sahne çok tanıdık geldi. bir ayımız kaldı bizim ama hala koltuktayım ben ve hala bilgisayar kucağımda.
işe gidiyorum, geliyorum bilgisayarı kucağıma alıyorum ve gece olunca yatıyorum. hafta sonları annemlere gidiyorum.
askerliğin tek iyi tarafı beni iyi bi şoför etti bir de gerçekten eşimin hayatımdaki yerini anladım. yanımdayken çok mutluydum ama uzaktayken hayatımda nasıl bir yer ettiğini iyice anlamış oldum.
ben de başlarda o yatakta yatmak istemedim. yastığını gördükçe ağlıyordum ama sonra alıştım. şimdi akşam nasıl oluyor fark etmiyorum bile. bugün boş günümdü. akşama kadar gezdim, yüzmeye gittim, kendime yemek ısmarladım daha yeni geldim.
yemin töreninden sonra hepiniz normal hayatınıza dönersiniz, alışırsınız. bu günler zor her yorumunuzda kendi günlerimiz aklımıza geliyor ama siz de bize bakın, yakında siz de bizim gibi olacaksınız. hep diyorum, yeter ki dönsünler bekleriz. allah dönülmez ayrılıklar vermesin. en uzun ayrılığımız ve tek ayrılığımız olsun. sabredin. sabredelim.
ben evlenince 6 kilo almıştım hepsini geri verdim. çubuk krakere döndüm valla. gelince alırım artık tekrar. yatar kalkar yer içeriz ne yapalım.
aşı oldunuz mu dedim .. "ilk gün olacaktık ama aşı bitmiş yakında oluruz" dedi. öğlen babasını aramış demiş ki "ilkaya haber ver aradığımı merak etmesin" ama kayınpeder beni aramadı
beni sordu sürekli :26: bir sıkıntın var mı, arabayı kullanabiliyor musun, ankaraya ne zaman gideceksin falan diye .. bu pazar kayınvalide kayınpeder yanına gidecekmiş.. ben gidemeyeceğim diye çok üzülüyordum ama bu haberi duyunca mutlu oldum .. haftaya da ben giderim .. sonra zaten yemin törenine çok az kalıyor
benimde 2gün oldu bugün haber almayalı
kiyamam ona ben çok özledim 
kocişim bir gelsin de
