29unda ölümü özlermi insan ve üstelik bir anneyken..

M

mutenahi12

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
19 Ağustos 2019
22
5
1
34
Merhaba okuyan herkese. Uzun olursa şimdiden affedin.
29 yaşındayım. Evliyim. Bir kızım var 1.5 yaş civarında yaklaşık. Kendimi bildim bileli ana-baba kavgasıyla büyüdüm. Kah yorgan altlarında, kah banyolarda ağlayarak. Ve bu hiç bitmdi yılda en az 10 defa ve şuan artık ayda belki iki defa hala aynı şeyler yaşanıyor. Boşanma ne yazıkki olmuyor. Annemin maddi gücü yok okuma yazması bile yok denecek kadar az. Tek başına markete gidip gelebilmekten bile neredeyse aciz bir kadın düşünün. Asansöre tek binemeyen, asla bir otobüse, minibüse yalnız binemeyen bir kadın.
Babam.. Asla ne kazandığını ne kaybettiğini bilmediğimiz, bizi ailesi olarak görmeyen, eleştiren, acıtan, küfür eden. Hakkını yiyemem okudum okuttu ama kıyafet, kitap, yeme-içme herşeyde gözümü bırakarak okudum. Yani zor, çok zor..
Şuanda eşim memleketine gitti. Babamda aynı şekilde. Ve bende kızımı alıp anneme geldim 2 haftadır. Ve annem ağzından asla küfür düşürmeyen, bağırıp çağıran, ağza alınmayacak sözler söyleyen, apartmana sesimizi duyuran bir kadın oldu senelerdir. Ve artık bebek bakmanın yorgunluğu bir ev hanımı olarak kendi anneme tahammülüm kalmadı.
Babama olan bütün hıncını benden çıkarıyor. Eşime ailesine bana küfürler yağdırıyor. Çocuğumun yanında ister istemez kavga çıkıyor. Korkuyorum etkilenir diye. Boşan ev tutalım artık bi şekilde bi yol çizelm diyorum hayır asla diyor.
Babana küfret şu mesajları at şu lafları söyle diyor. Kim yapar bunu babasına Allah aşkına bir kız evlat olarak ben napabilirim. 2 haftadır en az 3-4 kez ağladım. Kızlardeşim var oda okumaya uzak bi şehre gidecek. Annem artık yalnız bende evime dönünce. Hem babamdan korkuyorum anneme bulaşır şiddet uygularmı diye hem annemin küfürlerine artık midemde yer kalmadı.
Aklı selim fikirlerinizi bekliyorum.
Psikolog vs. annem için denedik ama çözüm olmadı. Ve ben artık ailemden bıkan bi evlat oldum. Kendi evliliğime adapte olamıyorum karın ağrısıyla geçiyor günlerim. Kendi evim yarım saat uzaklıkta çekip gideyim diyorum bu sefer eşim ve babam anneme tahammül edemediğimi anlar diyorum. Çıkmazdayım çok kötüyüm.
 
Annenizden babanızdan uzaklaşın bence. Kendi hayatınıza odaklanın. Tamam babanız kötüymüş ama anneniz de çok masum değil, niye yanına gidip o kavgaları hakaretleri çekiyorsunuz ki?

Şu an size muhtaç bir durumları olmadığına göre gidip gelmeyin, ana baba diye kendinizden bu kadar ödün vermeyin.
 
Evet ödün vermeme konusunda çok haklısınız. Ama ana-baba hakkı gelip elimi kolumu bağlıyor. İmtihanımda öyle zorlanıyorumki anlatamam. Annem beni bu yaşa getirdi bu halde bırakmıyım diyorum ama laflara yer kalmadı midemse
 
E bunları bile bile gidiyosan neye uzuluyosun anlayamadım. Bu kadar rahatsız olsam ben gitmedim evde bebekle kalırım. Ama sen bile bile gidiyosan boşuna sizlanma. Kimse de öyle peri masalı gibi evlerde mutlulukla buyumuyor. Bak sen mesela çocuğunu bile isteye, kendi evin varken, tutmuş oraya goturmussun. O mutsuzluga sokmussun.
 

Ana baba hakkı gözetilir ve doğru bir davranıştır ancak ebeveynlerinizin arasında çözümsüz bir problem var ve yıllarca çözmek istemeyip bu şekilde yaşamışlar, evlat olmanız buna dahil olmanızı gerektirmez. İncitmeden biraz mesafe koyun, bazı kadınlarda gördüğüm bir davranış şeklidir bu, çocuklar büyüyünce onların eliyle eşine baskı yapmak, buna alet olmayın. Hatalarıyla, kusurlarıyla sizi büyütmüşler tabi ki incitmeyin ama mesafeli olun, size küfür ettiğinde hakaret ettiğinde diyaloğa girmeyin, çıkıp evinize gidin, karşısında sağlam durun, annelik çok yüce bir şey ama evlada küfür etmeyi kapsamaz, sizden tavır gördükçe zamanla törpülenir. Babanızla olan ilişkisine çözüm aramayın, çözmek isteseler bunca yıl çözerlerdi
 
zamaninda tamam belki okula gonderilemezdi ama keske hayatini surdurebilecegi sekilde bir seyler ogretilseydi annenize
tek basina otobuse asansore binemeyecek durumda olmazdi sanirim
anneniz surekli kufur eden sizi babaniza karsi fisekleyen bir ebeveyn anlattiginiza gore
bizim bir enistemiz vardi teyzemin kocasiydi
adamdan hepimiz nefret ederdik
evlerinde kavga tartisma hic bitmezdi bunun sebebi hep enisteydi cunku cocuklarda dahil teyzemle hep onu suclarlardi bu kavgalarin sebebi olarak
eniste 5 sene once oldu evde degisen hic bir sey olmadi
kavga gurultu hala girla
teyzem cocuklari tipki anneniz gibi babalarina dolduruyormus megerse
simdide cocuklara takmis kafayi hepsini birbirine kiskirtiyor
sanirim bu bir karakter meselesi ve acaba evinizdeki gercek problemli kisi anneniz mi?
babaniz icin asla masum demiyorum yanlis anlamayin
 
Eşin kaç gün sonra gelecek bence doğru düşünüyorsun eşin ve baban öyle düşünür en azımdan eşin gelene kadar beklesen? Ben annenin hep böyle biri olduğu izlenimi uyandı nedense
 
Ben seni ne hallerde büyüttüm şimdi bana cevaplar veriyorsun. Büyütte sende gör. Sen gidersen bende senin evine gelmem diyor. Bu şekilde elimi kolumu bağlıyor işte. Başka bi akrabalık ilişkisi olsa dediğiniz gibi haklısınız. Ama silmek dışında bi çözüm arıyorum ne yazıkki bulamıyorm
 
AcikYesil .!.:
Eşin kaç gün sonra gelecek bence doğru düşünüyorsun eşin ve baban öyle düşünür en azımdan eşin gelene kadar beklesen? Ben annenin hep böyle biri olduğu izlenimi uyandı nedense
Genişletmek için tıkla...
1 hafta sonra gelicek inşallah. Evet annem hep böyleydi canı çok yandı. Yandıkça bizimkinide yaktı. Ve gittikte dozajı artıyor.
 
Annenin babanı ne kadar silebilirsin?ama gidip de iki hafta kalınması şu durumda mantıklı mi sizce? İki gece kal hadi de 2 hafta nedir o kadar huzursuz küfürlü ortamda. Bence siz de kaniksamissiniz.
 
O hapları kullandığında hep uyuma isteği vs. halsizlik olduğu için kullanmak istemiyor. Aynı zamanda şeker hastası. Üzülsün istemiyorum o beni çok üzüyor. Kardeşimle hafif düzeyde bi ilaç veriyoruz farklı bir şeymiş gibi doktorunun yazdığı. Ama görün işte ne kadar etkili. Artık ellerim titriyor cevaplar veriyorum verdiğimdede pişman oluyorum.
 
Görüşmemelisiniz. Sizin yuvanıza yansıyan her mutsuzlukta zaten evlat olarak hakkını vermişsiniz. Kendi selametiniz icin görüsmeyin en azından gidip kalmayın bir iki saat görüsüp doğru kendi evinize.
 
Yeni nesil ilaçlar daha az uyku veriyor. Evet biraz uyuşturuyor. Ama uyuşturmasi da gerekiyor anennizi bence
 
babutsa_0607 .!.:
Annenin babanı ne kadar silebilirsin?ama gidip de iki hafta kalınması şu durumda mantıklı mi sizce? İki gece kal hadi de 2 hafta nedir o kadar huzursuz küfürlü ortamda. Bence siz de kaniksamissiniz.
Genişletmek için tıkla...
Kanıksamaktan ziyade babamın bak gör kendi annesine tahammül edemedi çekti gitti diyerek sevineceğini, bizi ona buna anlatacağını bildiğim için.. Sizde haklısınız çözümsüz bişiyin içinde çırpınıp duruyorum anca yaşayan bilir
 

Annenle baban birbirine layık gibi
Ben olsam mesafe koyarım sadece telefonla görüşürüm.
Kendi çocuğum varken anam küfür etmiş babam kavga etmiş napiyim uzak dururum
 
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Bir yanınız annenize kızararken bi yanınız onu bu hale getiren babanızı suçluyor. Bi yandan onun için üzülürken bi yandan kendiniz yıpranıyorsunuz. Sürekli sizi kullanıp kin kusmaya çalışan bi anne ile büyümek çok zor. Aynı şeyleri yaşamışız. Ama ben aileme uzağım. Artık eskisi kadar etkileri altında değilim. Vicdanım da bi gram sızlamıyor. En güzel yaşlarımı annemin dertlerini yüklenerek geçirdim. Ne çocuk olabildim, ne genç. Biz de ayrıl dedik, ayrılmadı. Sonunda yine gidip o adamla aynı yastığa baş koymayı seçti. Artık annem bile olsa başkalarının seçimlerinin bedelini ödeyecek gücüm de, sabrım da yok.

Benim de bi evladım var. Aynı şeyleri yaşamasına asla izin vermeyeceğim. Gittiğimde açık açık konuşuyorum bir daha böyle bi ortam olursa asla gelmicem diye. Bende işe yarıyor. Siz de kendi aile dinamiğinize göre bi yolunu bulmalısınız. Onları en iyi siz tanıyorsunuz.
 
Manipüle edilen çocuklara çok yazık. Şimdi sizin durumunuz gibi. Babanız aklınıza sokmuş gidemiyorsunuz.
 
Çocuğunuzun bu kadar bağrış çığırış içinde kalmasına müsaade etmemelisiniz. Önceliğiniz anneniz değil, çocuğunuz. Annenizden değil çocuğunuzdan sorumlusunuz en başta. Anneniz kendi kaderini kendi tayin etmiş. Düzenini değiştirmeye niyeti yok, çabası yok. Yapabileceğiniz tek şey psikolojik yardım alması için ikna etmeye çalışmak, onu da kabul etmiyorsa, kendinizi bu cenderenin içinden çıkarmalısınız. Boşanırsa arkasında duracağınızı söylüyorsunuz üstelik, daha ne yapacaksınız?

Hele öyle ölümü özlemek gibi arabesk bunalımlara sürükleniyorsanız, bir silkelenip, ne için yaşamanız gerektiğini kendinize hatırlatmanız gerekiyor. Yavrunuz daha 1,5 senedir hayatınızda. Oysa anne babanızın durumu on yıllardır süre gelen bir mesele. Bunlara şahitlik etsin diye doğurmadınız herhalde onu, değil mi? Sizin psikolojinizi bozmuşlar, bu kadar kargaşaya şahitlik ederse o yavrunun da psikolojisi bozulacak. Kısaca, annenize elbette destek olun ama eğer hayatını değiştirmeye niyeti varsa. Aynı döngünün içinde kendi hayatını mahvetmeye devam etmeye kararlıysa, en azından kendinizi ve kızınızı kurtarın.
 
Allah yardımcınız olsun öncelikle. Maalesef doğarken anne babamızı seçemiyoruz, bu sitede kimbilir ne yaşamlar ne sıkıntılar var.. ben de çok zor bir çocukluk ve gençlik geçirdim, kavga gürültü aldatma alkol bağımlılığı eksik olmazdı evimizden. Çok uğraştım, ilk evliliğimde ailem yüzünden eşimle aramız bile bozuldu.
Şimdiyse bayramdan bayrama görüşüyorum, kendimi izole ettim. Dedim ki kendime yapınca da kötü oldum bari yapmayayım görmeyeyim duymayayım en azından huzurum olsun..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

U
Şeytan kaynana, eski eş.. bitmek bilmeyen dertlerim ?
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
4K
nazbxbdjdksmkslsl
S
babamla tartışmaktan yoruldum artık, psikolojim hiç iyi değil lütfen bir fikir verin??
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
2K
flowerfairy
Annem ve abimin beni hep yok sayması hakkında
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
3K
Pisipatisii
Annem çok sinirli ve asla tedavi olmayı kabul etmiyor
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
2K
kuyash
Anneden vazgeçmek zorunda kalmak
6 7 8
Yorumlar
145
Görüntüleme
7K
ATTRAENTE
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…