- 12 Temmuz 2022
- 69
- 21
- 18
- 29
- Konu Sahibi truvahelen
-
- #21
Evlenmeden önce ailesine bu kadar düşkün değildi
Evlenmeden önce ailesine bu kadar düşkün değildisevgiliyken bilemedin, nişanliyken de mi goremedin?
nişanda olan anlasmazliklarda kimi tutuyordu mesela? o zaman da sizden yana mi olurdu yoksa tatli diliyle "kirmayalim ailemi" falan mi derdi? illa kendini belli etmistir. oyuncu mu bu adam 7 sene kendini saklasin? muhtemelen siz onca senenizi vermisken evlenmeden ayrilmak istemediginiz icin gormemeyi tercih etmissinizdir.
kocaniz ayrilik hakkinda ne düşünüyor?
bence bu adamdan koca olmaz, elleriyle kurdugu aileyi kök ailesinin önüne koymalıydi. ama ben olsam eger es kisisi de beni kaybetmek istemiyorsa en azindan 1 yillik bosanma süremiz dolana kadar aile terapisi almayi düşünürdüm. ama sertifikali - aile bakanligina bagli belediyeye bagli bir yerden degil. gercek psikolog birinden. çünkü KKda cok okudum, isinin ehli olmayan ya da sertifikayla danisman olmus kisiler genelde "olsun erkektir ne var yani , sen de alttan al. yuva bozulmaz" falan diye nene gibi konusup sacma yonlendirmeler yapiyorlarmis. siz iyi birini bulun - belki de sorun nasil birey olacagini bilmemesi, toksik ailesinin manipulasyonlarina kanmayacak kadar güçlü olmamasidir, terapi ona da kendi sınırlarını koruyacak yollari gösterir. yani cozulebilecek bir sey varsa herseyi yıkmadan önce son bir kez denemek daha iyidir
Ne güzel seneye çocuk yapıp Muğla toki den çıkan evimize kavuşacaktık.
Belki de öyledir haklısınız ama ne biliyim sevdiğim için çocuğumuz olsun istemiştim.Bu cümleye "ne güzel" diye başlamak yerine şükür namazı kıl olmadı diye. Şimdi bavulunu alır çıkarsın ama çocuk oldu mu kolay kolay gidemezdin. Çocuk olunca çünkü her şeyleri ayrı batmaya başlıyor
Sen insanlari değiştiremezsin onlar değişmeyi kabul etmedikleri sürece. Şükür ki çocuk yok o da bu süreçlere maruz kalmayacak. Ailesi de bağnaz müdahaleci demek ki boşanma olmasın durun biz biraz geri duralım dememiş. Armut dibine düşer. Yolunuza bakın bosverin.Birbirimizi seviyor sanıyordum. Ama yazın ailesiyle alakalı bir haksızlık yaşamıştım ve orada beni haksız gördü hepsi doğruymuş ben yanlış yapmıştım. Yapılan haksızlık yüzünden panik atak geçirmiştim, abisi bağırmıştı bana 1haftalık memleketine gittiğimiz zaman tabi gıkı çıkmadı. Ve baktım ki evlilik hayatımız hep 3.kişiler yüzünden bulanmış. Ve eşim boşanıcağımızı bildiği halde bir kere dönüpte sen benim ailemsin sen üzüldün demedi. Ailesini benden öne geçirdi. Ve en kötüsü de bunu anlamaması ve umursamaz davranması boşanırken bile . Şimdi ise gün sayıyoruz boşanmaya. Ne güzel seneye çocuk yapıp Muğla toki den çıkan evimize kavuşacaktık. Ama beni üzmeyi tercih etti. Ben ise çok üzgünüm 7 yılım gitti onla daha yeni 30ma gireceğim. O ise 34ne.Keşke yuvamızı bozmasaydı ama ömür geçer mi sizce sürekli ailesinin arka planını da yaşamak,abisinin eşinin bile senden daha kıymetli gören adam, onların daha çok önemli görülmesi? Bitmez bir sorun değil mi?Acımdan bu saatte yazıyorum.
Ailesine söyledim tartışmamızı siz zaten başka dünyaların insansınız dedi. Sen marmaralısın o doğu Anadolulu dedi. Bizim kızlarımız senin gibi değili de ekledi.Sen insanlari değiştiremezsin onlar değişmeyi kabul etmedikleri sürece. Şükür ki çocuk yok o da bu süreçlere maruz kalmayacak. Ailesi de bağnaz müdahaleci demek ki boşanma olmasın durun biz biraz geri duralım dememiş. Armut dibine düşer. Yolunuza bakın bosverin.
Olamam zaten evlenirken düğün de yapmadılar altın da takmadılar.Ailesine söyledim tartışmamızı siz zaten başka dünyaların insansınız dedi. Sen marmaralısın o doğu Anadolulu dedi. Bizim kızlarımız senin gibi değili de ekledi.
Garantisi var sanki kızlarının evliliklerinin. Biliyorum çok zor ağır laflar ama eden bulur üzülme.. yapıcı değil yakıcılar alsın oğullarını otursunlar turşu falan kurarlar belki.Ailesine söyledim tartışmamızı siz zaten başka dünyaların insansınız dedi. Sen marmaralısın o doğu Anadolulu dedi. Bizim kızlarımız senin gibi değili de ekledi.
Eşim soktu araya dıdının dıdısını. Olamam zaten evlenirken düğün de yapmadılar altın da takmadılar.
Garantisi var sanki kızlarının evliliklerinin. Biliyorum çok zor ağır laflar ama eden bulur üzülme.. yapıcı değil yakıcılar alsın oğullarını otursunlar turşu falan kurarlar belki.
Aileci erkekler düzelmiyor, yaşın gençken, çocuğun da yokken boşan ve kurtul derim ...Birbirimizi seviyor sanıyordum. Ama yazın ailesiyle alakalı bir haksızlık yaşamıştım ve orada beni haksız gördü hepsi doğruymuş ben yanlış yapmıştım. Yapılan haksızlık yüzünden panik atak geçirmiştim, abisi bağırmıştı bana 1haftalık memleketine gittiğimiz zaman tabi gıkı çıkmadı. Ve baktım ki evlilik hayatımız hep 3.kişiler yüzünden bulanmış. Ve eşim boşanıcağımızı bildiği halde bir kere dönüpte sen benim ailemsin sen üzüldün demedi. Ailesini benden öne geçirdi. Ve en kötüsü de bunu anlamaması ve umursamaz davranması boşanırken bile . Şimdi ise gün sayıyoruz boşanmaya. Ne güzel seneye çocuk yapıp Muğla toki den çıkan evimize kavuşacaktık. Ama beni üzmeyi tercih etti. Ben ise çok üzgünüm 7 yılım gitti onla daha yeni 30ma gireceğim. O ise 34ne.Keşke yuvamızı bozmasaydı ama ömür geçer mi sizce sürekli ailesinin arka planını da yaşamak,abisinin eşinin bile senden daha kıymetli gören adam, onların daha çok önemli görülmesi? Bitmez bir sorun değil mi?Acımdan bu saatte yazıyorum.
E tabi sen farklısın onlar köle gelin sever , kaç kurtul, kaç kaç kaç...Ailesine söyledim tartışmamızı siz zaten başka dünyaların insansınız dedi. Sen marmaralısın o doğu Anadolulu dedi. Bizim kızlarımız senin gibi değili de ekledi.
Baştan beri belli ki Kabul edilmemiş istenmemissin. Zorlasan ne olacak ki bu saatten sonra ? Abisi bağırırken bir abi kendine gel karşında karım var diyemeyen adam sence seni ömür boyu ne yapar? Çocuğun olmaması öyle bir lütuf ki .. Bosaninca özgür bir kadın olacaksınAilesine söyledim tartışmamızı siz zaten başka dünyaların insansınız dedi. Sen marmaralısın o doğu Anadolulu dedi. Bizim kızlarımız senin gibi değili de ekledi.
Bence insanların gerçek yüzünü böyle olaylar gösteriyor, benimde kaynım bana herkesin içinde hakaret etmişti ve çok çirkin şeyler hakkımda konuşuluyordu. Eğer eşim savunmasaydı belki bende bugün boşanıyor olabilirdim. Siz doğru bir karar verdiniz.Birbirimizi seviyor sanıyordum. Ama yazın ailesiyle alakalı bir haksızlık yaşamıştım ve orada beni haksız gördü hepsi doğruymuş ben yanlış yapmıştım. Yapılan haksızlık yüzünden panik atak geçirmiştim, abisi bağırmıştı bana 1haftalık memleketine gittiğimiz zaman tabi gıkı çıkmadı. Ve baktım ki evlilik hayatımız hep 3.kişiler yüzünden bulanmış. Ve eşim boşanıcağımızı bildiği halde bir kere dönüpte sen benim ailemsin sen üzüldün demedi. Ailesini benden öne geçirdi. Ve en kötüsü de bunu anlamaması ve umursamaz davranması boşanırken bile . Şimdi ise gün sayıyoruz boşanmaya. Ne güzel seneye çocuk yapıp Muğla toki den çıkan evimize kavuşacaktık. Ama beni üzmeyi tercih etti. Ben ise çok üzgünüm 7 yılım gitti onla daha yeni 30ma gireceğim. O ise 34ne.Keşke yuvamızı bozmasaydı ama ömür geçer mi sizce sürekli ailesinin arka planını da yaşamak,abisinin eşinin bile senden daha kıymetli gören adam, onların daha çok önemli görülmesi? Bitmez bir sorun değil mi?Acımdan bu saatte yazıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?