40 hafta 5 günlük bebeğimi kaybettim

vet123

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
7 Ocak 2009
63
0
96
Ankara
Arkadaşlar merhaba
Buraya yazacağımı söyleseler inanmazdım.Gebeliğim boyunca Kadınlar Kulübünün gebelikle ilgili bölümlerini okurdum ama bu bölüme yazmakmış kaderim:(21 Aralıkta hafif ağrılarım vardı ilk gebeliğimdi ve doğum sancısının nasıl birşey olduğunu da bilmiyordum eşim hadi hastaneye dedi ben gaz sancısı heralde bu falan dedim ama o zorla götürdü beni.Zekai Tahirdeki bi hocaya gebeliğmin başından beri düzenli kontrollerime özel muayenehaneye gitmiştim.Neyse o gün nst de sancım çıktı ve beni doktorum hemen yatış yaptırdı.Sancı odasında nst ye bağlandım bi süre geçti ve bebeğin kalp atımları düştü beni apar topar sezeryana götürdüler.Bebeğim doğdu ama kakasını yutmuş dediler yoğun bakıma aldılar ve 6 gün yaşatabildiler oğlumu ilk göz ağrımı.Geçmiyor bu acı nasıl bişeydir allahım bu diyorum ben daha önce böyle bir yürek acısı yaşamadım.Bilmiyorum bir daha nasıl yaşanır nasıl...Yani bir bebek bu acıyı azaltır diyorlar ama ona da cesaretim de yok.Zaten 31 yaşındayım bu güne kadar yok okul yok evlilik yok işe giriyim yok herşey tamam olsun maddi manevi diye bu zamanlara kadar bekledik ama planladığın gibi gitmiyormuş hayat:(
 
Çok üzüldüm, başınız sağolsun.. Sizin sağlıklı olmanız daha önemli, çok üzücü bir olay çok haklısınız..Gene bebeğiniz olur düşünmeyin öyle, yaşınız daha genç, sağlıkla mutlulukla doğar ve yaşar inşallah.. Allah sabırlar versin...
:(
 
Arkadaşlar merhaba
Buraya yazacağımı söyleseler inanmazdım.Gebeliğim boyunca Kadınlar Kulübünün gebelikle ilgili bölümlerini okurdum ama bu bölüme yazmakmış kaderim:(21 Aralıkta hafif ağrılarım vardı ilk gebeliğimdi ve doğum sancısının nasıl birşey olduğunu da bilmiyordum eşim hadi hastaneye dedi ben gaz sancısı heralde bu falan dedim ama o zorla götürdü beni.Zekai Tahirdeki bi hocaya gebeliğmin başından beri düzenli kontrollerime özel muayenehaneye gitmiştim.Neyse o gün nst de sancım çıktı ve beni doktorum hemen yatış yaptırdı.Sancı odasında nst ye bağlandım bi süre geçti ve bebeğin kalp atımları düştü beni apar topar sezeryana götürdüler.Bebeğim doğdu ama kakasını yutmuş dediler yoğun bakıma aldılar ve 6 gün yaşatabildiler oğlumu ilk göz ağrımı.Geçmiyor bu acı nasıl bişeydir allahım bu diyorum ben daha önce böyle bir yürek acısı yaşamadım.Bilmiyorum bir daha nasıl yaşanır nasıl...Yani bir bebek bu acıyı azaltır diyorlar ama ona da cesaretim de yok.Zaten 31 yaşındayım bu güne kadar yok okul yok evlilik yok işe giriyim yok herşey tamam olsun maddi manevi diye bu zamanlara kadar bekledik ama planladığın gibi gitmiyormuş hayat:(

Allah sabır versin canım çok zor dediğin gibi hayat planladığımız gibi gitmiyor yoruyor üzüyor ama devam ediyor bir şekilde hayata tutunuyoruz işte acın daha çok taze benzeri bir durum yaşadığım için biliyorum korkman çok normal klasik bir söz olacak ama yinede söyleyeyim zaman herşeyin ilacıdır derler zamanı gelince de nurtopu gibi bir evladın olur inşallah ilk göz ağrının yeri ayrıdır tabiiki ama sana çok büyük teselli olacaktır Rabbim daha büyük acılardan korusun
 
allah sabır versin o kadar karnında neden tutmuşlar alsalardı keşke sezeryanla ama kader bu yaşaman gerekiyormuş allah yazmış bir kere.. yüce rabbim inşallah tez zamanda sana bir evlat versin sağlıkla kucağına al unutturmaz ama acını hafifletir diye düşünüyorum.
 
Arkadaşlar merhaba
Buraya yazacağımı söyleseler inanmazdım.Gebeliğim boyunca Kadınlar Kulübünün gebelikle ilgili bölümlerini okurdum ama bu bölüme yazmakmış kaderim:(21 Aralıkta hafif ağrılarım vardı ilk gebeliğimdi ve doğum sancısının nasıl birşey olduğunu da bilmiyordum eşim hadi hastaneye dedi ben gaz sancısı heralde bu falan dedim ama o zorla götürdü beni.Zekai Tahirdeki bi hocaya gebeliğmin başından beri düzenli kontrollerime özel muayenehaneye gitmiştim.Neyse o gün nst de sancım çıktı ve beni doktorum hemen yatış yaptırdı.Sancı odasında nst ye bağlandım bi süre geçti ve bebeğin kalp atımları düştü beni apar topar sezeryana götürdüler.Bebeğim doğdu ama kakasını yutmuş dediler yoğun bakıma aldılar ve 6 gün yaşatabildiler oğlumu ilk göz ağrımı.Geçmiyor bu acı nasıl bişeydir allahım bu diyorum ben daha önce böyle bir yürek acısı yaşamadım.Bilmiyorum bir daha nasıl yaşanır nasıl...Yani bir bebek bu acıyı azaltır diyorlar ama ona da cesaretim de yok.Zaten 31 yaşındayım bu güne kadar yok okul yok evlilik yok işe giriyim yok herşey tamam olsun maddi manevi diye bu zamanlara kadar bekledik ama planladığın gibi gitmiyormuş hayat:(

canım çok geçmiş olsun allahım sabır versin bende 2009 da aynı acıyı yaşadım oğlum doguma yakın karnımda öldü:43: şuan daha iyiyim tek ilacı zaman ben 2 yıl cesaret edemedim yeni bebege oda karnımda ölür die ama şimdi 3 aylık kızım var
senin durumunu yaşayan anlar metanetli olman lazım allahım bizide böyle imtihan etti verende o alanda işallah tez zamanda bi bebegin olurda acın bi nebze hahifler
 
Arkadaşlar merhaba
Buraya yazacağımı söyleseler inanmazdım.Gebeliğim boyunca Kadınlar Kulübünün gebelikle ilgili bölümlerini okurdum ama bu bölüme yazmakmış kaderim:(21 Aralıkta hafif ağrılarım vardı ilk gebeliğimdi ve doğum sancısının nasıl birşey olduğunu da bilmiyordum eşim hadi hastaneye dedi ben gaz sancısı heralde bu falan dedim ama o zorla götürdü beni.Zekai Tahirdeki bi hocaya gebeliğmin başından beri düzenli kontrollerime özel muayenehaneye gitmiştim.Neyse o gün nst de sancım çıktı ve beni doktorum hemen yatış yaptırdı.Sancı odasında nst ye bağlandım bi süre geçti ve bebeğin kalp atımları düştü beni apar topar sezeryana götürdüler.Bebeğim doğdu ama kakasını yutmuş dediler yoğun bakıma aldılar ve 6 gün yaşatabildiler oğlumu ilk göz ağrımı.Geçmiyor bu acı nasıl bişeydir allahım bu diyorum ben daha önce böyle bir yürek acısı yaşamadım.Bilmiyorum bir daha nasıl yaşanır nasıl...Yani bir bebek bu acıyı azaltır diyorlar ama ona da cesaretim de yok.Zaten 31 yaşındayım bu güne kadar yok okul yok evlilik yok işe giriyim yok herşey tamam olsun maddi manevi diye bu zamanlara kadar bekledik ama planladığın gibi gitmiyormuş hayat:(

Canımm çokkkkk üzüldüm acını paylaşıyorum bütün yüreğimle inanki bende 1 hafta önce 6 haftalık bebeğimi düşürdüm çok büyük acı 6 haftalık bebeğim beni bu derece sarstıysa seni düşünemeyiyorum ne söylesek ne teselli etsek boş yüreğin yangın yeridir ALLAHIM sabrın en büyüğünü versin sana bitanem tesellin MELEK ANNESİ oldun AHİRETTE size şefaatçi olacak meleğiniz var..YÜCE MEVLAM en yakın zamanda hayırlısıyla ve sağlıkla kucağına almayı o mis gibi cennet kokusunu içine doya doya çekeceğin evlat nasip eder en yakın zamanda inşallahh dilerim RABBİMDEN acısını unutamazsın elbette ama RABBİM sevindirecek yine öpüyorum çok
 
:((((böyle yazıları okudukça daha da üzlüyorum keşke zamanı geri alabilsek karnımızda atışlarını hissettiğimiz ana dönebilsek ama olmuyor elden gelen bişi yok bende kızımı 33 gün önce kaybettim 3 gün yaşadı yoğun bakımda her geçen günü sayıyorum...rabbime sığın bana herkes öyle dedi şimdi bnde aynısını söylüyorum sabır iste rabbim den meleklerimizi o verdi o aldı...allah yardımcın olsun...
 
allah sabır versin o kadar karnında neden tutmuşlar alsalardı keşke sezeryanla ama kader bu yaşaman gerekiyormuş allah yazmış bir kere.. yüce rabbim inşallah tez zamanda sana bir evlat versin sağlıkla kucağına al unutturmaz ama acını hafifletir diye düşünüyorum.

Bu olaydan sonra ben de dedim keşke daha önce alınsaydı sezeyanla diye tabii ama düzenli kontrollerde herşey yolundaydı ve normal doğum düşünüyorduk doktorumla ve normal olarak sancı bekliyorduk.42. haftalara kadar bekleniyor zaten normalse herşey...Zaten artık hiçbişey onu geri getirmeyecek.

Zaten herşey bu kadar yolundayken böyle olması daha da kötü herşey hazırdı bebek şekerlerine kapı süslerine kadar.Ana kucağımızı aldık hastaneye gittik oğlumuzu koyup onla çıkartacaktık hastaneden.Millet tebrik etmek için arıyor bizim elimiz boş.Offff yaşamayan bilemez.Allah kimseye de yaşatmasın
 
başın sagolsun cnmm allahım sabrını versin.. ne umutlarla ne heveslerle hamilelik dönemini geçirdin kimbilir.. ama herşeyde bi hayır vardır benim arkadşaımın 7 aylık bebegi var kakasını yemiş oda anne karnında ve başına stend taktılar sürekli hasta annesi hergün agllıyor.. nebilim herşeyin hayırlısı inşşş saglıklı bi bebişin yine olurrr tez zamanda..
 
Arkadaşlar merhaba
Buraya yazacağımı söyleseler inanmazdım.Gebeliğim boyunca Kadınlar Kulübünün gebelikle ilgili bölümlerini okurdum ama bu bölüme yazmakmış kaderim:(21 Aralıkta hafif ağrılarım vardı ilk gebeliğimdi ve doğum sancısının nasıl birşey olduğunu da bilmiyordum eşim hadi hastaneye dedi ben gaz sancısı heralde bu falan dedim ama o zorla götürdü beni.Zekai Tahirdeki bi hocaya gebeliğmin başından beri düzenli kontrollerime özel muayenehaneye gitmiştim.Neyse o gün nst de sancım çıktı ve beni doktorum hemen yatış yaptırdı.Sancı odasında nst ye bağlandım bi süre geçti ve bebeğin kalp atımları düştü beni apar topar sezeryana götürdüler.Bebeğim doğdu ama kakasını yutmuş dediler yoğun bakıma aldılar ve 6 gün yaşatabildiler oğlumu ilk göz ağrımı.Geçmiyor bu acı nasıl bişeydir allahım bu diyorum ben daha önce böyle bir yürek acısı yaşamadım.Bilmiyorum bir daha nasıl yaşanır nasıl...Yani bir bebek bu acıyı azaltır diyorlar ama ona da cesaretim de yok.Zaten 31 yaşındayım bu güne kadar yok okul yok evlilik yok işe giriyim yok herşey tamam olsun maddi manevi diye bu zamanlara kadar bekledik ama planladığın gibi gitmiyormuş hayat:(

BAŞIN SAĞOLSUN ARKADAŞIM. Unutma o sebep ya da bu sebep değil mevzu olan. Sen bebeğini 40 hafta taşıyacak ve kaybedecektin bu sen doğduğunda belliydi. Allah sana şefaatçi vermek istedi, emanet olarak verdi ve aldı. Unutma biz sadece onları dünyaya getirmek için vesileyiz. Herkes rolünü oynuyor. Acını ne desem hafifletmeyecek biliyorum. Çok taze herşey. Sakın kendini çok beklemiş olmakla ilgili suçlu bulma. Onun kaderi buydu ve senin de. Artık bol bol dua et zaten ediyorsundur. Allah yar ve yardımcın olsun...
 
Arkadaşlar merhaba
Buraya yazacağımı söyleseler inanmazdım.Gebeliğim boyunca Kadınlar Kulübünün gebelikle ilgili bölümlerini okurdum ama bu bölüme yazmakmış kaderim:(21 Aralıkta hafif ağrılarım vardı ilk gebeliğimdi ve doğum sancısının nasıl birşey olduğunu da bilmiyordum eşim hadi hastaneye dedi ben gaz sancısı heralde bu falan dedim ama o zorla götürdü beni.Zekai Tahirdeki bi hocaya gebeliğmin başından beri düzenli kontrollerime özel muayenehaneye gitmiştim.Neyse o gün nst de sancım çıktı ve beni doktorum hemen yatış yaptırdı.Sancı odasında nst ye bağlandım bi süre geçti ve bebeğin kalp atımları düştü beni apar topar sezeryana götürdüler.Bebeğim doğdu ama kakasını yutmuş dediler yoğun bakıma aldılar ve 6 gün yaşatabildiler oğlumu ilk göz ağrımı.Geçmiyor bu acı nasıl bişeydir allahım bu diyorum ben daha önce böyle bir yürek acısı yaşamadım.Bilmiyorum bir daha nasıl yaşanır nasıl...Yani bir bebek bu acıyı azaltır diyorlar ama ona da cesaretim de yok.Zaten 31 yaşındayım bu güne kadar yok okul yok evlilik yok işe giriyim yok herşey tamam olsun maddi manevi diye bu zamanlara kadar bekledik ama planladığın gibi gitmiyormuş hayat:(

canım Allah sabırlar versin.çok geçmiş olsun.inan diyecek pek bişi bulamıyorum.ben 20 haftalıkken kaybettim.sana Allah bana verdiğinin 2 katı sabır verir inşallah.bende 31 yaşındayım.bende okul iş evlilik derken ancak yapabilmiştim.

hastaneye gittiğinde anlaşılamazmıymış canım bu durum.uff ne bilem yaaa.:((((

Allah yardımcın olsun.
 
canım Allah sabırlar versin.çok geçmiş olsun.inan diyecek pek bişi bulamıyorum.ben 20 haftalıkken kaybettim.sana Allah bana verdiğinin 2 katı sabır verir inşallah.bende 31 yaşındayım.bende okul iş evlilik derken ancak yapabilmiştim.

hastaneye gittiğinde anlaşılamazmıymış canım bu durum.uff ne bilem yaaa.:((((

Allah yardımcın olsun.

Maalesef anlaşılmadı:(Bize yenidoğan yoğun bakımdaki doktorlar diğer hastanelerde böyle bi vaka yılda 1 olur ztb de çok fazla doğum olduğu için burda ayda 1 böyle vaka denk gelir dediler,Başka hastanede olsa 6 günde yaşatılamayacaktı yavrum.
 
Maalesef anlaşılmadı:(Bize yenidoğan yoğun bakımdaki doktorlar diğer hastanelerde böyle bi vaka yılda 1 olur ztb de çok fazla doğum olduğu için burda ayda 1 böyle vaka denk gelir dediler,Başka hastanede olsa 6 günde yaşatılamayacaktı yavrum.

canım yaaa.bende 29 ekim 2011 tarihinde bebeğimi kaybettim ama hala cesaret edemiyorum 2.gebeliğe.şimdi seni okuyunca ufff endişelerim daha da arttı.:(((

canım benim sana önerebilecceğim tek şey psikolojik destek alman hemde bir an önce.ben bebeğimi kaybettiğim hafta başladım.çok büyük faydasını gördüm.halada gidiyorum.

bu acı benim tek başıma destek almadan mücadele eddebileceğim bir acı değil.sanki yüreğime ısıtılmış demir basıyorlar.
 
Son gün bizi gece hastaneden çağırdılar bişey konuşucaz diye zaten gece gece çağırdılar anladık nasıl gittik hastaneye bilmiyorum doktor başınız sağolsun dedi otopsi istermisiniz biz donduk kaldık kayınpederim genetik bişey mi onu mu araştırcaksınız diye sordu doktor genetik bi sorun olmadığını bir dahaki bebekte de böyle bişey olmaz bu anlık bişey diyo bebek anne karnında bi şekilde strese girmiştir bi anlık mesela kordon dolanmış geri çözülmüştür,yada ne biliyim kordona ayağıyla basmıştır bi an o arada kakasını yapmıştır diyo.Ne biliyim ya kafayı yiycem bunları düşünmekten her gece doğuma gittiğim günü baştan sona yaşıyorum düşünüyorum düşünüyorum.O hastaneden eli boş çıkışımızı lohusalığımı bile yaşayamayışımı
6 gün boyu bebğim hastaneden çıktığında eve gelince sütüm olsun diye süt sağıp buzluğa koyduk öyle bolduki sütüm yavrumun kısmeti değilmiş sütü kesebilmek için bile ilaç kullandım kısmetsiz bebeğim benim:(((
Kusura bakmayın arkadaşlar bölük pörçük bişeyler yazıyorum bilmiyorum niye yazıyorum ama anlatmak biraz iyi gelir belki bu acıya benzer acıları yaşamış arkadaşlarla konuşmak iyi gelir diye düşündüm.
 
canım yaaa.bende 29 ekim 2011 tarihinde bebeğimi kaybettim ama hala cesaret edemiyorum 2.gebeliğe.şimdi seni okuyunca ufff endişelerim daha da arttı.:(((

canım benim sana önerebilecceğim tek şey psikolojik destek alman hemde bir an önce.ben bebeğimi kaybettiğim hafta başladım.çok büyük faydasını gördüm.halada gidiyorum.

bu acı benim tek başıma destek almadan mücadele eddebileceğim bir acı değil.sanki yüreğime ısıtılmış demir basıyorlar.

Aslında haklısın ben de düşünüyorum psikoloğa gitmeyi bazen ama samimiyetsiz bi şekilde dinleyip basacak ilacı uyuşturacak beni diyorum sonra da ne biliyim faydalı olur mu bilemiyorum
 
Aslında haklısın ben de düşünüyorum psikoloğa gitmeyi bazen ama samimiyetsiz bi şekilde dinleyip basacak ilacı uyuşturacak beni diyorum sonra da ne biliyim faydalı olur mu bilemiyorum

canım terapi almandan bahsetniştim psikolojik destek derken.ben ilaç kullanmıyorum.her hafta düzenli gidiyorum.ilaç kullanmayı istemediğimide dile getirdim.zaten ilacı uygun görürse o zaman psikiyatriye gönderir.ben özel gidiyorm.muayene ücreti 60 tl.ama değer.inan değer.

ben acı çekerken çevremdeki insanlar buna annem de dahil ( eşim dışında ) herkes acıma hoyratça laflar ediyorlardı.ağlamaktan gecem gündüzüm yoktu.dedim ya eşim dışında kimse desteğim değildi.
sürekli ağlıyordum.eşimde bana destek oldu ama onunda desteği bir yere kadar oluyor.çünkü oda evladını kaybetmiş bir baba.şimdilerde o görmeden ağlıyorum.

kendine evliliğine ve sevdiğin diğer insanlara zarar vermemek adına.en önemlisi bir sonraki bebeğine destek olabilmek için bence destek almanda fayda var.
 
Son düzenleme:
Son gün bizi gece hastaneden çağırdılar bişey konuşucaz diye zaten gece gece çağırdılar anladık nasıl gittik hastaneye bilmiyorum doktor başınız sağolsun dedi otopsi istermisiniz biz donduk kaldık kayınpederim genetik bişey mi onu mu araştırcaksınız diye sordu doktor genetik bi sorun olmadığını bir dahaki bebekte de böyle bişey olmaz bu anlık bişey diyo bebek anne karnında bi şekilde strese girmiştir bi anlık mesela kordon dolanmış geri çözülmüştür,yada ne biliyim kordona ayağıyla basmıştır bi an o arada kakasını yapmıştır diyo.Ne biliyim ya kafayı yiycem bunları düşünmekten her gece doğuma gittiğim günü baştan sona yaşıyorum düşünüyorum düşünüyorum.O hastaneden eli boş çıkışımızı lohusalığımı bile yaşayamayışımı
6 gün boyu bebğim hastaneden çıktığında eve gelince sütüm olsun diye süt sağıp buzluğa koyduk öyle bolduki sütüm yavrumun kısmeti değilmiş sütü kesebilmek için bile ilaç kullandım kısmetsiz bebeğim benim:(((
Kusura bakmayın arkadaşlar bölük pörçük bişeyler yazıyorum bilmiyorum niye yazıyorum ama anlatmak biraz iyi gelir belki bu acıya benzer acıları yaşamış arkadaşlarla konuşmak iyi gelir diye düşündüm.

canım benimde sütüm gelmişti biliyorum o duyguyu.ama biz sağmadık tabi.ama sen yaz burada bizim gibi çok arkadaş var.içini döktükçe sana destek olacak çok arkadaşımız var.seninle aynı acıyı paylaşan.ve en önemlisi samimi buradaki duygular.
 
Cok uzuldum canim yaa.Tez zamanda yeniden anne olursun insallah.Rabbimin takdiri.Sabr-i cemil dilerim..
 
Son düzenleme:
canım terapi almandan bahsetniştim psikolojik destek derken.ben ilaç kullanmıyorum.her hafta düzenli gidiyorum.ilaç kullanmayı istemediğimide dile getirdim.zaten ilacı uygun görürse o zaman psikiyatriye gönderir.ben özel gidiyorm.muayene ücreti 60 tl.ama değer.inan değer.

ben acı çekerken çevremdeki insanlar buna annem de dahil ( eşim dışında ) herkes acıma hoyratça laflar ediyorlardı.ağlamaktan gecem gündüzüm yoktu.dedim ya eşim dışında kimse desteğim değildi.
sürekli ağlıyordum.eşimde bana destek oldu ama onunda desteği bir yere kadar oluyor.çünkü oda evladını kaybetmiş bir baba.şimdilerde o görmeden ağlıyorum.

kendine evliliğine ve sevdiğin diğer insanlara zarar vermemek adına.en önemlisi bir sonraki bebeğine destek olabilmek için bence destek almanda fayda var.

Doğru söylüyosun bunu yaşamayan kimse anlamıyor sağolsun annemin yanındayız şu an destek olmaya çalışıyor ama anlayamıyor sanki durumu ne bileyim.Yok kötü bişey dediği yok ama anlayamıyor işte sadece benim durumuma üzülüyor.Ayrıca onun yanında rahatça bağıra bağıra ağlayamıyorum bana o kadar acıyarak bakıyor ki bu seferde ona üzülüyorum ben de onun evladıyım sonuçta.Bu sefer onu üzdüğüm için üzülüyorum.kaç parçaya bölünücem bilmiyorum.
 
Back
X