3.cocuk ve kurtaj

Canımcım bu birazda hem anne olduktan sonra hemde içten gelen bir duygu aslında.
İçinde varsa zaten zorlanmaz,demin yazdım ya bende çocukluktan gelme bir durum,hala da çok severim çocukları.
Yaşayarakta öğreniyorsun bunu.
Benim kızım hayatında bebek görmedi,dedim nasıl bakacak çocuğuna beni o kadar güzel yanılttıki ben sonra özür diledim kendisinden.
Bu kadından kadına değişir ahretlik, kimi küçükken bebekleri sever büyüyünce anne olmayı hayal eder, onlar çocukları olmasa da hep annedir ama çoğu kadın annelik duygusunu bence gebelikle birlikte yaşamaya başlıyor, gebelikte bile bazı insanlar hemen artık ben anneyim diyemiyor bocalıyor, bakamayacağım endişesiyle, dış dünyadan koruyamazsam korkusu ağır bastığından anneliği kabullenmek de zorlanıyor.

Bana göre asıl yoğun annelik duygusu bebeği kucağınıza aldığınızda yaşadığınız, gebelikte yaşadığınız sorunlar, sancılar, doğum acılarınız vs hepsi bebeği kucağınıza aldığınızda unutuluyor.
 
Canımcım bu birazda hem anne olduktan sonra hemde içten gelen bir duygu aslında.
İçinde varsa zaten zorlanmaz,demin yazdım ya bende çocukluktan gelme bir durum,hala da çok severim çocukları.
Yaşayarakta öğreniyorsun bunu.
Benim kızım hayatında bebek görmedi,dedim nasıl bakacak çocuğuna beni o kadar güzel yanılttıki ben sonra özür diledim kendisinden.

Ya mesela benim kardeşim var benden 20 yaş küçük. Ben büyüttüm onu evlenirken 8 yaşındaydı. sonra oğlum oldu ikisi de çok farklı geldi bana. Oğlumda zorlanmadım ama verdiği duygu aynı değilmiş. Annelik duygusu farklıymış
 
Kesinlikle hiç pişmanlığım yok bu konuda.
Benim de yok tek çocukla da evlat sevgisini aldım . Aslında bir kadının 3 de olabilir çocuğu 4 de maddi manevi yetebiliyorsa. Benim tek kızdığım okullarda toplumda kendilerinin bakmayıp bize yıkmaya çalışmaları maddi manevi ihtiyaçlarını. Bizler de artık anca kendimize yetiyoruz. Kimse kimseye kıyafet ayakkabı test kitabı kırtasiye müzik aleti bisiklet vs almak istemiyor. Çocuk 4 kardeş de mutluysa doyuma ulaşmışsa asgari ihtiyaçları karşılanıyorsa eleştiremeyiz. Ama herşeye gözü bakacaksa da dünyaya gelmesinler .korunsun anne baba.
 
Ya mesela benim kardeşim var benden 20 yaş küçük. Ben büyüttüm onu evlenirken 8 yaşındaydı. sonra oğlum oldu ikisi de çok farklı geldi bana. Oğlumda zorlanmadım ama verdiği duygu aynı değilmiş. Annelik duygusu farklıymış
Annelik duygusu farklı zaten Calcifer, kardeşe kuzene bakmak annelik duygusuyla olmuyor aslında, kan bağı olan birine duyduğunuz sevgi ve şefkat hisleriyle bakıyorsunuz, birlikte büyüdüğüm benden küçük kuzenlerim var, yeri geldi altlarını değiştirdim, mamalarını yedirdim, uyuttum vs ama annelik duygusuyla değil, onlar hasta olunca üzülüyorsunuz ama annesi kadar paniklemiyorsunuz, annelik duygusunun içinde bir sürü his bir arada, sevgi, şefkat, korku, panik, endişe, geleceğiyle alakalı kaygı.
Bu hisleri kardeşinize veya kuzeninize bakarken annesi olduğunuz çocuğa hissettiğiniz kadar yoğun duygularla hissetmiyorsunuz bence.
 
Annelik duygusu farklı zaten Calcifer, kardeşe kuzene bakmak annelik duygusuyla olmuyor aslında, kan bağı olan birine duyduğunuz sevgi ve şefkat hisleriyle bakıyorsunuz, birlikte büyüdüğüm benden küçük kuzenlerim var, yeri geldi altlarını değiştirdim, mamalarını yedirdim, uyuttum vs ama annelik duygusuyla değil, onlar hasta olunca üzülüyorsunuz ama annesi kadar paniklemiyorsunuz, annelik duygusunun içinde bir sürü his bir arada, sevgi, şefkat, korku, panik, endişe, geleceğiyle alakalı kaygı.
Bu hisleri kardeşinize veya kuzeninize bakarken annesi olduğunuz çocuğa hissettiğiniz kadar yoğun duygularla hissetmiyorsunuz bence.

İşte o yüzden diyorum ilk çocuğuna hamile olan biri annelik duygusunu hissedemez çocuk doğmadığı zaman. Onu kucağına aldığında başlıyor o annelik duygusu. tabi her anne için geçerli değil
 
Geri çekilme bir korunma yöntemi değil ki.
Ya siz spiral,hap vb yöntemlerle korunmalıydınız yada eşiniz kondom kullanmalıydı.
Çocuklarınız henüz çok küçük tabi kaygınızı anlıyorum,şu aşamada 3.çocuk sizi zorlar muhakkak haliyle doğurmak yada aldırmak sizin verebileceğiniz bir karar,bu konuda fikir belirtmeyi doğru bulmuyorum, yaşayan bilir ne yaşadığını zira herkesin şartları farklı birbirinden.
Umarım en doğru kararı verirsiniz. Her ne karar alırsanız farketmez, tekrar cocuk düşünmeyecekseniz tüplerinizi bağlatmakta kalıcı bir çözüm olur bu arada,aklınızda olsun.
Hakkınızda hayırlısını dilerim.
 
İşte o yüzden diyorum ilk çocuğuna hamile olan biri annelik duygusunu hissedemez çocuk doğmadığı zaman. Onu kucağına aldığında başlıyor o annelik duygusu. tabi her anne için geçerli değil
Bence de, annelik duygusunu yaşayanlar için söylüyoruz zaten, bu duyguyu anne olsa da hissetmeyen kadınlar da var, ben de o yüzden diyorum annelik duygusu her kadına doğuştan verilmiş olsaydı neredeyse her gün konteynere atılmış, yarı beline kadar toprağa gömülmüş, apartman boşluğuna atılmış bebek haberleri okumazdık.

Annelik duygusu olan bir kadın sevgilisiyle kendisini gören çocuğunu elleriyle boğar mı? Öldüresiye dövüp hastanelik eder mi?

O yüzden ben çocuk istemeyen kadınlara ısrarla her kadın annedir, çocuk sevilmez mi denmesini, annelik baskısı yapılmasını doğru bulmuyorum, her kadın her duyguyu yoğun yaşamak zorunda değil.

Herkes kendisinin kaldırabileceği kadar çocuk sahibi olmalı veya hiç çocuk doğurmamalı.

Ben birkaç çocuğa bölünebilecek biri değilim ama bir arkadaşım vardı birer yaş arayla 3 çocuk doğurdu çok da güzel baktı, maddiyat da lazım ama ebeveyn olacak kişinin annelik duygusunu ne kadar kaldırabileceği de önemli bence.
 
Bu kadından kadına değişir ahretlik, kimi küçükken bebekleri sever büyüyünce anne olmayı hayal eder, onlar çocukları olmasa da hep annedir ama çoğu kadın annelik duygusunu bence gebelikle birlikte yaşamaya başlıyor, gebelikte bile bazı insanlar hemen artık ben anneyim diyemiyor bocalıyor, bakamayacağım endişesiyle, dış dünyadan koruyamazsam korkusu ağır bastığından anneliği kabullenmek de zorlanıyor.

Bana göre asıl yoğun annelik duygusu bebeği kucağınıza aldığınızda yaşadığınız, gebelikte yaşadığınız sorunlar, sancılar, doğum acılarınız vs hepsi bebeği kucağınıza aldığınızda unutuluyor.
Eski toprağız ya ahretlik,o dönem kadınları hamile kalınca sanki bir başka gibiydi,hemen adapte olunuyordu.
Helede ilk kucağa aldığımızdaki o duygu bambaşka bir histi,günümüz şartlarında belki bazı kadınlarımız o duyguyu yaşayamıyor yada başka nedenleri oluyor.
Ben ki neler yaşadım bir gün off demedim inan,damat bile der kızıma annenin hakkını ödeyemezsin sen diye,benim zaten böyle bir beklentim hiç olmadı.
Ya mesela benim kardeşim var benden 20 yaş küçük. Ben büyüttüm onu evlenirken 8 yaşındaydı. sonra oğlum oldu ikisi de çok farklı geldi bana. Oğlumda zorlanmadım ama verdiği duygu aynı değilmiş. Annelik duygusu farklıymış
Kardeşle avlat arasındaki fark zaten bambaşka birşey,ikisi zaten kıyaslanamazki,benim kardeşimlede 12 yaş var aramızda hep derim bir doğurmadım bir emzirmedim diye elimde büyüdü .
Benim de yok tek çocukla da evlat sevgisini aldım . Aslında bir kadının 3 de olabilir çocuğu 4 de maddi manevi yetebiliyorsa. Benim tek kızdığım okullarda toplumda kendilerinin bakmayıp bize yıkmaya çalışmaları maddi manevi ihtiyaçlarını. Bizler de artık anca kendimize yetiyoruz. Kimse kimseye kıyafet ayakkabı test kitabı kırtasiye müzik aleti bisiklet vs almak istemiyor. Çocuk 4 kardeş de mutluysa doyuma ulaşmışsa asgari ihtiyaçları karşılanıyorsa eleştiremeyiz. Ama herşeye gözü bakacaksa da dünyaya gelmesinler .korunsun anne baba.
Aynen devir değişti artık 1 taneye bile bakmak zor artık,masrafları bitmiyor okulu yemeği kıyafeti derken para eriyor gidiyor.
Maddi imkanı olan zaten sıkıntı çekmez ki,3-4 tane de doğursa bakılıyor gene
Dediğin gibi imkanları olmayanda dikkat edecek buna.
 
Geri çekilme bir korunma yöntemi değil ki.
Ya siz spiral,hap vb yöntemlerle korunmalıydınız yada eşiniz kondom kullanmalıydı.
Çocuklarınız henüz çok küçük tabi kaygınızı anlıyorum,şu aşamada 3.çocuk sizi zorlar muhakkak haliyle doğurmak yada aldırmak sizin verebileceğiniz bir karar,bu konuda fikir belirtmeyi doğru bulmuyorum, yaşayan bilir ne yaşadığını zira herkesin şartları farklı birbirinden.
Umarım en doğru kararı verirsiniz. Her ne karar alırsanız farketmez, tekrar cocuk düşünmeyecekseniz tüplerinizi bağlatmakta kalıcı bir çözüm olur bu arada,aklınızda olsun.
Hakkınızda hayırlısını dilerim.
Geçen gün aynısını ben yazdım,bağlatın tüplerinizi diye,inşallah dikkate alır bu fikiride.
 
Bence de, annelik duygusunu yaşayanlar için söylüyoruz zaten, bu duyguyu anne olsa da hissetmeyen kadınlar da var, ben de o yüzden diyorum annelik duygusu her kadına doğuştan verilmiş olsaydı neredeyse her gün konteynere atılmış, yarı beline kadar toprağa gömülmüş, apartman boşluğuna atılmış bebek haberleri okumazdık.

Annelik duygusu olan bir kadın sevgilisiyle kendisini gören çocuğunu elleriyle boğar mı? Öldüresiye dövüp hastanelik eder mi?

O yüzden ben çocuk istemeyen kadınlara ısrarla her kadın annedir, çocuk sevilmez mi denmesini, annelik baskısı yapılmasını doğru bulmuyorum, her kadın her duyguyu yoğun yaşamak zorunda değil.

Herkes kendisinin kaldırabileceği kadar çocuk sahibi olmalı veya hiç çocuk doğurmamalı.

Ben birkaç çocuğa bölünebilecek biri değilim ama bir arkadaşım vardı birer yaş arayla 3 çocuk doğurdu çok da güzel baktı, maddiyat da lazı ama ebeveyn olacak kişinin annelik duygusunu ne kadar kaldırabileceği de önemli bence.

Dün işyerinde çalışan bir personelle konuşuyoruz. Kadının oğlu boşanmış çocukları da almış annesine gelmiş. Dedim anneden neden ayırdınız yazık günah. Demesin mi istemedi direk bize dedi ki "ben uğraşamam hayatımı yaşayacağım bunlar ayak bağı olur bana istemiyorum" Nasıl ya dedim. Bir anne evladını bırakıp bu sözü nasıl söyler. Kendi penceremden baktığımda böyle düşündüm ama annelik duygusu olmayan çok kadın var
 
Eski toprağız ya ahretlik,o dönem kadınları hamile kalınca sanki bir başka gibiydi,hemen adapte olunuyordu.
Helede ilk kucağa aldığımızdaki o duygu bambaşka bir histi,günümüz şartlarında belki bazı kadınlarımız o duyguyu yaşayamıyor yada başka nedenleri oluyor.
Ben ki neler yaşadım bir gün off demedim inan,damat bile der kızıma annenin hakkını ödeyemezsin sen diye,benim zaten böyle bir beklentim hiç olmadı.
Canımın içi, eskiden birçok kadın evlenmek ve anne olmak üzerine şartlandırılarak büyütülüyordu, belki bu duyguları hiç yaşamak istemeyen kadınlar da vardı ama duygularını sesli dile getirirse çok büyük tepkiler göreceklerini biliyorlardı, şimdi bence kadınların hepsi olmasa dahi, ki maalesef neler okuyoruz duyuyoruz, yine de birçok kadın eskiye nazaran daha bilinçli, duygularını ne istediğini bilen kadınlar var, toplum baskısına aldırış etmeden kendi mantığı ve duyguları ne ise ona göre hareket ediyorlar.
 
Geçen gün aynısını ben yazdım,bağlatın tüplerinizi diye,inşallah dikkate alır bu fikiride.
Umarım. Benim 2 çocuğum var,2.doğumumda bağlattım. Hala korkarım bazen reglim gecikirse acaba hamilemiyim diye ama biliyorum ki bağlı tüplerle risk çok ama çok az.
3.çocuk düşünmediğimiz belkide yetemeyeceğimiz için böyle bir karar aldım.
İstemeyen herkes en sağlam önlemi almalı. Aksi halde istenmeyen sonuçları oluyor.
 
Canımın içi, eskiden birçok kadın evlenmek ve anne olmak üzerine şartlandırılarak büyütülüyordu, belki bu duyguları hiç yaşamak istemeyen kadınlar da vardı ama duygularını sesli dile getirirse çok büyük tepkiler göreceklerini biliyorlardı, şimdi bence kadınların hepsi olmasa dahi, ki maalesef neler okuyoruz duyuyoruz, yine de birçok kadın eskiye nazaran daha bilinçli, duygularını ne istediğini bilen kadınlar var, toplum baskısına aldırış etmeden kendi mantısı ve duyguları ne ise ona göre hareket ediyorlar.
Şimdi zaten kadınlarımız bilinçli,ona göre hareket ediyorlar artık,bazı çevrelerde hala üzerinde baskı kurulanlar var maalesef.
Bu baskıyı kaldırmak lazımda bazen de olmuyor bunlar.
 
Umarım. Benim 2 çocuğum var,2.doğumumda bağlattım. Hala korkarım bazen reglim gecikirse acaba hamilemiyim diye ama biliyorum ki bağlı tüplerle risk çok ama çok az.
3.çocuk düşünmediğimiz belkide yetemeyeceğimiz için böyle bir karar aldım.
İstemeyen herkes en sağlam önlemi almalı. Aksi halde istenmeyen sonuçları oluyor.
En iyisini yapmışsın,zaten yeter 2 çocukta,bakımları bile artık günden güne zorlaşıyor.
 
Dün işyerinde çalışan bir personelle konuşuyoruz. Kadının oğlu boşanmış çocukları da almış annesine gelmiş. Dedim anneden neden ayırdınız yazık günah. Demesin mi istemedi direk bize dedi ki "ben uğraşamam hayatımı yaşayacağım bunlar ayak bağı olur bana istemiyorum" Nasıl ya dedim. Bir anne evladını bırakıp bu sözü nasıl söyler. Kendi penceremden baktığımda böyle düşündüm ama annelik duygusu olmayan çok kadın var
Heh işte annelik duygusu olmayan bir kadın otomatikman doğurmamayı seçecek, çevre ne der demeyecek, sırf aileler istiyor diye çocuk doğurmayacak, mesele çocukların baba da kalması da değil, biri anneyse diğeri de baba, ekonomik şartları daha iyiyse ve çocuklarına maddi manevi hakkıyla bakacaksa baba da velayeti alabilir ama anne sevgisinin giderilmesi için boşanmış çiftlerin çocukları anneyle de babayla da sağlıklı ve sevgiye doyacakları zamanlar geçirebilmeli, bahsettiğiniz anne bunu çocuklarından esirgeyecek, o zaman doğurmayacaktı, yaşlanınca çocuklarım diye ağlayacak çünkü kendine baktırması gerekecek, o vakit gelince de kimse o çocuklara ama annedir cennet annelerin ayağı altında deyip vicdan yükü yüklememeli, yok öyle bir şey çünkü.
 
Dün işyerinde çalışan bir personelle konuşuyoruz. Kadının oğlu boşanmış çocukları da almış annesine gelmiş. Dedim anneden neden ayırdınız yazık günah. Demesin mi istemedi direk bize dedi ki "ben uğraşamam hayatımı yaşayacağım bunlar ayak bağı olur bana istemiyorum" Nasıl ya dedim. Bir anne evladını bırakıp bu sözü nasıl söyler. Kendi penceremden baktığımda böyle düşündüm ama annelik duygusu olmayan çok kadın var
Böyle hadsiz evladını düşünmeyip kendi hayatını yaşamak isteyen kadınalrda var maalesef.
 
Heh işte annelik duygusu olmayan bir kadın otomatikman doğurmamayı seçecek, çevre ne der demeyecek, sırf aileler istiyor diye çocuk doğurmayacak, mesele çocukların baba da kalması da değil, biri anneyse diğeri de baba, ekonomik şartları daha iyiyse ve çocuklarına maddi manevi hakkıyla bakacaksa baba da velayeti alabilir ama anne sevgisinin giderilmesi için boşanmış çiftlerin çocukları anneyle de babayla da sağlıklı ve sevgiye doyacakları zamanlar geçirebilmeli, bahsettiğiniz anne bunu çocuklarından esirgeyecek, o zaman doğurmayacaktı, yaşlanınca çocuklarım diye ağlayacak çünkü kendine baktırması gerekecek, o vakit gelince de kimse o çocuklara ama annedir cennet annelerin ayağı altında deyip vicdan yükü yüklememeli, yok öyle bir şey çünkü.
Ailesinden habersiz evlilik dışı bebeği olan bir öğretmen hanım vardı. O kadar bilgisizdi ki çocuk bakımından bebeği evde 10 gün yalnız bırakıp ailesini ziyarete gitmiş bebek de açlıktan susuzluktan ölmüştü. Bebeğin öleceğini nasıl düşünmedi eğitimli bir kadın hala şaşarım bu olaya. Yargılanmış ceza almıştı.
 
Spiral tak unut bir alet değil ki ama :KK43: belli aralıkla değişmesi gereken hormonlu olan, zamanla hormon etkisini yitirdiğinden en azından 3 yılda bir değişmesi gerekiyor diye biliyorum.
Spiral taktıran kadınlar doktorlarıyla konuşmalı, hormonlu mu bakırlı spiral mi takılıyor, hormonlu spiral takıldıysa ne zaman değiştirmek gerekir, spiralin yerinden oynaması kayması gibi riskler olduğu için kaç ayda bir kontrole gitmeleri gerekiyor sormalılar, öyle takıldı bitti olmuyor spiralde.
Doğum kontrol haplarında da düzenli kullandım diyenlerin atladığı bir nokta vardır mutlaka, hiçbir yöntem %100 koruyucu değildir lakin doğru kullanımda hamile kalma riski bu kadar da fazla olamaz, kimi duysam spiralle veya hapla hamile kalmış, hap kullanan tanıdıklarım da oldu, 2 yıl çocuk istemiyorum deyip hapla 2 yıl korunup şu tarihte hamile kalmam lazım, şu burçta çocuk doğuracağım deyip istediği burçta çocuk doğuran arkadaşlarım var hap sayesinde, şaka gibi ama gerçek😬
6 yıldır hapla korunuyorum, maşallah diyim bi kazaya kurban gitmedim 😄
Ama oğlan prezervatif kazasıydı bence güvenilir bi yöntem değil kullananlar dikkatli olmalı.
 
Ailesinden habersiz evlilik dışı bebeği olan bir öğretmen hanım vardı. O kadar bilgisizdi ki çocuk bakımından bebeği evde 10 gün yalnız bırakıp ailesini ziyarete gitmiş bebek de açlıktan susuzluktan ölmüştü. Bebeğin öleceğini nasıl düşünmedi eğitimli bir kadın hala şaşarım bu olaya. Yargılanmış ceza almıştı.
Hatırlıyorum o olayı, kimsenin günahına giremem ama o sanki zaten kurtulmak istiyordu, en cahil insan bile yeni doğmuş bir bebeği evde günlerce bırakmayacağını bilir, yahu şimdi çok absürt ve kaba kaçacak ama bırakın 10 gün 2 gün bile evdeki köpeğimi bırakmam.
Minicik bebek altı kirlenir, ağlamaktan kusar, kusmuğu boğazına kaçar, ki bunlar saniyeler için de bile oluyor.
 
En iyisini yapmışsın,zaten yeter 2 çocukta,bakımları bile artık günden güne zorlaşıyor.
Allah olmayanlara nasip etsin. Bu devirde 2 çocuk bile zor zaten,tek çocuk bile layıkıyla bakabiliyorsan sadece 1 taneye, yeterli bence. Ha imkanı,cesareti olan boy boy dogurabilir.
Tek büyüttüğüm,kimseden destek almadıgım için 2 tane bile zordu benim için.
 
X