında bekledim bir umuttur ses verir çıkarırız diye. Acı cekti mi bilmiyorum.. Çünkü çok seslendik sesim kısıldı ama o anda birşey hissetmedim ne yağmurun altında bekleyişimi ne o soğuğu ne de acımı. Sadece cıkması için yardım için uğrastıkhiç yardım gelmedi malesef. En son geldiklerinde söylediklerine göre aniden vefat etmiş.. Belki de benim üzülmemem icin bunu dediler inanmadım. Çünkü benim babam ailesini Yaralı olarak çıkardı. Hala kabullenemiyorum nişanlımı çıkaramadık diye kendimi yiyorum. Kendi çabalarımızla çok uğrastık. Meğersem kalkmaya bile fırsatı olmamış. Sadece başına bir elini koyabilmiş korumak amaçlı(öyle çıktı)sonra da kolon üzerine gelmiş altında kalmış. O yüzden çıkaramadık. Benim canım babamdan sonra aşık olduğum adamdı. O da çok uğrastı benim için... Bu arada Ben destek alıyorum ama konusmaya başlayınca karsımdaki doktor bile ağlamaya başlıyor. Nasıl dayanıcam bilmiyorum nasıl alışacam bir fikir verin lütfen. Hergün dua ediyorum mezarına gidiyorum ama acım hafiflemiyor
Yapmaz olur muyum. Yaptığımız yardım söylenmez ama köpekte kedi de besliyorum. Onun adına çok şey dağıttım. Hala da devam ediyorum. O da öyle isterdi çünkü yardımsever biriydi.Dediğin gibi gerçekten içim rahatlıyor ve birilerine faydam olmuş oluyor. Yakılan ormanlara onun adını vererek birsürü fidan aldım ve daha söyleyemeceğim birkaç şey. Elimden geldiği sürece de devam edeceğim İnşAllah. Çok teşekkür ederimRabbim serin sabırlar, metanet, dayanma gücü versin.
Nişanlınızın adına yardımlar yapsanız? İçinizin yangını nasıl söner bilemem ama hafifler belki. Zor durumda olan bir çocuğa kırtasiye alışverişi yapıp bıraksanız mesela? Okullar açılmaya yakın. Niyetiniz de nişanlınızın hayrı diye olsa. Ya da sokaktaki canlara düzenli su verseniz bu sıcak havalarda. Tam anlatamadım sanırım ama imkânlarınız dahilinde başka hayatlara dokunsanız ve bunu nişanlınız görüyor gibi sanki onun isteği gibi? Belki biraz gönlünüz ferahlar.. inanın aklıma bir şey de gelmiyor. Acıyla yaşamaya alışmak hakikaten zor.
Amin İnşAllahrabbim dayanma gücü versin ta buradan ağladım.
her karanlığın bir aydınlığı var unutma
Ahh ne güzel söylediniz o ateş ömür boyu kalacak içimde ve Gerçekten de bazen sanki yanımdaymış gibi hissediyorum arada rüyamda sarılıyorum ona o kadar güzel oluyor ki.Başınız sağolsun...
Yüreğinizde yanan ateşin bir tanesi hiç sönmeyecek ama bu şekilde yaşamaya bir şekilde alışacaksınız. Ayrıca nişanlınızın sadece beden gömleğinin öldüğünü ama ruhunun ölmediğini, size hala nefesiniz kadar yakın olduğunu düşünün. Aslında ölen beden gömleğidir, ruh ise bizden ayrı bir dünyada yaşamaya devam ediyor iyi yada kötü. Bir yolculuğa çıkarız ve bir müddet sevdiklerimizden ayrı kalırız ya işte sizde sadece bir müddet ayrı kaldınız. İnşallah Firdevs cennetinde bu dünyada yaşayamadığınız hangi güzellik varsa dahada güzellerini yaşarsınız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?