Arkadaşlar hepinize merhabalar, şimdiden bayramınızı kutluyorum
Kısa bir süre önce keşfettim sizleri ve çok memnun oldum.
Ben hayatı geç yakalayanlardanım, eşimi 43 yaşımda tanıdım, aşık oldum ve 44 yaşında evlendim. İkimizde aynı yaştayız. Tabiki hemen çocuk sahibi olmak için çalışmalara başladık. Şu an 46 yaşındayım, 2 yıldır
tüp bebek tedavisi için uğraşıyoruz. Yazdıklarınızın, yaşadıklarınızın bazılarını bende yaşadım, okudukça kendimi gördüm sizlerde.
Nacizane bende bir kaç tecrübemi paylaşmak istiyorum sizlerle.
Tedaviye ilk başladığım merkezde gittiğim doktor çok ünlü bir prof.dü. Senin yaşında çocuk sahibi olmanı tavsiye etmem ama istiyorsan yaparız gibi hoş olmayan sözler etmişti bana. Sonra yaş nedeniyle pgt yaptırmam konusunda ısrarcı olmuş ve bende çok ikna olmuştum, çünkü hiç bilgim yoktu, araştırmadan balıklama dalmıştım olaya. Hatrısayılır yumurta sayımda vardı o zamanlar, hamile olursam travma yaşamak istemiyordum, ki hala korkuyorum ne yalan söyleyeyim. Bir yıla yakın bi süre sürekli en az 3er yumurta toplandı, hepsi döllendi gelişti ve pgt yapıldı hepsine, sonuç hep olumsuz geldi, bunalıma girmiştim, kendimi çok suçluyordum. Ne yapabilirim, nasıl bi yol izlemeliyim hiç yol gösteren olmuyordu. Maddi olarakda çok sarsmaya başlamıştı bizi, sonuçta merkez değiştirmeye karar verdik.
Şimdiki doktorumla ilk görüşmemizde yaşadıklarımızı anlattım, ne hissettiğimi ne düşündüğümü ağlaya ağlaya anlattım kendisine. Doktorum beni dinledi ve tüm endişelerimle ilgili tek tek açıklama yaptı. Tek dezavantajımın yaşım olduğunu söyledi. Önceki merkezde benden ısrarla söylememe rağmen HSG bile istenmediğini söylediğimde çok kızmıştı. İlk iş benden HSG ve geniş bir kan tahlili, eşimden gerekli tüm testleri ve ikimizden genetik test istedi.
Embriyolar için pgt istemeyeceğini, en iyi laboratuvarın anne rahmi olduğunu, kötü denilen embriyoları bile tamir edebileceğini söylediğinde şaşırmıştım. Neden böyle düşündüğünü detaylı bir şekilde anlattı. 100 tanede göndersen seninin belki 1 tane uygun embriyon gelir onunda tutup tutmayacağı garanti değil, ben gereksiz görüyorum pgtyi demişti. Zaten sorunlu olan embriyolar tutunmaz için rahat olsun, etrafına bir bak senin yaşında doğurupda down sendromlu çocuğu olan kaç kişi var, genç yaşlarda doğuranlarda daha çok görürsün, çünkü ileri yaştakiler daha bilinçli ve kontrol altında tutarlar kendilerini ve artık ileri gebelik haftasına ulaşmadan yapılan testlerle sorunlar erkenden tespit ediliyor demişti.
Tedaviye başladıktan sonra bende multivitamin ve sağlıklı beslenme yoluna girdim. Eşime keçiboynuzu kürü ve çinko ile takviye yaptım.
Ne eşimde nede bende herhangi bi problem yok, yani çocuk olmaması için yaşımızdan başka sorunumuz yok. Doktorum hala keşke 40 yaşında gelseydin bana der.
Şimdi 3. Tüp bebek transferini yaptırdım, 7.günüm,sabırla 12 gün olmasını bekliyorum. Dualarınız eksik etmeyin, Rabbim hepimizin gönlündekini hakkında hayırlı, hakkında hayırlı olanıda gönlüne razı eylesin.
Yaşadıklarımı geniş hatlarıyla kabaca anlatmaya çalıştım, hepimizde biliyoruzki yaşadıklarımız anlatmakla bitmez.
) dozu. Ben vitamin kullanımına paket bitince ara vermek (tedavi harici kullanımda) ve vücudu çok hazıra alıştırmamak, ara verip bir sarsmak gerektiğini düşünürüm hep. Omega 3 kullanımında ara vermeli mi sizce yoksa hep devam mı?
Darısı sizlerin başına arkadaşlar 
bu pihtilasma, rahim ici durumlari ya da genetik ile ilgili konulari hep bu forum sayesinde yeni ogreniyorum. Bilgi veren herkese tesekkur ediyorum. Kimseyle konusamadigim konular bunlar. Gercekten ancak yasayan anlar. Kendi arkadaslarim da durumumu biliyorlar ama bir yere kadar beni anlayabiliyorlar o yuzden iyi ki sizlerle bunu konusabiliyorum
tedavilerde kac tane cikiyordu? Hic yilmayim pes etmeyin sagliiginiz ve imkanlariniz yettogi surece umudunuzu kaybetmeyin nolur 
