Yok o konularda asla kısıtlayıcı olmadı. Tam tersi çalışmamı destekliyor. Bazı konularda benden daha sakin ve olgun. öğretmenlik okudum. ileride senin yüzünden şunu da yapamadım deme, istediğin şeyleri amaçlarını gerçekleştir diyor.
Erkekler evlendikten sonra eşlerinin çalışmasını istemiyor
sizin de öyle olursa asgari ücretle nasıl geçineceksiniz?
üniversite okuyorsunuz işi garanti olan bir bölüm mü?
Kızlar merhaba, uzun zamandır siteyi takipteyim kararsızdım fakat üye olup sorunumu sizlerle paylaşmak, fikirlerinizi almak istedim. 6 yılı aşkın süredir birlikteyim nişanlımla ve geçen sene nişanlandık. Siz sormadan söyleyeyim ben 23, nişanlım 24 yaşında. Seneye evlenmeyi planlıyoruz fakat benim kafam çok karışık. Nişanlım açısından bir sorun yok o bir an önce evlenmek istiyor benimse tereddütlerim var. Ben 4 yıldır başka bir şehirdeydim üniversite okuduğum için oda lise mezunu çalışıyor. şuan aynı şehirdeyiz. Genel olarak bir sevgili olarak ondan memnunum arada öküzlüğünüde yapar ama anlayışlı, sevecen ve sadık. ee sorun ne diyeceksiniz. Hayata, olaylara ve geleceğe olan bakış açılarımızdaki farklılıklar. Kızlar ben çok emek vererek üniversiteye gittim çalıştım çabaladım hırslı bir yapım var. Nişanlımda benim tam tersim bişeyleri istese bile olmayınca vazgeçip napayım diyenlerden. Ben mesleğimi elimi alıp daha iyi yerlere gelmek, kültür seviyesi açısından daha iyi bir çevre içinde olmak istiyorum. Onun şuanki arkadaş çevresi ise bundan çok uzak tabiki o da öyle onun çevresinde kendimi yabancı gibi hissedip sus pus kalıyorum. birlikte bir yere gittiğimizde bile bazı hareklerinden aşırı rahatsız oluyorum. Telefonu çalıyor mesela yüksek sesle konuşuyor dikkatini çekiyor etrafın, dışarda yiyoruz mesela oturusuna dikkat etmiyor vb. ve tabiki kafa yapısı olarakda ayrılıyoruz. Ben ondan kedini geliştirmesini bekliyorum o da kabulleniyor ama bir çaba göstermiyor. kendi arkadaşlarımla onu tanıştırırken çok çekiniyorum.ben onu gerçekten çok seviyorum bu 6 yılda çok şey paylaştık beraber ama evlenince nasıl olacak kafama çok takılıyor. o asgari ücretle çalışıyor bende çalışıp para kazanınca cevremiz, arkadaşlarımız farklı olunca nasıl olacak. Ve bazı konularda sorumsuz ve duyarsız davranıyor. Evlilik hazırlığı yapmamız lazım mesala şuan fakat herşeyi ben düşünüp, ben çabalıyorum. o da arkadaşlarıyla kendi hobilerinin peşinde. söyleyince haklısın diyor biraz uğraşıyor sonra eski tas eski hamam. Kızlar ben bütün bunları ve daha yazamadıklarımı kabullensemde böyle huzurlu bir evlilik yaşayabilirmiyiz? Ayrılmak inanın istemiyorum ortada çok emek, çok yaşanmışlık var. ayrılırsam kendimi toparlayabileceğimi sanmıyorum onada çok zarar vermiş olacağım. Ama bu tavırları, hareketleride hoşuma gitmiyor. Daha önce çok konuştuk fakat bunlar değişmiyor. biliyorum evlenirsekte değişmicek. Bu arada ailesi kendi ailem gibi iyiler bana, benimkilerde onu çok seviyor. Uzun oldu biraz, şimdiden teşekkürler.
Kızlar merhaba, uzun zamandır siteyi takipteyim kararsızdım fakat üye olup sorunumu sizlerle paylaşmak, fikirlerinizi almak istedim. 6 yılı aşkın süredir birlikteyim nişanlımla ve geçen sene nişanlandık. Siz sormadan söyleyeyim ben 23, nişanlım 24 yaşında. Seneye evlenmeyi planlıyoruz fakat benim kafam çok karışık. Nişanlım açısından bir sorun yok o bir an önce evlenmek istiyor benimse tereddütlerim var. Ben 4 yıldır başka bir şehirdeydim üniversite okuduğum için oda lise mezunu çalışıyor. şuan aynı şehirdeyiz. Genel olarak bir sevgili olarak ondan memnunum arada öküzlüğünüde yapar ama anlayışlı, sevecen ve sadık. ee sorun ne diyeceksiniz. Hayata, olaylara ve geleceğe olan bakış açılarımızdaki farklılıklar. Kızlar ben çok emek vererek üniversiteye gittim çalıştım çabaladım hırslı bir yapım var. Nişanlımda benim tam tersim bişeyleri istese bile olmayınca vazgeçip napayım diyenlerden. Ben mesleğimi elimi alıp daha iyi yerlere gelmek, kültür seviyesi açısından daha iyi bir çevre içinde olmak istiyorum. Onun şuanki arkadaş çevresi ise bundan çok uzak tabiki o da öyle onun çevresinde kendimi yabancı gibi hissedip sus pus kalıyorum. birlikte bir yere gittiğimizde bile bazı hareklerinden aşırı rahatsız oluyorum. Telefonu çalıyor mesela yüksek sesle konuşuyor dikkatini çekiyor etrafın, dışarda yiyoruz mesela oturusuna dikkat etmiyor vb. ve tabiki kafa yapısı olarakda ayrılıyoruz. Ben ondan kedini geliştirmesini bekliyorum o da kabulleniyor ama bir çaba göstermiyor. kendi arkadaşlarımla onu tanıştırırken çok çekiniyorum.ben onu gerçekten çok seviyorum bu 6 yılda çok şey paylaştık beraber ama evlenince nasıl olacak kafama çok takılıyor. o asgari ücretle çalışıyor bende çalışıp para kazanınca cevremiz, arkadaşlarımız farklı olunca nasıl olacak. Ve bazı konularda sorumsuz ve duyarsız davranıyor. Evlilik hazırlığı yapmamız lazım mesala şuan fakat herşeyi ben düşünüp, ben çabalıyorum. o da arkadaşlarıyla kendi hobilerinin peşinde. söyleyince haklısın diyor biraz uğraşıyor sonra eski tas eski hamam. Kızlar ben bütün bunları ve daha yazamadıklarımı kabullensemde böyle huzurlu bir evlilik yaşayabilirmiyiz? Ayrılmak inanın istemiyorum ortada çok emek, çok yaşanmışlık var. ayrılırsam kendimi toparlayabileceğimi sanmıyorum onada çok zarar vermiş olacağım. Ama bu tavırları, hareketleride hoşuma gitmiyor. Daha önce çok konuştuk fakat bunlar değişmiyor. biliyorum evlenirsekte değişmicek. Bu arada ailesi kendi ailem gibi iyiler bana, benimkilerde onu çok seviyor. Uzun oldu biraz, şimdiden teşekkürler.
Kızlar merhaba, uzun zamandır siteyi takipteyim kararsızdım fakat üye olup sorunumu sizlerle paylaşmak, fikirlerinizi almak istedim. 6 yılı aşkın süredir birlikteyim nişanlımla ve geçen sene nişanlandık. Siz sormadan söyleyeyim ben 23, nişanlım 24 yaşında. Seneye evlenmeyi planlıyoruz fakat benim kafam çok karışık. Nişanlım açısından bir sorun yok o bir an önce evlenmek istiyor benimse tereddütlerim var. Ben 4 yıldır başka bir şehirdeydim üniversite okuduğum için oda lise mezunu çalışıyor. şuan aynı şehirdeyiz. Genel olarak bir sevgili olarak ondan memnunum arada öküzlüğünüde yapar ama anlayışlı, sevecen ve sadık. ee sorun ne diyeceksiniz. Hayata, olaylara ve geleceğe olan bakış açılarımızdaki farklılıklar. Kızlar ben çok emek vererek üniversiteye gittim çalıştım çabaladım hırslı bir yapım var. Nişanlımda benim tam tersim bişeyleri istese bile olmayınca vazgeçip napayım diyenlerden. Ben mesleğimi elimi alıp daha iyi yerlere gelmek, kültür seviyesi açısından daha iyi bir çevre içinde olmak istiyorum. Onun şuanki arkadaş çevresi ise bundan çok uzak tabiki o da öyle onun çevresinde kendimi yabancı gibi hissedip sus pus kalıyorum. birlikte bir yere gittiğimizde bile bazı hareklerinden aşırı rahatsız oluyorum. Telefonu çalıyor mesela yüksek sesle konuşuyor dikkatini çekiyor etrafın, dışarda yiyoruz mesela oturusuna dikkat etmiyor vb. ve tabiki kafa yapısı olarakda ayrılıyoruz. Ben ondan kedini geliştirmesini bekliyorum o da kabulleniyor ama bir çaba göstermiyor. kendi arkadaşlarımla onu tanıştırırken çok çekiniyorum.ben onu gerçekten çok seviyorum bu 6 yılda çok şey paylaştık beraber ama evlenince nasıl olacak kafama çok takılıyor. o asgari ücretle çalışıyor bende çalışıp para kazanınca cevremiz, arkadaşlarımız farklı olunca nasıl olacak. Ve bazı konularda sorumsuz ve duyarsız davranıyor. Evlilik hazırlığı yapmamız lazım mesala şuan fakat herşeyi ben düşünüp, ben çabalıyorum. o da arkadaşlarıyla kendi hobilerinin peşinde. söyleyince haklısın diyor biraz uğraşıyor sonra eski tas eski hamam. Kızlar ben bütün bunları ve daha yazamadıklarımı kabullensemde böyle huzurlu bir evlilik yaşayabilirmiyiz? Ayrılmak inanın istemiyorum ortada çok emek, çok yaşanmışlık var. ayrılırsam kendimi toparlayabileceğimi sanmıyorum onada çok zarar vermiş olacağım. Ama bu tavırları, hareketleride hoşuma gitmiyor. Daha önce çok konuştuk fakat bunlar değişmiyor. biliyorum evlenirsekte değişmicek. Bu arada ailesi kendi ailem gibi iyiler bana, benimkilerde onu çok seviyor. Uzun oldu biraz, şimdiden teşekkürler.
Evlenirseniz ya sen kendinden vazgeçip değişeceksin ya da en fazla 2-3 sene sonra ayrılacaksınız. Yürüyecek gibi görünmüyor.Kızlar merhaba, uzun zamandır siteyi takipteyim kararsızdım fakat üye olup sorunumu sizlerle paylaşmak, fikirlerinizi almak istedim. 6 yılı aşkın süredir birlikteyim nişanlımla ve geçen sene nişanlandık. Siz sormadan söyleyeyim ben 23, nişanlım 24 yaşında. Seneye evlenmeyi planlıyoruz fakat benim kafam çok karışık. Nişanlım açısından bir sorun yok o bir an önce evlenmek istiyor benimse tereddütlerim var. Ben 4 yıldır başka bir şehirdeydim üniversite okuduğum için oda lise mezunu çalışıyor. şuan aynı şehirdeyiz. Genel olarak bir sevgili olarak ondan memnunum arada öküzlüğünüde yapar ama anlayışlı, sevecen ve sadık. ee sorun ne diyeceksiniz. Hayata, olaylara ve geleceğe olan bakış açılarımızdaki farklılıklar. Kızlar ben çok emek vererek üniversiteye gittim çalıştım çabaladım hırslı bir yapım var. Nişanlımda benim tam tersim bişeyleri istese bile olmayınca vazgeçip napayım diyenlerden. Ben mesleğimi elimi alıp daha iyi yerlere gelmek, kültür seviyesi açısından daha iyi bir çevre içinde olmak istiyorum. Onun şuanki arkadaş çevresi ise bundan çok uzak tabiki o da öyle onun çevresinde kendimi yabancı gibi hissedip sus pus kalıyorum. birlikte bir yere gittiğimizde bile bazı hareklerinden aşırı rahatsız oluyorum. Telefonu çalıyor mesela yüksek sesle konuşuyor dikkatini çekiyor etrafın, dışarda yiyoruz mesela oturusuna dikkat etmiyor vb. ve tabiki kafa yapısı olarakda ayrılıyoruz. Ben ondan kedini geliştirmesini bekliyorum o da kabulleniyor ama bir çaba göstermiyor. kendi arkadaşlarımla onu tanıştırırken çok çekiniyorum.ben onu gerçekten çok seviyorum bu 6 yılda çok şey paylaştık beraber ama evlenince nasıl olacak kafama çok takılıyor. o asgari ücretle çalışıyor bende çalışıp para kazanınca cevremiz, arkadaşlarımız farklı olunca nasıl olacak. Ve bazı konularda sorumsuz ve duyarsız davranıyor. Evlilik hazırlığı yapmamız lazım mesala şuan fakat herşeyi ben düşünüp, ben çabalıyorum. o da arkadaşlarıyla kendi hobilerinin peşinde. söyleyince haklısın diyor biraz uğraşıyor sonra eski tas eski hamam. Kızlar ben bütün bunları ve daha yazamadıklarımı kabullensemde böyle huzurlu bir evlilik yaşayabilirmiyiz? Ayrılmak inanın istemiyorum ortada çok emek, çok yaşanmışlık var. ayrılırsam kendimi toparlayabileceğimi sanmıyorum onada çok zarar vermiş olacağım. Ama bu tavırları, hareketleride hoşuma gitmiyor. Daha önce çok konuştuk fakat bunlar değişmiyor. biliyorum evlenirsekte değişmicek. Bu arada ailesi kendi ailem gibi iyiler bana, benimkilerde onu çok seviyor. Uzun oldu biraz, şimdiden teşekkürler.
Ben olsaydım yerinde:
Gözüm kapalı bodoslama dalardım bu ilişkiye..Evlenir ve onu olduğu gibi severdim..
Çünkü aşk çok değerli...
Mantık ne gezer aşkta değil mi..Bence aşk yok..Aşk olsa hiç bir şey batmazdı gözüne..
Onun ki alışkanlığın getirmiş olduğu sevgi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?