- 13 Ekim 2010
- 26
- 0
Canlarım;
canım yanıyor. herşey tüm testler normalken, 37.haftada bebeğimi kaybettiğimi öğrendim. üstelik 5 gün taşımışım meleğimi karnımda cansız...
İşten izne çıkmıştım rutin haftalık kontrollerimi oluyordum, herşey normaldi. her hafta nst için doktorum çağırıyordu bir önceki nst de sorun yoktu herşey normaldi, 1 hafta sonra gittim, kalp atışı alamadılar. sırtı dönük yada uyuyor olabilir gibi geldi hemşireye çünkü derinden bir ses geliyordu meğer benim kalp atışımmış sonradan öğrendik..
kalp atışı iyi alınsın diye çikolata tatlı yedirdiler birazda yürüyüş yapıp yeniden geldim. hemşire sonunda nst kağıdı ile doktorun yanına gitti, ultrasonda bakıldığında doktorum kalp atışı alamadığını söyledi ve beni rapor verebilecek olan kesin açıklama yapabilecek olan ayrı bir ultrason odasına yolladı... orda kesinleşti.. kendi feryadım kulağımda...
Apar topar sezeryana aldılar normal doğum seçeneğini o an istemedim bebeğimi canlı göremeyecektim dayanamazdım istemedim
kan değerlerim bozulmaya başlamış iyiki o gün gitmişim çünkü nst için ne zaman istersem gelebileceğimi söylemişti doktorum...
onca ay taşıyıp hissettiğim bebeğimi nasıl olurda hareketlerinin azaldığını yada hiç hareket etmediğini farkedemedim.. sağa sola baskı yapıp yattığında hareket sandım çünkü az kalmıştı doğuma yeri azaldı sanmıştım..
kendimi çok kötü hissediyorum Rabbim düşmanıma bile göstermesin böyle bi acıyı...
Meleğimi babası kendi elleri ile gömdü...
yüzünü hiç görmedim
minicik halini saramadım
miniğim gitti....
çok üzgünüm
canım yanıyor. herşey tüm testler normalken, 37.haftada bebeğimi kaybettiğimi öğrendim. üstelik 5 gün taşımışım meleğimi karnımda cansız...
İşten izne çıkmıştım rutin haftalık kontrollerimi oluyordum, herşey normaldi. her hafta nst için doktorum çağırıyordu bir önceki nst de sorun yoktu herşey normaldi, 1 hafta sonra gittim, kalp atışı alamadılar. sırtı dönük yada uyuyor olabilir gibi geldi hemşireye çünkü derinden bir ses geliyordu meğer benim kalp atışımmış sonradan öğrendik..
kalp atışı iyi alınsın diye çikolata tatlı yedirdiler birazda yürüyüş yapıp yeniden geldim. hemşire sonunda nst kağıdı ile doktorun yanına gitti, ultrasonda bakıldığında doktorum kalp atışı alamadığını söyledi ve beni rapor verebilecek olan kesin açıklama yapabilecek olan ayrı bir ultrason odasına yolladı... orda kesinleşti.. kendi feryadım kulağımda...
Apar topar sezeryana aldılar normal doğum seçeneğini o an istemedim bebeğimi canlı göremeyecektim dayanamazdım istemedim
kan değerlerim bozulmaya başlamış iyiki o gün gitmişim çünkü nst için ne zaman istersem gelebileceğimi söylemişti doktorum...
onca ay taşıyıp hissettiğim bebeğimi nasıl olurda hareketlerinin azaldığını yada hiç hareket etmediğini farkedemedim.. sağa sola baskı yapıp yattığında hareket sandım çünkü az kalmıştı doğuma yeri azaldı sanmıştım..
kendimi çok kötü hissediyorum Rabbim düşmanıma bile göstermesin böyle bi acıyı...
Meleğimi babası kendi elleri ile gömdü...
yüzünü hiç görmedim
minicik halini saramadım
miniğim gitti....
çok üzgünüm