- 18 Kasım 2016
- 51
- 48
- 38
- Konu Sahibi Sadecebirisi
-
- #41
Çok kez ayrılık düşünüp çok kez vazgeçtim. Ama dönüp 6 yıla bakınca insan tek bir güzel şey hatırlamadığını gördüğünde hayret ediyor.zaten son 3 yılım deli gibi çalışarak ev iş çocuk üçlüsünde ilerledi.En son tatile 2017 yılında gittik balayı gibi birşeydi ve ağlaya ağlaya döndüm oradan.geçen yaz bir tatile gidelim diye yalvardım param yok param yok dedi sonra şirketin hediye ettiği 1 haftalık tatile tek başına gitti. Ben burada deli gibi çalışırken ve bir yandan ev taşımaya uğraşırken beni arayıp hergün nispet yaptı resmen şöyle eğleniyorum böyle güzel diyerek. Şaka gibi geliyor bazen hepsi,hala sabrıma şaşırıyorum inanın. Allah içime ona karşı öyle bir soğukluk verdi ki artık kuş tutsa yaranamaz bana. Rabbim tüm darda kalanların yardımcısı olsun...Bence çocuğunuza çoktan kıymışsınız ama yaşadığınız duygu yoğunluğundan farkına varmamışsınız.. 3 yaşındaki çocuk anne teselli etmez, daha doğrusu etmemeli.. öyle bir baba figüründen öğreneceği birsey yok zaten.. eğer ben maddi manevi çocuğuma yeterim diyorsanız bir dakika beklemeyin.. bir kere ayrılmaya karar verip geri vazgeçince bu erkek milletinin gözünde değeri kalmıyor kadının.. Kararlı olun, yada kararlarınızın arkasında duracak kadar güçlü hissettiğinizde yola çıkın..
Evet kesinlikle öyle duygusallık ilgi sevgi sıfır ev arkadaşı gibi ne bileyim hatta insan belki ev arkadaşıyla bile daha fazla paylaşımda bulunur.Zaten bitmiş duygusal olarak. Bir resmiyeti kalmış.
Maddi desteği eşimden aldığımı nereden biliyorsunuz ? Kaldı ki mevcutta ki şirket üzerinden pay isterse onun da hakkı elbette verilecektir. Evet maddi güç çok önemli.eşim herhangi bir yerde çalışmamı istemediği için çalışmadım ve kendi işimi kurdum. Ben bu işe girerken 10.000₺ sermaye ile girdim yüzbinlerce lira yatırmadım o yüzden sermayeyi o sağlamış olsa Bile kimi kadının estetik parası bu Mebla öyle büyük bir rakam değil. Ayrıca çalıştığım sürece evin ihtiyaçları kendimin oğlumun ve eşimin ihtiyaçları için harcadığım tutar bile bu paranın çok üstünde. Siz buna çıkarcılık gözüyle baktınız anladığım kadarıyla ama ben bu adama ve ailesine yaptıklarımdan sonra beni artık herkes tanıyor.Ailesi akrabaları benim evimden çıkmazlar hepsi çok sever takdir ederler. O yüzden arkamdan bu şekilde konuşsalar bile ki sanmıyorum ama umrumda olmaz. Çünkü bu ilişkide en büyük fedakarlıkları hep ben yaptımBu kadar zaman anlaşamamışsınız 2018 de ayrılmaya karar vermişsiniz maddiyattan sıkıntı yaşayacaksınız diye vazgeçmişsiniz işi kurduğunuzda daha 22 yaşındaymışsınız o yaşta zaten kendi başınıza o işi kurmanıza imkan yok eşiniz size o işi sağlamış siz de maddi olarak güçlenmişsiniz..şimdi nasılsa işim var param gücüm var deyip ayrılmayı düşünüyorsunuz. Ama size o maddi gücü sağlayan aslında eşiniz onun desteği olmasaydı o işi yapamazdınız ben bunu çok samimi bulmuyorum onun desteği olmadan da bir işe girebilirdiniz.Ayrıca habersiz çocuğu alıp gitmekte hata..oturun boşanmak istediğinizi iki medeni insan gibi konuşun açın davaları
Yaşananların farkında olsa bile asla tepki vermiyor ve bu beni aşırı derecede sinirlendiriyorÖncelikle ayaklarinızın üzerinde durmanız çok değerli, hem kendiniz hem çocuğunuzun geleceği için, umarim ki hep bereketle devam eder. Eşiniz yaşananların farkinda olmadiğı gibi bir de sizo manipüle etmeye çalısıyor, insanin enerjisini tüketir. Dayıniza gideceğinizi yazmışsınız, normal olarak kendinize nefes alacak bir alan ve ona; "bak beni kaybediyorsun, tepki verecek misin? " diye mesaj vermek istiyormuşsunuz gibi geldi, gece dışarı cıkmaniz da öyle, ama adam gamsız ki hiç arayıp sormamıs, yani bir seyler umurunda değil, bu çok yazık, eminim ki insanın kalbini incitiyordur. Dayınıza gittiğinizde de durum farksız olmaz bence, oğlunu arar, size karşı tepkisiz olursa siz daha da tepkili hale gelebilirsiniz. Kendiniz ve oğlunuz için güzellik yapmak istiyorsanız, ve imkaniniz varsa bence bir otel ayarlayın ve kendinize düşünme alanı açın, geleceğe dair plan program yapın, bu adamla ve onsuz geleceğe dair yaşami resmedin zihninizde. Cocuk olduğu zaman ben öncelik olarak onların ruh sağlıgını önemsiyorum ve merkeze onu koymaya çabaliyorum, hangisi oğlunuz için iyi olur, o nasıl etkilenir ve tabi siz bunlari bir masaya yatırın derim. Allahım en hayırlı olani nasip etsin
Hayret etmeyin kendinize, ne kadar akıllı, sağ duyulu olursanız olun olayı yaşayan siz olunca akışına kapılıp gidiyorsunuzÇok kez ayrılık düşünüp çok kez vazgeçtim. Ama dönüp 6 yıla bakınca insan tek bir güzel şey hatırlamadığını gördüğünde hayret ediyor.zaten son 3 yılım deli gibi çalışarak ev iş çocuk üçlüsünde ilerledi.En son tatile 2017 yılında gittik balayı gibi birşeydi ve ağlaya ağlaya döndüm oradan.geçen yaz bir tatile gidelim diye yalvardım param yok param yok dedi sonra şirketin hediye ettiği 1 haftalık tatile tek başına gitti. Ben burada deli gibi çalışırken ve bir yandan ev taşımaya uğraşırken beni arayıp hergün nispet yaptı resmen şöyle eğleniyorum böyle güzel diyerek. Şaka gibi geliyor bazen hepsi,hala sabrıma şaşırıyorum inanın. Allah içime ona karşı öyle bir soğukluk verdi ki artık kuş tutsa yaranamaz bana. Rabbim tüm darda kalanların yardımcısı olsun...
Harika bir noktaya değinmişsiniz. Konu Sahibi; Oğlunuz sizi teselli ediyorsa, iş işten çoktan geçmiş. Hala kıyamam diyorsunuz ama zaten ortada kıyılmıs bir çocuk var3 yaşında çocuk koca kadını teselli edecek duruma gelmiş. Oğlunuza kiyamiyosaniz bosanin zaten, en azından eşiniz evde yokken "baba işe gitti, baba çok calisiyo gelicek" falan diye kandirirsiniz çocuğu. Üst katta bütün gün film izleyip ikinizin de yüzüne bakmaması kadar acitmaz eminim.
oğluna kıyamıyorsun ama oda belkide mutsuzdur bakın boşanın yada boşanmayın evladım üzülür diye boşanmam demek ikiniz içinde haksızlık olurHerkese merhabalar
2018 yılında da açmıştım benzer bir konu,şimdi yine aynı dertle buradayım.6 yıllık evliyim ,3 yaşında bir oğlum var. Önceki konumdan yaşadıklarımı okuyabilirsiniz. 2019 yılında evliliğim adına değil ama iş hayatımda güzel şeyler oldu. Bir organizasyon firması kurdum eşimin desteğiyle.3 yıldır çok güzel ilerleme kaydettik pandemiye rağmen.önceki postumda dertlerimi anlatırken ayrıldıktan sonra ki süreci düşünerek maddi kaygılardan ötürü boşanma fikrini rafa kaldırmıştım. Küçücük bebeğime rağmen deli gibi çalışarak kurduğum firmayı bir yerlere getirmeyibaşardım.şu anda kendi ayakları üzerinde duran çok daha güçlü bir kadınım. Evlilik hayatıma gelecek olursam,hala hiçbir değişiklik yok ve hatta daha kötü diyebilirim. Eşimle yaşadığımız onca sorunun üzerine şimdi bir de onun kompleksleriyle uğraşıyorum. Maddi olarak güçlendiğim için bana takık vaziyette.bu işi kurarken bu noktaya getirebileceğimi bilmiyordu.hatta sürekli batabileceğimi vurguluyordu. Önceleri kendini geçindir yeter diyen adam şimdi bana para vermiyorsun diyor. Yaptığım harcamalarda beni müsrif olarak değerlendiriyor çünkü ona göre öyleyim. O kadar sorun yaşıyoruz ki artık delirmek üzereyim. Eve aylık alışveriş yapıyorum mesela 700₺ tutuyor bana diyor ki mahalleyi mi doyuracaksın? Ya anlatamıyorum kesinlikle hayatın pahalı olduğunu geçimin zor olduğunu herşeyin çok pahalı olduğunu ve aldıklarımın zaruri ihtiyaç olduğunu anlamıyor. Sadece bu da değil her anlamda sorunlu bir ilişkimiz var. Ben herşeyini tek başına yapan bir insan oldum. Bir yere gideceğim mesela gezmeye,sen git ben gelmem diyor. Oğlumla parka gideceğiz ben gelmem Diyor. Alışveriş tek başıma,gezme tek başıma hastane Tek başıma uyuyorum tek başıma yemek yiyorum tek başıma hayatın her alanında yalnızım.hep yalnızım. Evimiz dubleks üst katta yaşıyor şimdi de. Oğlum evin içinde ki babasını özler oldu.artık büyüdü anlıyor çocuk ve beni teselli ediyor mesela uyurken merak etme babam gelecek diyor. Eşim üst kata projeksiyon kurdu orada oturuyor sürekli. Dün gece kavga ettik yeter dedim artık aile olalım çok yorulduk.başladı bağırmaya
Gece saat 2.30 da evden çıktım arabayla,ağlaya ağlaya gezdim beni aramadı bile.neredesin başına birşey mi geldi yok ! Eve döndüm 4 civarı içeriye girdim yukarda film izliyor. Daha neler var anlatabileceğim ama artık çok çok yoruldum. Dayanamıyorum.bugün oğlumu da alıp dayıma gidip bu gece orada kalmayı ve telefonumu kapatmayı düşünüyorum.anneme gitmem çünkü annemi arayıp bilgi alır annem söyler.biraz kafa dinlemek tepkisini görmek istiyorum gerçi bu sefer çocukla gideceğim için arayacaktır mutlaka. Ama artık yüzünü görmek istemiyorum resmen nefret doluyum ona. 24 yaşındayım,ondan ayrıldıktan sonra kendi evimi tutup yaşayabilecek konumdayım ama oğluma kıyamıyorum.ne yapsam bilmiyorum...
Dışardan bakıldığında böyle evlilik mi olur dediğim bir evliliğe 6 yıl çana gösterdim. Eşimle evlenirken aşık değildim ama onu gerçekten seviyordum. Bugün annemle paylaştım durumu,bana dedi ki en çok üzüldüğüm şey sevgisiz bir evlilik yaşıyor olman. Eşinin tüm kötü yanlarına belki sabret diyebilirdim ama sana olan sevgisizliği beni bile üzüyor artık. Dışarıdan bakarken bile göründüğü halde ona bunları söylediğimde hep seviyorum seni dedi ama asla göstermedi kıymet bilmedi. Çok teşekkür ederim iyi dilekleriniz için,bende bundan sonrasının şimdikinden çok daha iyi olacağına inanıyorum...Hayret etmeyin kendinize, ne kadar akıllı, sağ duyulu olursanız olun olayı yaşayan siz olunca akışına kapılıp gidiyorsunuzYapmam dediklerinizi yapıp, kendime yaptırmam dediklerimizin daha fazlasına müsade ediyoruz.. Ama ne mutlu ki herseyin farkındasınız şuan, ben burada kendini aldatan kocasını aklama çabasına giren kadınları, dayak yediği halde hala seviyorum diyenleri gördüm.. Yaşın küçük anladığım kadarıyla çok şanslısın bu konuda, yeniden başlayacaksın hayata.. Dönüp arkana bile bakma, bu adamdan zaten baba olmaz, çocuğuna sen hem anne hem baba olursun hemde çok güzel, bundan sonra çok mutlu bir hayat yaşarsın umarım
Ben 13 yaşımda kaybettim babamı. Hep bir yanım eksik büyüdüm kötü insanların kötülüklerine maruz kaldım. Oğlum da yarım büyüsün istemediğim için dayanmayı seçtim ama bazı babaların yokluğu varlıklarından daha hayırlı onu anladım.Harika bir noktaya değinmişsiniz. Konu Sahibi; Oğlunuz sizi teselli ediyorsa, iş işten çoktan geçmiş. Hala kıyamam diyorsunuz ama zaten ortada kıyılmıs bir çocuk var
Biz evlendiğimiz günden beri bu hep böyle aslında. Yani hep sürmeye çalıştığım gemi artık benim süremeyeceğim kadar ağır olmaya başladı. Hayat arkadaşlığını geçtim artık ev arkadaşı bile değiliz o kadar paylaşımsızız ki anlatamam. İnsan evliliği bitecek diye üzülür ama bende asla üzüntü yok artık .sadece emeklerime yazık diyorum başka da bir hissim yokSiz sadece ayni evde yasiyorsunuz. Hayat arkadasligi bitmis kari kocalik bitmis. Karaya oturan bir gemiyi sürmeye calismanin manasi yok sadece yorar.
Oglunuza bence boylesi daha kötü
Kendime ettiğim haksızlığı aslında oğluma da ediyormuşum onu fark ettim.henüz 3 yaşında ve bana babam gelicek merak etme dedi,zaten o zaman tekrar sorgulamaya başladım ve karar verdim. Adam o kadar yok ki çocuk bile farkında. Ne diyeyim Allahım yaşattıklarını yaşamadan ölmeyi nasip etmesin.oğluna kıyamıyorsun ama oda belkide mutsuzdur bakın boşanın yada boşanmayın evladım üzülür diye boşanmam demek ikiniz içinde haksızlık olur
Bundan sonrası için yapabileceklerime bakıyorum bende bu sebeple. Yorumunuz için teşekkür ederim...Harika bir noktaya değinmişsiniz. Konu Sahibi; Oğlunuz sizi teselli ediyorsa, iş işten çoktan geçmiş. Hala kıyamam diyorsunuz ama zaten ortada kıyılmıs bir çocuk var
Bu zamana kadar yaptım ve o kadar pişmanım kiBu ne yahu
Onun kirli donlarini yikayacaginiz vakti oglunuza ayirirsiniz. Prangadan kurtulmus gibi hissedeceksiniz bence.
Yapmayin kendinize bunu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?