Davranış Bozuklukları 6 yaş risperdal kullanma

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.


Anlayışsız olmaları gayet normal çünkü
Hala çocuğuna şiddet videoları izleten ilaç önerildigi halde 2. Doktora gitmeyen bir anne daha büyük tepkileri de hak ediyor
Ayrıca size senelerdir kullanan biri de yazdı ama işinize gelmedi
En fazla 3 seneniz var sonra başınıza çok büyük dertler açılır. Artık 5 doktora mi gidersiniz spor mu olur sabah akşam oyun mu olur kendiniz bilirsiniz
Ama kimsenin size anlayış göstermesine gerek yok hakkınız yok. Diğer çocuklar her gün ne dayak yicem diye okula giderken iyi. Sarılma bahanesi ile korkuturken iyi.
 
şu da var malesef diğer veliler sizin yaşadığınızı yaşamadığı için bilinmeyene tepki gösterecek ve çoğu birer prens prenses yetiştirdiği için sizi anlamayacaklardır. üzgünüm biz de bunu çok yaşadık ki kardeşimin yabancı 1 kişiye zarar vermesi söz konusu olmadı şimdiye dek. kaynaştırma okul hakkınız ve çocuğunuza gerekirse gölge öğretmen bulmanız gerekebilir, vazgeçmeyin.
 
Ankarada geçen yıl ya da önceki yıldı tam hatırlayamadım. Ortaokul çocuğu arkadaşının üstüne dezenfektan döküp çakmakla yakmıştı. Çocuk öldü. Bu çocuk birden mi böyle oldu? Küçüklüğünde sinyallerini vermiştir. Aile ilgilenmemiştir.
 
Bursa’da olmuştu çocuğun babasının hastane bahçesinde ki ağlayışları hala aklımda psikolojik sağlığı yerinde bir çocuğum böyle şaka aklına gelmez çok haklısın
 
Çok nevrotik bir insansınız. Bu şartlarda soruna çözüm bulabileceğinizi de pek sanmıyorum. Sadece sizin çocuğunuz kıymetli ve diğerleri sanki onun rehabilitasyon merkeziymiş gibi cümleler kuruyorsunuz. Çocuğunuzun durumunu bildiğiniz halde hala vurdulu kırdılı savaş vidoları izlemesine engel olmayıp " izleyince evde akşama kadar bunun taklidini yapıyor" diyorsunuz. Bir misafirliğe dahi gittiğinizde birine zarar verir, sorun çıkarır diye eline mecbur telefon verdiğinizi söylüyor ama okuldaki öğretmen ve veli tepkilerini aşırı buluyorsunuz. Tam olarak velilerden nasıl bir anlayış beklediğinizi ben çözemedim. Tamam çocuğum x sana vurmuş olabilir ama onun özel durumu var vurmasına katlanıver biraz mı diyecekler çocuklarına? O çocukların psikolojisi ve gelişimi nasıl ilerleyecek peki diyeceğim ama sizin bu çokta umurunuzda değil sanırım.

Yalnız bana ne millet katlanıversin dediğiniz çocuğunuza en büyük zararı siz vereceksiniz bunu yaparak. Yarın çocuğunuz büyüyecek, hep şimdiki gücünde kalmayacak, zaptını nasıl gerçekleştirmeyi düşünüyorsunuz. Gerçi size göre herkes katlansa çocuk kendi kendine düzelir diye düşünüyorsunuz belki ama bu düşünceniz hayal. Doktor ilacı uygun görmüşse başlamanız ya da ikinci bir uzmandan fikir alarak gerekli ne varsa yapmanız gerekir. Neden sadece kendi çocuğunuzu kıymetli ve diğerlerini bir şekilde sizi idare etmesi gereken insanlar olark görüyorsunuz bilmiyorum ama diğerleri de çocuk ve aileleri için kıymetliler.
 
Çok ilginç insanlar var cidden. Geçende önüne gelene zorbalık yapan, arkadaşının kolundaki yaraya kasıtlı olarak vuran, kimin mutlu olduğunu görse gidip mutlu olduğu oyunu bozan, sürekli şiddet eğiliminde bir çocuk var oğlumun okulunda. Annesini çağırtmak zorunda kaldım okula, öğretmenle birlikte oturduk durumu anlatmaya çalışıyoruz. Tek dediği o daha çocuk, o daha çocuk, çocuk bu yapabilir" en son öğretmen bir uzmana görünmesi gerektiğini söyledi çocuğun, bin tane laf sayıp kavga edip çıkıp gitti. Şimdi tüm sınıfın çocuğunu idare etmesi gerektiğini ve çocuğunda bir sorun olmadığını söylüyor. Böylelikle biz sınıf olarak onun çocuğunu çekmeye mecbur kaldık. Üstelik bir de sürekli toplantılarda çocuğunun oyuna alınmayıp dışlandığından şikayet ediyor, oysa çocuğu oyun oynamak yerine zarar vermek ve çocukların canına okumakla meşgul. Ama kadın asla bunu kabul edip çözüm aramıyor.
 
Hala cocuguma şiddet videyolari izlettihimi neye dayanarak soylediniz acaba ayrıca sarılarak korkuttulmakda ki kastiniz ne 5 yaşındaki bı çocuk sarılarak kimi korkutuyor mesela okul orası orda el ele tutusulup oyunlar oynanıyor onlar oyun çağında ayrıca ben çocuğumun tedavisine başlamış bir anneyim sizin gibi klavye üzerinde bilge annelik taslayanlara verecek cevabım çok ama bu kadarı yeterli ben ilaç kullananların yorumlarını sizin gibi gereksiz ego yorumları yzunden göremiyorum haklisniz o yüzden boş yorumlarinizi kendinize saklayin kutfen
 
bu gibi durumlarda, anne ve çocuğu zorla ram'a yönlendirme gibi birşey yok mu? gerçekten zor. diğer çocuklar aralarına almadıkça daha da agrasifleşecek çocuk
 


Kendiniz yazmışsınız ama farkında bile değilsiniz
Allah öğretmene de velilere de sabır versin gercekten
 

Ben hiç ailesi normal ve ilgili olup saldırgan olan çocuk görmedim. Hareketli ve hiperaktif olması başka diğer çocuklara zarar vermesi başka. Bazı çocuklar var derste oturamazlar mesela çok hareketlidirler ama kimseye zarar vermezler. Onlar başka. Ama bu zarar veren çocukların aileleri hep aynı tip. Biri ortaokul biri ilkokul iki çocuk velisiyim. Aman çocuk ne olacak vurduysa modundalar. Burada bile tepki gösteren veliler anlayışsız oluyor nedense. Sadece kendi çocukları önemli onlar için diğerleri önemli değil. Ben geçen sene okul değiştirdim bu yüzden. Çocuğun velisi bana ben oğlumun saçının teline dünyaları yakarım bana birdaha şikayete gelmeyin demişti.
 
Farkında olmadığım nedir ya Allah askina ben farkında olduğum için burdaki annelere yazmak istedim aynı durumlarda olanlardan paylaşım bekledim ama bı dovmediginiz kaldı yani siz bana karşı yapılan yorumları bı okuyun ondan sonra tekrar yazın . Bu nedir ya
 
Valla öğretmen olarak da Veli olarak da çok çektim. Diğer arkadaşlar da yaşamış benzerlerini . O yüzden tahammülümüz bitmiş . Tepkimiz ondan. Ders de durup dururken önde oturan arkadaşına şaplağı patlatanı mı dersiniz eşyasını bilerek kıranı mı dersiniz merdivenlerden iteni mi dersiniz bahçedeki hayvana taş atanı mı dersiniz WC leri bilerek tıkayanı mı dersiniz ders de devamlı sorun çıkarıp ona buna vurup dersi engelleyeni mi dersiniz bıktık yahu bıktıkkkkk.vuramaz itemez çocuğunuz kimseyi. Bunu kabullenin önce.
 
Geçen hafta ortaokula giden oğlumun velileri ile tanışma düzenledik inanın herkesin düşüncesi çocuk terbiyeyi ailede öğrenir öğretmenin işi ders anlatmak herkesin derdi vuran eden başka çocuklara baskı yapan çocuk olmamasıydı herkes çocuklarına dikkat etsin saygıyı öğretisindi doğrusu da bu benim 10 yaşına gelmiş çocuğuma hangi öğretmen terbiyeyi öğretebilir ki yasa hangi arkadaşı bunu çekmek zorunda olabilir ki
 
Bakın sürekli ilaç kullananların tecrübeleri dışında cevap yazılmamasını istiyorsunuz. Lütfen eleştiriye açık olun bunu çocuğunuzun iyiliği için yapmak zorundasınız. Hem kendinizle çelişiyorsunuz. Zarar verme endişesi ile ilaç kullandırtmayan bir anne ilaç dışı çözüm yollarına da kulağını açmak zorunda.
Geçenlerde başka bir konuya yazdım. Ben bu yaşımda (39) dikkat eksikliği tanısı aldım ve ilaç kullanmaya başladım. Elbette meraktan ben de ilacı araştırdım neler neler yazılmış ama amaç dışı kullanımda bu zararlar oluşuyor. Tanı alan insanlar kullanmadığında çok sakıncalı asıl. Şöyle bir bilgiye rastladım: Beyinde odaklanma ve hafıza bölümlerinin olduğu profrontal korteksteki nöronlara etki eden onları onaran bir ilaç benimkilerden biri (ritalin) ve bu sayede iyileşme sağlıyor. Beynin söz konusu bölgesinde sorun yoksa ilaç o zaman tahrip ediyor bu yüzden tanı almayanlar için zararlı. Ne kadar okusam da ve bir bilim insanı olsam da alanım tıp ya da farmakoloji değil bu yüzden google araması bilimsel bilgiye ulaştırmaz bu sebeple uzmanlara güvenmek zorundayız. Biri tatmin etmezse başkalarına danışın ama google araması ile kullanan tecrübesi ile hareket etmek çok sakıncalı.
İlaç kullananların yorumları sizce yeterli kanıt mı? Her ilaç her bünyeye başka türlü etki edebilir.
Bakın benim kızım 3 yaşında kreşe başladı sınıfında bir çocuk vardı hem iri hem aşırı davranışları vardı tüm sınıf elinde kalmıştı öğretmen harap oluyordu. Özellikle erkek çocuklarına çok şiddetli davranırdı. Kızım sınıfın ev küçüğü ve sevimli diye kızımı çok severdi kardeşim derdi ama kızım korkardı ondan. Bir sene her sabah Kaan yüzünden okula gitmeyeceğim derdi ile geçti okula götürdüğümde kızım arkama saklanırdı çocuk “kardeşim” diye koşarak gelir sarılmak için atılırdı birlikte yere düşerlerdi. Bir sonraki sene öğretmen ve yönetim aileyle konuştular çocukta özel bir durum gözlemlediklerini RAM’a götürülmesi gerektiğini söylediler ancak özel eğitim eşlik ederse öğrenciyi tekrar kabul edeceklerini söylediler. Aile epey tepki gösterdi okulu suçladı ve çocuğu aldılar. Öğretmenle hala görüşürüm hala der ki çok merak ediyorum Kaan ne durumda, elimden geleni yaptım ama aile destek olmadı inşallah iyidir hep aklıma takılıyor der. Akranlarına verdiği zarara rağmen Kaan’a ben de hiç kıyamazdım. Bir sınıf dolusu çocuğa zararı çok oldu, okuldan soğuyanlar, ondan şiddet davranışı öğrenip birbirine uygulayıp uyarılınca “ama Kaan da böyle yapıyor” diyenler… öğretmen zaten mahvoldu diğer sınıf öğretmenleri gayet normalken gün sonunda kadıncağızın saç baş dağılmış ses kısılmış olurdu (bağıran bir öğretmen olmadığı halde) tüm bunlara rağmen suçlu Kaan değildi ve bu durumun en büyük zararını da Kaan yaşıyor. O yüzden çocuklarımın öğretmenlerine hep derim lütfen bir farklılık görürseniz söyleyin anne baba konduramıyor. Çocuğun durumunu kabul etmemek, kabul edilse bile denenmiş ispatlanmış çözüm yollarını uygulamamak kadar büyük bir ihmal yok.
Benim kızımda da dikkat eksikliği olduğunu gözlemleyebiliyorum. Bu çocukta bir farklılık var diye diye yıllarım geçti eşimle bile kavga ettim çocuğu etiketleyip durma diye bana kızdı. Eş dost akraba “aman çocuktur büyüyünce geçer” dedi. Hiçbirinin çocuk gelişimi alanında zerre bilgisi yok. Hele böyle diyenlerin şimdi yetişkin olan çocuklarında bir sürü kötü yön var ama görmüyorlar işte. Öyle böyle kızımı götürdüğüm uzmanlar hep zeka seviyesi yüksek ondan dediler ama şimdi bakıyorum mesele sadece üstün zeka değil büyüdükçe geçmiyor derinleşiyor hala soyut düşünemiyor hala sosyal duygusal becerileri zayıf. Dikkat eksikliği teşhisi aldığımda test sorularının (özellikle çocukluk çağı ile ilgili olanların) resmen kızımı tarif ettiğini gördüm doktora bahsettim vakit kaybetmeden çocuk psikiyatristine götürün çünkü potansiyeli de düşer yazık dedi haklı da. 3 yaşında kendi kendine okuma yazma öğrenen çocuğun derslere ilgisi sıfır.
Her hastalığa antibiyotik yazan çocuk doktorlarıyla kavga eden, ateş düşürücü dışında (o da 39-40’ı bulacak) kullanmayan bir anne olarak doktor ilaç yazarsa da paşa paşa kullanacağım çocuğumda. Çünkü asıl dürtüsel bozukluğun beyni tahrip ettiğini biliyorum kendimde de yaşadım. İlaç kullanalı nerdeyse bir ay olacak değişimin farkındayım ki ben aspirin bile içmeyen insandım. Annelik duygularınızı anlıyorum ama tekrar edeyim bilimsel metod, farmakoloji bilgisi olmadan ordan burdan okuduklarımızla hekimlik yapmaya çalışırsak çocuğumuza daha fazla zarar verebiliriz. Danışacaksanız lütfen doktorlara danışın kişisel tecrübe kriter değil.
 
ebett1992 .!.:
Çocuğum su an 5 yaşında iki ay sonra 6 yaşına girecek .
Genişletmek için tıkla...
Çocuğunuzun tanısıyla ilgili şüpheleriniz varsa başka bir uzmana daha götürün bence, evet hepsi çocuk davranışlarının getirisini götürüsünü düşünemezler ama eğer tanı doğruysa ve ilaç kullanmanız şartsa, ilacı kullanmamanız hem başka çocukların zarar görmesine hem de sizin çocuğunuzun zarar görmesine neden olur zira hep anaokulunda kalmayacak, ilkokula başlayacak ders aralarında okul bahçesinde kendinden yaşça büyük çocuklara da aynı davranışlarda bulunursa karşılık görür ne yazık ki.

İlkokul çağındaydım, bizim zamanımızda derste bile eli kolu durmayan çocuklar yaramaz olarak nitelendirilirdi çünkü 70’lerde dehb nedir bilinmezdi veya çocukları zarar veren aileler şimdiki kadar bilinçli değildi bilmiyorum, bir sınıf arkadaşımız herkese yumruk atardı, yumruk attığı arkadaşlarımın hepsini kolu budu morarırdı, o yüzden kimse onunla aynı sırada oturmak istemezdi, ailesi çağırıldı durum anlatıldı ama değişen bir şey olmadı, bir gün ben canıma çok tak etmiş olacak ki bana nasıl vurduysa öyle vurdum, okul çantamla bile vurmaya başladım, kendi canı da yanınca durdu.

Yorum yapanlara kızıyorsunuz lakin kendimden verdiğim örnekte olduğu gibi çocuktur bazen yaptıklarının sonucunu öngöremezler ama şiddet duyguları pekişir ve can yakma isteklerinin önüne geçilemezse hem dışlanırlar hem de aynı karşılığı gösterecek insanlarla karşılaşırlar, lütfen bir an önce tekrar bir uzman görüşü alıp vakit kaybetmeden tedaviye başlayın.
 
carmenares .!.:
ondan şiddet davranışı öğrenip birbirine uygulayıp uyarılınca “ama Kaan da böyle yapıyor” diyenler
Genişletmek için tıkla...
Bu yorumunuza katılıyorum, örnek vererek anlattığım sınıf arkadaşımla aynı şekilde karşılık vererek başa çıkabileceğimi öğrendim, belki bu yüzdendir bilmiyorum komşumuzun oğlu kızkardeşime vurup ağlattığında babam babasına söylemişti, ki kardeşim 7 yaşında komşu oğlu 12-13 yaşlarındaydı yani benimle yaşıttı, çocuk davranışını düzeltmek yerine kızkardeşimi tekrar sıkıştırıp dövünce, mahallede yakaladığım gibi yere yatırıp öyle bir dövdüm ki babası şikayet için kapımıza gelmişti, yaşadığım bu gibi olaylar şiddete şiddetle karşılık verme duygumu pekiştirdi çünkü ailelerine şikayet etmek çözüm olmuyordu, durduk yere kimseye vurmuyordum ama kendinden zayıfa vurana, can yakana dayakla karşılık veriyordum, savunmam da aynı dediğiniz gibiydi X bana vuruyordu, X kardeşimi itti, ben de karşılığını verdim.
 
Sevgili Mune hanımcım çok haklısınız hem şiddet sosyal öğrenme ile içselleştiriliyor (mesela hapisanelerin aynı zamanda bir suç staj yeri olması gibi) hem de yetişkinlerin yetersiz kaldığı yerde çocuklar model alarak öğrendikleri için aynı davranışı sorun çözme yöntemi olarak kullanıyolar ( ben de küçükken kız kardeşimi dövenleri pataklardım maalesef çocuklar beni görünce saklanırdı)
Kızım sonraki sene sınıfta Kaan olmadığı halde Kaan’ı kopya eden diğer çocuklardan şiddet gördükçe o da başladı. Olaylar hep etkiye tepki olarak gelişse de her seferinde okuldan ve velilerden özür dilerdim kızıma evde telkinlerde bulunur bir de tekerleme gibi öğretirdim (vurmak yok saç çekmek yok kötü söz söylemek yok pinçiklemek (çimdiklemek) yok) hâlâ aklımda kalmış kabus gibi sonraki sene başka okula aldım orda bir iki kere yeltenmiş hem sınıf hem de öğretmen taviz vermeyince çocuk sihirli değnek değmiş gibi düzeldi. İlkokulda aksine şiddet görse de göstermeyen bir çocuk oldu. Bu da kötü tabi ama yıllarca kimseye vurmayacaksın demişken sen de ona vur demedim hiçbir zaman.
Bir kere artık canıma tak ettiğinde veli toplantısında “yıllardır kadına şiddet çalışan biriyim bu davranışların kökeni çocukluktan başlıyor benim de oğlum var ve bir kıza elini sürse benden çekeceği var. Erkek çocuklarınızın kızıma zarar verdiğini bir kere daha duyarsam artık olacaklardan ben sorumlu değilim olay çıkarırım haberiniz olsun” dedim ve sonra gerçekten kızımın şikayetleri azaldı.
Çocuklar gerçekten suçlu değil. Her sorun yetişkin sorumsuzluğuna dayanıyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…