ben eskiden en çok “sen hala evlenmedin mi? ne zaman evleneceksin? ne zamana kadar annen baban evinde olucaksın? bak yaşın geçtikçe zorlaşıyor” gibi sözlerden dolayı canım sıkılırdı ki böyle şeyleri 24-25 yaşından itibaren işitmeye başladım.
artık takmiyorum hatta eskiden bu sözleri eden benden büyük insanlar, yakınlar tanıdıklar diye gülümseyerek daha okulum fln var derdim. ama onların imaları sivrileştikçe benimde sabrım tükendi ve sert cevap vermeye başladım halbuki çok yumuşak ve sakin bi insanım ama yıllardır sabrımı zorladılar.
ben hayatımın bu döneminde bi hayat arkadaşı can yoldaşı bulamama kaygısını yaşıyorum. hele ki yakın zamanda başımdan geçen olaylardan dolayı nasıl bi insana güvenebilirim diye çok kaygılanıyorum.
sırf evlenmek için olsa eminim hepimiz çoktan evlenmiştik. çevremizdeki insanların bir türlü anlamadığı bu.
Dusuncende haklisin empati kurdugumda cok zor bir durum... Ama benim sorum daha baska bir sey icin..diyelim hayat arkadasini hic bir zaman bulamadin oldu ya kafana uygun kimse olmadi ya da yine ayrildin vs..bunlar hep elalem ne der korkusundan..guven kendine.Stairway
daha önceki sayfalarda yazmıştım uzun uzun şimdi kısaca yazayım ki bu topiği takip eden arkadaşları tekrar aynı hikayeyle sıkmayım
bir buçuk yıla yakın bir ilişkim vardı evlenme yolunda ilerliyorduk ki evlenme fikrine o alıştırmıştı beni. kendisini ilişkimiz önceden taniyordum yada ben öyle zannediyordum.
aileler tanıştı sürpriz yapıp tek taş yüzük verdi çok iyiz mutluyuz derken yüzük verdikten 2 ay sonra ilişkiyi bitirdi emin değilim korkuyorum diye. ben ayrılık acısı özlem kırgınlık böyle bi ilişki bitmez tekrar bir araya gelicez derken bi öğrendim ki benden ayrıldıktan 1 ay sonra başka birisiyle ilişki yaşamaya başlamış bile.
yani ben bu insani yıllardır tanıyorum, biliyorum bir buçuk yıl ilişki yaşamışım güvenmişim öyle bir insan bile beni bukadar yanıltırken, bir daha birine güvenip hayatıma girmesine izin vermek çok zor gibi geliyor.
Vardi...hayat korkularla yuzlestirmeden hediyesini bahsetmiyor inanin buna..korkunuzun uzerine gidin.oda olabilir aslında ama benim en çok korktuğum şey yalnız yaşlanmak. haftasonları tek başıma evde oturmak doğum günlerimi yılbaşlarını tek başına kutlamak. hani bi yere gidersin güzel bi manzara görursun veya güneşin batışına denk gelirsin böyle gökyüzü onlarca renge bürünmüş ve sen o anın heyecanıyla yan tarafına bakarsın hani yanında olduğun insanla paylaşmak için işte benim korkum o yanımın hep boş kalmasıdır.
allah’a şükür annem babam ve artık başka şehirlerde yaşasalarda abim ve kardeşim var ama ya yalnız yaşlanmak? işte bu çok korkutuyor
sizin var mı böyle korkularınız? acaba bir tek ben mı bukadar fazla düşünüp analize ediyorum bunu?
Burda bir konuda bazı yorumlar okumuştum bende. İyiler erken kapılıyor demişlerAz önce forumda başka bir topic'i başından sonuna kadar okuma hatasına düştüm ( konu adı yanlış hatırlamıyorsam "12 sene önce" İlginç kafalar... Kadının kadına yaptığını erkekler asla yapmıyor, töreydi namustu örftü ananeydi köyden kız bulmaktı duldu bekardı 30 yaş üstüydü tercih edilmiyordu.... of. Beynim yandı. Erkekleri doğurup yetiştiren kişiler de kadın.
Cok tesekkur ederim. Sizi temin ederim eger her iliski yasadigim kisiyle evlenseydim hepsiyle de bosanmistim; rakam vereyim en az 4,5 bosanma yasardim. Benim de istemedigim oldu karsimdakinin de. Terk ettigim de oldu terk edildigim de.Yurutemedik, nasip degildi ve olmadi..kimisinde aileler de tanisti soz de yapildi - bugunku aklimla soz ve nisan gibi teranelere kalkismam- ama olmadi,olmadi, olmadi.... Napayim yani???Burda bir konuda bazı yorumlar okumuştum bende. İyiler erken kapılıyor demişlerve bu yorumu yapan insan da yanılmıyorsam otuz uzeriydi. Evlenen herkesin başı göğe ermiş gibi millette tüm bekarlari baş göz etme çabası var ve evlenmeyenlerden de vah vah tüh tüh dye bahsediliyor. Sırf bu toplum baskılarıyla çok yanlış evlilikler yapan mutsuz olan insanlar var. Evlilik hayatında biri varsa düşünülmeli biri yokken ben evlenmek istiyorum dye insan aramaya cikilmamali herkese alıcı gözle bakılmamalı. Akışına bırakmak lazım. Olursa olur.. yorumlarınızı çok beğendim benim gibi düşünen insanların olduğunu görmek sevindirici..
Ne güzel şeyler söylemişsiniz özellikle bu kısım tam da şu an yaşadığım durum.. biten ilişkinin acısını atlatamadım henüz umarım benim de böyle düşündüğüm zamanlar gelir ama kendim için şuna seviniyorum bu acım geçmeden etrafın baskısıyla yanlış kararlar vermiyorum başka arayışlara girmiyorum. Acımı yaşıyorum sadece ve kendime yeni bir hayat kurmayı planlıyorum tek kişilik.. sevgiler size de.... Meger aci duyulan surecler aslinda faydali sureclermis...Bunu cozene kadar - daha dogrusu kabul edene kadar- kendime acimakla gecirdim zamanimi.
Benim de zamaninda ayrilmam gerektigini bildigim icin severek ayrildigim ve hatta yeniden baslasam en fazla 2 ay huzurlu devam edecegini bildigim son erkek arkadasimi unutmadigim dogrudur... fal bile baktiriyorum bazen sirf bir daha bir gun gorusur muyuz konusur muyuz diye...kalbim acimaz mi 1.5 sene oldu hala aciyor...ondan sonra kimseyle birlikte de olmadim, cunku yalniz olmaktan korkmamaya basladim..Inanin duygusallik bir raddeden sonra insani geri goturuyor...beni de goturuyordu, sonra bir trak geldi. Simdi guzelce acinizi cekin. Dibine kadar cekin, yerlerde surunun hatta. Icinden gecin ve gectikten sonra benim su an nasil boyle konusabildigimi siz de anlayacaksiniz... Yazdiklarimin hic biri iskembeden degil.Ne güzel şeyler söylemişsiniz özellikle bu kısım tam da şu an yaşadığım durum.. biten ilişkinin acısını atlatamadım henüz umarım benim de böyle düşündüğüm zamanlar gelir ama kendim için şuna seviniyorum bu acım geçmeden etrafın baskısıyla yanlış kararlar vermiyorum başka arayışlara girmiyorum. Acımı yaşıyorum sadece ve kendime yeni bir hayat kurmayı planlıyorum tek kişilik.. sevgiler size de..
Biliyorum bu söylediklerinizin hepsi çok önemli benim için. Benimle aynı olayları yaşamış aynı hisleri paylaşmış insanların sözlerine ihtiyacım var. Yorumlarınız umut oluyo bana. Altı ay geçti sonlanan ilişkinin üzerinden.. Hala kendimi çok kötü hissettiğim çok üzüldüğüm zamanlar oluyor.. ben güçlüydüm direncim kırıldı hayata karşı ama hala yıkılmadıysam sizin gibi hissettiğim günler de gelecek..Benim de zamaninda ayrilmam gerektigini bildigim icin severek ayrildigim ve hatta yeniden baslasam en fazla 2 ay huzurlu devam edecegini bildigim son erkek arkadasimi unutmadigim dogrudur... fal bile baktiriyorum bazen sirf bir daha bir gun gorusur muyuz konusur muyuz diye...kalbim acimaz mi 1.5 sene oldu hala aciyor...ondan sonra kimseyle birlikte de olmadim, cunku yalniz olmaktan korkmamaya basladim..Inanin duygusallik bir raddeden sonra insani geri goturuyor...beni de goturuyordu, sonra bir trak geldi. Simdi guzelce acinizi cekin. Dibine kadar cekin, yerlerde surunun hatta. Icinden gecin ve gectikten sonra benim su an nasil boyle konusabildigimi siz de anlayacaksiniz... Yazdiklarimin hic biri iskembeden degil.
Kesinlikle ! :)Biliyorum bu söylediklerinizin hepsi çok önemli benim için. Benimle aynı olayları yaşamış aynı hisleri paylaşmış insanların sözlerine ihtiyacım var. Yorumlarınız umut oluyo bana. Altı ay geçti sonlanan ilişkinin üzerinden.. Hala kendimi çok kötü hissettiğim çok üzüldüğüm zamanlar oluyor.. ben güçlüydüm direncim kırıldı hayata karşı ama hala yıkılmadıysam sizin gibi hissettiğim günler de gelecek..
oda olabilir aslında ama benim en çok korktuğum şey yalnız yaşlanmak. haftasonları tek başıma evde oturmak doğum günlerimi yılbaşlarını tek başına kutlamak. hani bi yere gidersin güzel bi manzara görursun veya güneşin batışına denk gelirsin böyle gökyüzü onlarca renge bürünmüş ve sen o anın heyecanıyla yan tarafına bakarsın hani yanında olduğun insanla paylaşmak için işte benim korkum o yanımın hep boş kalmasıdır.
allah’a şükür annem babam ve artık başka şehirlerde yaşasalarda abim ve kardeşim var ama ya yalnız yaşlanmak? işte bu çok korkutuyor
sizin var mı böyle korkularınız? acaba bir tek ben mı bukadar fazla düşünüp analize ediyorum bunu?
Her sey enerji...adini boyle ifade etmek yerine negatif enerji veya cakra tikanikliklari var, demek daha dogru.
Bu konuda google da arastirarak ilerlemeni tavsiye ediyorum. Cakra acimi, regresyon gibi basliklari bir arastir derim...Nasıl düzelteceğiz peki?
Yazdiklariniz cok guzel, super ve fakat hala hislerinizi korudugunuza inaniyorum. Cunku gercek olan seylerin dillendirilebilecegine inanmiyorum. Yasiniz cok genc, yaralar sarildiktan sonra er ya da gec muhakkak biri olacaktir hayatinizda. Sevgiler31 yaşındayım herseyi doya doya yaşadım.yapmadığım,görmediğim,düşmedigim,girmedigim durum kalmadi. Hayatı doya doya yaşadım...
Ayrica bir evlilik de yaptım 1 oğlum var... ama 3 ay önce yaşadığım ve acı bir şekilde biten iliskimden sonra tamamiyle hissiz bir kadin oldum. Ve artık ömrümün sonuna kadar bekar kalacağım