38 yaş ve Yalnızlık

Hepinize hayırlı akşamlar . Daha önce bir evlilik yaptım. 5 yıl oldu boşanalı. Bir evlilikte olabilecek hemen hemen her zulmü görüp çocuksuz bitirdim. Şükür toparladım yeniden ayağa kalktım. Yeniden severim ve evlenirim diyordum. Karşıma birkaç talip çıksada hiç elektirik alamadıgım tiplerdi. Şuan yalnızlık içime o kadar oturuyor ki. Herşey anlamsız ve boş geliyor. Psikoloğa da gittim. Umudum azalıyor git gide. Benim gibi olanlarınız hayata nasıl tutunuyor.
Ben de boşanalı beş yıl oldu. Son yıllarda hayatıma biri gelir onunla bu yolda yürürüm diye hayal etmiştim fakat olmadı. Artık beklemiyorum olacağı varsa olur olmazsa olmaz modundayım. Fakat ruhsal olarak insanın duygusal bağ kurma ihtiyacı kendini hep hatırlatıyor. Yalnızlığımı kesinlikle seviyorum. Ama bu bir ötekine ihtiyaç duymadığım anlamına gelmiyor. Fakat her şey nasip. Akışa bırakmayı deniyorum ve hayatımla meşgul oluyorum
 
X