Bir ilişkiyi düzeltmek için de 6 ay ayrı evde yaşanmaz. Çift terapisi alınır, iki taraf problemleriyle yüzleşir, düzeliyor mu düzelmiyor mu bakılır ki çevremde çok ciddi problemlerle ayrılık eşiğine gelmiş çiftlerin terapiyle gerçekten iyi yol kat ettiklerine ve evliliklerini düzelttiklerine şahit oldum.
Yaşça benden çok büyüksünüz, eminim çok daha tecrübe sahibisiniz ama naçizane görüşüm "Benim gönlüm sana düşmüyor zaman ne gösterecek" demek, "Sana duygusal olarak bir şey hissedemiyorum zamanla özler miyim ya da çoğalır mı" demek gibi bir şey.
Öfke problemleri olduğunu söylemişsiniz, bunu fark edip destek almaması, bunu düzeltmemesi ayrı bir problem. Çocukların onunla vakit geçirmek istemediğini söylemişsiniz. Bu bana gerçekten ciddi sorunların olduğu hissini veriyor.
İnsanlar bazen maalesef birbirleriyle olan ilişkilerini yürütemiyor ancak çocuklarına iyi birer anne, baba olabiliyor. Sizin söylediklerinize baktığımda iyi bir baba olma kısmında da sorunlar gözüküyor.
Bazı ilişkileri gerçekten zorlamamak gerekebiliyor. Keşke boşansalar diye yüzlerine bakan çocuklar da gördüm, iyi ki boşanmışlar diyenleri de. Benim kendi annem ve babam da ayrı. Tabii ki zor bir süreç ancak birlikte olduklarında daha da zor olacaksa bu çocuklara daha fazla eziyet.
Sizin ve çocuklarınız için en iyisini seçmeniz dileğiyle.
Ekleme: Çocuklarla ilgili kısmı düzeltmek isterim geçmiş sayfalarda kötü bir davranışı olmadığını, size yapılan haksızlığa karşı tutumları olduğunu söylemişsiniz görmemiştim kusura bakmayın. Çocukların bu olaylara dahil olması çok iyi olmamış aslında. Anne ile baba arasındaki özel problemlerin çocuklara yansıtılmaması taraftarıyım. Bu süreci en iyi şekilde atlatmanızı dilerim.