Sevgilimden önceki ilişkimde cinsel bir travma yaşadım. Daha önce biriyle birlikte olduğum için Aşağılandım. Narsist birinin acımasızca eleştirilerine maruz kaldım. Manipüle edildim gözüm ondan başkasını görmüyordu ve o ilişki devam etti. Bu travma sonrasında insanları çıplak görmeye başladım babamla ile ilgili görüntüler gelmeye başladı aklıma bir kafede oturacağım yeri erkeklerin azlığına çokluğuna göre seçmeye başladım kimseyle gözgöze gelmemek için. Ve OKB oldum. Takıntılar başladı dini, cinsel, temizlik olarak bunları bilmenizi isterim. Ve gelelim konuya;
Arkadaşlar lütfen yargılamadan objektif bir şekilde cevap verin. 5 yıldır Sevgilimi çok seviyorum o da beni çok seviyor ama uyumsuzluklarımız vardı kafa yapılarımız düşünce tarzlarımız aynı pencereden bakabilmek gibi bir şey yoktu. Birbirimizi keşfedemiyorduk. Konuştuğumuz zaman derin sohbetler yapamıyorduk. Onun çok yakın bir arkadaşıyla aynı ortamda bulunduğumuz için tanıştım. Sevgilimin babası kaza geçirince uzun bir süre hastanede refakat etti. Erken kalkıyor erken uyuyordu. Ama her gün akşam 2 saat konuşuyorduk hayal kuralım diyordum ama o konuşkan biri olmadığı için hep düz konuşuyorduk. Sonra arkadaşıyla samimi olmaya başladık ve görüntülü görüşmeler gerçekleştirdik dolu dolu sohbetler etmeye başladık. Düşünce tarzımı gösterebildiğim hayat görüşlerimi paylaşabildiğim biriydi. Kendimi ona ispatlar gibi “bak ben de böyle biriyim bu düşüncelere sahibim doğrularım yanlışlarım bunlar, bilinçliyim” der gibi onu etkilemek istiyordum konuşarak. Ve oldu bakışından etkilendiğini gördüm. Bu sohbetler içimde bir sıkıntı yanlış yapıyorum hissiyle devam etti. En son konuşmaları kestim. Sevgilimi sevdiğim için anlaşılmanın daha önemsiz olduğunu düşündüğüm için ilişkime devam ettim. Ama bu ilişki içinde başka insanlardan etkilendim baya baya en çokta karakterime yakın olan insanlardan olsaydı olurdu diyebildiğim insanlarla istemsiz hayallere kapıldım. Sevgilimle Bir kafede oturduğumuzda yeni tanıştığımız ya da arkadaşımız olan insanların düşünce yapılarına bakmaya başladım hangi konuda hassastır hangi konuda agresiftir diye. O insanın karakterine göre cinsel yönü nasıldır diye düşünmeye başladım. belki de bu durum okbden kaynaklı. Bilmiyorum.
Bazen oturduğumuz insanlarla sohbet içindeyken farklı bir bakış açısına sahip deyip o insana kendi düşüncelerimi göstermeye çalıştım. Ama karşımdaki kişi beni hem güzel bulup hemde bilinçli bulup etkilenebilirdi. Kendime engel olamayıp hep düşünce tarzımı göstermek istedim.
Okulda staj yaptığım yerde birilerinden aşırı derece de etkilendim. Kendimi tutamayıp ilgi çekmeye çalıştım. Ve yer yer bunları sevgilime bahsediyordum ama utanarak çekinerek üstü kapalı bir şekilde. Beni o kadar çok seviyordu ki psikoloğa gitmemi söyledi bunları yaşamamam için. Psikologla görüştüğümde ise bastırılmış duygulardan dolayı böyle bişey yaşadığımı söyledi. Düşününki 4-5 günde bir seans alıyordum. Vicdan azabı insanı yedirmez içermez yatırmaz. Daha sonra seansı bıraktım ve dışa dönük bir insan olduğuma kendi karakterimdeki insanlarla yaşamak istediklerime baktım eğlenceli pozitif özgüvenli insanlarla eğlenmek paylaşmak konuşmak istediğimi gördüm. Sevgilimi sevdiğim için bunları yapmamam gerektiğini düşündüm. İnsanlarla konuşurken kendimi kontrol ettim aklıma gelen düşüncelerin üstüne düşmedim ve bu durumu yaşamamaya başladım. Ta ki sevgilimle seksting yaparken grup konuşmalarına girene kadar. Grup yapıyormuş gibi konuştuk. Tabi ki birbirimizi sevdiğimiz için bu konuşmalar öylesindeydi. Ve ertesi gün üniversiteye derse gittim arkadaşlarımdan etkilenmeye başladım başka gözlerle bakmaya başlamıştım sanki. Ve bu durumu sevgilime anlattım. Başka birinin dikkati çekmeye çalıştığımı söyledim. Bu durumun yaşanmaması için bir daha grup konuşmalarına girmemeye karar verdik. Ama 1 hafta boyunca kendimle muhakeme içine girip öyle anlattım bu olayı sevgilime. Ben neden dikkat çekmeye çalıştım neden etkilendim diye ve emin olun artık ayakta yürüyemiyordum o başka çare olmayacağını düşünüp anlattım. Bir psikolog ile görüşmeyi bende çok isterdim ama düşünün ki en ucuz seanslar 1.000 tl. Bu durumu anlatmaya karar verdikten sonra eski yaşadıklarım da aklıma geldi ve üzerime binbir ağırlık yüklendi. Ben başkalarından neden etkilendim? Ben başkalarının sohbet etmeyi neden istedim? Ben başkalarının dikkatini neden çekmek istedim? Bu ilişkinin uyumsuzluğu da bir sebep ilişkimde yeterince görülmemem bir sebep ama benim heveslerim de bir sebep bunları tatmin etmeye çalışmam da. Ben 26 o 25 yaşında. Evlilik için ufak tefek alışveriş yapmaya başlamıştı ailesi. Anlayacağınız çıkmazdayım devam edersem sürekli birine yanlış bişey dedim mi yanlış bir durumda kaldım mı diye düşünüp düşünüp hata bulacağım. Çünkü yaşananlar zaten doğru değil. Ve vicdan azabından bu ilişkiyi yaşayamayacağım. Ayrılsam birinin hayatını mahvetmiş belki de içimdekiler sadece psikolojimin bozuk olması ilişkideki eksiklikler ve benim ilişki yaşamak istediğim profile uymamasından dolayı olacak sevdiğimiz için belki devam etmem doğru olacak ama ben mahvetmiş olacağım. Siz ne düşünüyorsunuz? elini kolunu yoran düşünüp objektif bir şekilde yorum yapacak herkesten Allah razı olsun şimdiden.
Arkadaşlar lütfen yargılamadan objektif bir şekilde cevap verin. 5 yıldır Sevgilimi çok seviyorum o da beni çok seviyor ama uyumsuzluklarımız vardı kafa yapılarımız düşünce tarzlarımız aynı pencereden bakabilmek gibi bir şey yoktu. Birbirimizi keşfedemiyorduk. Konuştuğumuz zaman derin sohbetler yapamıyorduk. Onun çok yakın bir arkadaşıyla aynı ortamda bulunduğumuz için tanıştım. Sevgilimin babası kaza geçirince uzun bir süre hastanede refakat etti. Erken kalkıyor erken uyuyordu. Ama her gün akşam 2 saat konuşuyorduk hayal kuralım diyordum ama o konuşkan biri olmadığı için hep düz konuşuyorduk. Sonra arkadaşıyla samimi olmaya başladık ve görüntülü görüşmeler gerçekleştirdik dolu dolu sohbetler etmeye başladık. Düşünce tarzımı gösterebildiğim hayat görüşlerimi paylaşabildiğim biriydi. Kendimi ona ispatlar gibi “bak ben de böyle biriyim bu düşüncelere sahibim doğrularım yanlışlarım bunlar, bilinçliyim” der gibi onu etkilemek istiyordum konuşarak. Ve oldu bakışından etkilendiğini gördüm. Bu sohbetler içimde bir sıkıntı yanlış yapıyorum hissiyle devam etti. En son konuşmaları kestim. Sevgilimi sevdiğim için anlaşılmanın daha önemsiz olduğunu düşündüğüm için ilişkime devam ettim. Ama bu ilişki içinde başka insanlardan etkilendim baya baya en çokta karakterime yakın olan insanlardan olsaydı olurdu diyebildiğim insanlarla istemsiz hayallere kapıldım. Sevgilimle Bir kafede oturduğumuzda yeni tanıştığımız ya da arkadaşımız olan insanların düşünce yapılarına bakmaya başladım hangi konuda hassastır hangi konuda agresiftir diye. O insanın karakterine göre cinsel yönü nasıldır diye düşünmeye başladım. belki de bu durum okbden kaynaklı. Bilmiyorum.
Bazen oturduğumuz insanlarla sohbet içindeyken farklı bir bakış açısına sahip deyip o insana kendi düşüncelerimi göstermeye çalıştım. Ama karşımdaki kişi beni hem güzel bulup hemde bilinçli bulup etkilenebilirdi. Kendime engel olamayıp hep düşünce tarzımı göstermek istedim.
Okulda staj yaptığım yerde birilerinden aşırı derece de etkilendim. Kendimi tutamayıp ilgi çekmeye çalıştım. Ve yer yer bunları sevgilime bahsediyordum ama utanarak çekinerek üstü kapalı bir şekilde. Beni o kadar çok seviyordu ki psikoloğa gitmemi söyledi bunları yaşamamam için. Psikologla görüştüğümde ise bastırılmış duygulardan dolayı böyle bişey yaşadığımı söyledi. Düşününki 4-5 günde bir seans alıyordum. Vicdan azabı insanı yedirmez içermez yatırmaz. Daha sonra seansı bıraktım ve dışa dönük bir insan olduğuma kendi karakterimdeki insanlarla yaşamak istediklerime baktım eğlenceli pozitif özgüvenli insanlarla eğlenmek paylaşmak konuşmak istediğimi gördüm. Sevgilimi sevdiğim için bunları yapmamam gerektiğini düşündüm. İnsanlarla konuşurken kendimi kontrol ettim aklıma gelen düşüncelerin üstüne düşmedim ve bu durumu yaşamamaya başladım. Ta ki sevgilimle seksting yaparken grup konuşmalarına girene kadar. Grup yapıyormuş gibi konuştuk. Tabi ki birbirimizi sevdiğimiz için bu konuşmalar öylesindeydi. Ve ertesi gün üniversiteye derse gittim arkadaşlarımdan etkilenmeye başladım başka gözlerle bakmaya başlamıştım sanki. Ve bu durumu sevgilime anlattım. Başka birinin dikkati çekmeye çalıştığımı söyledim. Bu durumun yaşanmaması için bir daha grup konuşmalarına girmemeye karar verdik. Ama 1 hafta boyunca kendimle muhakeme içine girip öyle anlattım bu olayı sevgilime. Ben neden dikkat çekmeye çalıştım neden etkilendim diye ve emin olun artık ayakta yürüyemiyordum o başka çare olmayacağını düşünüp anlattım. Bir psikolog ile görüşmeyi bende çok isterdim ama düşünün ki en ucuz seanslar 1.000 tl. Bu durumu anlatmaya karar verdikten sonra eski yaşadıklarım da aklıma geldi ve üzerime binbir ağırlık yüklendi. Ben başkalarından neden etkilendim? Ben başkalarının sohbet etmeyi neden istedim? Ben başkalarının dikkatini neden çekmek istedim? Bu ilişkinin uyumsuzluğu da bir sebep ilişkimde yeterince görülmemem bir sebep ama benim heveslerim de bir sebep bunları tatmin etmeye çalışmam da. Ben 26 o 25 yaşında. Evlilik için ufak tefek alışveriş yapmaya başlamıştı ailesi. Anlayacağınız çıkmazdayım devam edersem sürekli birine yanlış bişey dedim mi yanlış bir durumda kaldım mı diye düşünüp düşünüp hata bulacağım. Çünkü yaşananlar zaten doğru değil. Ve vicdan azabından bu ilişkiyi yaşayamayacağım. Ayrılsam birinin hayatını mahvetmiş belki de içimdekiler sadece psikolojimin bozuk olması ilişkideki eksiklikler ve benim ilişki yaşamak istediğim profile uymamasından dolayı olacak sevdiğimiz için belki devam etmem doğru olacak ama ben mahvetmiş olacağım. Siz ne düşünüyorsunuz? elini kolunu yoran düşünüp objektif bir şekilde yorum yapacak herkesten Allah razı olsun şimdiden.