- 25 Haziran 2010
- 4.895
- 4.441
-
- Konu Sahibi organiksebze
- #21
Merhaba benim de ikizlerim var ve okul öncesi öğretmeniyim çocuk psikolojisinden gelişiminden anlarım hem işim gereği hem çok okurum ama maalesef ki bazı çocukların karakterini ne kadar konuşursak konuşalım ne kadar bilirsek bilelim değiştiremiyoruzMerhaba arkadaşlar.Aralık ayında 4 yaşına giren bir kızım var. Bana çok düşkün.Kreşe başlattım ancak hergün ağlayıp kendini yerlere atmasından ve öğretmeninin bi kaç garip tutumundan dolayı psikoloğumuza da danışarak kreşi bıraktık. Seneye devam etme kararı aldık. Evde ise durum pek iç açıcı değil. Devamlı yapma dediğim şeyleri yapma durumu var. Örneğin odasındaki duvar kağıdını yırtıyor uyarıyorum konuşuyorum söz veriyor özür diliyor.Ama bugun görüyorum ki tekrar başka yerden yırtmış. Bu ve benzeri örnekler gün içinde beni çok yıpratıyor. Bir diğer sorunumuz da insanlardan çok uzak davranması. Küçük bebek sayılacak bi çocuktan bile eğer sert davranışları varsa korkabiliyor. Eğer ortamda bu şekilde bi çocuk varsa Misafirlikte yanıma oturup gidene kadar asla kalkmıyor. Parkta bi çocuk oynama teklifinde bulunduysa genelde bana doğru kaçıp asla konuşmuyor onlar parktan gidene kadar da gidip oynamıyor. Ben teşvik edip yanına götürsemde fayda etmiyor. Tuvalet eğitimimizde çok zor geçti kaka tutma problemimiz vardı. Psikoloğa bunun içinde gittik ancak normal bi süreç dedi. Kısacası çoğu sahfamız zor ve aşılması güç geçiyor. Asosyal bi çocuk olmasını istemiyorum. Kendini ifade edebilen bi birey olması için devamlı karşıma alıp konuşuyorum ama başka ne yapabilirim bilmiyorum.Bu konuda çaresiz hissediyorum kendimi.
Öncelikle kendinizi çocuktan ayırın. 'kaka tutma problemimiz' nedir sizde mi tutuyorsunuz? İkinci olarakta farklı bir uzmana gidin derim otizmin bir çok çeşidi var. İllaki otizm demiyorum onu da açıklayayım yetiştirme tarzınızdan kaynaklı gibi geldi bana ama yinede farklı uzman görsün benceMerhaba arkadaşlar.Aralık ayında 4 yaşına giren bir kızım var. Bana çok düşkün.Kreşe başlattım ancak hergün ağlayıp kendini yerlere atmasından ve öğretmeninin bi kaç garip tutumundan dolayı psikoloğumuza da danışarak kreşi bıraktık. Seneye devam etme kararı aldık. Evde ise durum pek iç açıcı değil. Devamlı yapma dediğim şeyleri yapma durumu var. Örneğin odasındaki duvar kağıdını yırtıyor uyarıyorum konuşuyorum söz veriyor özür diliyor.Ama bugun görüyorum ki tekrar başka yerden yırtmış. Bu ve benzeri örnekler gün içinde beni çok yıpratıyor. Bir diğer sorunumuz da insanlardan çok uzak davranması. Küçük bebek sayılacak bi çocuktan bile eğer sert davranışları varsa korkabiliyor. Eğer ortamda bu şekilde bi çocuk varsa Misafirlikte yanıma oturup gidene kadar asla kalkmıyor. Parkta bi çocuk oynama teklifinde bulunduysa genelde bana doğru kaçıp asla konuşmuyor onlar parktan gidene kadar da gidip oynamıyor. Ben teşvik edip yanına götürsemde fayda etmiyor. Tuvalet eğitimimizde çok zor geçti kaka tutma problemimiz vardı. Psikoloğa bunun içinde gittik ancak normal bi süreç dedi. Kısacası çoğu sahfamız zor ve aşılması güç geçiyor. Asosyal bi çocuk olmasını istemiyorum. Kendini ifade edebilen bi birey olması için devamlı karşıma alıp konuşuyorum ama başka ne yapabilirim bilmiyorum.Bu konuda çaresiz hissediyorum kendimi.
Sürekli konuşarak bir yere varamazsınız.Merhaba arkadaşlar.Aralık ayında 4 yaşına giren bir kızım var. Bana çok düşkün.Kreşe başlattım ancak hergün ağlayıp kendini yerlere atmasından ve öğretmeninin bi kaç garip tutumundan dolayı psikoloğumuza da danışarak kreşi bıraktık. Seneye devam etme kararı aldık. Evde ise durum pek iç açıcı değil. Devamlı yapma dediğim şeyleri yapma durumu var. Örneğin odasındaki duvar kağıdını yırtıyor uyarıyorum konuşuyorum söz veriyor özür diliyor.Ama bugun görüyorum ki tekrar başka yerden yırtmış. Bu ve benzeri örnekler gün içinde beni çok yıpratıyor. Bir diğer sorunumuz da insanlardan çok uzak davranması. Küçük bebek sayılacak bi çocuktan bile eğer sert davranışları varsa korkabiliyor. Eğer ortamda bu şekilde bi çocuk varsa Misafirlikte yanıma oturup gidene kadar asla kalkmıyor. Parkta bi çocuk oynama teklifinde bulunduysa genelde bana doğru kaçıp asla konuşmuyor onlar parktan gidene kadar da gidip oynamıyor. Ben teşvik edip yanına götürsemde fayda etmiyor. Tuvalet eğitimimizde çok zor geçti kaka tutma problemimiz vardı. Psikoloğa bunun içinde gittik ancak normal bi süreç dedi. Kısacası çoğu sahfamız zor ve aşılması güç geçiyor. Asosyal bi çocuk olmasını istemiyorum. Kendini ifade edebilen bi birey olması için devamlı karşıma alıp konuşuyorum ama başka ne yapabilirim bilmiyorum.Bu konuda çaresiz hissediyorum kendimi.
Ağladığı için istediği yapılmaz evet ama uzun süre okula uyum problemi yaşayan 4 yaşındaki çocuk bu sorunları atlattıktan sonra dönebileceği için okuldan alınır.Allah askina hangi psikolog o agladiysa gondermeyin diyen? Bak ben acik öğretim cocuk gelisimi ogrencisiyim. Okuluda hobi olarak okuyorum oyle afaki bilgim yok yani ama ben bile biliyorum agladigi icin bir cocugun istediğinin yapilip odullendirilmemesi gerektigini...
Oyun terapisine götürebilirsiniz. Bir arkadaşımın kızı da sizin kızınız gibi davranışlarda bulunuyor. Arkadaşıma söyleyemiyorum tabiMerhaba arkadaşlar.Aralık ayında 4 yaşına giren bir kızım var. Bana çok düşkün.Kreşe başlattım ancak hergün ağlayıp kendini yerlere atmasından ve öğretmeninin bi kaç garip tutumundan dolayı psikoloğumuza da danışarak kreşi bıraktık. Seneye devam etme kararı aldık. Evde ise durum pek iç açıcı değil. Devamlı yapma dediğim şeyleri yapma durumu var. Örneğin odasındaki duvar kağıdını yırtıyor uyarıyorum konuşuyorum söz veriyor özür diliyor.Ama bugun görüyorum ki tekrar başka yerden yırtmış. Bu ve benzeri örnekler gün içinde beni çok yıpratıyor. Bir diğer sorunumuz da insanlardan çok uzak davranması. Küçük bebek sayılacak bi çocuktan bile eğer sert davranışları varsa korkabiliyor. Eğer ortamda bu şekilde bi çocuk varsa Misafirlikte yanıma oturup gidene kadar asla kalkmıyor. Parkta bi çocuk oynama teklifinde bulunduysa genelde bana doğru kaçıp asla konuşmuyor onlar parktan gidene kadar da gidip oynamıyor. Ben teşvik edip yanına götürsemde fayda etmiyor. Tuvalet eğitimimizde çok zor geçti kaka tutma problemimiz vardı. Psikoloğa bunun içinde gittik ancak normal bi süreç dedi. Kısacası çoğu sahfamız zor ve aşılması güç geçiyor. Asosyal bi çocuk olmasını istemiyorum. Kendini ifade edebilen bi birey olması için devamlı karşıma alıp konuşuyorum ama başka ne yapabilirim bilmiyorum.Bu konuda çaresiz hissediyorum kendimi.
Mesela okula gitmemek istememe sorununu nasil atlatacak cocuk okula gonderilmeyerek? Telkin edilebilecek mi?Ağladığı için istediği yapılmaz evet ama uzun süre okula uyum problemi yaşayan 4 yaşındaki çocuk bu sorunları atlattıktan sonra dönebileceği için okuldan alınır.
4 yaşında kreşe gidebilir bence. Mahalle arasi uyduruk bir kreşe ucuz diye vermeyin, kaliteli öğretmenine değer veren bir kuruma gönderin, cocugunuzdaki değişime şaşıracaksınız. Benim oglum da bir ay şartları zorladı gitmemek için. Fakat anne baba çalıştığı için evde kimse kalmadığını, onun da yalnız kalamayacagini defalarca anlattık. Artık arada mizmizlasa da pek sorun çıkarmıyor. Cok güzel artilarini görüyorum kresin.Merhaba arkadaşlar.Aralık ayında 4 yaşına giren bir kızım var. Bana çok düşkün.Kreşe başlattım ancak hergün ağlayıp kendini yerlere atmasından ve öğretmeninin bi kaç garip tutumundan dolayı psikoloğumuza da danışarak kreşi bıraktık. Seneye devam etme kararı aldık. Evde ise durum pek iç açıcı değil. Devamlı yapma dediğim şeyleri yapma durumu var. Örneğin odasındaki duvar kağıdını yırtıyor uyarıyorum konuşuyorum söz veriyor özür diliyor.Ama bugun görüyorum ki tekrar başka yerden yırtmış. Bu ve benzeri örnekler gün içinde beni çok yıpratıyor. Bir diğer sorunumuz da insanlardan çok uzak davranması. Küçük bebek sayılacak bi çocuktan bile eğer sert davranışları varsa korkabiliyor. Eğer ortamda bu şekilde bi çocuk varsa Misafirlikte yanıma oturup gidene kadar asla kalkmıyor. Parkta bi çocuk oynama teklifinde bulunduysa genelde bana doğru kaçıp asla konuşmuyor onlar parktan gidene kadar da gidip oynamıyor. Ben teşvik edip yanına götürsemde fayda etmiyor. Tuvalet eğitimimizde çok zor geçti kaka tutma problemimiz vardı. Psikoloğa bunun içinde gittik ancak normal bi süreç dedi. Kısacası çoğu sahfamız zor ve aşılması güç geçiyor. Asosyal bi çocuk olmasını istemiyorum. Kendini ifade edebilen bi birey olması için devamlı karşıma alıp konuşuyorum ama başka ne yapabilirim bilmiyorum.Bu konuda çaresiz hissediyorum kendimi.
Çocuğun okula gitmek istememesinin tek sebebi alışamaması değildir. Anneden ayrılma kaygısı, sosyal ortamların çocukta daha önce yaşattığı bir travma, farklı korkular okula gitmek istememesine sebep olabilir. Aileden ayrılma kaygısı okula uyum sağladıkça geçebilen bir duygudur ama uzun süre bu uyumu sağlayamayan çocuğu ısrarla okula götürmek çocukta okulla ilgili kaygılar yaratır ya da var olan kaygıları artırır ve süreci daha da uzatır. Bu durumlarda eğer çocuk sonraki yıl ilkokula zorunlu olarak başlamayacaksa okuldan ayrılıp profesyonel destek alabilir. Okul öncesi eğitim evet çok çok önemli, her çocuk en az 2 yıl bir anaokula gitmeli ama çocuğun bu eğitimden fayda sağlaması için okula isteyerek ve içi rahat şekilde gelmesi lazım. (Hem çocuk gelişimci hem okul öncesi öğretmeni olarak küçük bir mesleki bilgi vermiş bulundum, online eğitimMesela okula gitmemek istememe sorununu nasil atlatacak cocuk okula gonderilmeyerek? Telkin edilebilecek mi?
Evet yazdiklarinizdan bu sekil bir mesleğiniz olduğunu tahmin ettim. Kisaca diyorsunuz ki cocuk okula uyumsuzsa aile ugrassin okulu uğraştırmayın. Cunku yazinizda en ufak cozum yok.Çocuğun okula gitmek istememesinin tek sebebi alışamaması değildir. Anneden ayrılma kaygısı, sosyal ortamların çocukta daha önce yaşattığı bir travma, farklı korkular okula gitmek istememesine sebep olabilir. Aileden ayrılma kaygısı okula uyum sağladıkça geçebilen bir duygudur ama uzun süre bu uyumu sağlayamayan çocuğu ısrarla okula götürmek çocukta okulla ilgili kaygılar yaratır ya da var olan kaygıları artırır ve süreci daha da uzatır. Bu durumlarda eğer çocuk sonraki yıl ilkokula zorunlu olarak başlamayacaksa okuldan ayrılıp profesyonel destek alabilir. Okul öncesi eğitim evet çok çok önemli, her çocuk en az 2 yıl bir anaokula gitmeli ama çocuğun bu eğitimden fayda sağlaması için okula isteyerek ve içi rahat şekilde gelmesi lazım. (Hem çocuk gelişimci hem okul öncesi öğretmeni olarak küçük bir mesleki bilgi vermiş bulundum, online eğitim)