- 11 Kasım 2013
- 2.219
- 3.960
- 108
- 34
- Konu Sahibi kavun kokussu
-
- #1
Merhaba arkadaşlar...
bu ara canım çok sıkkın ne yapacağıma karar veremiyorum.
3 yıllık iyi giden bi ilişkim var, herşey iyi güzel, ailesinden ayrı yaşıyor.
ancak ne zaman eve gitse biz tartışıyoruz.
ufak tefek hataları oluyor elbet yada yanlış anlaşılmalarımız.
ama hepsinde annesi bana kızıyor, beni suçlu buluyor. 'Hayır olayın aslı şöyle' dememe fırsat vermiyor.
bi kere kendi evlerinde kalabalığın ortasında beni odaya çekip azarladığı olmuştu. sevgilime 'senin hatan yüzünden böyle oldu bak' diyerek anlatmıştım o da 'annem sana şaka yapıyordur' demişti.
kadın buna benzer şeyleri bu kadar ağır olmasa da bi kaç kez daha yaptı.
ancak sevgilim konuşmalarımızda sık sık 'anneme saygı duymak zorundasın diye bişey yok sevmek zorundasın. zoraki bi saygıyı kabul edemem. hele kaynana gibi sıfatlar takarsan fena bozuşuruz' dediği için söyleyemedim bile.
en son geçenlerde evlerine gittiğimde yine sevgilimin kendini yanlış ifade etmesinden dolayı annesi beni suçladı. Olayın aslı şöyle demeye çalıştım sözümü kesti ve konuyu kapattı.
işin kötüsü evden çıktığımızda 'beni anneme şikayet etmeye kalktın' diyor. 'etmeme fırsat vermiyor sözümü tamamlayamadım ki' dedim. gülüyor... 'daha şimdiden şikayetlenilir mi kızım' diyor.
Hayır neden gelip de beni savunmadı ki? 'anne sen yanlış anlamışsın onun suçu yoktu olay şöyle şöyle oldu' demiyor?
3 gündür başka bi bahaneden konuşmuyorum. ilk defa bu kadar uzun küslüğüm oldu. annesinin adını ansam eminim ki olay çok daha kötüleşicek. ne yapıcam bilmiyorum..
işin komik tarafı benim annem de hep sevgilimden yana olur. 'kızım o yabancı benim iyi niyetimi belki yanlış anlar o yüzden o suçlu olsa da ben sana kızarım ki yanlış anlamasın aynı şekilde kendi annesi de onu uyarır, böylesi daha doğru olur' der.
yani ben her yerde şamaroğlanı oldum
şimdiden bu sıkıntıları çekerken ileri nasıl olucak bilemiyorum.
lütfen bana konuyla ilgili tecrübelerinizi anlatır mısınız ? (nişanlı değilim sadece o annemle tanıştı bende onun ailesiyle tanıştım)
Merhaba arkadaşlar...
bu ara canım çok sıkkın ne yapacağıma karar veremiyorum.
3 yıllık iyi giden bi ilişkim var, herşey iyi güzel, ailesinden ayrı yaşıyor.
ancak ne zaman eve gitse biz tartışıyoruz.
ufak tefek hataları oluyor elbet yada yanlış anlaşılmalarımız.
ama hepsinde annesi bana kızıyor, beni suçlu buluyor. 'Hayır olayın aslı şöyle' dememe fırsat vermiyor.
bi kere kendi evlerinde kalabalığın ortasında beni odaya çekip azarladığı olmuştu. sevgilime 'senin hatan yüzünden böyle oldu bak' diyerek anlatmıştım o da 'annem sana şaka yapıyordur' demişti.
kadın buna benzer şeyleri bu kadar ağır olmasa da bi kaç kez daha yaptı.
ancak sevgilim konuşmalarımızda sık sık 'anneme saygı duymak zorundasın diye bişey yok sevmek zorundasın. zoraki bi saygıyı kabul edemem. hele kaynana gibi sıfatlar takarsan fena bozuşuruz' dediği için söyleyemedim bile.
en son geçenlerde evlerine gittiğimde yine sevgilimin kendini yanlış ifade etmesinden dolayı annesi beni suçladı. Olayın aslı şöyle demeye çalıştım sözümü kesti ve konuyu kapattı.
işin kötüsü evden çıktığımızda 'beni anneme şikayet etmeye kalktın' diyor. 'etmeme fırsat vermiyor sözümü tamamlayamadım ki' dedim. gülüyor... 'daha şimdiden şikayetlenilir mi kızım' diyor.
Hayır neden gelip de beni savunmadı ki? 'anne sen yanlış anlamışsın onun suçu yoktu olay şöyle şöyle oldu' demiyor?
3 gündür başka bi bahaneden konuşmuyorum. ilk defa bu kadar uzun küslüğüm oldu. annesinin adını ansam eminim ki olay çok daha kötüleşicek. ne yapıcam bilmiyorum..
işin komik tarafı benim annem de hep sevgilimden yana olur. 'kızım o yabancı benim iyi niyetimi belki yanlış anlar o yüzden o suçlu olsa da ben sana kızarım ki yanlış anlamasın aynı şekilde kendi annesi de onu uyarır, böylesi daha doğru olur' der.
yani ben her yerde şamaroğlanı oldum
şimdiden bu sıkıntıları çekerken ileri nasıl olucak bilemiyorum.
lütfen bana konuyla ilgili tecrübelerinizi anlatır mısınız ? (nişanlı değilim sadece o annemle tanıştı bende onun ailesiyle tanıştım)
ama hepsinde annesi bana kızıyor, beni suçlu buluyor. 'Hayır olayın aslı şöyle' dememe fırsat vermiyor.
bi kere kendi evlerinde kalabalığın ortasında beni odaya çekip azarladığı olmuştu. sevgilime 'senin hatan yüzünden böyle oldu bak' diyerek anlatmıştım o da 'annem sana şaka yapıyordur' demişti.
kadın buna benzer şeyleri bu kadar ağır olmasa da bi kaç kez daha yaptı.
ancak sevgilim konuşmalarımızda sık sık 'anneme saygı duymak zorundasın diye bişey yok sevmek zorundasın. zoraki bi saygıyı kabul edemem. hele kaynana gibi sıfatlar takarsan fena bozuşuruz' dediği için söyleyemedim bile.
en son geçenlerde evlerine gittiğimde yine sevgilimin kendini yanlış ifade etmesinden dolayı annesi beni suçladı. Olayın aslı şöyle demeye çalıştım sözümü kesti ve konuyu kapattı.
işin kötüsü evden çıktığımızda 'beni anneme şikayet etmeye kalktın' diyor. 'etmeme fırsat vermiyor sözümü tamamlayamadım ki' dedim. gülüyor... 'daha şimdiden şikayetlenilir mi kızım' diyor.
annesiyle tanışalı 2,5 yıl oluyor.
evde odaya çekip azarlama olayını biraz açıklayayım yine suç sevgilimde çünkü.
babası vefat etmişti, bana sürekli kafamı dağıt başka bişeylerden konuşalım diyordu.
başka birşey sormuştum ama o anki pskljisinin de etkisiyle ayrılıyorum senden ne saçmalıyorsun sen gibi şeyler söyledi.
halbuki çok basit birşeydi. o anda annesi odaya gelmiş ne oldugunu sormus bizimki de pulcinoyla ayrıldık demiş.
kadına da hak verdim biraz sonuçta kocasını kaybetmiş elin kızı gelmiş benim oğlumu üzüyor diye düşünüyor ama işin aslını dinleseydi suçlu olan ben değildim. acıları var diye konuyu büyütmemeye çalıştım.
istenmediğim halde evlerine gitmemden bahsetmiş bir arkadaş. sevgilim her eve döndüğünde annesi pulcinoyu çok özledim getir bi kızımı bakayım diyor sevgilime ve gidiyoruz..
bi kaç kere kavga ettim herşeyi annene söyleme yoksa bende söylerim işler büyür diye, tamam dedi. son olay şu şekilde gelişmiş; biz telefonda konuşurken annesi diğer odadan konuşmayı duymuş. Bana diyor ki 'ben konuşmanızı duydum sen şöyle olsun istiyordun' Hayır olay öyle değil dememe kalmadan yine suçlu ben oldum bile.
annemi sevmek zorundasın lafına gelince kötü niyetle söylediğini düşünmüyorum aslında. çünkü aynı şeyler senin ailen içinde geçerli en ufak birşey diyemem ben onlara der. gayette saygılıdır.
ben yumuşak yüzlü bi insanım annesine saygısızlık yapmak istemiyorum. eşi vefat ettikten sonra çocuklarının üstüne daha da düşer oldu. bazen o kadar iyi davranıyor ki 'ben yanlış anlıyorum herhalde kadın beni çook seviyor' diyorum. Bazende 'bu kadın beni günahı kadar sevmiyor' diyorum.
Sevgilime kalırsa annesi beni çok seviyor. her telefonla konuşmalarında beni soruyormuş. Aman oğlum iyi geçinin kırmayın birbirinizi diyormuş.
böyle iştebenim sorunum sevgilimle. ona bu konuyu açmaya bile çekiniyorum. en azından hatalı olduğunda gel de beni koru demek istiyorum ama diyemiyorum bile.
şimdiki kızları hiç anlamıyorum,daha sevgilisiniz neden bu kadar içli dışlısınız,neden bu kadar sık sevgilinizin evine gidiyorsunuz
ben oğullarımın kız arkadaşlarını kabul etmiyorum.daha bir kez tanışmak için yemeğe geldiler.başka gelmelerini istemiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?