bende de dışa kanama hiç olmadı, gizli kanama dedi doktor..bazen bu durumlarda rahim de kaybedilebiliyormuş, çok şükür ikimiz de böyle olmamışız.. zaten doktor "tamam, rahim hazır" demeden kalkışamam, cahillik olur, ama umarım 6 ayda toparlar.. rahim hasar görmüş gibi bişey demedi doktorum ama tabi ben 40'ım dolunca bunu tekrar sorucam..ben şuanda trabzondayım ama testlerimi ankarada yaptıracağım, ailem orada yaşıyor..hacettepede prof bulduk, ona gideceğim.. aynen senin gibi nedenlerin hiçbiri uymuyor..şeker, tansiyon, amniyon sıvısının çokluğu ...vs...hiçbiri uymuyor..yaşım 30, ne bulantı, ne bel ağrısı, ne de herhangi bir sıkıntı yaşamadım hamileliğim boyunca..hem doktorum hem de düzenli gittiğim radyolog hep bebeğime maşallah diyordu.. hamileliğim boyunca çalışmadım, hep dinlenerek ve yürüyüş yaparak, keyifle gelmiştim 34. haftaya.. bukadar sağlıklı bir hamilelik dakikalar içinde neden son buldu diye yiyip bitiriyorum kendimi.. bebeğim çok sağlıklıydı ama dekolman dakikalar içinde onu mahvetti.. 3 gün küvezde yaşam mücadelesi verdi..onu gördüm, ona resmen aşık oldum, konuştum, yalvardım...........
yani hastanede yatarak bile geçirsen hamileliği yine de çoook ama çoook tehlikeli bir durum bu bizim başımıza gelen..yine aynı korkularla nasıl geçer hamilelik bilmiyorum ama çaresizce istiyorum hamile olmayı yeniden.. hamileliğimin sonlarında artık çok sıkılmıştım, zor geliyordu hamilelik ama şimdi çok özlüyorum o umut dolu günleri..
bebeğimin odası kapısı kapalı duruyor, arada girip eşyalarını seviyorum ama hiç iyi gelmiyor o odanın orada olması..sanırım montesini söktürüp ambalajlatacağım, kıyafetleri de hurca kaldıracağım..sen neyaptın bu konuda?
burada sizlerle konuşmak rahatlatıyor.......eşim dışında birtek sizler anlıyorsunuz beni..annem bile bilemez evlat kaybetmenin ne olduğunu, düşüncesinden bile kaçtığı bişey insanın..annem hep ben hayatta kaldım diye avunuyor..ama ben avunamıyorum işte bununla.....doktor "1. katta değilde 6. katta olsam kurtaramazdık seni" dedi...herkes "sen hayattasın şükür ki" diye teskin etmeye çalışıyor beni ama boşşş......
çalışmaya ağustos ayında başlayacağım, belki ozaman daha çabuk akar hayat diye umuyorum..
çok uzun yazdım ama sanki rahatlıyorum size yazdıkça..varolun, iyi ki varsınız...allah hepimizin yüzünü güldürsün..hamile haberlerimizin geleceği günleri de görelim..yavrularımız sağlıklı ve uzun ömürlü olsun.....
( evet canm kalpleri durmuştu ilki kordon dolanması denildi ikincide sebep bulunamadı malesef
bende tekrar yaşamaktan korktuğum iiçin ne test yaptırmayı nede hastaneye gitmeyi hiiiç istemiyorm ama mecbur yaptırcaz .. diyorumki pıhtılaşma çıksın hergün iğne vurunuyum ama sonu mutlu bitsin artık bebeğimi kucağıma alacağım günü hayal bile edemiyorum
