Merhabalar. 6 şubat depreminde 4 yıldır nişanlı olduğum adamı kaybettim malesef. 6 ay oldu kendime gelemedim. Şubat ayının 2.haftası evlenecektik herşeyimiz hazırdı. Normalde yılbasından önce evlenecektik ama ne hikmetse kısmet olmadı ve şubat ayına aldık tarihi. Ne hayaller kurduk ne umutlarla bekledik sayılı günleri. 4.17 de şiddetli sarsıntıya uyandık ve ona ulasamadım. 9 gün sonra onu ancak çıkarabildik. Bende zaten zar zor çıktım binadan. 9 gün boyunca onun basında bekledim bir umuttur ses verir çıkarırız diye. Acı cekti mi bilmiyorum.. Çünkü çok seslendik sesim kısıldı ama o anda birşey hissetmedim ne yağmurun altında bekleyişimi ne o soğuğu ne de acımı. Sadece cıkması için yardım için uğrastık
hiç yardım gelmedi malesef. En son geldiklerinde söylediklerine göre aniden vefat etmiş.. Belki de benim üzülmemem icin bunu dediler inanmadım. Çünkü benim babam ailesini Yaralı olarak çıkardı. Hala kabullenemiyorum nişanlımı çıkaramadık diye kendimi yiyorum. Kendi çabalarımızla çok uğrastık. Meğersem kalkmaya bile fırsatı olmamış. Sadece başına bir elini koyabilmiş korumak amaçlı(öyle çıktı)sonra da kolon üzerine gelmiş altında kalmış. O yüzden çıkaramadık.
Benim canım babamdan sonra aşık olduğum adamdı. O da çok uğrastı benim için... Bu arada Ben destek alıyorum ama konusmaya başlayınca karsımdaki doktor bile ağlamaya başlıyor. Nasıl dayanıcam bilmiyorum nasıl alışacam bir fikir verin lütfen. Hergün dua ediyorum mezarına gidiyorum ama acım hafiflemiyor