maalesef her şey kızınız okula giderken ağladığında onu dinleyip okuldan almanızla başlamış. çocuk size isyanla, ağlayarak istediğini yaptırabildiğini fark etmiş. çocuk bu ağlayacak okula giderken tabii ki. güç dengesi bozulmuş gibi geldi bana. sosyalleşmesi ve hareketlerinin sonuçları olduğunu, her istediğinin kabul edilmeyeceğini görmesi gerek. Evet acımasızca ama doğrusu bu.
Ben de aynı yorumu şu hanimefendiye yazmak istemistim
Çocuğun kreşi için bile "kreşe başlayacaktık" diyorsunuz. Bu çocuktan da sizden bağımsız bir çocuk olmasını bekliyorsunuz. acaba bu davranisin sebebinin sizin hala onu kendi parçaniz sayıp ona göre davranmanız olabileceğini hiç düşündünüz mu?
Çocuğun okula gitmek istememesinin tek sebebi alışamaması değildir. Anneden ayrılma kaygısı, sosyal ortamların çocukta daha önce yaşattığı bir travma, farklı korkular okula gitmek istememesine sebep olabilir. Aileden ayrılma kaygısı okula uyum sağladıkça geçebilen bir duygudur ama uzun süre bu uyumu sağlayamayan çocuğu ısrarla okula götürmek çocukta okulla ilgili kaygılar yaratır ya da var olan kaygıları artırır ve süreci daha da uzatır. Bu durumlarda eğer çocuk sonraki yıl ilkokula zorunlu olarak başlamayacaksa okuldan ayrılıp profesyonel destek alabilir. Okul öncesi eğitim evet çok çok önemli, her çocuk en az 2 yıl bir anaokula gitmeli ama çocuğun bu eğitimden fayda sağlaması için okula isteyerek ve içi rahat şekilde gelmesi lazım. (Hem çocuk gelişimci hem okul öncesi öğretmeni olarak küçük bir mesleki bilgi vermiş bulundum, online eğitim)
peki demem dedim.
Hep aynı psikoloğa mı gidiyorsunuz? Sosyal anksiyetesi olabilir gibi geldi. Ayrıca yapma denilen şeyleri tekrar
Yaa
benim yeğenim de böyleydi kreşi pas geçmek zorunda kaldılar ve direkt anasınıfına başladı. İlk 2-3 hafta gitmiyicem vs diyip ağlıyordu ama abimler sanki sınıfındaki çocuklarla çok ilgileniyorlarmış gibi yaptılar mesela anasınıfından her döndüğünde emreyle ne yaptınız nazlı ne güzel kız dimi seninle konuşmuştur kesin ne konuştunuz şu batuhan da tam sinir bozucu dimi sen onunla nasıl başediyorsun ya vs gibi muhabbetler başlattıkları için (çocuklar da malum o yaşlarda anne babayla konuşmaya düşkün olduklarından) yeğenim utangaçlığını yendi ve sınıfındakilerle bağ kurmaya, aktif olmaya başladı. Sınıftakilerle bir şeyler yapıp koşa koşa evde konuşmaya başladı.
Nasıl psikolog o yaa cidden gönderin çocuğu kreşe hem asosyal diyorsunuz hem kreşten alıyorsunuz.
Yaa yazmayayım yazmayayım dedim de "açık öğretimde" bunu öğretmediler sanırım ya da özetlere çalışırken atladınız.
Hmm. Kinaye alirim bir dal. Yalniz ben mesajimda dedim ki benim pek bi bilgim yok ama hobi olarak okudugum okulda bile bunun dogru olmadığını ogrendim. Yani okunduğum acikogretimi kucumsemeniz bana pek bi anlam ifade etmedi.
Haklı olabilirsiniz, ama genel olarak bensiz adım atmasın bensiz bişey yapmasın demiyorum ki. Arkadaş edinsin diye akranı olan komşularla görüşüyorum gelip yanımda oturuyor, babasıyla teyzesiyle babaannesiyle dedesiyle bensiz çıkıp vakit geçiriyor ama yabancı bi ortamda olunca bana yapışıyor. Belki sorun bendedir dediğiniz gibi.
Ben de bunu anlatmak istiyorum işte. Okul öncesi eğitimden verim sağlayabilmesi için çocuğun o ortama rahatça girmesi lazım. Çocuğu zorla istemediği bir ortama sokmak çocuğa yarar sağlamaz aksine okuldan daha çok uzaklaşmaya çalışır. Bu da muhtemelen üst kademe okullarda da devam eder. Problem neyse kaynağı ve çözümü profesyonel yardımı alınarak çözülmesi, gerekirse sadece bir saat okulda kalıp alışma süreci uzatılmalı vs. Bunu da çocuğun ihtiyacına göre uzmanı belirler zaten. Gittikleri psikolog okula gönderme dediyse yine bir bildiği vardır diye düşünüyorum. Mesela konu sahibi çocuğum 4 yaşında demiş ama benim anladığım çocuk 3 yaşını (36 ayını) doldurmuş henüz 4. yaşını bitirmemiş :) o yaştaki çocuklar için hep öneririz, eğer anne çalışmıyorsa birlikte sosyalleşin, çocuk o güveni anneden direkt ayrılarak kazanamaz, anneden ayrılmaya hazır olmalı okul gibi belli kuralları olan ortamlarda yalnız kalmak için.
Çocuk uğraşılacak bir unsur değildir. Siz bir çocuk için "uğraşmak" kelimesini kullanıyorsanız zaten o çocuk ailede problemlidir. Okul da belli kuralları olan, aynı sınıfta 20-25 çocuğun bir şeyler öğrenmek için bulunduğu bir yerdir. Çocuklara bir şeyler verebilmemiz için bir süre sonra uyumun sağlanmış olması gerekir ve evet aylarca uyum sağlayamayan çocuk için öncelikle aile uzman yardımı almalıdır. Uyum problemi dendiğinde aklınıza sadece ağlamak gelmesin. Okula gelmek istemediği için sandalyeleri fırlatan, kaloriferin üstüne çıkıp arkadaşlarının üzerine atlayan çocuklar var. Önce çocuğun problemi çözülmesi, 4 yaşındaki bir çocuk anaokuluna 2 ay sonra da gidebilir ama dediğim gibi önce problem çözülmeli