3 yaşında bir oğlum 1 yaşına girecek bir kızım var. "artık bunlar bana yeter Allah isteyene versin" derken hiç beklemez planlamazken öğrendim bugün tekrar hamile olduğumu. önce çok ağladım eşim şaştı kaldı "nasıl oldu" diye. mevsimsel bi gecikme sanmıştım ama hamileymişim. bütün gün ağladım. eşim teselli etti resmen. sonra bi şaşkınlık, tekrar yaşayacaklarımdan kaynaklı endişe korku... sonra "inş. sağlıklı sıhhatli olsunda hepsi geçer" demeler başladı. biraz önce kendimi isim ararken buldum.. insan gerçekten hamile olduğunu öğrenir öğrenmez anne oluyor. buna inandım.
hep korunuyorduk ama oldu diyenlere şaşardım. gerçekten oluyormuş. eşim korunuyordu. ikimizde istemiyorduk artık. 10 gün bekledik nasıl olsa olur diye bugün "10 gün oldu al bir tane test"dedim. testi yaparken bile " mevsimseldir ihtimal yok diyordum". resmen şok oldum.
çok karışık yazıyorum farkındayım ama şoktayım resmen. hiç hazır olmadığım bi anda geldi yeni bir melek.
inşallah bereketiyle neşesiyle sağlıklı olarak çıkıp gelir.
bana güzel bişeyler yazın ne olur....
hep korunuyorduk ama oldu diyenlere şaşardım. gerçekten oluyormuş. eşim korunuyordu. ikimizde istemiyorduk artık. 10 gün bekledik nasıl olsa olur diye bugün "10 gün oldu al bir tane test"dedim. testi yaparken bile " mevsimseldir ihtimal yok diyordum". resmen şok oldum.
çok karışık yazıyorum farkındayım ama şoktayım resmen. hiç hazır olmadığım bi anda geldi yeni bir melek.
inşallah bereketiyle neşesiyle sağlıklı olarak çıkıp gelir.
bana güzel bişeyler yazın ne olur....
bende 3.bebeğimi 1 ay önce dünyaya getirdim.aslında erkenci olmasaydı bugün doğacaktı:)) benimde ilk oğlum 3 yaşında ikinci oğlum 1 yaşındaydı aynı senin gibi.üstelik bizde korunuyoduk vede benim hamile kalmamada yasaktı gebeliğim sorunlu oluyo çünkü bütün bebeişler erken doğdu..neyse bende ilk hamile olduğumu duyunca çok üzülüp ağlamıştım çok erken diyodum hamileliğimde baya problemli geçti hergün hergün hastanelerde geçirdim ama allaha şükür sağlıklı bi bebişim daha oldu.gerçekten çok yorucu yıpratıcı oluyo.inan gecem gündüzüm birbirine girdi.geceleri bebiş uyumuyo gündüzleri abileri.resmen hayalet gibi dolanıyorum ortada.varmıyım yokmuyum belli deil.ev aldı başını gidiyo kafam çok dalgın ne yaptığımın farkındayım ne konuştuğumun.banyoya bile hergün girmeye alışmışken haftada bir zor giriyorum oda 5 dk.sadece.çsaçımı taramaya zamanıum bile yokk..ama bu kadar sıkıntının içinde bile bebeğimi kollarıma aldığım 5 sn.bile o an bütün yorgunluğumu stresimi almaya yetiyo.sanki dünya duruyo o dakika.yeniden yeniden anne oluosunsanki ilk bebğini doğurmuşsun heycanını yaşıyosun.ayrıca birbirlerine çok güzel arkdaş oluyolar onların birbirleriyle geçirdiği o güzel dakikaları gördükçe inan o kadar mutlu oluyosunki sanki bebekle beraber öbürleride abiliklerinin farkına vardılar.daha bi sorumluluk sahibi oldular.küçüğünün geçen hafta doğumgünüydü 2 yaşına girdi büyüğümde 4 yaşına.büyük oğlandan yana sorunum yokta küçüğü hqala kucak çocuğu olduğu için aşırı kıskanıyo.bebeği emzirmek için bile olsa kucağıma alsam ortalığı yıkıyo.nasıl alışacak nasıl kabullenecek bilmiyorum.çokkkkk yuoruluyorum yıpranıyorummm ama yinede çokkkk mutluyum.allah isteyen herkese nasip etsin bu duyguyu..
hamilelerin duası kabul olurmuş,bizlere dua et olur mu,biz de anne olalım
